အစားအေသာက္ႏွင့္ ဓာတုအႏၲရာယ္

လူသားမ်ားဘဝ ရွင္သန္ ရပ္တည္ႏိုင္ေရးအတြက္ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ေသာ စားဝတ္ေနေရး ဟူသည့္ အဓိက အခ်က္ႀကီး သံုးခ်က္တြင္ ပထမဆုံးေနရာ တြင္ ရွိေနေသာ စားေရးျဖစ္သည့္ အစားအစာသည္ အေရးႀကီးဆုံး ျဖစ္ပါသည္။ လူသားတို႔ ေန႔စဥ္ စားသုံးေနသည့္ အစားအစာမ်ားတြင္ ခႏၶာကိုယ္ အတြက္ လိုအပ္ေသာ စြမ္းအင္ကို ရရွိေစသည့္ အသားဓာတ္ (Protein)၊ အဆီဓာတ္ (Fat)၊ ကစီဓာတ္ (Carbohydrate) တို႔ ပါဝင္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ ႀကီးထြားမႈႏွင့္ ျပဳျပင္မႈတို႔အတြက္ အသားဓာတ္ (Protein)၊ သတၱဳဓာတ္ (Mineral)၊ ေရ (Water) လိုအပ္ကာ ခႏၶာကိုယ္ျဖစ္စဥ္မ်ားကို ထိန္းသိမ္းေပးရာတြင္ လိုအပ္ေသာ ဗီတာမင္ (Vitermin) အစရွိေသာ သဘာဝ ဓာတုပစၥည္းမ်ား (Chemicals) ျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းထားပါသည္။

သို႔ေသာ္ ယခုအခါ မူလသဘာဝအားျဖင့္ ပါဝင္ေသာ ယင္းဓာတုပစၥည္းမ်ား အျပင္ မေတာ္တဆျဖင့္ ျပင္ပမွ ဝင္ေရာက္လာေသာ ဓာတုပစၥည္းမ်ား ရွိသကဲ့သို႔ လူတို႔၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ တမင္ထည့္ေပးေသာ ဓာတုပစၥည္းမ်ားလည္း ရွိသည္။

လယ္ယာ စိုက္ပ်ဳိးေရးတြင္ အသုံးျပဳေသာ ဓာတ္ေျမၾသဇာမ်ား (Fertilizer)၊ ပိုးသတ္ေဆးမ်ား (Pesticide) သည္ ေကာက္ပဲသီးႏွံႏွင့္ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္မ်ား အတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိႏိုင္သလို ေမြးျမဴေရး တိရစာၦန္မ်ား အတြက္ သုံးေသာ ကာကြယ္ေဆးမ်ား၊ ပဋိဇီဝေဆး၀ါးမ်ားသည္ သားငါးမ်ားတြင္ ပါဝင္လာႏိုင္သကဲ့သို႔ ထုပ္ပိုးပစၥည္းမ်ား ျဖစ္သည့္ ပလတ္စတစ္မွ ထြက္သည့္ ဓာတုပစၥည္းမ်ားသည္ အစားအစာထဲတြင္ ဝင္လာႏိုင္ပါသည္။

ထို႔အျပင္ လူတို႔သည္ စားသုံးသင့္ေသာ မူလအစားအစာ ပုံစံမ်ားကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး အေရာင္၊ အနံ႔၊ အရသာ ပိုမိုေကာင္းမြန္ေအာင္ ဓာတုပစၥည္းမ်ား (Chemicals) ကို ျဖည့္စြက္စာ (Food Additives) မ်ား အျဖစ္ ကမာၻတစ္ဝန္းတြင္ ထည့္သြင္း သုံးစြဲလာၾကၿပီး ယင္းတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာမ်ား ကိုလည္း သတင္းမ်ားတြင္ မၾက မၾကာ ေတြ႔ျမင္ေနရပါသည္။

