ေ၀၀ါးေနတဲ့ အနာဂတ္
စာေပက ႏိုင္ငံတစ္ ႏိုင္ငံရဲ႕ သမိုင္းေၾကာင္းကို ေျပာင္းလဲ ပစ္ႏိုင္သလို အနာဂတ္ ကိုလည္း ထုဆစ္ ပံုေဖာ္ ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ အဲဒီ စာေပေတြ ကို ျဖန္႔ျဖဴး ထုတ္ေ၀တဲ့ စာအုပ္ ထုတ္ေ၀ ေရာင္း၀ယ္ ေရး လုပ္ငန္းေတြရဲ႕ အနာဂတ္က ခပ္၀ါး၀ါး ျဖစ္ေနပါၿပီ။
““ေရာင္းအားေတြက တျဖည္းျဖည္း က်လာၿပီ။ စာအုပ္ဆိုင္ ဖြင့္မယ့္ အစား တျခား စီးပြားေရး လုပ္တာမွ ေကာင္းဦးမယ္”” လို႔ ဦးညီညီက ေျပာပါတယ္။ ဦးညီညီ ဟာ (၂၁) ႏွစ္ တိုင္တိုင္ ဖြင့္လွစ္ ေရာင္းခ်ခဲ့တဲ့ အေမ့အိမ္ စာေပ စာအုပ္ဆိုင္ရဲ႕ ပိုင္ရွင္ တစ္ဦး ျဖစ္ၿပီး မၾကာခင္မွာ သူ႕ရဲ႕ စာအုပ္ဆိုင္ကို ပိတ္ေတာ့မယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒီလိုမ်ဳိး စာအုပ္ဆိုင္ေတြ အေရာင္းအ၀ယ္ က်ဆင္း သြားတာ သံုးႏွစ္ နီးပါးရွိၿပီး ပိတ္သိမ္း သြားရတဲ့ ဆိုင္ေတြလည္း မနည္းေတာ့ဘူးလို႔ စာေပ ေလာကအတြင္း လုပ္ကိုင္ သူေတြက တညီ တညြတ္တည္း ေျပာပါတယ္။ ျမင့္တက္ လာတဲ့ အခန္းခ စရိတ္၊ ၀န္ထမ္း စရိတ္၊ အခြန္အခ ေတြဟာ တစ္လကို အနည္းဆံုး က်ပ္ဆယ္သိန္း နဲ႔ သိန္းႏွစ္ဆယ္ၾကား ရွိၿပီး စာအုပ္ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ ျဖစ္ဖို႔ အတြက္ ရင္းႏွီးေငြဟာ က်ပ္သိန္းရာ ဂဏန္း အထက္မွာ ရွိေနပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ အခန္းရွိတဲ့ ဆိုင္ရွင္ေတြ အေနနဲ႔ ကလည္း စာအုပ္ဆိုင္ ဖြင့္မယ့္ စိတ္ကူးကို စြန္႔လႊတ္ၿပီး အခန္းကို ျပန္ငွား စားေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့ အေတြးေတြပဲ ရွိၾက ပါေတာ့တယ္။
ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ယေန႔ေခတ္မွာ လူသားေတြကို ေဖ်ာ္ေျဖမယ့္ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အေထာက္အကူျပဳ ပစၥည္းေတြဟာ နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ပံုစံ အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ေပၚလာပါတယ္။ နည္းပညာပိုင္း ဆိုင္ရာ ပစၥည္းေတြေၾကာင့္ က်ယ္ျပန္႔လာတဲ့ လူမႈ ဆက္ဆံေရး နယ္ပယ္ေတြမွာ လူငယ္ေတြဟာ မအားလပ္ ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနၿပီး ႐ုပ္သံ မီဒီယာ ေတြကေန တစ္ဆင့္ တစ္ကမၻာလံုးကို ၾကည့္႐ႈလို႔ ရတဲ့ ႐ုပ္သံ အစီအစဥ္ေတြ ၾကားမွာ ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ ျဖစ္ေနပါတယ္။
