ႏုိင္ငံဂုဏ္ကို ေဖာ္ေဆာင္သည့္ ၿမိဳ႕ျပလူေနမႈ စနစ္ႏွင့္ သန္႔ရွင္းေသာ လူ႔ပတ္ဝန္းက်င္

(ဧည့္သည္ အယ္ဒီတာစကား)

ကေန႔ေခတ္ ကမၻာက ၂၁ ရာစုဆိုတာ အဓိပၸာယ္ မ်ားစြာျပည္႔ဝ ေနပါတယ္။ ဂလိုဘယ္ လုိက္ေဇးရွင္း ဆိုတာလည္း ပါတယ္။ မီဒီယာ ဆိုတာလည္း ပါတယ္။ Image ဆိုတာ လည္းပါတယ္။ personality ဆုိတာလည္း ပါတာေပါ့ေနာ္၊ ဒါေတြ အားလံုးျပည္႔စံုမွ ရင္ေပါင္တန္းႏိုင္မွ ၂၁ရာစု လူသား တစ္ေယာက္ျဖစ္မွာ ျဖစ္ ပါတယ္။ ေခတ္ေနာ က္ျပန္ ဆြဲသလား ေခတ္ေရွ႕ကိုသြားသလားဆိုတာ ေျပာမေနေတာ့ပဲ ေခတ္နဲ႔အမီ လိုက္သလားဆိုတာပဲ ေျပာဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ေခတ္မီတယ္ ဆိုတာ ဟာ တကယ့္ကို ျဖစ္ သင့္ တဲ့ကိစၥတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ဝတ္စားဆင္ရင္ ျခင္းကလည္း ေခတ္မီတာျဖစ္ပါတယ္။ ႏႈတ္ခြန္းခ်ိဳသာစကား ေျပာျခင္းကလည္း ေခတ္မီျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဝန္ေဆာင္ မႈေကာင္း ေကာင္းေပးႏုိင္ျခင္းကလည္း ေခတ္မီျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ သုတ၊ ရသစံုလင္စြာ ေလ့လာျခင္း ဟာလည္း ေခတ္မီျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

သူတစ္ပါးကို ကူညီတာ၊ ညႇာတာတာဟာလည္း ေခတ္မီျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ ကမၻာႀကီး ပူေႏြးေန တာကို ဝိုင္းဝန္းေလွ်ာ့ခ်ေပးတာ၊ပတ္ဝန္း က်င္ကိုထိန္းသိမ္းေပးတာ လူသားဆန္တာ ဟာ လည္းေခတ္ မီတာျဖစ္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ မို႔ လို႔ကိုယ့္ရဲ႕လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ ေနတဲ့အလုပ္ေတြထဲက တစ္ခု ျဖစ္တဲ့သပ္ရပ္စမတ္က်စြာ ဝတ္ ဆင္ျခင္းကုိ၂၁ရာစုလူသား တစ္ေယာက္ ၿမိဳ႔ျပလူေနမႈပံုစံနဲ႕ ႏိုင္ငံကိုကိုယ္စားျပဳျခင္းျဖစ္တယ္လုိ႕ေဖာ္က်ဴးႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ေခတ္နဲ႔ အညီရင္ေပါင္ တန္းမယ္ ဆိုရင္ ကြ်န္မတို႔ ႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ လူငယ္ လူႀကီးအားလံုးကလည္း ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ သပ္ရပ္စမတ္ က်ဖို႔လိုၿပီ လို႔လည္း မမိုးက ေျပာ ခ်င္ပါတယ္။ ဒီလိုအေသးဖြဲ ေလးထက္ ဒီ ထက္ႀကီးမားတဲ့ အခ်က္ေတြ ေျပာစရာမရွိဘူး လားဆိုေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဒါက ေတာ့ မမိုးရဲ႕အပိုင္းက႑ကေန မမိုး ေျပာတာျဖစ္ ပါတယ္။ စင္ကာပူႏုိင္ငံမွာဆိုရင္ စင္ကာ ပူႏိုင္ငံသမၼတက သူ႔ႏုိင္ငံက တကၠစီေမာင္းတဲ့သူေတြကိုေတာင္ အသပ္ရပ္ဆံုးဝတ္ဖို႔ သူေျပာပါတယ္ ဘာေၾကာင့္လဲဆို ေတာ့ ေန႔စဥ္ Customer ေတြနဲ႔ ထိေတြ႔ေနရ တယ့္ေနရာမွာ ဒီတကၠစီသမား တစ္ေယာက္ရဲ႕ Customer ေတြဟာ ေအာက္ေျခလူတန္းစား ကေနၿပီး ေတာ့ အလယ္အလတ္ တန္းကေန အဆင့္ျမင့္ထိျဖစ္ႏုိင္ ပါ တယ္ ေနာက္ၿပီးေတာ့ သူတို႔ ႏိုင္ငံကိုလာ ေရာက္လည္ပတ္တဲ့ ႏုိင္ငံျခားေငြေတြ ကိုတိုးေစတဲ့ တိုးရစ္(စ္)ေတြလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါ တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ တကၠစီ သမားေတြ ဟာ ေခါင္းးအစေျခ အဆံုးသပ္သပ္ရပ္ရပ္ စမတ္ က်က်ျဖစ္ဖို႔လိုတယ္ဆိုတာမ်ိဳး ကို လူႀကီးက၊ႏုိင္ငံေတာ္အႀကီး အကဲက ၫႊန္းတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ တကၠစီ သမားေတြ ကုတ္အက်ႌ ဝတ္ရမယ္ဆို တာမ်ိဳးေပါ့ ။

