ခိုးတတ္ ဝွက္တတ္တဲ့ ကေလး
သ႐ုပ္ေဖာ္ပန္းခ်ီ အာကာ
ကိုယ့္ရဲ႕ သားသမီးကို ဘယ္မိဘကမွ ခိုးတတ္၊ ဝွက္တတ္တဲ့ ကေလးမ်ိဳး မျဖစ္ေစခ်င္ၾကပါဘူး။
ခိုးတယ္ ဝွက္တယ္ ဆိုတာဟာ လိမ္တတ္၊ ညာတတ္တဲ့ အက်င့္စ႐ိုက္လိုပဲ ဘယ္လိုမွ လက္ခံစရာ မေကာင္းတဲ့ အက်င့္စ႐ိုက္ တခုပါ။ ဒီ အက်င့္စ႐ိုက္ကို ကေလးတို႔ဆီမွာ စြဲမသြားေစဖို႔ အတြက္ သင္ၾကား ဆံုးမၾကတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ နည္းမွန္လမ္းမွန္နဲ႔ က်မတို႔ ဘယ္လိုဆံုးမၾကမလဲ၊ ကေလးတို႔ရဲ႕ ခိုးဝွက္ရျခင္း ေနာက္မွာ ဘယ္လိုအေၾကာင္းတရားေတြ ရွိေနသလဲဆိုတာကို က်မ ေဆြးေႏြး တင္ျပသြားပါမယ္။
“ဒီကေလးက ခိုးတတ္တယ္” ၊ “သူကေတာ့ လက္ေဆာ့ေျခေဆာ့ရွိတယ္” ဆိုတာမ်ိဳးကို က်မတို႔ ဝန္းက်င္ မွာ ၾကားရ တတ္ပါတယ္။ ကေလးတေယာက္ တခါေလာက္ ခိုးဝွက္ဖူးတာကို မိထားရင္ပဲ ဘာပစၥည္းပဲ ေပ်ာက္ေပ်ာက္ “မင္းယူတယ္ မဟုတ္လား” လို႔ ေမးတတ္၊ စြပ္စြဲတတ္တဲ့ လူႀကီးေတြကိုလည္း ေတြ႔ခဲ့ဖူးပါ တယ္။ ဒါဟာ တကယ္ေတာ့ ကေလးတေယာက္ (လူတေယာက္ရဲ႕) အမွားတခ်က္ကို ျပင္ခြင့္ မေပးေတာ့ ဘဲနဲ႔ တသက္စာ ဒဏ္ခတ္လိုက္တဲ့ ဒဏ္ခတ္မႈမ်ိဳး ပါ။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီလို မလုပ္ရပါဘူး။
ကေလးစိတ္ပညာရွင္မ်ားရဲ႕ အဆိုအရ အသက္ ၆ ႏွစ္ေအာက္အရြယ္ ကေလးမ်ား ခိုးဝွက္ျခင္းကိုေတာ့ ခိုးဝွက္ျခင္းရယ္လို႔ သတ္မွတ္ လို႔ မရဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ၆ ႏွစ္ေအာက္အရြယ္ ကေလးမ်ားဟာ ဒီပစၥည္းက ကိုယ့္ဟာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ မယူသင့္ဘူး ဆိုတဲ့ သေဘာတရားကို နားမလည္ၾက ေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၆ ႏွစ္အထက္ ကေလးမ်ားမွာေတာ့ ခိုးတယ္ ဆိုတာဘာလဲ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္း နားလည္ ေနၾကပါၿပီ။
ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္မ်ားနဲ႔ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေအာက္ ကေလးတို႔မွာ ပစၥည္းေလးေတြကို ယူတယ္ (ခိုးတယ္) ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ ခိုးယူရတဲ့ ေနာက္ခံ အေၾကာင္းေလးေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေလးမ်ား ဟာ ခိုးခ်င္ဝွက္ခ်င္လို႔ ခိုးၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အိမ္မွာ စားစရာ မရွိလို႔၊ ဗိုက္ဆာလို႔၊ အေမ ေနမေကာင္း လို႔၊ စာအုပ္ဖိုးေပးစရာ ပိုက္ဆံ မရွိလို႔ စတဲ့ မျဖစ္မေန အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ မခိုးခ်င္ဘဲနဲ႔ ခိုးၾကရတာပါ။ တခ်ိဳ႕ ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္ ကေလးမ်ားမွာ ေလာင္းကစားေၾကာင့္ ပိုက္ဆံလိုလို႔ ခိုးတာ၊ ေဆးဝါးသံုးစြဲ မႈေၾကာင့္ ခိုးတာအျပင္ အေပ်ာ္သက္သက္ အစြမ္းျပခ်င္လို႔ ခိုးယူတာမ်ိဳး ေတြလည္း လုပ္တတ္ၾကပါတယ္။
ခိုးယူျခင္းရဲ႕ အစ
ကေလး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိနဲ႔ ပထမဆံုး စတင္ခိုးယူတတ္ၾက တာကေတာ့ အိမ္က (မိဘေတြဆီက) ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ဟင္းခိုးစားတာ၊ မုန္႔ခိုးစားတာ မ်ိဳးကအစ အေမ့ပိုက္ဆံ အိတ္၊ အေဖ့ ပိုက္ဆံအိတ္ထဲက ပိုက္ဆံကို ႏိႈက္ယူ တာမ်ိဳး အထိ လုပ္လာတတ္ၾကပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ပိုက္ဆံကို လြယ္လင့္တကူ ထားတတ္တဲ့ အိမ္မ်ိဳးက ကေလးမ်ားဟာ မိဘ ပိုက္ဆံအိတ္ထဲကေန မိဘကို အသိမေပးဘဲနဲ႔ ပိုက္ဆံကို ခိုးယူတတ္ၾကပါတယ္။
အေမက ကေလးရဲ႕ေရွ႕မွာ အေဖ့အိတ္ထဲကေန အေဖမသိေအာင္လို႔ ပိုက္ဆံႏိႈက္ယူတာမ်ိဳးကို က်မတို႔ ႏိုင္ငံက မိခင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ ဒါဟာ လံုးဝ မလုပ္ရမယ့္ အရာပါ။ ကေလးတို႔ဟာ ေရျမႇဳပ္နဲ႔ တူပါတယ္။ ဒီလို ပိုက္ဆံႏိႈက္ တဲ့၊ တနည္းေျပာရရင္ ခိုးယူတဲ့ အက်င့္ စ႐ိုက္ဟာ ေန႔စဥ္ ျမင္ေတြ႔ေနၾကမို႔လို႔ ကေလးတို႔ အတြက္ အဆန္းတၾကယ္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ခိုးတယ္ဆိုတာဟာ မလုပ္ရမယ့္အရာ၊ မလုပ္သင့္တဲ့ အရာပါလား ဆိုတာကိုလည္း သူတို႔ မေတြးမိၾကေတာ့ပါဘူး။
ဒါနဲ႔ပဲ ကေလးတို႔ဟာ အေမလုပ္တဲ့ ပံုစံအတိုင္း အေမ့ပိုက္ဆံအိတ္၊ အေဖ့အိတ္ကပ္ထဲကေန ပိုက္ဆံကို အလြယ္တကူ ႏိႈက္ယူ တတ္လာ ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီကေနတဆင့္ သူငယ္ခ်င္း ပိုက္ဆံကို လြယ္လြယ္ေတြ႔ လာတဲ့ အခါ၊ အလုပ္ထဲမွာ ပိုက္ဆံကို လြယ္လြယ္ရလာတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ သူဟာ မေရွာင္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ လြယ္လြယ္ေတြ႔တာနဲ႔ လြယ္လြယ္ ခိုးတတ္တဲ့ လက္ယဥ္တဲ့ (ခိုးဝွက္တတ္ တဲ့) လူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္လာရ ပါေတာ့တယ္။
