Voice vs Tone အသံ နဲ႔ အသံ

• အဂၤလိပ္အသံုးမွာ Voice နဲ႔ Tone က တူသလိုလိုနဲ႔ မတူၾကပါ။ လဲလွယ္သံုးလို႔ ရတဲ့ေနရာလဲ ရွိပါတယ္။ သတိမထားရင္ မွား တတ္တယ္။

• Voice ဆိုတာ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ စာဖတ္သူအေပၚမွာထားတဲ့ စာေရးသူရ့ဲ အေလ့အထ အေပၚမွာ မူတည္တယ္။ တနည္း အားျဖင့္ စာေရးသူရ့ဲ Mood စ်ာန္ကိုေဖၚျပေနတယ္။ စာေရးသူဟာ Voice သူ႔အသံကို မတူတဲ့ အနိမ့္အျမင့္နဲ႔ ေရးသားႏိုင္တယ္။ Satirical သေရာ္သလို၊ Patronizing ႏွိမ္သလို Humorous ရာ္သြမ္းေသြးသလို ေရးႏိုင္တာကို ဆိုလိုတယ္။ 

• Tone ဆိုတဲ့ အသံမ်ိဳးမွာေတာ့ သူ႔အေရးအသားရ့ဲ အႏု၊ အၾကမ္းကို ရည္ညႊန္းပါတယ္။ သူ႔ခံစားမႈ၊ သူ႔ဓေလ့စရိုက္ကို ေဖၚျပေနမယ္။ 

• Voice က စာေရးသူရ့ဲ Style စတိုင္ျဖစ္တယ္။ စာေရးသူေတြမွာ မတူၾကတာက အဲတာျဖစ္တယ္။ ဒါကိုၾကည့္ျပီး စာေရးသူရ့ဲ ပင္ကိုယ္သေဘာထားကို အကဲဖမ္းႏိုင္ၾကတယ္။ Voice က စာေရးသူရ့ဲ အမွန္ျဖစ္မႈ၊ ရိုးသားမႈ၊ ၾသဇာရွိမႈကို အကဲျဖတ္ႏိုင္ေစမယ္။

• သူ႔ Tone ကိုၾကည့္ျပီး အဲလိုအကဲျဖတ္မရေစပါ။ သူ႔ Feelings ခံစားခ်က္ေတြကိုသာ သိရတယ္။ အျပင္း၊ အေပ်ာ့ကိုပါသိမယ္။ ဖန္တီးထားမႈလို႔ နားလည္ရမယ္။ စာေရးသူရ့ဲ ပကတိသေဘာ မဟုတ္ႏိုင္ပါ။ 

• Conversations စကားေျပာဆိုရာမွာလဲ Voice နဲ႔ Tone က အေတာ္မတူၾကပါ။ ႏွစ္မ်ိဳးလံုးက အနိမ့္ အျမင့္ ရွိၾကတယ္။ Tone ကိုၾကည့္ျပီး ေျပာေနသူရ့ဲ Emotional aspects စိတ္လႈပ္ရွားမႈကိုသိမယ္။ Voice ကိုၾကည့္ရင္ ေျပာေနသူရ့ဲ Pitch အသံအနိမ့္အျမင့္ကိုသာ သိရတယ္။

စကားေျပာတဲ့အထဲမွာ ကိုးကားရြတ္ဆိုတဲ့ Line စာေၾကာင္း၊ Poem ကဗ်ာေတြကိုၾကည့္ျပီး ေျပာေနသူရ့ဲ အာေဘာ္လို႔ ထင္မွတ္မွားတတ္ၾကတယ္။ (ဆရာ) တင္မိုး ကဗ်ာကို ရြတ္ျပတာဟာ (ဆရာ) တင္မိုးကို ရိုးရိုးသာသား ဂုဏ္ျပဳခ်င္လို႔လဲ ျဖစ္ႏိုင္သလို (ဆရာ) တင္မိုးကို ေလးစားသလို ေလးစားတာ ခံခ်င္ေနသူ လဲ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။

ဘာသာျပန္စာေတြကိုၾက ဘာသာျပန္ဆရာကို အဲလိုအကဲျဖတ္မရပါ။ ပင္ရင္းစာေရးသူကိုသာ အကဲျဖတ္ႏိုင္တယ္။ ‘ကမာၻျပားျပီ’ ဘာသာျပန္စာအုပ္ကို ဖတ္တာကေန သူ႔ဘာသာ စကားႏွစ္မ်ိဳး ကြ်မ္းက်င္မႈကိုသာ အကဲျဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၁-၇-၂ဝ၁၄

--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး (lwanmapyay.blogspot.com)

ဆက်စပ်ဖတ်ရှုရန် အကြောင်းအရာများ...