ပုံစံသစ္ ဖတ္စာအုပ္မ်ား အလုိရွိသည္
ပ်က္ယြင္းေနသည့္ ျမန္မာ့ပညာေရးစနစ္ထဲမွာ အေသးငယ္ဆုံးႏွင့္ အက်ယ္ျပန္႔ဆုံးအံေခ်ာ္မႈတစ္ခုရွိ သည္။ သင္သည္ေက်ာင္းသားမိဘတစ္ဦးျဖစ္ပါက အဆုိပါအံေခ်ာ္မႈဆိုသည္မွာ ဘာလဲဟုသိခ်င္လာ မည္။ ထုိ႔အတြက္အေဝးဆုံးကုိ သြားမၾကည့္ပါႏွင့္။ သင့္ကေလး၏ ေက်ာင္းလြယ္အိတ္ထဲက ပုံႏွိပ္ဖတ္ စာအုပ္တစ္အုပ္ကုိ ဆြဲထုတ္လုိက္ပါ။ ၿပီးေတာ့အတြင္းကုိလွန္ၾကည့္ပါ။ ပုံႏွိပ္စာအုပ္၏ စကၠဴအရည္ အ ေသြးကုိသိရန္ လက္ျဖင့္ပြတ္ၾကည့္ပါ။ ပုံႏွိပ္စာလုံးေတြက ထင္သာျမင္သာရွိပါရဲ႕လား။ ေဆးေရာင္စုံ ႐ုပ္ပုံေတြကျပတ္သားၾကည္လင္မႈရွိပါရဲ႕လား။ စစ္ေဆးပါ။
စကၠဴအရည္အေသြးက ညံ့သျဖင့္အခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ ဝါးစ၊ သစ္စ၊ ပလတ္စတစ္ အပုိင္းအစေလးမ်ား ပင္ေရာေႏွာပါေနႏုိင္သည္။ တစ္ခါတစ္ေလစာလုံးေတြက ထုိအေပၚကထပ္၍ ပုံႏွိပ္ထားသျဖင့္ ၎အစ ကေလးကုိ လက္သည္းျဖင့္ ၎အစကေလးကုိ လက္သည္းျဖင့္ ျခစ္ခြာၾကည့္လွ်င္စာလုံးေတြပါကြာၿပီး ပါလာတတ္သည္။ ပုံႏွိပ္အရည္အေသြးက ဆုိးရြားေသာေၾကာင့္ ဖတ္စာႏွင့္တဲြထားသည့္ ႐ုပ္ပုံေတြက မထင္မရွားျဖစ္ေနမည္။ ေဆးေရာင္စုံပုံသည္ပင္ အေရာင္မမွန္၊ မွိန္ေဖ်ာ့ၿပီး ဝါးေနသည္ကုိေတြ႕ရမည္။
အားမနာတမ္းေျပာရလွ်င္ ယေန႔ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ေက်ာင္းသားေတြအသုံးျပဳေနရသည့္ ေက်ာင္းသုံးဖတ္ စာအုပ္မ်ား၏ အရည္အေသြးမွာ ပုံႏွိပ္အျမင္ျဖင့္ၾကည့္လွ်င္ အဆုိရြားဆုံးအဆင့္ ရွိေနသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူငယ္တန္းမွသည္ တကၠသုိလ္အထိ စာသင္ခန္းထဲတြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားကုိ အစုိးရပညာေရးဌာနက ထုတ္ေပးသည့္ ေက်ာင္းသုံးစာအုပ္မ်ား၏ အရည္အေသြးကုိ မျဖစ္မေနအဆင့္ျမႇင့္တင္ရန္ လုိေန သည္။
