ခ်က္ျခင္းလုပ္ေဆာင္ရမည့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမ်ားႏွင့္ က်ဴရွင္စရိတ္

အမ်ဳိးသားအဆင့္ လက္ေတြ႕က်ေသာ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ ေဆြးေႏြးပဲြကုိမတ္လ ၅ ရက္က စတင္က်င္းပသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံပညာေရးျမႇင့္တင္မႈ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရး အစီအစဥ္မ်ား၏ တစ္ ဆက္တစ္စပ္တည္းေသာ ေဆြးေႏြးပဲြလည္းျဖစ္သည္။ ယင္းေဆြးေႏြးပဲြသုိ႔ တစ္ႏုိင္ငံလုံးတြင္ရွိေသာ ပညာေရးႏွင့္စပ္လ်ဥ္းသည့္အဖဲြ႕အစည္းမ်ားအားလုံးနီးပါး တက္ေရာက္ၾကသည္။ တကၠသုိလ္အသီး သီးမွ ပညာေရးအႀကီးအမွဴးမ်ား၊ ပညာေရးအရာရွိႀကီးမ်ား၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆုိင္ရာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား၊ ေအာက္ေျခရွိေက်ာင္းအုပ္ႀကီးမ်ား၊ ပညာေရးမွဴးမ်ား၊ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားႏွင့္ ပုဂၢလိကေက်ာင္းမ်ားမွ တာဝန္ရွိသူမ်ားစုံညီစြာ တက္ေရာက္ၾကသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ ယင္းေဆြးေႏြးပဲြတြင္ ဒုတိယသမၼတ ေဒါက္တာစုိင္းေမာက္ခမ္းက ျမန္မာႏုိင္ငံပညာေရး စနစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအစီအစဥ္ ေရးဆဲြျဖစ္ပုံႏွင့္ ပညာေရးျမႇင့္တင္မႈ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရးေကာ္ မတီႀကီးတစ္ရပ္ ဖဲြ႕စည္းကာပညာေရးျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမည့္ လုပ္ငန္းအဆင့္ဆင့္ အေၾကာင္းကုိ ျပန္ေျပာင္း တင္ျပေျပာၾကားခဲ့သည္။

ယခုေျပာင္းလဲျပဳျပင္မည့္ ပညာေရးစနစ္သည္ ‘လက္ေတြ႕က်ေသာ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ’ ဟု ဝိေသသျပဳၿပီး ဒုတိယသမၼတ မၾကာခဏထည့္ထည့္ေျပာဆုိသြားသည္။ ေဒါက္တာစုိင္းေမာက္ခမ္းေျပာ ၾကားခ်က္မ်ားထဲတြင္ လက္ေတြ႕က်ေသာ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးပဲြမ်ား က်င္းပေနျခင္းႏွင့္အတူ အျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း ခ်က္ခ်င္းလုပ္ရမည့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကိစၥမ်ား ကုိပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနအပါအဝင္ ဆက္စပ္ေနသည့္ ဝန္ႀကီးဌာနမ်ားက ေဆာင္ရြက္ေနေၾကာင္း ထည့္သြင္းေျပာၾကားသြားသည္။ ယင္းသုိ႔ ‘ခ်က္ခ်င္းလုပ္ရမည့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကိစၥမ်ား’ ဟူသည္ ကုိ ေက်ာင္းသားမိဘမ်ား မွတ္သားထားႏုိင္ရန္ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပပါမည္။

အဓိကေဆာင္ရြက္ေန ေသာကိစၥမ်ားမွာ (တစ္နည္းအားျဖင့္ အေျခခံပညာက႑မွာ-)

- အေျခခံပညာေရးက႑မွာ ေက်ာင္းအပ္ႏံွႏႈန္း ေက်ာင္းေနၿမဲႏႈန္း၊ အတန္းကူးေျပာင္းႏႈန္း၊ ညႊန္းကိန္း မ်ားျမင့္မားလာေရး၊ အရည္အေသြးအာမခံခ်က္ ရွိေရးတုိ႔အတြက္ မူလတန္းႏွင့္အလယ္တန္းအခမဲ့ ပညာသင္ၾကားေရး ေဆာင္ရြက္ျခင္း။