အထူးသျဖင့္ မိမိတို႔လူမ်ဳိးမ်ားသည္ အစားအစာကို လွလွပပႏွင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ျပဳလုပ္စားေသာက္ တတ္ၾကသူ မ်ား ျဖစ္ေသာ္လည္း အစားအစာႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ေနေသာ ဓာတုပစၥည္းမ်ား၏ အႏၲရာယ္ကိုေတာ့ သိသူ နည္းပါးလွပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အစားအစာမ်ားတြင္ ပါဝင္ပတ္သက္ေနေသာ ဓာတုပစၥည္းအခ်ဳိ႕၏ အႏၲရာယ္မ်ားကို သိရွိနားလည္ၿပီး ေရွာင္ရွားႏိုင္ေစရန္အတြက္ တင္ျပလိုက္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

စီးပြားေရးသမားမ်ားသည္ ၎တို႔၏ စီးပြားေရး အျမတ္အစြန္း မ်ားမ်ားရေစရန္အတြက္ လည္းေကာင္း၊ ေရႊ႕ လ်ားေျပာင္းလဲလာသည့္ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းအရ လည္းေကာင္း စားေသာက္ကုန္မ်ားတြင္ သဘာဝအတိုင္း မဟုတ္ေသာ လူတို႔ ဖန္တီးျပဳလုပ္ထားသည့္ ျဖည့္စြက္စာ (Food Additives) မ်ားကို ထည့္သြင္းလာၾက သည္။ အေရာင္လွမွ စားခ်င္ၾကေသာ စားသုံးသူမ်ားအတြက္ လတ္ဆတ္သည့္ အျမင္ကိုေပးၿပီး ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ရန္ အလို႔ငွာ အစားအစာမ်ားကို သစ္ေခါက္၊ သစ္သီး၊ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္ စသည္တို႔မွ ထုတ္လုပ္ရယူသည့္ သဘာဝအေရာင္ (Natural Color) ျဖင့္ မထုတ္လုပ္ေတာ့ဘဲ သဘာဝအေရာင္အတိုင္း တူေအာင္တုပထားၿပီး ဓာတုကုန္ၾကမ္းမွ ထုတ္လုပ္ထားေသာ ဓာတုအေရာင္ဆိုးေဆး (Synthetic Color) မ်ားကို အသုံးျပဳလာၾကပါသည္။