နည္းပညာ ဘယ္ေလာက္ပဲ တိုးတက္ တိုးတက္ စာအုပ္ကိုင္ၿပီး ဖတ္ရတဲ့ အရသာဟာ စာသမား တစ္ေယာက္ အတြက္ေတာ့ ဘယ္အရာနဲ႔မွ လဲလွယ္လို႔ မရပါဘူး။
တစ္ႏြယ္ငင္ တစ္စင္ပါ ဆိုသလို စာေပ ဖတ္ရႈႏႈန္း က်ဆင္းမႈေၾကာင့္ စာအုပ္ ထုတ္ေ၀မႈေတြ က်ဆင္း လာပါတယ္။ စာေပ ထုတ္ေ၀မႈေတြ အ႐ံႈး ေပၚလာတဲ့ အတြက္ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈပိုင္းမွာ အားနည္းလာၿပီး စာအုပ္ ထုတ္ေ၀ ေရာင္းခ်မႈ ရပ္ဆိုင္း လိုက္ရတဲ့ အေျခအေနေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။ စာေပ ထုတ္ေ၀မႈေတြ အေရအတြက္ က်ဆင္း ေနေပမယ့္ စာေရးသား ထုတ္ေ၀ သူေတြကေတာ့ တျဖည္းျဖည္း မ်ားျပား လာပါတယ္။ တစ္လမွာ ထြက္ရွိတဲ့ စာအုပ္ အေရအတြက္ေတြ ေျမာက္ျမားစြာ ရွိေနေပမယ့္ တကယ္တမ္း ၀ယ္ယူ ဖတ္႐ႈတဲ့ စာဖတ္သူ အေရအတြက္ ကေတာ့ အနည္းငယ္သာ ရွိေနပါတယ္။ စာေပ ျဖန္႔ခ်ိ သူေတြရဲ႕ အဆိုအရ တစ္လမွာ စာအုပ္ အသစ္ (၁၀) အုပ္ ၀န္းက်င္ ထြက္ရွိေနၿပီး တစ္အုပ္ကို အုပ္ေရ (၁၀၀၀) နီးပါးနဲ႔ အုပ္ေရ ေသာင္းဂဏန္း ေစ်းကြက္ အတြင္းကို ျဖန္႔ခ်ိေပး ေနရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ကမၻာ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ စာအုပ္ တစ္အုပ္ ထုတ္ေ၀ရင္ သန္းနဲ႔ခ်ီ ထုတ္ေ၀ ေနရေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ စာအုပ္ တစ္အုပ္ကို အုပ္ေရ တစ္ေထာင္ေက်ာ္ ေလာက္သာ ထုတ္ေ၀ ရပါတယ္။ အဲဒီ တစ္ေထာင္ေက်ာ္ကို အနည္းဆံုး ႏွစ္လ၊ သံုးလေလာက္ ေရာင္းခ် ရတယ္လို႔ စာအုပ္ အေရာင္း ဆိုင္ေတြက သိရပါတယ္။ လူဦးေရ သန္း (၅၀) ေက်ာ္ရွိတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စာအုပ္ တစ္ေထာင္ ေရာင္းခ်ႏိုင္ရင္ ေရာင္းအား မဆိုးဘူးလို႔ သတ္မွတ္ ထားၿပီး စာအုပ္ သံုးေထာင္ကေန ငါးေထာင္ နီးပါး ေရာင္းခ် ရရင္ေတာ့ အေရာင္းရဆံုး စာအုပ္ အျဖစ္ သတ္မွတ္ ထားတယ္လုိ႔ စာအုပ္ ထုတ္ေ၀ သူေတြက ဆိုပါတယ္။
““စာအုပ္ ေရာင္းခ်မႈဟာ အခုဆို အရင္ကထက္ (၆၀) ရာခိုင္ႏႈန္း ေလာက္ က်ဆင္း သြားတယ္။ ကိုယ္ေတာင္ ဘယ္ အခ်ိန္အထိ ေတာင့္ခံ ႏိုင္မလဲ ဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ရမယ္”” လို႔ (၃၁) လမ္း အထက္ ဘေလာက္မွာ (၁၉) ႏွစ္ ၾကာ စာအုပ္ ျဖန္႔ခ်ိမႈကို တစ္စိုက္ မတ္မတ္ လုပ္ေနတဲ့ ကိုလတ္ စာေပက ကိုထြန္းထြန္းသန္႔ က ေျပာပါတယ္။