ပံုမွန္အားျဖင့္ ဆိုရင္ေတာ့ ကားေမာင္းေနတဲ့ လူေတြဟာပူတဲ့ အခါက်ေတာ့ တစ္ထပ္တည္း ဝတ္ထားတာ မ်ိဳးရွိမယ္။ တစ္ခါတေလက်ေတာ့လည္း ႏြမ္းပါးၿပီးေတာ့ အနံ႔ အသက္ မေကာင္းတဲ့ အက်ႌမ်ိဳးဝတ္ထား တာလည္း ရွိရင္ရွိမယ္။ ဒါေၾကာင့္ မို႔လို႔ ကိုယ့္ရဲ႕ ယာဥ္ကိုေရာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကိုေရာ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း ရွိေစဖို႔ ညႊန္း တာေပါ့ေနာ္။

ေနာက္တစ္ခါက်ေတာ့ အမႈိက္ေပါ့ေနာ္။အမႈိက္ေတြ ဘာေတြဆိုလို႔ရွိရင္လည္း စင္ကာပူႏိုင္ငံမွာ စံျပဳစရာ တစ္ခုက ဒါေနရာတိုင္းမွာလည္း အမႈိက္ ပစ္လို႔မရဘူး။ အမႈိက္ ပစ္ၿပီးေတာ့ ညစ္ႏြမး္ေစတဲ့ အရာမ်ိဳးနဲ႔ ကြမ္းတံေတြးလိုအရာမ်ိဳး၊ပီေက လိုမ်ိဳးအရာမ်ိဳးေတြ မရွိရဘူး ေပါ့။ ဟိုကပ္ဒီကပ္ျဖစ္ေစမယ့္အရာမ်ိဳးေပါ့။ ဒါကလည္းပဲ တစ္ဦး ခ်င္း စီက လုိက္နာလိုက္ တဲ့ အခါက်ေတာ့ သပ္ရွင္းတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ျဖစ္သြား တာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ အမႈိက္ကစ ျပာႆဒ္ မီးေလာင္ဆိုတာမ်ိဳး ၾကားဖူးပါလိမ့္မယ္ နည္းန ည္းေ လးကေန အမႈိက္ပံုႀကီးျဖစ္သြားေတာ့ မီးေလာင္ကြၽမ္းႏုိင္တဲ့ေလာင္စာ အထိျဖစ္သြားႏိုင္တာ။ ဒီမွာ ဆိုရင္လည္း ေျမာင္းထဲေတြမွာ ႀကံဳရင္ႀကံဳသလိုအမႈိက္ပစ္ သြားတာေပ့ါေနာ္။ ဆီးထုပ္ဘာ ညာစားၿပီးရင္လည္း လမ္းေဘးမွာ ပစ္လိုက္တာေပါ့။ ကိုယ္ ဒီလိုအက်င့္ မရွိခင္တုန္းက ဆိုရင္လည္း ၊မမိုးတို႔ ငယ္ငယ္တုန္း ကဆိုရင္လည္း ဒီလိုမ်ိဳး ရွိတာပဲေလ။