- မူလတန္းအဆင့္ေက်ာင္းမ်ား၌ ဆရာ၊ ဆရာမငါးဦး အျပည့္ခန္႔ထားေရးေဆာင္ရြက္ျခင္း။

- ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၊ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ၿမိဳ႕နယ္ပညာေရးမွဴးမ်ား စြမ္းေဆာင္ရည္ျမင့္မားေရး သင္တန္းမ်ား ဖြင့္လွစ္ျခင္း။

- ဆရာအတတ္သင္ သင္တန္းမ်ား တုိးခ်ဲ႕ဖြင့္လွစ္ပုိ႔ခ်ေရး စီမံေဆာင္ရြက္ျခင္း။

- ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ား စဥ္းစားေတြးေခၚမႈမွန္ကန္ေရးႏွင့္ ဦးေႏွာက္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး သင္႐ုိး မ်ားျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးဆဲြျခင္း၊ စာေမးပဲြႏွင့္ အကဲျဖတ္စစ္ေဆးသည့္စနစ္ ေျပာင္းလဲအေကာင္ အထည္ေဖာ္ျခင္း၊ အဆင့္ျမင့္ပညာက႑မွာ

- တကၠသုိလ္မ်ားႏုိင္ငံတကာ အဆင့္မီေရးႏွင့္ ပိုမုိလြတ္လပ္ေသာ တကၠသုိလ္မ်ားျဖစ္လာေစေရး။

- သုေတသနအေျချပဳ တကၠသုိလ္မ်ားျဖစ္လာေစရန္ ဦးတည္ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ စသည္တုိ႔ကုိ ခ်က္ခ်င္း လုပ္ေဆာင္ရမည့္ ကိစၥမ်ားဟုသတ္မွတ္ထားၿပီး အျခားပညာေရးႏွင့္ ဆုိင္ေသာကိစၥမ်ားျဖစ္သည့္ ပညာသင္ဆုမ်ားႏွင့္ ပညာသင္ေထာက္ပံ့ေၾကးမ်ား ေပးအပ္ျခင္း၊ ကင္းေထာက္လူငယ္မ်ား ဖဲြ႕စည္း ျခင္း၊ ဘက္စုံထူးခၽြန္လူငယ္မ်ား ေပၚထြက္ေစေရး အားေပးခ်ီးျမႇင့္ျခင္း၊ သင္ၾကားမႈသင္ယူမႈအတြက္ လုိအပ္သည့္အေျခခံအေဆာက္အအုံမ်ား တုိးခ်ဲ႕ျခင္း၊ သင္ေထာက္ကူပစၥည္းမ်ား ျဖည့္ဆည္းျခင္းႏွင့္ စာၾကည့္တုိက္မ်ားတုိးခ်ဲ႕ျခင္း စသည္တုိ႔ကုိ ခ်က္ခ်င္းေဆာင္ရြက္ဖြယ္ကိစၥမ်ားအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္မည္ ဟုေျပာၾကားသြားေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ လက္ရွိပညာေရးစနစ္ကုိ လက္ေတြ႕က်ေသာ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ လုပ္ေနဆဲ ကာလတြင္ အထက္ပါကဲ့သုိ႔ ပညာေရးေလာကတြင္ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္းေဆာင္ရြက္ဖြယ္ရာမ်ားကုိ အ ခ်က္အလက္ဆဲြထုတ္ၿပီး ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနႏွင့္ အျခားဆက္စပ္ေသာ ဝန္ႀကီးဌာနမ်ားက လုပ္ ေဆာင္မည္ (လုပ္ေဆာင္ရမည္။) ဟု ဒုတိယသမၼတက ေျပာၾကားသြားသည္ကုိ ေက်းဇူးတင္ရပါသည္။ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး၊ ပညာေရးအဆင့္ျမႇင့္တင္ေရး ကိစၥမ်ားသည္ႏွစ္ကာလမ်ားစြာ စီမံကိန္းခ် ၍ေဆာင္ရြက္ရန္ ထုံးစံရွိသည္မုိ႔ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး စီမံကိန္းႏွစ္အလုိက္ေဆာင္ရြက္ေနစဥ္ အတြင္း ယခုကဲ့သုိ႔ခ်က္ခ်င္းလုပ္ရမည့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကိစၥမ်ား အေတြးေပၚသည္ကို ေက်းဇူးတင္ ရမည္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ခ်က္ခ်င္းလုပ္ရမည့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးထဲတြင္ ေက်ာင္းသားမိဘမ်ား မ်က္လုံးျပဴးလွ်ာထြက္ျဖစ္ေနၾကရေသာ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္းျပႆနာလည္းျဖစ္ေနေသာ က်ဴရွင္ကိစၥ၊ က်ဴရွင္စရိတ္ႀကီးေလးျခင္းကိစၥ၊ အပုိသင္ၾကားေနရျခင္းႏွင့္ အပိုကုန္က်စရိတ္မ်ားကိစၥ တစ္လုံးတစ္ပါဒ မွ်မပါဝင္သည္ကုိေတာ့ ေျပာစရာရွိေနပါသည္။

ပညာျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ခ်က္ခ်င္းလုပ္ရမည့္ ကိစၥမ်ားထဲတြင္ ယခုေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ၿပီဆုိက တည္းကပင္ ေနာက္တက္ရမည့္အတန္းအတြက္ ႀကိဳတင္သင္ၾကားေရးအစီအစဥ္မ်ား စတင္ေနၿပီျဖစ္ သျဖင့္ ယင္းအတြက္က်ဴရွင္စရိတ္မ်ား ေဟာခနဲေဟာခနဲထြက္ေနရသည့္ ကိစၥလည္းပါဝင္ေနပါသည္။ ယင္းကိစၥကုိ ပညာရွိႀကီးမ်ားႏွင့္ ပညာရွင္ႀကီးမ်ား မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနသည္လား၊ မ်က္စိလွ်မ္း ေနသည္လား၊ သိသိခ်ည္းႏွင့္ႏွာေစးေနသည္လား၊ ပညာရွိသတိျဖစ္ခဲမူကုိ က်င့္သုံးေနသည္လား ေမး ၾကည့္ခ်င္ပါသည္။

ယေန႔ျမန္မာ့ပညာေရးစနစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲၾကမည္ဆုိရာတြင္ ေျပာဆုိေဆြးေႏြးေနၾကသည့္အထဲတြင္ အတန္းပညာတစ္ခုကုိ ပညာသင္ႏွစ္တစ္ႏွစ္တြင္ အတန္းပညာတစ္ခုကုိ ပညာသင္ႏွစ္တစ္ႏွစ္တြင္ ႏွစ္ခါသင္၊ သုံးခါသင္ေနရေသာ ဒုကၡ၊ ယင္းဒုကၡႏွင့္အတူ အတန္းပညာတစ္ခု တည္းကုိပင္ ပညာသင္ ၾကားစရိတ္ႏွစ္ခါကုန္က်ခံရ၊ သုံးခါအကုန္က်ခံရသည့္ ဒုကၡမ်ားကုိမိဘျပည္သူမ်ား ေက်ာေကာ့တစ္ လွည့္၊ ခါးကုိင္းတစ္ခါ ခံစားေနရသည္ကုိ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရန္ ခါးေတာင္းက်ဳိက္ထားသူ ပညာ ရွင္ႀကီးမ်ား သိေစခ်င္ပါ သည္။ ေအာက္ေျခတြင္ရွိေသာ အေျခခံပညာအဆင့္ေက်ာင္းအသီးသီး၊ ၿမိဳ႕နယ္အသီးသီး၊ ေတာေက်းလက္အဆုံး တစ္ျပည္လုံးတြင္ ႏွစ္ခါသင္၊ သုံးခါသင္ၾကားရေသာ ပညာ ေရးေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ေနၾကရသည့္ အျဖစ္မ်ားမွာခ်က္ခ်င္းျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရမည့္ ပညာေရးကိစၥျဖစ္ ပါသည္ဟု ေျပာခ်င္ပါသည္။