ဓာတုကုန္ၾကမ္းမွ ထုတ္လုပ္ထားေသာ ဓာတုအေရာင္ (Synthetic Color) ဆိုးေဆးမ်ားတြင္ အစားအေသာက္ အတြက္ ခြင့္ျပဳသည့္ဆိုးေဆး (Permitted Color in Food) ႏွင့္ ခြင့္မျပဳသည့္ဆိုးေဆး (Non-permitted Color in Food or Industrial Dyes) ဟု ႏွစ္မ်ဳိးရွိပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အစားအစာအတြက္ ခြင့္ျပဳထားသည့္ ဆိုးေဆးမ်ားမွာ Allura Red AC-INS 129, Amaramh-INS 123, Eryhrosine-INS 127, Red 2G-INS 128, Ponceau 4 R-INS 124, Citrus Red 2-INS 121, Ponceau SX-INS 125, Quinoline Yellow WS-INS 104, Azorubine-INS122, Sunset Yellow FCF-INS 110, Tartazine-INS 102, Yellow 2G-INS 107, Brilliant Blue FCF-INS 133, Indigotine-INS 132, Patent Blue V-INS 131, Fast Green FCF-INS 143, Green S-INS 142, chocolate Brown HT-INS 155, Brown FK-INS 154, Brilliant Black BN-INs 151 တို႔ျဖစ္ၿပီး ထိုဆိုးေဆးမ်ားမွာ ေစ်းႀကီးၿပီး ရွားပါး သျဖင့္ ေစ်းေပါၿပီး အလြယ္တကူ ရရွိႏိုင္ေသာ ခြင့္မျပဳဆိုးေဆးမ်ား ျဖစ္သည့္ အျခားစက္မႈလုပ္ငန္းသုံး ဆိုးေဆးမ်ားကို အသုံးျပဳကာ အစားအစာမ်ားကို ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ေနၾကပါသည္။ အစာဆိုးေဆး အမ်ဳိးမ်ဳိး ကို ေရာေႏွာၿပီး လိုခ်င္သည့္ အေရာင္ရရွိေအာင္ ေဆးဆိုးထားသည့္ အစာမ်ားကို ျမင္ေနက် ျဖစ္ေသာ အခါတြင္ ဆိုးေဆးမပါလွ်င္ မလတ္ဆတ္၊ အရည္အေသြးမျပည့္မီ၊ ခြၽတ္ယြင္းခ်က္ အျပစ္အနာအဆာ ရွိေနသည္ဟု ထင္မွတ္မွားၾကပါသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ ဝက္အူေခ်ာင္း၊ ၾကက္အူေခ်ာင္းတို႔ကို ယမ္းစိမ္း (Sodium Nitrate) ျဖင့္ နီေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္း၊ လက္ဖက္ (Pickled Tea leave) ကို ခ်ည္ထည္ဆိုးေဆး အိုရာမင္ (Oramine O) ျဖင့္ စိမ္းဝါဝါအေရာင္ ျဖစ္ေစျခင္း၊ ပုစြန္ကို ဆပ္ျပာရည္ (Detergent Liquid) ေဖ်ာ္၍စိမ္ျခင္း၊ မဲနယ္ဆိုးျခင္း၊ လိေမၼာ္သီးအခြံေပၚတြင္ အညဳိကြက္ ျဖစ္ေပၚေနပါက Citrus Red No.2 ကို ဖ်န္းေပးၿပီး ေစ်းကြက္သို႔ပို႔ျခင္း၊ ငွက္ေပ်ာသီး၊ သရက္သီး၊ ေထာပတ္သီး အစရွိေသာ သစ္သီးမ်ား ကို အမွည့္လြန္ပုံစံ ျဖစ္ေနေစရန္ အက္သလင္းဓာတ္ေငြ႔ (Ethylene Gas) ဖ်န္းေပးၿပီး ေစ်းကြက္သို႔ပို႔ျခင္း၊ မွ်စ္ (Bamboo shoot)၊ နႏြင္းမႈန္႔ (Turmeric Powder)၊ အေရာင္တင္မႈန္႔ႏွင့္ င႐ုတ္သီးမႈန္႔ (Chilli Powder)၊ သစ္သီးမ်ား (Preserved Fruits)၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေဆာ့စ္ (Sauce)၊ ငါး (Fish) ႏွင့္ ပုစြန္အသားျပား လႊာ (Shrimp Paste) တို႔တြင္ Rhodamine B (Red Color) ခ်ည္ထည္အေရာင္ဆိုးေဆးမ်ား ထည့္သြင္းေရာင္းခ်ျခင္း၊ လက္ဖက္ေျခာက္ (Black Tea)၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေဆာ့စ္ (Sauce) တို႔တြင္ Orange II (Orange Color) တို႔ကို ထည့္သြင္း၍ အေရာင္လွလွ ႀကဳိက္ေသာ စားသုံးသူမ်ားအတြက္ ျပဳလုပ္ေရာင္း ခ်ေပးလ်က္ ရွိပါသည္။ ထိုကဲ့သို႔ အစားအစာမ်ားတြင္ ထည့္သြင္းအသုံးျပဳေနေသာ ခ်ည္ထည္ဆိုးေဆး (Dye) မ်ားမွာ လူတို႔၏ က်န္းမာေရးကို ကင္ဆာ (Carcinogenic) ျဖစ္သည္အထိ ဆိုး႐ြားစြာ အႏၲရာယ္ ေပးႏိုင္ ပါသည္။