ကေလးတို႔ ေက်ာင္းစေနတဲ့အခါ
ကေလးတို႔ ေက်ာင္းစေနတဲ့အရြယ္ တတန္း၊ ႏွစ္တန္းေလာက္ ေရာက္လာၿပီ ဆိုရင္ျဖင့္ ကေလးတို႔ရဲ႕ လြယ္အိတ္ထဲမွာ ခဲတံဘူး ေလးေတြထဲမွာ ဟိုသူငယ္ခ်င္းက ေပးလိုက္လို႔၊ ဒီသူငယ္ခ်င္းက ေပးလိုက္လို႔ ဆိုတဲ့ ပစၥည္းေလးေတြ ပါလာ တတ္ၾကပါတယ္။ ကေလးအခ်င္းခ်င္း ခ်စ္လို႔ခင္လို႔ ေပးၾကတာမ်ိဳးေတြ လည္း ရွိေပမယ့္ တခါတေလမွာေတာ့ ကေလးက ပစၥည္းေလးလွလို႔ ယူခ်င္ စိတ္နဲ႔ ယူလာတာမ်ိဳးေတြ လည္း ရွိတတ္ပါတယ္။
ကိုယ့္ကေလးရဲ႕ လြယ္အိတ္ထဲမွာ ပစၥည္းေလးေတြပါ ပါလာၿပီဆိုရင္ျဖင့္ မိဘမ်ား အမူမဲ့အမွတ္မဲ့ မေန သင့္ပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းက တကယ္ေပးလိုက္တာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ သူငယ္ခ်င္း မသိေအာင္ ကေလးက ယူလာတာလားဆိုတာကို သိေအာင္ စံုစမ္းဖို႔လိုပါတယ္။
တေယာက္ေယာက္ဆီကေန ကေလးက ယူလာတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကေလးတို႔ယူလာတဲ့ ပစၥည္းကို ယူလာ တဲ့သူ (ပိုင္ရွင္)ဆီ ျပန္ ေရာက္ေအာင္ ျပန္ေပးခိုင္းရပါမယ္။ သူငယ္ခ်င္းဆီကေန သူငယ္ခ်င္း မသိေအာင္ ယူလာတဲ့ ပစၥည္းကို ျပန္ေပးရမယ္ဆိုေတာ့ ကေလး အေနနဲ႔ ေပးခ်င္မွာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ မိဘကိုယ္တိုင္ လိုက္သြား ၿပီးေတာ့ ရေအာင္ကို ျပန္ေပးခိုင္းရပါမယ္။
ကေလး ယူလာတဲ့ပစၥည္းကို ကာယကံရွင္ဆီ ျပန္ေပးၿပီးၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ ကေလးကို ထပ္ၿပီး ဆူတာပူတာ၊ ေအာ္တာ ေငါက္တာ မ်ိဳးေတြ မလုပ္သင့္ေတာ့ ပါဘူး။ ကေလးဟာ သူမွားယြင္းတဲ့ အမွားတခုကို အမွန္ ေရာက္ေအာင္လို႔ ျပင္ၿပီး သြားပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ကေလးစိတ္ထဲမွာ ထိခိုက္ခံစားရေအာင္လို႔ ထပ္ၿပီး မေျပာသင့္ေတာ့ပါဘူး။ တခါေလာက္ သူမ်ားပစၥည္းေလးကို ယူမိတာနဲ႔ပဲ တသက္လံုး သူခိုး ျဖစ္ေတာ့ မယ့္အတိုင္း ကေလးကို တံဆိပ္ကပ္တဲ့ အေျပာမ်ိဳးေတြ မေျပာသင့္ ပါဘူး။
ပစၥည္းခိုးတာကို မိတဲ့ အခါ