ထုိ႔ျပင္တစ္ႏွစ္တျခား က်ဴရွင္စရိတ္မ်ား တက္တက္လာျခင္း ျပႆနာသည္လည္းေအာက္ေျခတြင္ လက္ငင္းရင္ဆုိင္ေနရသည့္ ေက်ာင္းသားမိဘမ်ား အေမာဆုိ႔ရေသာ ျပႆနာျဖစ္ေနပါသည္။ က်ဴရွင္ ဟုဆုိရာတြင္ အမ်ားျပည္သူသိၾကသည့္အတိုင္း ေက်ာင္းတြင္းက်ဴရွင္ႏွင့္ ျပင္ပက်ဴရွင္ဟူ၍ ရွိပါသည္။ ထို႔ျပင္ဝုိင္းသီးသန္႔၊ ရွယ္အတန္း၊ ႐ုိး႐ုိးအတန္းက်ဴရွင္မ်ားလည္း ရွိပါေသးသည္။ အေျခခံပညာအဆင့္ (သူငယ္တန္းမွ နဝမတန္းအထိ) ေက်ာင္းသားတစ္ဦးသည္ ပညာသင္ႏွစ္တစ္ႏွစ္အတြက္ ပညာသင္ ၾကားရၿပီဆုိလွ်င္ ေက်ာင္းတြင္းက်ဴရွင္လည္းယူရသည္။ ျပင္ပက်ဴရွင္လည္းယူေနရပါသည္။

တကၠသုိလ္ဝင္တန္းဟုေခၚေသာ ဒသမတန္းေက်ာင္းသားက်ေတာ့ ေက်ာင္းတြင္းက်ဴရွင္ထက္ ျပင္ပ က်ဴရွင္မ်ားျဖစ္ေသာ ရွယ္တန္း၊ ထူးထူးရွယ္တန္း၊ သီးသန္႔ဝုိင္းႀကီး၊ ဝုိင္းေလး၊ တစ္ဦးတည္းဝုိင္းတုိ႔ အျပင္ ဂုိက္ဟူေသာစာကူက်က္ေပးသည့္ ဆရာလည္းေခၚရ၏။ ထုိသုိ႔မလုပ္ခ်င္လွ်င္ ပုဂၢလိကေက်ာင္း တက္ခ်င္လည္းရသည္။ ေဘာ္ဒါထားလွ်င္လည္း ရသည္။ ပုဂၢလိကေက်ာင္းတက္မည္ဆုိလွ်င္ အစိုးရ ေက်ာင္းမ်ားကဲ့သုိ႔ ေန႔စဥ္ေက်ာင္းတက္ရၿပီး ေန႔စဥ္စာသင္ေပးေသာ္လည္း မေသခ်ာေသး၍ ျပင္ပဝုိင္း ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဂုိက္ေသာ္လည္းေကာင္း ထပ္တက္ေနရေသးသည္။ အခ်ဳိ႕ေဘာ္ဒါေက်ာင္းသား မ်ားသည္ပင္ ျပင္ပမွဝုိင္းသုိ႔မဟုတ္ ဂုိက္ကုိအားကုိးေနရသည္လည္းရွိသည္။

ေျပာခ်င္သည္မွာ စာကုိႏွစ္ခါ။ သုံးခါသင္ၾကားေနရေသာ ပညာေရးစနစ္ျဖစ္ေနေသးျခင္းႏွင့္ ဘာ ေၾကာင့္စာကုိတစ္ႏွစ္အတြင္း ႏွစ္ခါ၊ သုံးခါသင္ၾကားရေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနရပါသလဲဆုိသည္ ကုိ ေျပာလုိရင္းျဖစ္သည္။ တစ္ႏွစ္အတြင္း စာႏွစ္ခါ၊ သုံးခါသင္ယူရသည္ျဖစ္၍ ေက်ာင္းသားလည္း ပင္ပန္း သည္။ အခ်ိန္ကုန္သည္။ အခ်ိန္ျဖဳန္းရာက်သည္။ အခ်ိန္ျဖဳန္းတီးေနသည္။ မိဘမ်ားအဖုိ႔လည္း ပညာ သင္ၾကားစရိတ္မ်ားႏွစ္ခါ၊ သုံးခါအပုိကုန္က်ေနရပါသည္။ စာတစ္ပုဒ္ကုိတစ္ႏွစ္အတြင္း ႏွစ္ခါ၊ သုံးခါ သင္ၾကားစရိတ္မ်ား ႏွစ္ခါ၊ သုံးခါအပုိကုန္က်ေနရပါသည္။ စာတစ္ပုဒ္ကုိတစ္ႏွစ္အတြင္း ႏွစ္ခါ၊ သုံးခါ သင္ၾကားေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ သင္ၾကားသူ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားကသင္ၾကားမႈ ည့ံဖ်င္းေန၍လား၊ သင္ယူသူေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူတုိင္းကပဲ ဉာဏ္ထုံထုိင္းေန၍လား၊ ယင္းျပႆနာေအာက္ေျခတြင္ ႏွစ္တုိင္းျဖစ္ပ်က္ေနပါ၍ ယင္းျပႆနာေအာက္ေျခတြင္ ႏွစ္တုိင္းျဖစ္ပ်က္ေနပါ၍ ယင္းျပႆနာသည္ လည္း ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္းျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရမည့္အထဲတြင္ ထည့္သြင္းရမည္ျဖစ္ၿပီးခ်က္ခ်င္းပင္ ေျဖရွင္း ရမည္ဟု ေျပာခ်င္းပါသည္။