နယ္ေတြကို စာအုပ္ေတြ ျဖန္႔ခ်ိတဲ့ အခါမွာ အရင္ကဆိုရင္ ကေလာင္ သစ္ေတြကို ေနရာေပးတဲ့ အေနနဲ႔ ေအာင္ျမင္တဲ့ စာအုပ္ေတြနဲ႔ ေရာထည့္ၿပီး ေရာင္းခ် ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္း မွာေတာ့ လံုး၀ ထည့္မေပးဖို႔နဲ႔ ထည့္လာရင္ သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္ စရိတ္ကို ျဖန္႔ခ်ိသူက ေပးရမယ္လို႔ အေၾကာင္း ျပန္တာေၾကာင့္ ကေလာင္ အသစ္ေတြရဲ႕ စာအုပ္ အသစ္ေတြ ဆိုရင္ ျဖန္႔ခ်ိဖို႔ ၀န္ေလး ေနတယ္လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။
စာေပ ေရးသားမႈကို လြတ္လပ္စြာ ေရးသား ခြင့္ေပးလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေခတ္ အဆက္ဆက္ ပိတ္ပင္ ခံရတဲ့ ႏိုင္ငံေရး စာအုပ္ေတြ၊ အစိုးရကို ေ၀ဖန္ ထားတဲ့ ေဆာင္းပါး ေတြဟာ ဒလေဟာ ထြက္ရွိလာၿပီး စာအုပ္ ထုတ္ေ၀ သူေတြကလည္း ႏိုင္ငံေရး စာအုပ္ ေတြကိုပဲ ထုတ္ေ၀ဖို႔ ပိုအာ႐ံု စိုက္လာပါတယ္။ အရင္ ေခတ္ အဆက္ဆက္က ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရထားတဲ့ စာေရး ဆရာေတြရဲ႕ စာအုပ္ေတြကို ပံုစံ အသစ္နဲ႔ ထုတ္ေ၀ ေရာင္းခ်ေနၿပီး အျခား သုတ၊ ရသ စာအုပ္ေတြ ကိုေတာ့ ပံုမွန္ အစဥ္တစိုက္ ထုတ္ေ၀တဲ့ စာအုပ္တိုက္ေတြ ကသာ အ႐ံႈးခံၿပီး ထုတ္ေ၀ ေနတယ္လို႔ ထုတ္ေ၀ သူေတြက ဆိုပါတယ္။
““စီးပြားေရး အေျခအေန မေကာင္းတဲ့ အတြက္ အရမ္း ႀကိဳက္တဲ့ စာအုပ္မွ မဟုတ္ရင္ ၀ယ္ဖို႔ လက္တြန္႔ ေနၾကတယ္။ အိမ္ေထာင္ရွင္ ျဖစ္သြားရင္ေတာ့ လံုး၀ မ၀ယ္ႏိုင္ ၾကေတာ့ဘူး”” လို႔ ေကာင္းသန္႔ စာေပတိုက္မွ ထုတ္ေ၀သူ စာေရးဆရာ ဦးေကာင္းသန္႔ က ေျပာပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ စာအုပ္ တစ္အုပ္ရဲ႕ တန္ဖိုးဟာ က်ပ္ႏွစ္ေထာင္ အထက္မွာရွိၿပီး နာမည္ႀကီး သူေတြရဲ႕ စာအုပ္ဆိုရင္ က်ပ္ရွစ္ေထာင္ကေန က်ပ္ႏွစ္ေသာင္း နီးပါး အထိ ရွိေနပါတယ္။ ဒီလို စာအုပ္ ေစ်းတက္ လာတာဟာ စကၠဴေစ်းႏႈန္း၊ ေကာ္မရွင္ခ၊ တက္သြားတဲ့ မီတာခေတြ အျပင္ ေစ်းႏႈန္း ျမင့္လာတဲ့ ပံုႏွိပ္စက္ ဖိုးေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
““နည္းနည္းပဲ ေရာင္းရမယ့္ အတူတူ ေစ်းတင္ၿပီး ေရာင္းတာက အျမတ္ ရႏိုင္လို႔ အခုလို အျမတ္တင္ ေရာင္းခ် ရတာပါ””လို႔ ဦးေကာင္းသန္႔က ဆိုပါတယ္။