ျမန္မာ့ပညာေရးစနစ္ကုိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမည့္ ဧရာမစီမံကိန္းႀကီးမ်ားႏွင့္ ယွဥ္ၾကည့္လွ်င္ ယခုကိစၥ သည္အလြန္တရာ ေသးငယ္ေနပါလိမ့္မည္။ ပညာေရးအေတြးအျမင္လည္းမပါ။ သင္ၾကားေရးဆုိင္ရာ နည္းနာသစ္ကုိ တင္ျပျခင္းလည္း မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ဘာမွအေရးမႀကီးဟု ယူဆသူမ်ားပင္ရွိႏုိင္ သည္။ သုိ႔ေသာ္စကားလုံးမ်ားကုိ သူတို႔၏မွတ္ဉာဏ္ထဲသုိ႔ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျဖည့္ဆည္းေနသည့္ စာသင္သားမ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားအတြက္ အေရးႀကီးသည္။
ဘဝတြင္ ပထမဆုံးစာသင္ခန္းထဲသုိ႔ ေရာက္လာၿပီးဘာသာစကားတစ္ခု၏ စာလုံးေတြ၊ ၎စာလုံးေတြ ကုိ နားလည္ရန္ အေထာက္အကူအျဖစ္ ေဖာ္ျပထားသည့္႐ုပ္ပုံမ်ားျဖင့္ ထိေတြ႕ရမည့္ကေလးငယ္ တစ္ဦးအတြက္ သူကုိင္တြယ္သုံးစဲြရေသာ ဖတ္စာအုပ္ကုိျမတ္ႏုိးစိတ္ျဖစ္ေပၚလာဖုိ႔ လုိအပ္သည္။ စာအုပ္၏သပ္ရပ္ခုိင္ခံ့သည့္ အျပင္အဆင္က သူ႔ကုိဆဲြေဆာင္ႏုိင္သည္။ အရည္အေသြးျမင့္ပုံႏွိပ္ထား သည့္ စာမ်က္ႏွာေပၚက စာလုံးေတြကသူတို႔အား စာေပခ်စ္စိတ္ကုိေမြးျမဴေပးႏုိင္သည္။ ျပတ္သား ၾကည္လင္သည့္ ေဆးေရာက္စုံႏွင့္ အျဖဴအမည္း႐ုပ္ပုံမ်ားက သူတို႔၏ေက်ာင္းသင္ခန္းျပင္ပမွာ အရာ ဝတၳဳမ်ားအေပၚ စူးစမ္းစိတ္ကုိႏႈိးဆြေပးႏုိင္သည္။
လက္ေတြ႕တြင္ ယေန႔ျမန္မာကေလးတစ္ေယာက္ အသုံးျပဳေနသည့္ ေက်ာင္းဖတ္စာအုပ္၏ အရည္ အေသြးက စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းေနသည္။ ဥပမာအေနျဖင့္ ကေလးမ်ားကုိ အေရာင္အေၾကာင္းသင္ ေပးသည့္ သင္ခန္းစာတစ္ခု၌ ပုံတြင္ျပထားသည့္အေရာင္မ်ားကုိ လက္ျဖင့္ေထာက္၍အေရာင္အ ေၾကာင္း သင္ေပးသည့္သင္ခန္းစာတစ္ခုကုိ လွန္ၾကည့္ပါ။ ဝါ၊ စိမ္း၊ နီ၊ ျပာ အစရွိသည့္အေရာင္မ်ားကုိ ႐ုပ္ပုံမ်ားႏွင့္တကြ ျပထားသည္။ ကေလးေတြက ပုံတြင္ျပထားသည့္ အေရာင္မ်ားကုိလက္ျဖင့္ေထာက္ ၍ အဝါဆုိလွ်င္ အဝါ၊ အစိမ္းဆုိလွ်င္ အစိမ္းစသျဖင့္ လုိက္ဆုိၾကသည္။ အေရာင္ေတြကုိ သူတို႔စိတ္ထဲ မွာမွတ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ဖတ္စာအုပ္၏ ပုံႏွိပ္အရည္အေသြးက ညံ့လြန္းေသာေၾကာင့္ အဝါ ေရာင္က အဝါေရာင္ပီပီမဟုတ္။ အစိမ္းေရာင္က အစိမ္းေရာင္ပီပီ မဟုတ္ေတာ့သည္ကုိသာ ျမင္ရ သည္။