ထုိ႔ျပင္ေနာက္ထပ္ေျပာခ်င္သည္မ်ား ရွိပါေသးသည္။ မိဘျပည္သူမ်ားလက္ငင္းခံစားေနရေသာ ဒုကၡ တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ ေက်ာင္းသားမိဘတုိင္းသည္ မိမိတုိ႔သားသမီးရင္ေသြးတုိင္းအား အမ်ားနည္းတူ ပညာတတ္ေစခ်င္ေသာ ဆႏၵလူတိုင္းရွိၾကသည္ကုိ မည္သူမွ်ျငင္းၾကမည္မဟုတ္ေခ်။

ယေန႔ပညာေခတ္ႀကီးထဲတြင္ ပညာေရးကုိ အားမေပးေသာမိဘဟူ၍ ရွိလိမ့္မည္မထင္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိဘတုိင္း မိမိသားသမီးမ်ားပညာတတ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္ကုိ ျမင္သြားလုိသူခ်ည္းျဖစ္၍ ပညာေရးႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ အ႐ုိးေၾကေၾက အေရခန္းခန္း အသက္ပင္စြန္႔ရစြန္႔ရ၊ မရမကရွာေဖြၿပီး ပညာသင္စရိတ္ ကုိက်ားကုတ္က်ားခဲျပဳေနၾကသည္။

သုိ႔ေသာ္ အခ်ဳိ႕ေသာအာစရိယ စိတ္ေပ်ာက္ကြယ္ေနသည့္ ဆရာႀကီး၊ ဆရာမႀကီးအခ်ဳိ႕သည္ သူတို႔ စီစဥ္ဖြင့္လွစ္သည့္ ပုဂၢလိကေက်ာင္း၊ သုိ႔မဟုတ္ ေဘာ္ဒါေက်ာင္း၊ သုိ႔မဟုတ္ က်ဴရွင္ဝုိင္းႀကီးမ်ားတြင္ ေက်ာင္းလခ၊ က်ဴရွင္လခကုိ တနင့္တပုိးရက္ရက္စက္စက္ အညႇာအတာမဲ့ေတာင္းေနၾကသည္။ ပညာ သင္ယူျခင္းကုိ ေရာင္းကုန္အျဖစ္စီးပြားတြက္တြက္ကာ ေရာင္းေစ်း၊ ဆုိေစ်း၊ ၾကမ္းခင္းေစ်းလုပ္ေနၾက သည္။ ယင္းသည္ပညာေရးကုိအေၾကာင္းျပဳၿပီး ဝိသမစီးပြားေရးဆန္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

ေက်ာင္းသားတစ္ဦးကုိ ေက်ာင္းသားတစ္ဦး၊ အနာဂတ္တစ္ခု၊ ဘဝတစ္ခုဟုမျမင္ေတာ့ဘဲ လက္သပ္ ေမြးရမည့္ ေမြးျမဴေရးသတၱဝါတစ္ေကာင္လုိ သေဘာထားေနၾကသည္။ မိမိၿခံထဲကထြက္ေသာျမင္း၊ အလြန္ေျပးအားသန္ေနသည္ဟု ေၾကာ္ျငာကာ စီးပြားေရးအတြက္ ဖန္လြန္းအားႀကီးေနသည္။ တည့္ တည့္ေျပာရလွ်င္ တကၠသုိလ္ဝင္တန္းေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ ကုန္က်စရိတ္လြန္စြာ ႀကီးေလးေနပါ သည္။ သိန္းေပါင္းရာႏွင့္ခ်ီသည္လညး္ရွိသည္။ သိန္း ၂၀ မွ ၆၀ ဝန္းက်င္ကုန္ကမခံဘဲ ၁၀ တန္းမ ေအာင္ႏုိင္ဟူေသာသေဘာမ်ဳိး ျဖစ္ေနပါသည္။ ယင္းကိစၥသည္လည္း ပညာေရးေလာကတြင္ ခ်က္ခ်င္း ေျဖရွင္းရမည့္ကိစၥဟု ျမင္ပါသည္။