စာေပ လြတ္လပ္ခြင့္ ရၿပီးေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သတင္းစာေတြ ဂ်ာနယ္ေတြ အကန္႔ အသတ္မရွိ ထြက္လာ ခဲ့ပါတယ္။ မဂၢဇင္း၊ ၀တၳဳေတြလည္း နာမည္ အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ပံုစံ အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျပည္သူေတြ ေတာင့္တတဲ့ အေရးအသား မ်ဳိးေတြကို ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပ လာပါတယ္။ အြန္လိုင္း မီဒီယာလည္း က်ယ္ျပန္႔လာ တဲ့အတြက္ ေၾကာ္ျငာခ သက္သာၿပီး လူတန္းစား မ်ဳိးစံု ဖတ္႐ႈႏိုင္ဖို႔ အတြက္ အြန္လိုင္း မီဒီယာကို အားကိုးလာတာ ကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ အြန္လိုင္း မီဒီယာမွာ ဖတ္႐ႈမႈေတြ မ်ားလာတာ ေၾကာင့္လည္း စာအုပ္ အေရာင္းဟာ တျဖည္းျဖည္း က်လာတယ္လို႔ ရယ္စရာ မဂၢဇင္း ထုတ္ေ၀တဲ့ ပီကာ မီဒီယာက ကိုလူေဇာ္သစ္က ေျပာပါတယ္။
ျမန္မာ့ စာေပ တိုးတက္ေရး၊ ျပည္သူေတြ အသိၪာဏ္ ထက္ျမက္ေရး ဆိုတဲ့ မူ၀ါဒ တခ်ဳိ႕နဲ႔ အစိုးရက ျပည္နယ္တိုင္းမွာ စာၾကည့္ တိုက္ေပါင္း ငါးေသာင္းေက်ာ္ ဖြင့္လွစ္ေပး ထားေပမယ့္ ဘ႑ာေရး အေျခအေန၊ စိတ္၀င္စားမႈ အားနည္းျခင္း၊ ေရရွည္ လုပ္ကိုင္ႏိုင္မႈ မရွိျခင္း၊ စာအုပ္ဖတ္သူ ေလ်ာ့နည္း သြားျခင္းတို႔ေၾကာင့္ အခုဆိုရင္ အမွန္တကယ္ လည္ပတ္တဲ့ စာၾကည့္တိုက္ဟာ ေျခာက္ေထာင္ နီးပါးသာ ရွိေတာ့တယ္လို႔ ျပန္ၾကားေရး ဌာနရဲ႕ စာရင္းေတြမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ စာၾကည့္တိုက္ ေတြသာ ပံုမွန္ လည္ပတ္ ေနရင္ေတာ့ ထုတ္ေ၀သူေတြ အေနနဲ႔ အခုလို အေျခ ပ်က္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ စာေပ ထုတ္ေ၀ ျဖန္႔ခ်ိသူေတြက ဆိုပါတယ္။
စာအုပ္ေတြ သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္ပါက အထူး ေစ်းႏႈန္းနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ေပးဖို႔၊ အခန္းခ ေစ်းတက္ ျခင္းေၾကာင့္ မဖြင့္ႏိုင္တဲ့ စာအုပ္ အေရာင္း ဆိုင္ေတြကို ခ်ဳိသာတဲ့ ေစ်းႏႈန္းနဲ႔ သီးသန္႔ စာအုပ္ စင္တာေတြ ျပဳလုပ္ေပးဖို႔၊ လုပ္ငန္းရွင္ ႀကီးေတြက ဦးေဆာင္ၿပီး စာၾကည့္တိုက္ မရွိတဲ့ ၿမိဳ႕နယ္ေတြကို ေထာက္ပံ့ေပးဖို႔၊ ၿမိဳ႕နယ္ စာၾကည့္တိုက္ အသင္းေတြ ေပၚထြက္လာၿပီး