သူမ်ားမေကာင္းၾကံ ကိုယ္သာခံ
လြန္ခဲ့ေသာ ၁၀-ႏွစ္ခန္႔အခ်ိ္န္က ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူ၏ ဖခင္သည္ ေန႔လယ္စာစားျပီးသည့္အခါတိုင္း အိမ္ေဘး ေျမကြက္လပ္တြင္ စာကေလး၊ ခို စေသာ ေက်းငွက္တိရစၧာန္မ်ားအား ဆန္ကြဲ၊ ဆြမ္းေတာ္စာ စသည္တို႔ကို ပက္ၾကဲ၍ ေကၽြးေမြးေလ့ရွိပါသည္။ ဖခင္ျဖစ္သူ မအားလပ္ပါက စာေရးသူတို႔ ေမာင္ႏွမမ်ား အနက္မွ တဦးဦးက ေကၽြးေမြးရပါသည္။ ခိုမ်ား စာကေလးမ်ား လာေရာက္ စားေသာက္ၾကသည္ကို ၾကည့္၍ စိတ္ထဲတြင္ ၾကည္ႏူးပီတိျဖစ္ရသည့္ အရသာမွာ အျခားမည္သည့္အရသာႏွင့္မွ် မတူပါ။
စာေရးသူတို႔ မိသားစုက ထိုသို႔ ေကၽြးေမြးထား၍ စာကေလးမ်ား၊ ခိုမ်ား လာေရာက္စားေသာက္ေနျပီဆိုလွ်င္ စာေရးသူတို႔ အိမ္အနီးတြင္ ေနထိုင္ေသာ ေမာင္တူး-ေခၚ ၁၂-ႏွစ္အရြယ္ လူငယ္ေလး တဦးသည္ ေလး ခြျဖင့္ လာေရာက္ပစ္ခတ္ေလ့ရွိပါသည္။ စာေရးသူတို႔ မိသားစုက မပစ္ခတ္ရန္ ေျပာသည့္အခါ တြင္ ေမာင္တူးသည္ ေခ်ာင္ေျမာင္း၍ ပစ္ခတ္တတ္ပါသည္။ ေမာင္တူး လက္ခ်က္ေၾကာင့္ ေျခေထာက္က်ိဳး သည့္ ခို၊ ေတာင္ပန္က်ိဳးသည့္ခို၊ အသက္ေသဆံုးသြားေသာ ခိုမ်ားလည္း မနည္းေတာ့ပါ။
ေခ်ာင္ေျမာင္းပစ္ခတ္ခံရသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ေျခေထာက္က်ိဳးသည့္ခိုမ်ားမွာ အမ်ားဆံုး ျဖစ္ပါသည္။
ေျခေထာက္က်ိဳးေသာ ခိုေလးမ်ား ေျခေထာက္တေခ်ာင္းတည္းႏွင့္ ခုန္ဆြခုန္ဆြ သြားေနရသည္ကို ျမင္ ရေသာအခါ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ၾကရပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေမာင္တူးကေတာ့ လစ္လွ်င္ လစ္သ လို ေခ်ာင္းေျမာင္း ပစ္ခတ္ျမဲ ပစ္ခတ္လ်က္ ရွိပါသည္။
တေန႔ေသာအခါတြင္ စာေရးသူတို႔ အိမ္အနီးလမ္းဆံုးတြင္ လူငယ္ေလးတဦးက ကားတိုက္ခံ ရေၾကာင္း၊ ေဆးရံု ပို႔လိုက္ရေၾကာင္း ၾကားသိရသည္။ စံုစမ္းၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ေမာင္တူးျဖစ္ေန သည္။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၾကားသိရေသာ သတင္းမ်ားအရ ေမာင္တူးတေယာက္ အသက္မေသာေသာ္လည္း ညာဘက္ေျခေထာက္ေခ်ခ်င္းဝတ္ အနီးမွ အရိုးက်ိဳးသြားေၾကာင္း၊ နဂိုအတိုင္း ျပန္ေကာင္းႏိုင္ရန္ ခဲယဥ္းေၾကာင္း ၾကားသိရပါသည္။ ေမာင္တူး ေဆးရံုမွ ဆင္းေသာအခါ တုတ္ေကာက္ကိုင္စြဲ ၍ ေျခေထာက္ ေထာ့နင္း ေထာ့နင္း လမ္းေလွ်ာက္ေနသည္ကို ေတြ႔ျမင္ရသည္။
ေမာင္တူး ေနာက္တႀကိမ္ ေဆးရံုတက္၍ ထပ္မံခြဲစိတ္ရသည္။ သည္အခါ ေမာင္တူး တုတ္ေကာက္ မကိုင္ရေတာ့ေသာ္လည္း ယခင္ကဲ့သို႔ မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း လံုးဝ ျပန္မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ လမ္းေလွ်ာက္ ရာတြင္ ေထာ့နင္း ေထာ့နင္း ျဖစ္ေနသည္ကို စိတ္မေကာင္းစြာ ေတြ႔ျမင္ၾကရပါသည္။
အမွန္မွာ ေမာင္တူးသည္ ခိုေလးမ်ားကို ေျခေထာက္က်ိဳးေအာင္ ပစ္ခတ္ခဲ့၍ ခိုေလးမ်ား ခံစားရသည့္အတိုင္း ကိုယ္တိုင္ ခံစားရသည္ကို ေမာင္တူးတေယာက္ ေကာင္းစြာ သေဘာေပါက္နားလည္ခဲ့ပါျပီ။
မိမိျပဳေသာ အကုသုိလ္ကံသည္ ယခုဘဝတြင္ပင္ လက္ေတြ႔အက်ိဳးေပးတတ္ေၾကာင္း၊ ကံကံ၏အက်ိဳးကို သိျမင္လာပါေတာ့သည္။
အုန္းဝမ္(ရန္ကုန္တကၠသိုလ္)
(ျမတ္မဂၤလာ ၁၉၉၁-ခု မတ္လ)
ေမတၱာျဖင္႔ေ၀မွ်သူ
အႏွိဳင္းမဲ႔စာတိုေပစမ်ား
www.infinitydhamma.com