ဒါေပမဲ့ လူႀကီးေတြက သင္တယ္။ ေက်ာင္းကသင္တယ္၊ ဆရာမကသင္တယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ္က ႏုိင္ငံႀကီး သား ႏုိင္ငံႀကီးသူျဖစ္ခ်င္ရင္ ဒီစည္းကမ္း ဓေလ့ေတြကို လိုက္နာ သင့္တာေပါ့။ အဲ့ဒီေတာ့ တစ္ခါတေလ အမႈိက္ပံုးမရွိဘူးဆိုရင္ေပ့ါ ၊ဒါလည္း ကြၽန္မတို႔ကလည္း ႏုိင္ငံျခားမွာေနတဲ့ ေမာင္ေတြ ဆီကေန ျပန္သင္ ရတာေပါ့။ သူတို႔က အမႈိက္ တစ္ခုကိုရထားၿပီ၊ ကိုင္ထားၿပီဆိုရင္ အမႈိက္ပံုးကို ရေအာင္ေမးတယ္ မမိုးတို႔က ျမန္မာေတြဆိုေတာ့ ခပ္လြယ္လြယ္ပဲ ေျပာလိုက္တယ္ရပါတယ္။

အဲ့ဒီေထာင့္ေနရာ တံျမက္စည္းေထာင္ထားတဲ့ေနရာမွာပဲ ပစ္ခ်ခဲ့လိုက္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က ဘယ္လိုမွ dust bin လို႔ ေခၚတဲ့အမႈိက္ပံုးကို မေတြ႔ မခ်င္းမပစ္ပါဘူး။ ကိုင္ ထားပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ မမိုးတို႔ထက္ ငယ္တဲ့သူေတြေတာင္မွ တစ္ျခားႏိုင္ငံမွာ၊ ေမြးဖြားႀကီးျပင္းရတဲ့ အခါမွာ ဒီလိုစနစ္ေတြ ရွိတယ္ဆိုေတာ့တို႔ အိမ္သားေတြလည္း ျပင္ၾက ရမယ္ဆိုၿပီး အေမက အၿမဲတမ္းေျပာပါတယ္။ အဲ့ ဒါနဲ႔မမိုးတို႔ဆိုရင္လည္း ငယ္ငယ္ကတည္းက အမႈိက္တစ္ခုကို ကိုင္ထားၿပီးရင္ ပစ္စရာေနရာ မရွိရင္ကိုယ္လြယ္ထားတဲ့ လြယ္အိတ္ထဲပဲ ျပန္ထည္႔လိုက္တယ္။

တစ္ခါတေလက်ရင္ အမႈိက္ပစ္ရမယ့္ ေနရာေဝးေနတယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ပဲ ပလတ္စတစ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခုခုထဲ ျပန္ထည္႔ထားလိုက္တယ္။ လူေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ားက အမႈိက္လႊတ္ပစ္ရမယ့္ အရာဆိုရင္ ျပန္မသယ္သြားခ်င္ဘူး။ ကိုယ္သံုးသြားတဲ့ တစ္ရွဴးေတာင္မွ ကုန္သြားတဲ့ ထမင္းဘူးထဲ ျပန္ထည္႔သြာရင္ ရတာပဲ။အိမ္က် ထမင္းဘူး ေဆး ရင္လြင့္ပစ္လိုက္လို႔ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္စားတဲ့စားပြဲေပၚမွာပဲ ဒီအတိုင္း ထားခဲ့ လိုက္ၾကတယ္။

