တကၠသုိလ္ ၀ိညာဥ္မ်ား ႏုိးထခ်ိန္ ေရာက္ၿပီ

သုေတသန တစ္ခုျပဳလုပ္ေနေသာ တကၠသုိလ္ ဆရာမ်ား (ဓာတ္ပံု −Nyo Nyo Aung Facebook)

ပရင္စတန္ တကၠသုိလ္သုိ႔ အျခားေက်ာင္းသား မ်ားႏွင့္ မတူဘဲ အူလည္လည္ ေရာက္လာေသာ ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ ဉာဏ္အလင္း ရသြားေစကာ အေတြး သစ္မ်ားျဖစ္ေပၚ ေစခဲ့သည့္ စကားကုိ ပါေမာကၡတစ္ဦး က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

‘‘တကၠသုိလ္တစ္ခုရဲ႕ ၀ိညာဥ္ဆုိတာ သုေတသနပဲကြ။ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားဆုိတာ စာသင္႐ံုနဲ႔ တာ၀န္မေက်ဘူး။ သုေတသနလုပ္ရမယ္။ သုေတသနလုပ္ငန္းမွာ ဘာအေရးႀကီးဆံုးလဲ။ မင္းတုိ႔မွတ္ထား။ လြတ္လပ္တဲ့စိတ္ပဲကြ။ ဘယ္သူ႔အလႊမ္းမိုးမွမခံတဲ့ ပညာကလြဲၿပီး ဘာတစ္ခုကိုမွ အစြဲအလမ္း၊ အခုအခံမထားတဲ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြးေခၚတတ္တဲ့ အက်င့္ပဲ။ ဒီအက်င့္ကုိ မင္းတို႔ ပ်ိဳးေထာင္ယူရမယ္’’

၁၉၈၄ ခုႏွစ္က အေမရိကန္ႏုိင္ငံရိွ ပရင္စတန္ တကၠသုိလ္တြင္ ျပင္သစ္ပါေမာကၡ လက္ဖ္ရွပ္ဇ္က ေမာင္မယ္ သစ္လြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားအား စု႐ံုး၍ မိန္႔ခြန္းေႁခြရာတြင္ အထက္ပါစကားရပ္ကုိ ထည့္သြင္းေျပာဆုိ ခဲ့ျခင္းျဖစ္ သည္။

အဆိုပါစကားလံုးမ်ားက အျခားေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္မတူ ကိုး႐ုိးကားရားႏုိင္ၿပီး ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္တြင္ ဂိမ္းသီအုိျဖင့္ ေဘာဂေဗဒ ဆုိင္ရာႏုိဗယ္ဆုရွင္ ျဖစ္လာေသာ ‘‘ဂြၽန္နက္ရ္ွ’’ကုိ အဓိကတြန္းအားေပးခဲ့သည္။

ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံမ်ားသာမက ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားရိွ တကၠသုိလ္မ်ားတြင္ သုေတသနဖြံ႕ၿဖိဳးေရး လုပ္ငန္းမ်ား ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ေနၾကၿပီး ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊လူမႈေရး စသည့္ နယ္ပယ္အသီးသီးတြင္ တကၠသုိလ္မ်ား၏ သုေတသနေတြ႕ရိွခ်က္မ်ားကို တန္ဖိုးထား အသံုးခ်လ်က္ရိွသည္။ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး စသည့္ နယ္ပယ္ အသီးသီးတြင္ အဘက္ဘက္က နိမ့္က်ခဲ့ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္မူ ပညာေရးစနစ္ ယုိယြင္းခဲ့ၿပီးေနာက္ တကၠသုိလ္ မ်ား၏ သုေတသနလုပ္ငန္းမ်ားလည္း ေမွးမိွန္သြားသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္ၿပီျဖစ္သည္။ အစိုးရသစ္ လက္ထက္တြင္ ပညာေရးအသံုးစရိတ္ကို ပိုမိုတိုးေပးလာေသာ္လည္း သုေတသနမ်ားအတြက္ သိသိသာသာ တုိးမလာေသးေပ။

