ေသြးတိုးေရာဂါအစ အဆီတုိးျခင္းက
Written by ၾကည္လြင္ျမင့္ (မုျဒာ)
ေသြးတိုးေရာဂါျဖစ္သူ တစ္ေန႔တျခား တုိးပြားလာေနသည္။ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားသည္ လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိး ေရးႏုိင္ငံျဖစ္၍ သဘာဝဆန္ႏွင့္ အသီးအႏွံကုိအဓိကထား စားသုံးသူမ်ားျဖစ္သျဖင့္ ေသြးတိုးေရာဂါဟူ သည္မွာ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၅၀ ကေခတ္မစားေသးေပ။ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးဖြင့္ေပးၿပီး ၂၆ ႏွစ္အတြင္းမွာ ႏုိင္ငံျခားတုိင္းျပည္မ်ားမွ အစားအေသာက္မ်ားႏွင့္ ေဆးဝါးမ်ဳိးစုံ ဝင္ေရာက္လာၿပီးေနာက္တြင္ ေသြးတိုး ေရာဂါျဖစ္ပြားမႈႏႈန္းမွာ ခ်က္ခ်င္းပင္ျမင့္တက္လာခဲ့သည္။
ေသြးတုိးေရာဂါသည္ အငန္တစ္ခုတည္းေရွာင္႐ုံျဖင့္ ၿပီးသည့္ေရာဂါဟုအခ်ဳိ႕က ထင္ေနၾကသည္။ အဆီတုိးျခင္းသည္ ေသြးတုိး၏မူလအေၾကာင္းအရင္းျဖစ္သည္ကုိ သတိမထားမိၾကေပ။ က်န္းမာေရး ဗဟုသုတနည္းပါးၾကသျဖင့္ ေသြးတုိးေရာဂါကုိ ခႏၶာကုိယ္တြင္းရွိ ေသြးမ်ားတုိးပြားလာသည့္ေရာဂါဟု ထင္ေနသူမ်ားလည္း ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ ေသြးတုိးေရာဂါသည္ လူဝၿပီးေသြးမ်ားတုိးပြားလာျခင္းမဟုတ္ ပါ။ ေသြးကုိ ႏွလုံးကတြန္းပုိ႔သည့္ ဖိအားတုိးလာျခင္း၊ ေသြးေၾကာမ်ားကုိ ေသြးပုိ႔သည့္အားျမင့္တက္ၿပီး ေသြးေၾကာမ်ားက မခံႏုိင္ျဖစ္လာျခင္းသာျဖစ္သည္။ လူပိန္သည္ျဖစ္ေစ၊ ဝသည္ျဖစ္ေစ ေသြးဖိအားတုိး လာလွ်င္ ေသြးတုိးေရာဂါျဖစ္ႏုိင္သည္။
ေရွးက ျမန္မာဆရာႀကီးမ်ားသည္ ဘယ္ဘက္လက္ေကာက္ဝတ္၊ လက္မအရင္းရွိေသြးေၾကာကုိ လက္ ညႇိဳး၊ လက္ခလယ္၊ လက္သူႂကြယ္သုံးေခ်ာင္းျဖင့္ ေထာက္စမ္းသည္။ ေသြးစမ္းနည္းမွာ ပထမဖြဖြေလး စမ္းရသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ဖိၿပီးစမ္းရသည္။ ထုိ႔ေနာက္ေနရာအနည္းငယ္ေရႊ႕ၿပီး ထပ္မံစမ္းရျပန္သည္။ ေသြးလုံးအမိဆုံးေနရာတြင္ ရပ္တန္႔ၿပီးေနာက္ ေသြးလုံးအေနအထားကုိ ၾကည့္သည္။ ဤနည္းကုိ (ဖြ-ဖိ-ေရႊ႕-မိ) နည္းျဖင့္ ေသြးစမ္းသည္ဟုေခၚသည္။