ဓာတုကုန္ၾကမ္းမွ ထုတ္လုပ္ထားေသာ ဓာတုအေရာင္ (Symthetic Color) ဆိုးေဆး အမ်ားစုမွာ မီးေသြး-ကတၱရာ (Cool, Tar) မွ ဓာတုနည္းလမ္း (Chemical Technique) ျဖင့္ ထုတ္လုပ္ထားျခင္း ျဖစ္ၿပီး အစားအေသာက္တြင္သာမက သုတ္ေဆး၊ ေဆးဝါး၊ အလွကုန္၊ မင္အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ခ်ည္မွ်င္၊ အထည္အလိပ္၊ ပိုးသတ္ေဆးတို႔တြင္လည္း ထည့္သြင္းသုံးစြဲၾကပါသည္။ အစာဆိုးေဆးတြင္ ေရ၌ေပ်ာ္ဝင္ေသာ ဆိုးေဆးကို Dye ဟုေခၚၿပီး မုန္႔ဖုတ္ၿပီး ထုတ္လုပ္သည့္ အစားအစာ၊ ေဖ်ာ္ရည္အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ႏို႔ထြက္ပစၥည္း အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔တြင္ အသုံးျပဳၾကပါသည္။ ေရတြင္မေပ်ာ္ဝင္ေသာ ဆိုးေဆးကို Lake ဟု ေခၚၿပီး Dye ထက္ စြဲၿမဲအား ပိုမိုေကာင္းမြန္ကာ စားသုံးဆီႏွင့္ ေရမပါေသာ အဆီအမ်ဳိးမ်ဳိးတြင္ သုံးသည့္အျပင္ ေရမပါဝင္ဘဲ စိုထိုင္းမႈ ကင္းသည့္ ကိတ္၊ ေဆးဝါးအကာသား၊ သၾကားလုံးအမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္ ခ်ဳးအင္ဂန္း (Chewing Gum) တို႔တြင္ သုံးၾကပါသည္။ အခ်ဳိ႕ဆိုးေဆးမ်ားသည္ ဓာတ္မတဲ့သည့္ ျပႆနာ (Allergy) ရွိၿပီး ရင္က်ပ္ျခင္း (Asthama)၊ ခြၽဲက်ပ္ျခင္း၊ အသက္႐ွဴက်ပ္ျခင္း (Breathing Difficulties)၊ အေရျပား ယားယံျခင္း (Irritation) စိတ္လႈပ္ရွား ထႂကြမႈ မ်ားျပားျခင္းတို႔ ျဖစ္ေစပါသည္။

စားေသာက္ကုန္မ်ားကို ဆြဲေဆာင္မႈေကာင္းၿပီး ေရာင္းတမ္းဝင္ စားစရာမ်ား ျဖစ္ေစရန္အတြက္ အနံ႔၊ အရသာ၊ ခံတြင္း ခံစားမႈတို႔ကို ျဖစ္ေပၚေစသည့္ ဖေလဗာ (Flavour) ကိုလည္း ပိုမိုေကာင္း မြန္ေအာင္ ျပဳ လုပ္လာၾကပါသည္။ ဖေလဗာသည္ အရသာ (Taste) ႏွင့္မတူပါ။ အရသာသည္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ အခ်ဥ္၊ အငန္၊ အခ်ဳိ၊ အခါး၊ အစပ္အဟပ္မတည့္မႈတို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္ၿပီး လွ်ာေပၚမွ အရသာခံႏိုင္သည့္ ပြင့္ဖတ္ ဆဲလ္ေလးမ်ားက အခ်က္အလက္ရယူၿပီး ဦးေႏွာက္သို႔ ပို႔ေဆာင္ေပးပါသည္။ စားေသာက္ကုန္တို႔သည္ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် ေမာ္လီက်ဴးေလးမ်ား အေငြ႔ပ်ံျခင္း (Volatile Molecule) ျဖစ္ကာ ေလထုထဲ သို႔ ျဖစ္ေစ၊ နီးစပ္ရာ အရာဝတၳဳဆီသို႔ ေရာက္ရွိသြားႏိုင္သည့္ အေငြ႔ပ်ံသတၱိ ရွိပါသည္။ (Volatile Molecule) ေနရာေ႐ြ႕သြားသျဖင့္ စားေသာက္ကုန္မ်ားတြင္ အရသာ ေလ်ာ့ျခင္း မ်ား ျဖစ္ေစေသာေၾကာင့္ ေလလုံေအာင္ ထုပ္ပိုးျခင္းျဖင့္ ေလထုႏွင့္ မထိေတြ႔ေအာင္ ကာကြယ္ေပးရပါမည္။ ဖေလဗာတြင္လည္း ႏွစ္မ်ဳိးရွိရာ ေရတြင္ေပ်ာ္ဝင္ေသာ ဖေလဗာသည္ ခ်က္ခ်င္းသိႏိုင္ၿပီး ၾကာရွည္မခံပါ။ ဆီ၌ေပ်ာ္ဝင္ေသာ ဖေလဗာသည္ ခံတြင္းထဲသို႔ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ခ်က္ခ်င္း မသိႏိုင္ေသာ္လည္း ပါးစပ္ ထဲတြင္ စြဲက်န္ရစ္ေစပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အဆီ ဖယ္ထုတ္ထားေသာ စားစရာသည္ အရသာေျပာင္းလဲ သြားပါသည္။ အဆီမ်ား မပါဝင္ေတာ့သျဖင့္ အျခားဖေလဗာမွ ေပးသည့္ ခံတြင္းခံစားမႈကို ရရွိေစပါသည္။ အရသာ (Taste) အတြက္ အစားအစာမ်ားတြင္ အခ်ဳိမႈန္႔ (Mono sodium Glutimate) မ်ား အလြန္အကြၽံ ထည့္ျခင္း၊ အခ်ဳိကဲေစရန္အတြက္ Sweeteners အျဖစ္ ေဆးသၾကား အမ်ဳိးအစားမ်ား ျဖစ္သည့္ Saccharine၊ Aspartame၊ Cyclamate တို႔ကို လြန္ကဲစြာ အသုံးျပဳျခင္း၊ အာလူးေၾကာ္ကဲ့သို႔ အေၾကာ္မ်ား ေၾကာ္ရာ တြင္ ႂကြပ္႐ြေနေစရန္ ပလတ္စတစ္ ေရသန္႔ဘူးခြံမ်ား၊ PVC ပလတ္စတစ္မ်ား ထည့္သြင္းေၾကာ္ေလွာ္ျခင္း တို႔သည္ စားသုံးသူမ်ားအတြက္ အလြန္အႏၲရာယ္ ႀကီးလွပါသည္။