ထို႔အျပင္ တကၠသုိလ္မ်ားတြင္ သုေတသန၏ အေရးပါမႈကုိ ေက်ာင္းသားမ်ားမွစကာ ပညာရွင္အခ်ိဳ႕အျပင္ အစိုးရထိ တုိင္ မသိေသးဘဲ မ်က္ကြယ္ျပဳေနျခင္း မ်ားစြာရိွသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ပညာေရးက႑တြင္ ေရွ႕တန္းမွ ရိွေနသင့္ေသာ သုေတသနလုပ္ငန္းမ်ားမွာ ေနာက္တန္းေရာက္ေနၿပီး အျခားစိန္ေခၚမႈမ်ားစြာလည္း ႀကံဳေတြ႕ေနသည္။

အာဏာရွင္အစိုးရလက္ထက္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ တကၠသုိလ္မ်ား၏ သုေတသနလုပ္ငန္းမ်ား ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈ က်ဆင္းေနလ်က္ရိွၿပီး ရာထူးတိုးသတ္မွတ္ခ်က္အတြက္ ပါရဂူဘဲြ႕ရရိွရန္ သုေတသနက်မ္းျပဳစုေသာ အေလ့အထ သာ ထြန္းကားခဲ့၊ ထြန္းကားေနဆဲျဖစ္သည္။

ျပည္တြင္းတကၠသုိလ္ပညာေရးေလာကတြင္ ေရပန္းစားေနေသာ စကားပံုမွာ ‘‘ျမင္ျမင္သမွ် ပါေမာကၡ၊ ေတြ႕သမွ်လူ ပါရဂူ’’ ဟူ၍ျဖစ္သည္။

စစ္အစိုးရလက္ထက္က ျပည္တြင္းျဖစ္ ပါရဂူဘဲြ႕ရသူ အေျမာက္အျမား ေမြးထုတ္ေပးခဲ့ျခင္းကုိ သေရာ္ထားျခင္းျဖစ္ သည္။

၂၀၁၂-၁၃ ပညာသင္ႏွစ္၊ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္တြင္ ပါရဂူတန္းေက်ာင္းသား၀င္ခြင့္ဦးေရ ၁၁၄၂ ဦး ရိွေနသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ပါရဂူဘဲြ႕ရရိွသူဦးေရ မ်ားျပားေနရျခင္းအတြက္ ခုုိင္မာေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္လည္း ရိွေနသည္။ တကၠသိုလ္ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား အဆင့္ျမင့္ေနရာရာထူးတုိးအတြက္ ပါရဂူဘဲြ႕ရရိွထားရန္ သတ္မွတ္ခ်က္ရိွေနျခင္းျဖစ္ သည္။

ျပည္တြင္းတကၠသုိလ္မ်ားက ေပးအပ္ေနေသာ ပါရဂူဘဲြ႕သင္တန္း အဓိကတက္ေရာက္ေနသည့္ ပညာေရး၀န္ထမ္း မ်ားသည္ လက္ေတြ႕အသံုးခ်မႈထက္ ရာထူးတုိးျမႇင့္ေရး လုိအပ္ခ်က္အတြက္ တက္ေရာက္ေနၾကျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း တကၠသုိလ္ပညာေရးအသိုင္းအ၀ုိင္းက ဆုိသည္။

‘‘အမ်ားစုက ပါရဂူျဖစ္မွ တဲြဖက္ပါေမာကၡျဖစ္မယ္ဆုိလို႔ ပါရဂူဘဲြ႕ယူၾကတာပါ။ တခ်ိဳ႕က်မ္းေတြက အသံုးျပဳလို႔ရ ေပမယ့္ အမ်ားစုကေတာ့ က်မ္းေတြကုိ အျဖစ္ပဲေရးၾကတာပါ’’ဟု ဟသၤာတကၠသိုလ္မွ ဆရာမတစ္ဦးက ဆုိသည္။

ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနအေနျဖင့္ တကၠသုိလ္ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၏ ရာထူးတုိးႏွင့္ ေနရာအေျပာင္းအေရႊ႕ ေဆာင္ရြက္ ရာတြင္ ပါရဂူဘဲြ႕ရရိွရန္ လိုအပ္ခ်က္ကို ဦးစားေပးသတ္မွတ္ျခင္းထက္ လုပ္သက္၊ အရည္အခ်င္းႏွင့္ စြမ္းေဆာင္ ရည္ ေပၚမူတည္၍ တုိက္တြန္းေတာင္းဆိုမႈမ်ား ရိွေနသည္။