ပညာေရးေလာက၏ ႐ုိက္စားခြင္ဖန္လုပ္ေနၾကေသာ ဝိသမကိစၥမ်ားအားေျပာရလွ်င္ မကုန္ႏုိင္ပါ။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ယင္းကဲ့သုိ႔တည္ၿမလာခ့ဲသည္မွာ တစ္ႏွစ္တျခား ပုိဆုိးဆုိး၍လာေနပါသည္။ ထုိသုိ႔ ေသာ ဝိသမပညာေရးသမားမ်ားေၾကာင့္ အာစရိယဂုဏ္ႏွင့္အညီ ေအးေအးလူလူစာသင္ၾကားေပးသူ ဆရာႀကီးအခ်ဳိ႕အား သြားထိခုိက္ေနေစသည္မ်ားလည္း ရွိေနပါသည္။ ယေန႔ကာလသည္ ပညာသင္ ၾကားေရးတြင္ ေငြေၾကးအကုန္က်မခံႏုိင္ပါက အမ်ားနည္းတူပညာသင္ယူခြင့္ ဆုံး႐ႈံးရမည့္ အေျခအေန ျဖစ္ေနသည္။

ပညာေရးကုိ ေငြေၾကးျဖင့္ခ်ိန္စက္ဝယ္ယူေနရသည္ ဆုိသည္ကေတာ့ လြန္စြာၾကားမေကာင္းေသာ ကိစၥျဖစ္ေနသည္။ တန္းတူပညာသင္ၾကားခြင့္ ဆုံး႐ႈံးေနေသာ တုိင္းျပည္၊ ပညာသင္ၾကားေရးတြင္ ခဲြျခားဆက္ဆံေနရေသာ တုိင္းျပည္၊ ငါ့ဝမ္းပူဆာမေနသာ၍ အာစရိယဂုေဏာစိတ္မ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ ေနေသာ တုိင္းျပည္၊ ထုိတုိင္းျပည္၏အနာဂတ္သည္ မေက်နပ္ခ်က္မ်ားစြာနဲ႔ ႀကီးျပင္းလာေသာလူမ်ား ၏ လက္ထဲတြင္သာ ရွိပါလိမ့္မည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ လက္ရွိျမန္မာ့ပညာေရးစနစ္သည္ က်ဴရွင္စနစ္မရွိေသာ၊ သုိ႔မဟုတ္ ႏွစ္ခါသုံးခါထပ္ကာ ထပ္ကာ စာမသင္ရေသာ ပညာေရးစနစ္မ်ဳိးခ်က္ခ်င္းလုပ္ယူ၍ ရႏုိင္ဦးမည္မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ မိဘ ျပည္သူမ်ားလက္ငင္းရင္ဆုိင္ေနရေသာ က်ဴရွင္စရိတ္ႀကီး ျမင့္လာျခင္းကိစၥ၊ ေဘာ္ဒါခ၊ ေက်ာင္းလခ ႀကီးျမင့္လြန္းေသာကိစၥမ်ားကုိ အေပၚကပညာေရးစီမံကိန္းခ်မွတ္သူ ပညာရွင္ႀကီးမ်ား ေအာက္ေျခသုိ႔ ဆင္းလာကာ စစ္ေဆးေမးျမန္းၿပီး သူ႔အုိးသူ႔ဆန္တန္႐ုံႏႈန္းထားမ်ားျဖင့္ သတ္မွတ္ေကာက္ခံကာ ပညာ သင္ၾကားေပးၾကပါဟု ေက်ာင္းသားမိဘမ်ားကုိယ္စား ေတာင္းဆိုလုိက္ရပါ၏။

စံေတာ္ခ်ိန္သတင္းစာ
အတဲြ(၁)၊ အမွတ္(၃၃၃)၊ မတ္လ(၁၂) ရက္၊ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္

ဆက်စပ်ဖတ်ရှုရန် အကြောင်းအရာများ...