ၿပီးေတာ့ပုံႏွိပ္ဖလင္မ်ားကုိ တစ္ႏွစ္ၿပီးတစ္ႏွစ္ အသစ္လဲျခင္းရွိပုံမရ၊ ဖလင္တစ္ခုတည္းကုိပင္ အသုံးျပဳ ၍ႏွစ္စဥ္သိန္းခ်ီေသာ အေရအတြက္ရွိသည့္ ဖတ္စာအုပ္မ်ားကုိ ႐ုိက္ႏွိပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ပုံႏွိပ္ရာတြင္ ဖလင္တစ္ခုတည္းကုိ ထပ္တလဲလဲ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ႐ုိက္ႏွိပ္ပါက ၾကာလာသည့္အခါ စကၠဴေပၚ တြင္ထြက္ရွိလာသည့္ စာလုံးမ်ား၊ ႐ုပ္ပုံမ်ားမွာ မႈန္ဝါးျခင္း၊ မပီျပင္ျခင္းစသည္တုိ႔ျဖစ္တတ္ေၾကာင္း ပုံႏွိပ္စက္ႏွင့္ နီးစပ္သူတိုင္းသိၾကသည္။ ျမန္မာေက်ာင္းသုံး ဖတ္စာအုပ္မ်ားသည္ ထုိအတုိင္းျဖစ္ေန သည္။ စကၠဴကမေကာင္းရသည့္အထဲ ပုံႏွိပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အားနည္းခ်က္မ်ာႏွင့္ ေပါင္းစပ္လုိက္ေသာအခါ ျမန္မာေက်ာင္းသားကေလးငယ္မ်ား ကုိင္တြယ္ေနရသည့္ ဖတ္စာအုပ္မွ ရစရာမရွိေတာ့ပါ။
စာအုပ္မ်ားကုိ ကေလးေတြခ်စ္တတ္လာေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲဟူေသာ ေမးခြန္းသည္တုိးတက္ၿပီး အျမင္က်ယ္သည့္ မိဘျပည္သူမ်ားၾကားတြင္ အၿမဲတမ္းရွိေနပါသည္။ မိဘမ်ားအေနျဖင့္ သူတို႔၏ ကေလးေတြ စာအုပ္ခ်စ္လာေအာင္၊ စာဖတ္ဝါသနာပါေအာင္ တည္ေဆာက္ေပးခ်င္သည့္ ေစတနာ ေတြရွိၾကသည္။ ပညာေရးဆုိင္ရာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကလည္းကေလးေတြ စာသင္ၾကားရာတြင္ ေပ်ာ္ေမြ႕လာ ေအာင္ လုပ္မည္ဟုမၾကာခဏေျပာသံၾကားရသည္။
စာဖတ္ေသာ၊ စာအုပ္ကုိခ်စ္ျမတ္ႏုိးေသာ ကေလးမ်ားအျဖစ္ပ်ဳိးေထာင္မႈသည္ စာသင္ခန္းထဲက စတင္ ပါသည္။ စာအုပ္ကုိခ်စ္ဖုိ႔ဆုိလွ်င္ ကေလးတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ သူကုိင္တြယ္အသုံးျပဳရသည့္ ဖတ္စာ အုပ္အေပၚ ခ်စ္စိတ္၊ ျမတ္ႏုိးစိတ္တြင္ အေျချပဳသည္။ စာအုပ္ကုိမခ်စ္တတ္သည့္ ကေလးတစ္ေယာက္ စီမွ စာဖတ္ဝါသနာ (သုိ႔မဟုတ္) စာေပအေပၚ စိတ္ဝင္စားမႈကုိ ေမွ်ာ္လင့္လွ်င္ ေလာဘႀကီးရာေရာက္ မည္။ တကယ္ေတာ့စာအုပ္ကုိ မခ်စ္တတ္သည့္ ကေလးတစ္ဦးတြင္ စာဖတ္ဝါသနာအျမစ္တြယ္ဖုိ႔ ခက္ခဲသည္။