အစိုးရသစ္ တက္လာၿပီးေနာက္ ပညာေရးအသံုးစရိတ္ အနည္းငယ္တုိးျမႇင့္ျခင္းႏွင့္ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ခ်မွတ္ျခင္းတုိ႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ္လည္း သုေတသနလုပ္ငန္းမ်ား ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးအတြက္ အားေပးေဆာင္ရြက္မႈ ခ်ိဳ႕တဲ့ေနဆဲ ျဖစ္သည္။

‘‘ပညာေရးအသံုးစရိတ္မွာ ၀န္ထမ္းလစာက အရမ္းမ်ားေနတယ္။ မူရင္းအသံုးစရိတ္ထဲမွာ သုေတသနအတြက္ တစ္ျပားမွမပါဘူး။ သုေတသနအတြက္ တင္ျပလာရင္ေတာ့ ထုတ္ေပးေလ့ရိွတယ္။ နည္းေတာ့နည္းတယ္’’ဟု ပညာေရး ၀န္ႀကီးဌာနေအာက္ရိွ တကၠသုိလ္စီမံဘ႑ာဌာနမွ အရာရိွတစ္ဦးကေျပာသည္။

ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနသည္ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနၿပီးလွ်င္ ၀န္ထမ္းပမာဏ အမ်ားဆံုးျဖစ္၍ ပညာေရး အသံုး စရိတ္ကို ၀န္ထမ္းမ်ား၏ လစာအတြက္ အဓိကအသံုးျပဳေနရၿပီး သုေတသနလုပ္ငန္းမ်ားကုိ ေထာက္ပံ့မႈမ်ား မျပဳလုပ္ႏုိင္ျခင္း ျဖစ္သည္။

‘‘သုေတသနဆိုတာ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ရပ္ပါပဲ။ သုေတသနပတ္၀န္းက်င္ေကာင္းေတြ ဖန္တီးရမယ္။ တကၠသုိလ္ ဆရာ အေနနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတ္မွတ္မယ္ဆိုရင္ သံုးခုလုပ္ရတယ္။ သင္ၾကားေရး၊ သုေတသနနဲ႔ ေတြ႕ရိွခ်က္ ေတြကုိ ထုတ္ေ၀တာေပါ့။ ဒီေပတံနဲ႔မွ သတ္မွတ္ရမယ္။ အခု တကၠသုိလ္ဆရာေတြရဲ႕ တာ၀န္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးျဖစ္ ေနတယ္။ သံုးခုလံုးကုိ အျပည့္အ၀မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတာ၀န္ေတြ မ်ားေနတယ္။ တကၠသုိလ္တစ္ခုမွာ အကယ္ဒမစ္နဲ႔ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးပုိင္းကို ခဲြျခားတာ၀န္သတ္မွတ္ဖို႔ လိုအပ္ေနပါတယ္’’ဟု ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ၏ အႀကံေပးအဖြဲ႕၀င္တစ္ဦးျဖစ္ေသာ ေဒါက္တာေအာင္ထြန္းသက္ကေျပာသည္။

‘‘ျပည္တြင္းက သုေတသနေတြက ဘဲြ႕တစ္ခု ျမန္ျမန္ရေရးအတြက္ လြယ္လြယ္ကူကူ အခ်က္အလက္ ရႏုိင္တာ ေတြကုိ အသံုးခ်လို႔ရတာျဖစ္ျဖစ္၊ မျဖစ္ျဖစ္ ေရးတင္ေနရတာေပါ့။ အခ်ိန္ကာလ သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔ သြားေနရတယ္။ သုေတသနဆုိတာက ေသေသခ်ာခ်ာ အခ်က္အလက္စုေဆာင္းၿပီး သိပံၸနည္းက် လက္ေတြ႕စမ္းသပ္ခ်က္ေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္လုပ္ရမွာေလ။ သုေတသနရန္ပံုေငြကလည္းမရိွ။ ကုိယ့္စရိတ္နဲ႔ကုိယ္အိတ္စိုက္ ဒီၾကားထဲ မႏၲေလး ကန္ေတာ္ႀကီးထဲက ငါးမ်ိဳး႐ုိးဗီဇေတြ သုေတသနလုပ္တဲ့သူကုိ ကေလးတကၠသုိလ္ကို အေျပာင္းအေရႊ႕ပို႔တယ္။ ျမစ္သာျမစ္ထဲ လိပ္သုေတသနလုပ္တဲ့သူေတြကုိ လား႐ႈိးပို႔တယ္။ သုေတသနက ပ်က္ေရာေပါ့’’ဟု ပညာေရး ၀န္ႀကီးဌာနမွ ပါရဂူဘဲြ႕ရ တကၠသုိလ္ဆရာမတစ္ဦးကေျပာသည္။