လက္ေကာက္ဝတ္၊ လက္မအရင္းတြင္ စမ္းမိထားေသာ ေသြးလုံးသည္ ပုံမွန္ျဖစ္သည္။ ေသြးလုံး ႀကီး ျခင္း၊ ေသးျခင္းမရွိ၊ စည္းခ်က္မွန္မွန္ျဖင့္ သြားေနလွ်င္ ေသြးတုိးျခင္းမရွိေပ။ ေသြးက်ျခင္းလည္းမရွိေပ။ ထုိသုိ႔မဟုတ္ဘဲ ေသြးလုံးပြျခင္း၊ ႀကီးျခင္း၊ ေႁမြ၊ ငါးရွဥ့္ကဲ့သုိ႔တုိးျခင္း၊ ဖားကဲ့သုိ႔ခုန္ျခင္း၊ ကေလးသူငယ္ တြင္ ပုစြန္ဆိတ္ကဲ့သုိ႔ ခုန္ျခင္းမ်ားစမ္းမိလွ်င္ မေကာင္းေသာေသြးတုိးျဖစ္သည္။
ေသြးတိုးေရာဂါရွိသူမ်ား၏ ေသြးတုိးမွာ ဝေသာသူတြင္ ေသြးလုံးႀကီး၍ပြကာ ေဆာင့္၍တုိးသည္။ ေဘာလုံးကုိေရတြင္ႏွစ္လုိက္ၿပီး လက္လႊတ္လုိက္ေသာအခါ အေပၚသုိ႔ေဆာင့္တက္ၿပီး ျပန္ေပၚလာသ ကဲ့သုိ႔ ငုပ္ခ်ည္ေပၚခ်ည္စမ္းမိသည္။ ပိန္ေသာသူတြင္ စမ္းမိေသာေသြးတိုးပုံမွာ ေသြးလုံးေသးၿပီး စူးခနဲ ေဆာင့္တုိးသည္။ ေႁမြတုိးသကဲ့သုိ႔ ငရွဥ့္တုိးသကဲ့သုိ႔ တုိးသည္။ ေရတြင္ဝါးလုံးကုိ ေမွ်ာခ်သကဲ့သုိ႔ အလ်ားလုိက္ေဆာင့္တုိးသည္။ ေသြးတုိးေရာဂါမရွိသူမ်ားသည္ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ကိရိယာမရွိပါက မိမိ လက္ေကာက္ဝတ္ကုိ မိမိဘာသာစမ္းသပ္သည့္အေလ့အက်င့္ကုိ ျပဳထားသင့္သည္။
အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္လာလွ်င္ လူပုိဝလာလွ်င္ အဆီအဆိမ့္မ်ားကုိ ေလွ်ာ့စားသင့္သည္။ ေဆး ပညာသေဘာႏွင့္ေျပာရလွ်င္ အခ်ဳိႀကိဳက္လြန္းလွ်င္လည္း ပထဝီဓာတ္ႏွင့္ အာေပါဓာတ္တုိးၿပီး ဝလာ ႏုိင္သည္။ ဝလာျခင္းသည္ ေသြးတုိးေရာဂါ၏ အေျခခံျဖစ္သည္။ ေသြးေၾကာမ်ားအတြင္း အဆီစုမလာ ေအာင္ လမ္းမ်ားမ်ားေလွ်ာက္ေပးဖုိ႔လုိသည္။ လမ္းေလွ်ာက္ျခင္းက အက်ဳိးမ်ားစြာရွိသည္။
(၁) အေၾကာအျခင္မ်ားကုိ ေလ်ာ့ေစသည္။
(၂) ႏွလုံးမွတြန္းပုိ႔ေသာ ေသြးသည္ လမ္းေလွ်ာက္ေသာအခါ ေအာက္သုိ႔ ေျခဖ်ားအထိေရာက္ ေအာင္ စီးဆင္းႏုိင္သည္။
(၃) ေသြးေၾကာအတြင္းမွ ပိတ္ဆုိ႔မႈမ်ားကုိ ပြင့္ေစႏုိင္သည္။