ေနာက္ အလြယ္တကူသံုးတဲ့ ပစၥည္းေတြရွိတယ္။ ေကာ္ဘူးေတြေကာ္ခြက္ေတြေပါ့ေနာ္ အဲ့ဒါေတြ ဆိုလို႔ ရွိရင္ တစ္ခါသံုးဆိုတာမွန္တယ္။ ၿပီးရင္ အမိႈက္ ျဖစ္ သြားတာပဲေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒီအမႈိက္ေတြ ကလည္း ဘယ္ေနရာမွာ ပဲပံုပံု မေပ်ာ္ဝင္ေတာ့တဲ့ ၊မပ်က္စီးေတာ့တ့ဲ အရာေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒီလို အမႈိက္ မ်ိဳးေတြသာ ဆိုရင္လည္း ကိုယ့္ရဲ႕ ကမၻာႀကီးအတြက္၊ ျမန္မာျပည္အတြက္ အႀကီးစားႀကီးေတြ ျဖစ္သြား တာေပါ့။

အဲ့ဒီေတာ့ အမႈိက္နဲ႔ပဲပတ္သက္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္မႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ မမိုးကေတာ့ မမိုးတို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံက ျပည္သူျပည္သားေတြ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေ ယာက္ အေလးထားေစခ်င္ပါတယ္။ ခုဆိုလို႔ရွိရင္ ကြၽန္မတို႔ႏုိင္ငံက ေခတ္မီဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္အသစ္ႀကီးဆီကိုသြားေန တယ္ဆိုတဲ့ အခါ က်ေတာ့ စိတ္သစ္ လူသစ္ အေတြးေခၚသစ္နဲ႔ ေဟာင္းေနတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုလည္း သစ္လြင္ေအာင္ သန္႔စင္ ေဆးေၾကာဖို႔လုိတာကိုး။ အဓိက ကေတာ့ကိုယ့္ႏိုင္ငံကိုလာတဲ့ ဧည္႔သည္ေတြအ တြက္ျပဖို႔ သာမကပဲ ႏုိင္ငံအတြင္းမွာေနတဲ့လူေတြ၊ ၿမိဳ႕ျပမွာေနတဲ့သူေတြ ကိုယ္တိုင္ ခံစားမိေအာင္လုပ္ဖို႔လိုပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့အမွန္ တကယ့္ ေဟာင္းေန လို႔ ျပဳျပင္ တယ္ဆိုတာ ေကာင္းတဲ့ အလုပ္ပါ။ ၾကာရွည္လည္း ခံတာေပါ့ေနာ္။

ဒါေၾကာင့္ ဒီၿမိဳ႕ျပရဲ႕သန္႔ ရွင္းသပ္ရပ္မႈေတြ အမႈိက္ေတြမရွိေအာင္ ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ စည္ပင္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈေတြအတြက္ ၿမိဳ႕ေတာ္သူေတြၿမိဳ႕ေတာ္သားေတြ တစ္တပ္ တစ္အားပါဝင္ တယ္ဆိုတာ သိပ္ ေကာင္းပါတယ္။ အခု ဆိုရင္ အမႈိက္ေတြေကာက္တဲ့ ကိစၥေတြ လိုက္လုပ္ေနၾကတယ္။ သူမ်ား ေတြက ေျပာတယ္။ လူအားနဲ႔ တစ္စစီ လိုက္ေကာက္ေန လည္း ပစ္တဲ့လူက ပစ္ေနတယ္။ ဘယ္လိုႏုိင္မွာလဲ ေျပာၾကတယ္။ မဟုတ္ဘူး ကြၽန္မကရွင္းျပတယ္ ဒါဟာလူအားနဲ႔ ဒီလိုလုပ္ရင္ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ၊တစ္ဦးခ်င္း စီတာ ဝန္ေက်ရင္ ရတယ္ ဆုိတာကို လုပ္ျပေနတဲ့ လႈပ္ရွားမႈျဖစ္တယ္။