ထို႔အတူ အစားအေသာက္တို႔တြင္ အနံ႔ (Odour) ေမႊးေမႊးေကာင္းေကာင္း ႀကဳိက္သူမ်ားအတြက္ ဥပမာ အားျဖင့္ အရက္တြင္ (Essence of Rum) ထည့္ျခင္း၊ ဝီစကီတြင္ (Essence of Wishky) ထည့္ျခင္း၊ အရက္ခ်က္သည့္အခါတြင္ ဖားျပဳတ္ထည့္ျခင္း၊ ဖိနပ္တာယာမ်ား ထည့္ျခင္း၊ မႈိတက္ၿပီး အခ်ဥ္ေဖာက္ (Fermentation) ျမန္ေစရန္အတြက္ Bacteria ပိုးမႊားမ်ားက Cyanide အျဖစ္ ေျပာင္းေပးႏိုင္သည့္ Urea ဓာတ္ေျမၾသဇာ ထည့္ျခင္း၊ ႏွစ္သက္သုံးသက္အထိ ေသေစႏိုင္သည့္ အင္ဒရင္း (Endrin) ပိုးသတ္ေဆးႏွင့္ ကင္ဆာျဖစ္ေစသည့္ ေဆး႐ြက္ႀကီး (Tobacco Leaf) တို႔ကို ထည့္သြင္း ခ်က္လုပ္လာၾကပါသည္။ ငါးပိျပဳ လုပ္ရာတြင္လည္း အ႐ိုးေဆြးျမန္ေစရန္ ဓာတ္ေျမၾသဇာမ်ား ထည့္သြင္းထားေၾကာင္း စာေစာင္မ်ားတြင္ ဖတ္ေနရပါသည္။ မၾကာဝံ့မနာသာ ကိစၥမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ တာရွည္ခံဓာတုေဆး၊ ေကာ္ဖီအနံ႔ႏွင့္ အုန္းသီးခြံ အမႈန္႔မ်ား ပါဝင္ေသာ ေကာ္ဖီမစ္မ်ား၊ အေရာင္ခြၽတ္ထားေသာ အစားအေသာက္မ်ား၊ ဆိုးေဆးအသုံးျပဳ ထားေသာ အစားအေသာက္မ်ား၊ ဓာတုေဟာ္မုန္းေဆး အသုံးျပဳထားေသာ မုန္လာဥ၊ ပဲပင္ေပါက္၊ ပိုးသတ္ေဆးျပင္း သုံးထားေသာ ေဂၚဖီထုပ္၊ ပန္းမုန္လာထုပ္၊ မုန္ညင္းထုပ္မ်ား၊ ေဆးဖ်န္း၍ မွည့္ေနေသာ အသီးမ်ား၊ ဗီဇျပဳျပင္ထားေသာ အသီးမ်ား၊ ပဲဆီ၊ ႏွမ္းဆီအတုမ်ား၊ အခ်ဥ္ေရ အသုံးျပဳထားေသာ အကင္ မ်ားႏွင့္ အသုပ္စုံမ်ားသည္ စားသုံးသူမ်ားကို အႏၲရာယ္ျဖစ္ေစပါသည္။