တည္တံ့စြာ ရွိေစဖို႔၊ ထုတ္ေ၀သူနဲ႔ အေရာင္းဆိုင္ေတြ အၾကား ရင္းႏွီးမႈ ရေစဖို႔၊ လုပ္ငန္း သေဘာ သဘာ၀ကို ပြင့္လင္းစြာ ခ်ျပႏိုင္ဖို႔ အတြက္ မၾကာခဏ အလုပ္႐ံု ေဆြးေႏြးပြဲေတြ ျပဳလုပ္ဖို႔ စတဲ့ အခ်က္ေတြကို ေဆာင္ရြက္မွသာ စာအုပ္ စာေပေလာက တည္ၿမဲမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ ၂၀၁၃ ေအာက္တိုဘာ (၂၀) ရက္ ေန႔က ျပဳလုပ္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ စာေပ ထုတ္ေ၀သူ ႏွင့္ ျဖန္႔ခ်ိသူမ်ား အလုပ္႐ံု ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာ့ စာေပ ေလာကက က်ဥ္းေျမာင္းၿပီး ေစ်းကြက္ ကလည္း ငယ္တဲ့ အတြက္ စာေရးသူေတြ၊ ထုတ္ေ၀သူေတြ၊ ျဖန္႕ခ်ိသူေတြ၊ ေရာင္းခ်သူ ေတြဟာ ခက္ခဲစြာနဲ႔ စာေပေလာကကို ျဖတ္သန္း ေနရပါတယ္။ ၀ါသနာအရင္း တည္ႏိုင္မွာသာ ေတာင့္ခံႏိုင္တဲ့ အေျခအေန ျဖစ္ေနပါတယ္။ ျပည္ပ ႏိုင္ငံေတြမွာေတာ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ ထြက္လိုက္ရင္ ကမၻာအႏွံ႔ ျဖန္႔ခ်ိႏုိင္ၿပီး ဘာသာ စကားမ်ဳိးစံုနဲ႔ ထုတ္ေ၀မႈေတြ ျပဳလုပ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါဟာ ထုတ္ေ၀မႈ ကြန္ရက္၊ ႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္း ခ်ိတ္ဆက္ႏိုင္မႈ အားေကာင္း တာေၾကာင့္လို႔ ဆိုရပါမယ္။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံကေတာ့ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံ ကိုးႏိုင္ငံနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္မႈေတြ ျပဳလုပ္ၿပီး ႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္း ဖလွယ္ ႏိုင္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။
““သူတို႔ ႏိုင္ငံကို ပို႔ရင္ အဂၤလိပ္စာ အေရးအသား၊ စာအုပ္ ကြာလတီက တန္းတူ နီးပါးရွိမွ ျဖစ္မွာ။ ၿပီးရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံက စာအုပ္ တစ္ေထာင္ပဲ ထုတ္တာ။ သူတို႔ ႏိုင္ငံကို ပို႔ရင္ အနည္းဆံုး အုပ္ေရ ႏွစ္ေသာင္းေလာက္ မွ ျဖစ္မွာ။ ေရာင္းရရင္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့၊ မေရာင္းရရင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ။ ဘာမွ လုပ္လို႔မရဘူး””လို႔ ဦးေကာင္းသန္႔ က ေျပာပါတယ္။