(၄) လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ ေသြးေၾကာမ်ားက်ယ္ၿပီး ေသြးစီးဆင္းမႈေကာင္းေစသည္။
(၅) လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ စုခဲေနေသာ အဆီဓာတ္မ်ား ေလာင္ကၽြမ္းေပ်ာ္ဝင္သြားႏုိင္သည္။
(၆) ေသြးေၾကာနံရံတြင္ ကပ္ေနေသာ အဆီမ်ားလည္း ေပ်ာ္ဝင္သြားႏုိင္သည္။
(၇) ကုိယ္အေလးခ်ိန္ဖိအားသည္ ေျခသလုံးႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ေျခဖဝါးမ်ားေပၚသုိ႔ သက္ေရာက္ျခင္း ေၾကာင့္ ႂကြက္သားအင္အား ပုိမုိေကာင္းမြန္လာမည္။
(၈) ေသြးေၾကာပိတ္၍ ႂကြက္တက္ျခင္းမွလည္း ကာကြယ္ႏုိင္သည္။
(၉) ပုံမွန္လမ္းေလွ်ာက္ျခင္းေၾကာင့္ မွ်တေသာခႏၶာကုိယ္အခ်ဳိးအစားကုိ ရရွိႏိုင္သည္။
အေနာက္တုိင္း ေဆးပညာတြင္ လမ္းေလွ်ာက္ျခင္းျဖင့္ ေသြးအတြင္းမွ မေကာင္းေသာကုိလက္စထ ေရာကုိ ေလွ်ာ့ခ်ႏုိင္သည္ဟု ဆုိသည္။ ကုိလက္စထေရာတြင္ ေကာင္းေသာကုိလက္စထေရာႏွင့္ မေကာင္းေသာကုိလက္စထေရာဟူ၍ ႏွစ္မ်ဳိးရွိသည္။ ကုိလက္စထေရာတက္သည္ဆုိသည္မွာ ေသြး ေၾကာမ်ားကုိ က်ဥ္းေစႏုုိင္သည့္ မေကာင္းေသာကုိလက္စထေရာတက္ျခင္းကုိဆုိသည္။ ေကာင္းေသာ ကုိလက္စထေရာသည္ လူ၏သက္ေစာင့္ဓာတ္ျဖစ္သျဖင့္ မ်ားလွ်င္ေကာင္းသည္။ လမ္းေလွ်ာက္ေသာ အခါခြန္အားျဖဳန္းတီးၿပီး ဓာတ္ေလာင္ကၽြမ္းေစသျဖင့္ မေကာင္းေသာကုိလက္စထေရာမ်ား ေလ်ာ့က် သြားသည္။ ေဆးမစားဘဲ အဆီကုိေလ်ာ့က်ေစေသာနည္းျဖစ္သည္။
ဆင္းရဲသားႏွင့္ ခ်မ္းသာသူ ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္ ခ်မ္းသာသူမ်ားတြင္ ေသြးတုိးေရာဂါပုိျဖစ္ရျခင္းမွာ အခ်ဳိ႕၊ အဆိမ့္၊ အအီ အစားအစာမ်ားျခင္း အေၾကာင္းတစ္ခုတည္းေၾကာင့္မဟုတ္ေပ။ ေအးေသာေနရာ၊ အဲ ကြန္းအေအးဓာတ္လႊတ္ထားသည့္ ဇိမ္ႏွင့္ေနႏုိင္ေသာ အခန္းမ်ားတြင္ ေနထိုင္အိပ္စက္ျခင္း၊ အခ်ိန္ ၾကာျမင့္စြာ မလႈပ္မရွားေနထုိင္ျခင္းေၾကာင့္လည္း ေသြးတြင္းအဆီဓာတ္တုိးလာႏုိင္သည္။ ခ်မ္းသာသူ မ်ားသည္ လမ္းေလွ်ာက္နည္းျခင္းေၾကာင့္ သြားေလရာဇိမ္ခံကားမ်ားျဖင့္ သြားလာျခင္းေၾကာင့္ အဆီ မ်ားအနည္ထုိင္ၿပီး ေသြးတုိးေရာဂါျဖစ္လာရျခင္းျဖစ္သည္။