ဒီ activity တို႔ ၊ကမ္ပိန္းတို႔ဆိုတာ ေရွ႕ကလုပ္ျပတဲ့လူ မရွိရင္ မႏိုးထတဲ့အတြက္ေၾကာင့္မို႔လို႔ ဒါဟာ လုပ္ျပေနတာ။ အခုလုပ္ျပေနတဲ့ လူရွိတာကိုေတာင္ ႏိုးထရမယ့္အစား အျပစ္ေျပာ ေနၾကတယ္။ အဆိုး ဘက္ကပဲ ေျပာေနၾကတယ္။ ဒီတိုင္းျပည္ဘယ္လိုတိုးတက္မလဲ။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ကိုယ္ကိုယ္ တိုင္လုပ္ပါ။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ အိမ္ေထာင္ ဦးစီးျဖစ္တယ္ဆို ရင္ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လုပ္ပါ။ ကိုယ့္သားသမီးေတြပါလာ ေအာင္လုပ္ပါ။ကိုယ္ကသား သမီး ျဖစ္တယ္ဆိုရင္လည္း ကိုယ္ ကိုယ္တုိင္လုပ္ပါ။ ကိုယ့္ အိမ္ ကလူေတြ နားလည္လာေအာင္ ကြ်န္မတို႔ဆိုလို႔ ရွိရင္လည္း အဲ့ ဒီအဖြဲ႔အစည္းမွာ အခ်ိန္ေပးၿပီး သြားမပါႏုိင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ တို႔ စိတ္အားျဖင့္လည္း အား ေပး တယ္။ လူအားျဖင့္လည္း အားေပးတယ္။ဒီလို ႏႈတ္အား ျဖင့္လည္းေထာက္ခံတယ္။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ကေလးေတြကို ကြၽန္မတတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္က သင္ၾကား ပို႔ခ်တဲ့အခါ မွာ လည္းဒါ က ေကာင္းမြန္တဲ့ လူမႈေရးအလုပ္ ျဖစ္တယ္။ႏွမ္းတစ္ေစ့တည္းနဲ႔ ဆီမျဖစ္ႏုိင္ဘူးလို႔ ဘယ္ေတာ့မွ မခံယူပါနဲ႔။ ႏွမ္းတစ္ေစ့တစ္ေစ့ စီေပါင္းရင္ ဆီျဖစ္လာတာျဖစ္ တဲ့အတြက္ အခုဒီႏွစ္မွာ ဒီအ လုပ္ကိုလုပ္တဲ့လူအေယာက္ တစ္ရာရွိတယ္ဆိုရင္ေနာက္ တေျဖးေျဖးနဲ႔တစ္ရာကေန တစ္ေထာင္ျဖစ္လာ လိမ့္မယ္။ ဘယ္အရာမဆိုကူးစက္ တယ္ ျပန္႔ ပြားတယ္ေလ။ ဒီအတိုင္းေနရင္းနဲ႔ေတာင္ ကူးစက္ျပန္႔ပြား မႈရွိေနတာပဲ။

အဲ့ဒီေတာ့ မေကာင္းတဲ့ အလုပ္ေတြေတာင္မွ ဒီေလာက္ ကူးစက္တာ ျပန္႔ပြားတာ ျမန္ တယ္ဆိုရင္ ေကာင္းတ့ဲအလုပ္ ဆိုရင္ ဒီထက္ပိုျမန္ရမယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ေကာင္း တဲ့ ဘက္ကို ေတြးၿပီးေတာ့ ေကာင္းတာေလးကို လုပ္ဖို႔ အတြက္ နည္းနည္းေလးကေန ျဖစ္ျဖစ္စၿပီးလုပ္ပါလို႔မမိုးအေန နဲ႔ ေျပာၾကား ရင္း ဧည့္သည္ အယ္ဒီတာစကားကို အဆံုးသတ္လိုက္ ရပါေတာ့တယ္။ 

တင္မိုးလြင္

Popular Journal

--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး(lwanmapyay.blogspot.com) လြမ္းမေျပ သုတရပ္၀န္း | Facebook

ဆက်စပ်ဖတ်ရှုရန် အကြောင်းအရာများ...