ျပည္တြင္းတကၠသိုလ္မ်ားသည္ သုေတသနလုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ႏုိင္ငံ့အက်ိဳးျပဳသုေတသန၊ ဘာသာရပ္ အက်ိဳးျပဳသုေတသနႏွင့္ ေဒသအက်ိဳးျပဳ သုေတသနဟူ၍ ခဲြျခားသတ္မွတ္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ေစလ်က္ရိွသည္။

‘‘တကယ္တမ္းကေတာ့ ဘာသာရပ္ေလာက္ပဲ အနည္းအက်ဥ္း အေထာက္အကူျပဳၾကပါတယ္။ ေငြေၾကး အေျခ အေနေၾကာင့္ အျဖစ္ပဲလုပ္ၾကတယ္။ လက္ေတြ႕နည္းတယ္။ သီအုိရီပုိင္းမ်ားတယ္။ ခုိင္းလို႔သာ လုပ္ၾကရတာပါ’’ဟု ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ စီမံဘ႑ာေရးအရာရိွကဆုိသည္။

ျပည္တြင္းတကၠသုိလ္မ်ားတြင္ ပါရဂူဘဲြ႕အတြက္ သုေတသနက်မ္းျပဳစုသူမ်ား ရင္ဆုိင္ေနရေသာ အျခားအခက္အခဲ တစ္ခုမွာ ျမန္မာစာမွလဲြ၍ အျခားဘာသာရပ္မ်ားအတြက္ အဂၤလိပ္ဘာသာစကားျဖင့္ က်မ္းျပဳစုရျခင္းျဖစ္သည္။

‘‘ျမန္မာစာဌာနက လဲြလို႔ေပါ့။ ျမန္မာလို လက္မခံပါဘူး။ သုေတသနစာတမ္းအတြက္ စာတမ္းဖတ္ရင္ေတာင္ အဂၤလိပ္လိုပဲ ဖတ္ရတယ္။ အဲဒါလည္း သုေတသနကုိ အားနည္းေစတဲ့အခ်က္တစ္ခ်က္ပဲ။ ဘာသာေဗဒ အခက္အခဲေပါ့။ ကုိယ္ရထားတဲ့ သုေတသနရလဒ္ေကာင္းေတြကုိ အေသအခ်ာ မတင္ျပႏုိင္ေတာ့ဘူးေလ။ အငယ္တန္းေတြ ကတည္းက အဂၤလိပ္စာအားနည္းခဲ့ၾကတာေပါ့’’ဟု တကၠသုိလ္ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားအသင္းမွ ဆရာမတစ္ဦးကေျပာသည္။

သုေတသနက်မ္းအတြက္ အခက္အခဲအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ စိန္ေခၚမႈမ်ားျဖတ္ေက်ာ္၍ ျပည္တြင္းတကၠသုိလ္ျဖစ္ ပါရဂူဘဲြ႕ရခဲ့ သူမ်ားသည္ ၎တို႔၏အားထုတ္ခဲ့မႈအတြက္ အက်ိဳးရလဒ္ျဖစ္ေပၚရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နည္းပါးလ်က္ရိွသည္။

‘‘ကြၽန္မရဲ႕သုေတသနဆိုရင္ ပုစြန္ေမြးျမဴေရးအတြက္ အေထာက္အကူျပဳႏုိင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဆက္အသြယ္ မရိွဘူးေလ။ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းရွင္ေတြနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္မႈမရိွလို႔ပါ။ ထုတ္ေ၀တာလည္း မလုပ္ဘူးေလ။ ကြၽန္မရဲ႕ က်မ္းက မႏၲေလးတကၠသုိလ္စာၾကည့္တိုက္ထဲမွာ အဆံုးသတ္သြားပါၿပီ’’ဟု အထက္ပါဆရာမကဆုိသည္။