ေနာက္တစ္ခ်က္မွာ စစ္ေဆးေရးကို လွည့္စားရန္အတြက္ ျဖစ္ပါသည္။ တားျမစ္ဆိုးေဆးႏွင့္ ကင္ဆာျဖစ္ေစေသာ တာရွည္ခံေဆးမ်ား ပါဝင္သည့္ အခ်ဳိရည္ႏွင့္ ဂ်ယ္လီမ်ား၊ တ႐ုတ္ႏို႔မႈန္႔ႏွင့္ မုန္႔ မ်ား ျဖစ္သည္။ ႏို႔မႈန္႔တြင္ ပါဝင္ေသာ မယ္လမင္းဓာတ္ကို စစ္ေဆးရာတြင္ မယ္လမင္းတြင္ ပါဝင္ေသာ ပ႐ိုတင္းဓာတ္ (Protein) ပါဝင္မႈ အခ်ဳိးအစားကို စစ္ေဆးျခင္းျဖစ္ရာ ယင္းပ႐ိုတင္းထဲတြင္ ပါ ဝင္ေသာ ႏိုက္ထ႐ိုဂ်င္ (Nitrogen) ဓာတ္ကို အဓိက တိုင္းတာစစ္ေဆးျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ယင္း Nitrogen မွာလည္း ပါသင့္သည္ထက္ ပိုမိုပါဝင္လွ်င္ ကင္ဆာေရာဂါကို ျဖစ္ပြားေစႏိုင္ပါသည္။

ေနာက္ဆုံးအခ်က္မွာ အစားအစာမ်ား၏ ပါဝင္မႈ (Composition)၊ ဖြဲ႔စည္းမႈ (Structure)၊ အဏုဇီဝပိုး အမ်ဳိးအစား (Type of Microorganism) ႏွင့္ သိုေလွာင္သိမ္းဆည္းမႈ အေျခအေန (Condition of Storage) တို႔အေပၚ မူတည္ၿပီး ပ်က္စီးမႈ ျဖစ္ေစႏိုင္ေသာေၾကာင့္ အစားအစာမ်ားကို တာရွည္အထား ခံေအာင္ အေအးခံျခင္းႏွင့္ ေအးခဲျခင္း (Cooling & Freezing)၊ စည္သြတ္ျခင္း (Canning)၊ အေျခာက္ ခံျခင္းႏွင့္ ေရဖယ္ထုတ္ျခင္း (Drying & Dehydration)၊ သၾကားရည္ပ်စ္ ျပဳလုပ္ျခင္း (As Sugar Concentrate)၊ အခ်ဥ္ေဖာက္ျခင္း (Fermentation)၊ ေရာင္ျခည္ျပျခင္း (Irratation) ႏွင့္ ဓာတုပစၥည္း မ်ား ျဖစ္သည့္ Acetic Acid, Benzoic Acid, Sorbic Acid, Propionic Acid, Sulphur Dioxide ႏွင့္ ယင္းတို႔၏ ဓာတ္ဆားမ်ားျဖစ္သည့္ Nitrate, Nitrite မ်ား ထည့္ျခင္းတို႔ ျပဳလုပ္ၾကပါသည္။ ပဲျပား၊ ႏြားႏို႔ႏွင့္ ခ်က္ႏို႔ဆီတို႔တြင္ လူေသကို မပုပ္သိုးေစရန္ ထည့္ေသာ Formaldehyde ဟု ေခၚသည့္ ေဖာ္မလင္ (Formalin) ထည့္ျခင္း၊ မုန္႔ဟင္းခါးတြင္ လက္ခ်ား (Borax) ထည့္ျခင္းႏွင့္ ဆီပါေသာ အစားအစာမ်ား တြင္ ေလထဲရွိ ေအာက္ဆီဂ်င္ (Oxygen) ႏွင့္ ထိေတြ႔ပါက ဓာတ္တိုးၿပီး (Oxidation) ဆီေခ်းနံ႔ ကို ျဖစ္ေပၚေစသည့္အတြက္ ယင္းဓာတ္တိုးမႈကို ဆန္႔က်င္ေသာ Antioxidant မ်ားႏွင့္ ပဋိဇီဝေဆးမ်ား Antibiotic ထည့္သြင္း၍ အစားအစာမ်ားကို မပုပ္မသိုး မေဆြးျမည့္ေစဘဲ တာရွည္အထားခံႏိုင္ေအာင္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ျပဳျပင္ဖန္တီး လာၾကသည္ႏွင့္ အမွ် ဓာတုပစၥည္းမ်ား၏ အႏၲရာယ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပြားသည့္ ေရာဂါ ဘယ ေပါင္းစုံမွာလည္း တစ္ေန႔တျခား တိုးပြားေနပါသည္။