လက္ရွိ အခ်ိန္ထိေတာ့ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ထိထိ ေရာက္ေရာက္ စာေပဖလွယ္ဖို႔ ကိစၥဟာ အလွမ္းေ၀း ေနေသးတယ္လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္ အေနနဲ႔ ကေတာ့ လက္ရွိမွာ ျပည္သူေတြ ေနရာမေရြး၊ အခ်ိန္မေရြး စာဖတ္ႏိုင္ေအာင္၊ စာေပ ေရခ်မ္းစင္ေတြ၊ နယ္လွည့္ စာၾကည့္တိုက္ေတြ၊ E-book စနစ္ေတြကို တိုးခ်ဲ႕ ေဆာင္ရြက္ ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စာအုပ္ေတြကိုမွ ႏွစ္ၿခိဳက္တဲ့ စာဖတ္သူေတြ အတြက္ သင့္တင့္တဲ့ ေစ်းႏႈန္း၊ အလြယ္တကူ ရရွိႏိုင္မယ့္ ေနရာ ေဒသေတြကို ဖန္တီး ေပးသင့္တယ္လို႔ စာအုပ္ ထုတ္ေ၀ သူေတြက ဆိုပါတယ္။
တစ္လ ၀င္ေငြ တစ္သိန္းနဲ႔ သံုးသိန္းၾကား ရရွိၿပီး အသက္အရြယ္ (၂၀) ကေန (၄၅) ၾကား အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီး အေယာက္ (၃၀) ကို အေသးစား စစ္တမ္းတစ္ခု ျပဳလုပ္ ခဲ့ရာမွာေတာ့ (၁၀) ေယာက္က စာအုပ္ကို လံုး၀ မ၀ယ္ဘဲ အင္တာနက္မွ ကူးယူျခင္း၊ စာၾကည္တိုက္သို႔ သြားေရာက္ ဖတ္႐ႈျခင္း၊ (၁၃) ေယာက္က တစ္ခါတရံ စာအုပ္၀ယ္ ဖတ္ေသာ္လည္း အလုပ္နဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ စာအုပ္ကိုသာ ၀ယ္ဖတ္ျခင္း၊ က်န္ (၇) ေယာက္က စာအုပ္ အငွားဆိုင္မွ ငွားယူ ဖတ္႐ႈျခင္းနဲ႔ ဂ်ာနယ္ မဂၢဇင္းမ်ားသာ အမ်ားဆံုး ဖတ္ျဖစ္တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
လက္ရွိ အေျခအေနဟာ ဆိုရင္ ၾကက္ဥ ဘယ္ကရ ၾကက္မကရ၊ ၾကက္မက ဘယ္ကျဖစ္ ၾကက္ဥက ျဖစ္နဲ႔ ေျဖရွင္းလို႔ မရတဲ့ သံသရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ စာဖတ္သူ မရွိတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ စာအုပ္ မေရာင္းရ တာလား၊ စာအုပ္ေစ်းေတြ ေစ်းႀကီးတာေၾကာင့္ စာအုပ္ ဖတ္တဲ့သူေတြ မရွိ ေတာ့တာလား။
သန္႕ရွင္းတဲ့ တိုင္းျပည္၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ တိုင္းျပည္၊ ထက္ျမတ္တဲ့ တိုင္းျပည္ ျဖစ္ဖို႔အတြက္ ျပည္သူေတြရဲ႕ အသိၪာဏ္၊ ေ၀ဖန္ ပိုင္းျခားႏုိင္မႈက အေရးႀကီးပါတယ္။
The Messenger
--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး(သုတစြယ္စုံ)(lwanmapyay.blogspot.com) Facebook Page Twitter Google+
ကိုမ်ဳိး(သုတစြယ္စုံ)(lwanmapyay.blogspot.com) Facebook Page Twitter Google+