ပညာေရး၀န္ထမ္းမဟုတ္ဘဲ မ်က္စိလည္၊ လမ္းမွား၍ ပါရဂူဘြဲ႕သင္တန္း တက္ေရာက္သူမ်ားတြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရင္းႏွီးခဲ့ရေသာ အခ်ိန္ႏွင့္ ေငြေၾကးတု႔ိအတြက္ ထိုက္တန္ေသာ အက်ိဳးရလဒ္မရရိွသူမ်ားလည္း ရိွေနသည္။

‘‘ကုိယ့္အသက္ရဲ႕ ထက္၀က္ေလာက္ကို ပညာေရးအတြက္ အသံုးျပဳခဲ့ရတယ္။ ေလွ်ာက္ၿပီးသားလမ္းက ျပန္လွည့္ လို႔လည္း မရေတာ့ဘူးေလ။ က်မ္းျပဳစုခဲ့တာေတြကလည္း ၀န္ထမ္းမဟုတ္ေတာ့ မသံုးရဘူး။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရင္းႏွီးခဲ့ရၿပီး အသံုးခ်ဖို႔ အခြင့္အလမ္းက မရိွဘူးျဖစ္ေနတယ္။ တကၠသိုလ္ဆရာအလုပ္ေခၚရင္ လစာက ကိုးေသာင္းနဲ႔ နယ္သြားရတယ္။ အခုေတာ့ က်ဴရွင္ပဲျပေနပါတယ္’’ဟု ရန္ကုန္တကၠသုိလ္တြင္ ႐ူပေဗဒ ဘာသာ ရပ္ျဖင့္ ပါရဂူဘဲြ႕ရရိွထားေသာ အသက္(၃၀)ေက်ာ္အရြယ္ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးကေျပာသည္။

ျပည္တြင္းတကၠသုိလ္မွ ပါရဂူဘဲြ႕ရရိွထားသူမ်ား၏ သုေတသနက်မ္းမ်ားသည္ ႏုိင္ငံတကာအဖဲြ႕အစည္းမ်ား၏ စိတ္၀င္စားမႈႏွင့္ သက္ဆုိင္ေသာ နယ္ပယ္မ်ားျဖစ္ေနပါက ဘ႑ာေငြအေထာက္အပံ့ႏွင့္ အလုပ္အကုိင္အတြက္ အခြင့္အလမ္းေကာင္း ရရိွႏုိင္သည္။

မ်ားေသာအားျဖင့္ ပါရဂူဘဲြ႕ရသူမ်ား၏ သုေတသနက်မ္းမ်ားသည္ ၀န္ႀကီးဌာနရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္ေသာ ႏုိင္ငံ့အက်ိဳး၊ ဘာသာရပ္အက်ိဳးႏွင့္ ေဒသအက်ိဳးအတြက္ သက္ေရာက္မႈနည္းပါးေနျခင္းမွာ သိသာထင္ရွားေနသည္။

စစ္အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္မႈ လြန္ေျမာက္ခဲ့ၿပီး အရပ္သားအစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္ေရာက္ေနေသာ ျပည္တြင္း တကၠသိုလ္ မ်ားသည္ ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္မႈျဖင့္ ဆက္လက္လည္ပတ္ေနဆဲျဖစ္ၿပီး အသံုးစရိတ္အတြက္ အစိုးရ၏ေထာက္ပံ့မႈကုိ အျပည့္အ၀မွီခိုေနရဆဲ ျဖစ္သည္။

၀န္ႀကီးဌာန ထိန္းကြပ္မႈျဖင့္ အေထာက္အပံ့ခံရပ္တည္ေနရေသာ တကၠသုိလ္မ်ားအေနျဖင့္ သုေတသနလုပ္ငန္းမ်ား ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္လာေစေရး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွာ ေမွးမိွန္ေနဆဲျဖစ္သည္။ သက္ဆုိင္ရာတကၠသုိလ္မ်ား၏ ကြၽမ္းက်င္မႈႏွင့္ တည္ရိွရာေဒသအလိုက္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအဖဲြ႕အစည္းမ်ား၊ ႏုိင္ငံတကာအဖဲြ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္၍ သုေတသန လုပ္ငန္းမ်ား လြတ္လပ္စြာေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေရး အခြင့္အလမ္းတုိးျမႇင့္ေပးရန္ လိုအပ္ေနသည္။