ျပည္တြင္းရွိ စားေသာက္ကုန္ လုပ္ငန္းမ်ား ဖြံ႔ၿဖဳိးတိုးတက္ေရးအတြက္ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ သည့္ ေဘးအႏၲရာယ္ကင္းၿပီး (Hazard-free) အာဟာရ (Nutritional Values) ႏွင့္ ျပည့္စုံသည္ဟု စားသုံးသူမ်ား ယုံၾကည္လာေစရန္၊ ျမန္မာစားေသာက္ကုန္မ်ား ႏိုင္ငံတကာ အသိအမွတ္ျပဳ အရည္အေသြး မ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီၿပီး ျပည္ပသို႔ အလြယ္တကူ တင္ပို႔ေရာင္းခ်ႏိုင္ေစရန္၊ စားသုံးသူ အကာအကြယ္ေပးေရး နည္းဥပေဒ (Comsumer Protection Rules) အျမန္ဆုံး အေကာင္အထည္ေပၚလာၿပီး စားသုံးသူမ်ားကို ထိထိေရာက္ေရာက္ စနစ္တက် ကာကြယ္ေပးရန္၊ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ အာဆီယံ လြတ္လပ္ေသာ ကုန္သြယ္ေဒသ (AFTA) တြင္ ယွဥ္ၿပဳိင္ေရာင္းခ်ႏိုင္ရန္အတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္းမွ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ား၊ ႏိုင္ငံတကာ အသိအမွတ္ျပဳအဆင့္ (ISO 17025) ေရာက္သည္အထိ စံခ်ိန္စံညႊန္ းဓာတ္ခြဲခန္းမ်ား ထူေထာင္ေပးကာ စားေသာက္ကုန္ အရည္အေသြး ျပည့္ဝျခင္း ရွိမရွိ အလြယ္တကူ စစ္ေဆးႏိုင္ရန္ စီမံေဆာင္႐ြက္ေပးၿပီး အႏၲရာယ္ကင္းေသာ စားေသာက္ကုန္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိႏိုင္ရန္၊ အစားအေသာက္ အရည္အေသြးတံဆိပ္ (Food Quality Mark) အေကာင္ အထည္ေဖာ္ ေဆာင္႐ြက္ ရန္ႏွင့္ စားသုံးသူမ်ား အေနႏွင့္ စားေသာက္ကုန္ ထုပ္ပိုးပစၥည္းေပၚမွ ေဖာ္ျပခ်က္ မ်ားကို ဖတ္႐ႈၿပီး စိတ္ေက်နပ္မွ ဝယ္ယူစားသုံးသည့္ အေလ့အက်င့္ အားနည္းျခင္းေၾကာင့္ စားေသာက္ကုန္ ထုပ္ပိုး ပစၥည္းေပၚတြင္ ေရးသားခ်က္ စံခ်ိန္စံညႊန္း (Food Labeling Standard) မ်ား၊ ထုတ္လုပ္သည့္ေန႔စြဲ (Manufacturing Date) ႏွင့္ ေနာက္ဆုံးသုံးစြဲရမည့္ ေန႔စြဲ (Expiry Date)၊ ထုတ္လုပ္သူ၏ လိပ္စာ သို႔မဟုတ္ ျဖန္႔ျဖဴးေရာင္းခ်သူ၏ လိပ္စာ (Adress) တို႔ကို ျမန္မာစာ ျဖင့္ျဖစ္ေစ သို႔မဟုတ္ ျမန္မာစာႏွင့္ အဂၤလိပ္စာ တြဲဖက္၍ျဖစ္ေစ ေဖာ္ျပေပးရန္အတြက္ ေလ့က်င့္ေဆာင္႐ြက္ေပးရန္ လိုအပ္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္းမွ ႀကီးၾကပ္၍ စားေသာက္ကုန္ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေရး သင္တန္း (Food Sanitation Training) မ်ား စနစ္တက် ဖြင့္လွစ္သင္ၾကားေပးၿပီး ထိုသူမ်ားပါမွသာ စားေသာက္လုပ္ငန္း အသစ္မ်ား ထူေထာင္ခြင့္ျပဳရန္ႏွင့္ မြမ္းမံသင္တန္း တက္ေရာက္ၿပီးသူမ်ားကိုသာ စားေသာက္ကုန္ သက္တမ္း တိုးခြင့္ျပဳ ေဆာင္႐ြက္ေစရန္တို႔ ျဖစ္ပါသည္။