ကေလးေတြအေနျဖင့္ စာအုပ္မ်ားကုိခ်စ္ဖုိ႔အတြက္ ဘာလုပ္သင့္သလဲ။ စာအုပ္မ်ားသည္ ကေလးေတြ အတြက္ ခ်စ္စရာ၊ စဲြလမ္းစရာ၊ သူတို႔ကစားအေဖာ္ျပဳစရာ ပစၥည္းျဖစ္ေနရမည္။ ထုိသုိ႔အေနအထား ေရာက္ရန္စာအုပ္ေတြက ခ်စ္စရာေကာင္းေနရမည္။ အသက္အရြယ္အလုိက္ ကေလးမ်ားကုိ ဆဲြ ေဆာင္မႈရွိေနရမည္။ အစဦးစြာစာသင္ေက်ာင္းသုိ႔ ေရာက္လာမည့္ သူငယ္တန္းကေလး တစ္ေယာက္ အေနျဖင့္ ဖတ္စာအုပ္မ်ားႏွင့္စတင္ထိေတြ႕ရသည့္အခါ သူကုိင္တြယ္အသုံးျပဳရသည့္ စာအုပ္ေတြက သူ႔အတြက္အသုံးခ်ရမည့္ ဖတ္စာအုပ္သည္သပ္ရပ္ၿပီး ဆဲြေဆာင္မႈရွိေသာ ႐ုပ္ပုံ၊ စာလုံးမ်ားေဝဆာစြာ ပါဝင္သည့္စာအုပ္ျဖစ္ေနသင့္သည္။
ကေလးတစ္ေယာက္စာအုပ္ကုိ ခ်စ္ၿပီဆုိလွ်င္ စာအုပ္ထဲမွာပါသည့္ ႐ုပ္ပုံေတြ၊ စာလုံးေတြကုိ လွန္ ၾကည့္လိမ့္မည္။ ႐ုပ္ပုံႏွင့္စာလုံးမ်ားက သူ႔အတြက္လွပစြာ ဆဲြေဆာင္ေနသည္ဆုိလွ်င္ စာလုံးေတြကုိ သူခ်စ္လိမ့္မည္။ အေရာင္ေတြကုိ သူစိတ္ဝင္စားလာလိမ့္မည္။ ထုိမွစာအုပ္ကုိစဲြလမ္းလာမည္။ စာအုပ္ ကုိစဲြလမ္းရာမွ တစ္ဆင့္တက္ၿပီး စာလုံးမ်ားႏွင့္ ဖန္တီးထားေသာဝါက်မ်ားကုိ ဖတ္႐ႈရျခင္းအေပၚ ေပ်ာ္ေမြ႕ လာလိမ့္မည္။
ၿမိဳ႕ျပရွိေငြေၾကးတတ္ႏုိင္မည့္ မိဘမ်ား၏ ကေလးအခ်ဳိ႕ကေတာ့ ကံေကာင္းသည္။ သူတုိ႔အေနျဖင့္ ႏုိင္ငံျခား မွလာသည့္ ကေလးစာေပမ်ားကုိ လက္လွမ္းတမီဖတ္ေနႏိုင္ သည္။ ေက်းလက္ေဒသရွိ ကေလးမ်ား မွာေတာ့ အဆိုပါအခြင့္အေရးမရၾကရွာပါ။ စာအုပ္ဆုိ၍သူတို႔ေတြ႕ေနရသည္မွာ ညံ့ဖ်င္း ေသာပုံႏွိပ္ အရည္အေသြးရွိသည့္ ေက်ာင္းဖတ္စာအုပ္မ်ားသာျဖစ္သည္။ ဖတ္စာအုပ္က စိတ္ဝင္စား စရာ မေကာင္းသလုိဆဲြေဆာင္မႈလည္းမရွိေသာေၾကာင့္ သူတုိ႔ကလည္းစာအုပ္ဆုိလွ်င္ မကိုင္ခ်င္ၾက သူမ်ားျဖစ္ေနသည္။ အမ်ားစုကစာေမးပဲြၿပီးေသာအခါ ဖတ္စာအုပ္ကုိ ပဲေလွာ္ႏွင့္ လဲစား၊ ထန္းလ်က္ ႏွင့္ လဲစားၾကသည္။
အကယ္၍သင္ခန္းစာဖတ္စာအုပ္ျဖစ္သည့္တုိင္ လွပသပ္ရပ္စြာ ပုံႏွိပ္ထားသည့္႐ုပ္ပုံလွလွမ်ား ပါသည့္ စာအုပ္သာျဖစ္ခဲ့လွ်င္ ျမတ္ႏုိးစြဲလမ္းစြာ အိမ္မွာသိမ္းထားရန္ အေၾကာင္းရွိသည္။ စာအုပ္သည္ ခ်စ္စရာ ေကာင္းသည္ဟူေသာ အျမင္မ်ဳိးရွိလာႏုိင္သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ စာအုပ္ဆုိသည့္အရာအေပၚအ တုိင္းအတာတစ္ခုအထိ တန္ဖိုးထားခ်င္လည္း ထားလာႏုိင္သည္။ ယခုေက်ာင္းစာအုပ္ဆိုလွ်င္ စာေမး ပဲြၿပီးသည့္အခါ လႊင့္ပစ္ရမည့္အရာ၊ ပဲေလွာ္ႏွင့္လဲစားရမည့္အရာဟု ကေလးေတြမွတ္ထင္ေနသည္မွာ ဝမ္းနည္းစရာ အေျခအေနျဖစ္သည္။