ကေလးတို႔ ပစၥည္းခိုးယူလာတာကို မိၿပီဆိုရင္ျဖင့္ အေမေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ငိုၾကပါတယ္။ အေဖေတာ္ ေတာ္ မ်ားမ်ားကေတာ့ ႐ိုက္ႏွက္တာ၊ ဆူပူေအာ္ဟစ္တာမ်ိဳးေတြ လုပ္ေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒီ ႏွစ္နည္းစလံုးဟာ တကယ္ေတာ့ ကေလးတို႔ ေနာက္ထပ္ မခိုးဝွက္ဖို႔ အတြက္ ဆံုးမတဲ့ ဆံုးမနည္းေတြ မဟုတ္ပါဘူး။
ေနာက္တနည္းကေတာ့ ကေလးတို႔ ပစၥည္းခိုးတာ မိလာၿပီဆိုရင္ မင္းခိုးတယ္မဟုတ္လား ဆိုတာက စၿပီးေတာ့ အမႈစစ္သလို စစ္ၾကတာပါပဲ။ အဲဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္လည္း ငရဲႀကီးတတ္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳးက စၿပီးေတာ့ တို႔အမ်ိဳးမွာ သူခိုးမရွိဘူး ဆိုတာမ်ိဳးအထိ ကိုယ္က်င့္တရားေတြ၊ ဘာသာေရးေတြနဲ႔ ဆံုးမတတ္ တာမ်ိဳးပါ။
ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ေအာက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကေလးတို႔ဟာ ခိုးတာကို ခိုးရာပါ ပစၥည္းနဲ႔ အမိခံလိုက္ရၿပီ ဆိုကတည္းက ေၾကာက္ကန္ကန္ဖို႔ အတြက္ သူတို႔မွာ အသင့္ျဖစ္ေန ၾကပါၿပီ။ ေမးတာကို ေကာင္းေကာင္း မေျဖတတ္ၾကသလို၊ လူႀကီးမ်ားရဲ႕ အမႈစစ္ျခင္းဟာ သူတို႔ လိမ္ေျပာဖို႔ အတြက္ ထြက္ေပါက္တခု ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္သြားတတ္ၾက ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ခိုးမႈကို စစ္ေဆး ဆံုးမၾကတဲ့ လူႀကီးမ်ားအေနနဲ႔ စိတ္တို ေဒါသထြက္ၾကရတာနဲ႔ပဲ အဆံုးသတ္ ၾကရတာ မ်ားပါတယ္။
စိတ္ပညာရွင္မ်ားရဲ႕ အဆိုအရကေတာ့ ကေလးတို႔ ခိုးတာကို မိၿပီ ဆိုတာနဲ႔ အေပ်ာ္သက္သက္ပဲ ခိုးလာ လာ၊ လိုခ်င္လို႔ပဲ ခိုးလာလာ ကေလးကို စကားေတြ ေျပာေန၊ ဆံုးမေနတာမ်ိဳး ထက္စာရင္ ကေလးတို႔ ပစၥည္းယူလာတဲ့ ကာယကံရွင္ဆီကို ကေလးကိုယ္တိုင္ သြားၿပီးေတာ့ ပစၥည္းကို ျပန္ေပးခို္င္းတာ အေကာင္းဆံုးပဲလို႔ ဆိုပါတယ္။
ကေလးတို႔ ခိုးယူတာကို ဆံုးမတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ကေလးတို႔ရဲ႕အမွားကေန အမွန္ကို ျပင္ခြင့္ရေအာင္လို႔ လုပ္ ေပးၾကရမွာပါ။ ဒီတႀကိမ္ မွားျခင္းဟာ တသက္စာ မွားေနတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး၊ ျပင္ခြင့္ရွိတယ္၊ ျပင္ႏိုင္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳးကို ကေလးတို႔ သိေအာင္လို႔ သင္ေပးဖို႔ လိုပါတယ္။ မိဘတို႔ အေနနဲ႔လည္း