ထို႔အတူ စားေသာက္ကုန္ၾကမ္း ထုတ္လုပ္သူ စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ ေမြးျမဴေရးသမားမ်ားမွလည္း မ်ဳိးေကာင္းမ်ဳိးသန္႔ ရရွိေရး စီမံေဆာင္႐ြက္ရန္ႏွင့္ Organic Fertilizer က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သုံးစြဲေရး၊ Organic Farming လုပ္ငန္းမ်ား ဖြံ႔ၿဖဳိးတိုးတက္လာေစေရး စီမံကိန္းခ်မွတ္ အားေပးေဆာင္႐ြက္ရန္၊ ေကာင္းမြန္ေသာ စိုက္ပ်ဳိး ထုတ္လုပ္မႈ အေလ့အက်င့္ (GAP) ေကာင္းမြန္ေသာ ေမြးျမဴထုတ္လုပ္မႈ အေလ့အက်င့္ (GBP) စနစ္တက် အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္႐ြက္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။ ထို႔အျပင္ အစာျဖည့္စြက္ပစၥည္း (Food Additative) တင္သြင္းေရာင္းခ်သူမ်ား၊ စားေသာက္ကုန္ ထုတ္လုပ္သူမ်ားမွလည္း ေကာင္းမြန္ေသာ ထုတ္လုပ္မႈ အေလ့အက်င့္ GMP ျဖင့္ ထုတ္လုပ္သြားရန္၊ စားေသာက္ကုန္ ေရာင္းခ်သူမ်ား၊ စားေသာက္ကုန္ အသင္း အဖြဲ႔မ်ား NGOs၊ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား INGOs ႏွင့္ ေနာက္ဆုံး စားသုံးသူမ်ား (Comsumer) မ်ား စုေပါင္း၍ စားသုံးသူ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား (Comsumer Organization) ထူေထာင္ႏိုင္ေရး စီစဥ္ေဆာင္ ႐ြက္ေပးရန္ လိုအပ္ပါသည္။ ေနာက္ဆုံးအေနႏွင့္ အစားအေသာက္ အရည္အေသြး စံခ်ိန္စံညႊန္းကို အာမခံေပးႏိုင္မည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အစားအေသာက္ အရည္အေသြး ထိန္းသိမ္းေရး အေျခခံအေဆာက္အဦ (National Food Quality Infrastructure) ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ စီမံေဆာင္႐ြက္ သြားသင့္ပါေၾကာင္း တင္ျပ လိုက္ရပါသည္။

ေဒါက္တာလျပည့္ခင္

The Voice Journal
--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး(သုတစြယ္စုံ)(lwanmapyay.blogspot.com) Facebook Page Twitter Google+

ဆက်စပ်ဖတ်ရှုရန် အကြောင်းအရာများ...