မူလတန္းမေျပာႏွင့္။ တကၠသုိလ္မွ ထုတ္ေပးသည့္ျပ႒ာန္းစာအုပ္မ်ား၏ အရည္အေသြးပင္ စုတ္ျပတ္ သတ္ေနသည္။ အလြန္တရာအမ်ဳိးအစားညံ့ဖ်င္းသည့္ စကၠဴေပၚတြင္ပုံႏွိပ္ထားသျဖင့္ ခပ္ျပင္းျပင္းကုိင္ တြယ္သုံးစဲြလွ်င္ ၿပဲထြက္သြားသည္အထိျဖစ္သည္။ စာအုပ္ကမၾကည့္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ပင္ စုတ္ခ်ာ လြန္းသည့္အတြက္စာအုပ္ထဲက ဘာသာရပ္ဆုိင္ရာဖတ္စာမ်ား၊ သင္ခန္းစာမ်ားအေပၚ ေက်ာင္းသား အမ်ားစုက တန္ဖုိးထားေတာ့ျခင္းမွာ အံ့ၾသစရာမဟုတ္ေတာ့ပါ။
ေက်ာင္းသုံးဖတ္စာအုပ္မ်ား၏ အရည္အေသြးက ဘာေၾကာင့္ညံ့ဖ်င္းေနပါသလဲ။ အေျဖရွာကရွင္းရွင္း ကေလးျဖစ္ပါသည္။ ပညာေရးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အစုိးရအေနျဖင့္ ေငြမ်ားမ်ားသုံးစဲြလုိျခင္း မရွိေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အစုိးရကႏွစ္စဥ္ထုတ္ျပန္ေနသည့္ ရသုံးေငြကိန္းဂဏန္းမ်ားကုိၾကည့္လွ်င္ ပညာေရး ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး သုံးစဲြေသာပမာဏမွာ စစ္ေရးအသုံးစရိတ္ထက္မ်ားစြာနည္းပါးေၾကာင္း အထင္အရွား ေတြ႕ႏုိင္သည္။ အနိမ့္ဆုံးလုိအပ္ခ်က္ျဖစ္သည့္ ဖတ္စာအုပ္မ်ား အဆင့္အတန္းျမင့္ေရးမွ အစျပဳ၍ ျမန္မာ့ပညာေရးနာလန္ထူရန္မွာ အစုိးရကပညာေရးအတြက္ ေငြအသုံးမတြန္႔တုိမွသာ ေမွ်ာ္လင့္ စရာရွိသည္။
ဖတ္စာအုပ္သည္ ကေလးမ်ားအတြက္ ပညာတံခါးေပါက္ျဖစ္သည္။ ယခုလုိပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ အတြက္ အာ႐ုံႏုိးထမႈအျမင့္ဆုံးရွိေနခ်ိန္တြင္ ဖတ္စာအုပ္၏အတြင္းအႏွစ္သားကုိသာမက ျပင္ပအသြင္ သဏၭာန္အဆင့္ျမင့္ေရးကိုပါ စဥ္းစားဖန္တီးရန္ တာဝန္ရွိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ နီးပါးနိမ့္က် ခ့ဲရသည့္ ျမန္မာ့ပညာေရးစနစ္အားျပဳျပင္ရမည့္ အခ်က္မ်ားကုိျပဳစုထားသည့္ စာရင္းရွည္ႀကီးထဲတြင္ ဖတ္စာအုပ္မ်ား၏ ပုံစံအရည္အေသြး အဆင့္ျမႇင့္ေရးကုိပါ နံပါတ္စဥ္တစ္ခုထုိး၍ စာရင္းသြင္းေပးပါ။
7Day Daily
No.321, March.11, 2014