ကေလးတို႔ရဲ႕ ခိုးတဲ့ ဝွက္တဲ့ အက်င့္စ႐ိုက္ကိုသာ မႀကိဳက္ေပမယ့္ ကေလးကိုေတာ့ ခ်စ္ၿမဲ၊ ခ်စ္ေနဆဲပဲ ဆိုတာကို ကေလးတို႔ သိေအာင္လို႔ ျပသေပးဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါဆို ရင္ျဖင့္ ကေလးတို႔ စိတ္ထဲမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မလံုၿခံဳျဖစ္မႈ ဆိုတဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္ေတြကို ခံစားရေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
မွားတယ္ ဆိုတာကေတာ့ လူတိုင္း မွားတတ္ၾက၊ မွားဖူးၾက တာပါပဲ။ မိဘတို႔ အေနနဲ႔ ကေလးတို႔ တစံု တရာ ခိုးလို႔ ဝွက္လို႔ ဆံုးမၾက တဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ေရာ အခုခ်ိန္ထိ ဘယ္ပစၥည္းေတြကို ဘယ္လို ခိုးခဲ့ဖူးသလဲ၊ အခုခ်ိန္ ထိေရာ ကေလးတို႔ အတြက္ ကိုယ္က်င့္တရားမွာ စံျပ အေမ၊ အေဖ အျဖစ္ ရွိေနပါ ရဲ႕လား ဆိုတာကို ျပန္ေတြးမိဖို႔ လိုပါတယ္။
ၾကားေပါက္တို႔၊ ေအာက္ဆိုက္တို႔ ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြကို အိမ္မွာလိႈင္လိႈင္ ၾကားဖူးေနတဲ့ ကေလး တေယာက္အဖို႔၊ အလုပ္ထဲက ပိုက္ဆံ၊ ျပည္သူ႔ပိုက္ဆံ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုက္ဆံ စတာေတြကို ကိုယ္ပိုင္ေငြလို အိမ္မွာသံုးစြဲေနတာကို ျမင္ဖူးေနက် ကေလး တေယာက္ အဖို႔ ကေတာ့ ခိုးတယ္ ဆိုတာ မေကာင္းဘူး၊ ခိုးဝွက္ျခင္းဟာ ကိုယ္က်င့္တရားအရ လက္မခံသင့္တဲ့အရာ ဆိုတဲ့ကိစၥကို နားလည္ဖို႔ အတြက္ ေတာ္ေတာ္ ခက္ခဲပါလိမ့္မယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ကေလးတို႔ကို မခိုးေစခ်င္၊ မဝွက္ေစခ်င္တဲ့ မိဘမ်ားအေနနဲ႔ ကေလးတို႔ေရွ႕မွာ ကိုယ္တိုင္ စံျပအျဖစ္ ေနျပဖို႔က ပိုၿပီးေတာ့ အေရးႀကီးတာမို႔ ကေလးတို႔ကို မျပင္ခင္မွာ ကိုယ္တိုင္ အရင္ျပင္ၾကဖို႔ လိုတယ္ဆိုတာ သတိျပဳၾက ေစလိုပါတယ္။ ။
ေခတ္ဘုန္းသစ္သည္ စာေရးဆရာမ ပန္းရိပ္ျဖဴ၏ ကေလာင္ခြဲ ျဖစ္သည္။ ေခတ္ဘုန္းသစ္ ကေလာင္ အမည္ျဖင့္ ကေလးစာေပ၊ ပုံျပင္၊ ကဗ်ာမ်ား ေရးသားေနသကဲ့သို႔ ပန္းရိပ္ျဖဴ ကေလာင္အမည္ျဖင့္ ရသ စာေပ ၀တၳဳတို၊ ၀တၳဳရွည္ႏွင့္ ကဗ်ာမ်ား ေရးသားလ်က္ ရွိသည္။
-------------------------------------------------
ကိုမ်ဳိး (lwanmapyay.blogspot.com)
ကိုမ်ဳိး (lwanmapyay.blogspot.com)