ေသြးတုိးေရာဂါသည္ တိတ္တဆိတ္ လူသတ္သမားျဖစ္သည္ဟုဆုိရျခင္းမွာ လူဝလာတုိင္း ေသြးတုိး သည့္ လကၡဏာတစ္စုံတစ္ရာမျပဘဲ ပုံမွန္အတုိင္းစားေကာင္း၊ အိပ္ေပ်ာ္ရွိေနတတ္သည္။ အမွတ္မ ထင္စိတ္လႈပ္ရွားေသာအခါ ပူပန္မႈေသာက ႀကံဳေတြ႕လာေသာအခါႏွင့္ အပူမွအေအး၊ အေအးမွအပူ ႐ုတ္ျခည္းေျပာင္းလဲေသာအခါမ်ားတြင္ ႐ုတ္တရက္မူးေဝၿပီး ေသြးတုိးလကၡဏာျပလာတတ္သည္။ အဆီတုိး၍ က်ဥ္းေနေသာ ေသြးေၾကာမ်ားသည္ ႏွလုံးမွစိတ္လႈပ္ရွား၍ ပုိညႇစ္ေသာအခါ ေသြးမသြား သျဖင့္ ေသြးေၾကာေပါက္ထြက္ၿပီး ဦးေႏွာက္အတြင္း ေသြးယုိစီးျခင္း၊ ေလျဖတ္ျခင္းျဖစ္ႏုိင္ေပသည္။
႐ုိးရာတုိင္းရင္းေဆးပညာတြင္ အဆီဓာတ္တုိးျခင္းကုိ ပထဝီ၊ အာေပါ အာဗႏၶန ေရာဂါဟုေခၚသည္။ ပိတ္ဆု႔ိျခင္းျဖစ္သည့္ေရာဂါျဖစ္သျဖင့္ အာကာသရၿပီး ေခၽြးထြက္ေအာင္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ျခင္း၊ လမ္း မ်ားမ်ားေလွ်ာက္ၿပီး ဝမ္းမွန္ေအာင္ျပဳလုပ္ျခင္းျဖင့္ ကုသႏုိင္သည္။ ပထဝီ၊ အာေပါစာျဖစ္ေသာအသား ႏွင့္အဆီကုိ ေလွ်ာ့စားသုံးရမည္။ အခ်ဥ္ႏွင့္အစပ္ကုိ ပုိ၍စားသုံးရမည္။ ယုိစီးအာေပါဓာတ္ျဖစ္ေသာေရ ကုိမ်ားမ်ားေသာက္ေပးရန္လုိသည္။ အလြယ္ဆုံးေျပာရလွ်င္ အဆီ၊ အသားဓာတ္ကုိေရွာင္ၿပီး အသီး အႏွံကုိ မ်ားမ်ားစားေပးဖုိ႔လုိပါသည္။
ေသြးတုိးေရာဂါအစ အဆီတုိးျခင္းက၊ အဆီတုိးျခင္းအစ လမ္းမေလွ်ာက္ျခင္းကဟု ဆုိႏိုင္သည္။ အစား အေသာက္ေကာင္းေကာင္း စားႏုိင္ပါသည္။ စားသည္ႏွင့္ညီမွ်ေအာင္ လမ္းမ်ားမ်ားေလွ်ာက္ေပးျခင္း ျဖင့္ ေသြးတုိးေရာဂါေဘးမွ ကာကြယ္ႏုိင္ေၾကာင္း အသိေပးတင္ျပလုိက္ရပါသည္။ ။
ေၾကးမုံသတင္းစာ
ၾသဂုတ္လ (၁၂) ရက္၊ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္
--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး(သုတစြယ္စုံ)(lwanmapyay.blogspot.com) Facebook PageTwitter Google+