‘‘တကၠသုိလ္ေတြနဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြက ဆက္ဆံေရးမရိွေတာ့ ရန္ပံုေငြေထာက္ပံ့တာလည္းမရိွဘူး။ တကၠသုိလ္က သုေတသနစာတမ္းေတြကုိ သံုးမယ့္သူလည္း မရိွေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ဘယ္သူက ေကာင္းေအာင္ လုပ္မလဲေပါ့။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြအေနနဲ႔ သုေတသနလုပ္ငန္းေတြ တကယ္အသံုးျပဳႏုိင္ရင္ ၀ယ္ယူမွာပါပဲ။ ခက္တာက တကၠသိုလ္ေတြက သုေတသနစာတမ္းေတြကို ဘယ္သူမွ စိတ္မ၀င္စားဘူး။ ဘယ္သူမွမဖတ္ဘူး ျဖစ္ေနတာပါပဲ’’ဟု မိတီၳလာစီးပြားေရးတကၠသုိလ္၊ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ေဒါက္တာတင္၀င္းကေျပာသည္။

ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတအၾကား သေဘာထားကဲြလဲြမႈေၾကာင့္ အတည္ျပဳ လက္မွတ္ ေရးထုိးႏုိင္ျခင္း မရိွေသးေသာ အမ်ိဳးသားပညာေရးဥပေဒတြင္ တကၠသုိလ္မ်ားအား လြတ္လပ္ေသာ ကုိယ္ပုိင္ စီမံခန္႔ခဲြမႈျဖင့္ ရပ္တည္ေရးအတြက္ အေျခခံမူခ်မွတ္ထားသည္။

တစ္ခ်ိန္က နာမည္ႀကီးတကၠသုိလ္မ်ားျဖစ္ခဲ့ေသာ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္၊ မႏၲေလးတကၠသုိလ္ႏွင့္ ရန္ကုန္နည္းပညာ တကၠသုိလ္တို႔သည္ လက္ရိွအခ်ိန္တြင္ အျခားတကၠသုိလ္မ်ားထက္ ႏုိင္ငံတကာအဖဲြ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္၍ သုေတသနလုပ္ငန္းမ်ား ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ အခြင့္အလမ္းမ်ား ရရိွေနသည္။

အထက္ပါ အမ်ိဳးသားပညာေရးဥပေဒ၏ ပညာေရးရည္မွန္းခ်က္မ်ားတြင္ သုေတသနႏွင့္ စီမံခန္႔ခဲြေရးဆုိင္ရာ လုပ္ငန္းမ်ား၏ အရည္အေသြးျမင့္မားေစရန္ႏွင့္ ပညာေရးစနစ္တြင္ အဆင့္ျမင့္ပညာေရး အေကာင္အထည္ ေဖာ္မည့္ ေက်ာင္းမ်ားအေနျဖင့္ သုေတသနႏွင့္ပညာရပ္ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈကုိ ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ျပ႒ာန္းထားသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ လာမည့္ပညာသင္ႏွစ္မ်ားအတြင္း လြတ္လပ္စြာ ကုိယ္ပုိင္စီမံခန္႔ခြဲခြင့္ရရိွလာပါက တကၠသုိလ္မ်ားတြင္ တကၠသုိလ္သုေတသနလုပ္ငန္းမ်ား ျပန္လည္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာရန္ ပညာေရးအသိုင္းအ၀ုိင္းမွ ေမွ်ာ္လင့္ေနသည္။

ပရင္စတန္တကၠသုိလ္မွ ျပင္သစ္ပါေမာကၡလက္ဖ္ရွပ္ဇ္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၃၀ က ေျပာခဲ့ေသာစကားႏွင့္ ေျပာရလွ်င္ တကၠသုိလ္တစ္ခု၏၀ိညာဥ္မွာ သုေတသနဆုိလွ်င္ ျမန္မာျပည္ရိွ တကၠသုိလ္အမ်ားစု ၀ိညာဥ္ေပ်ာက္ဆံုးေနဆဲ ျဖစ္သည္။

7Day Daily

--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး(lwanmapyay.blogspot.com) လြမ္းမေျပ သုတရပ္၀န္း | Facebook

ဆက်စပ်ဖတ်ရှုရန် အကြောင်းအရာများ...