စိတ္ တည္ျငိမ္ေစေသာ က်င့္စဥ္

ကြ်န္ေတာ္သည္ ဆရာႀကီး မင္းသိခၤ၏ စာအုပ္ မ်ားထဲမွ က်င့္စဥ္ အခ်ိဳ႕ကို စိတ္ပါဝင္စား စြာျဖင့္ ဖတ္႐ႈေလ့လာ ခဲ့သလို လက္ေတြ႕ လည္း က်င့္ႀကံအားထုတ္ ရွိခဲ့ဖူးပါသည္။

ဤသို႔ျဖင့္ ေလာကီ က်င့္စဥ္က်မ္း မ်ားထဲမွ " ၾတတက" ဟူေသာ က်င့္စဥ္ ကိုလည္း ေလ့လာျဖစ္ခဲ့ ပါသည္။ တစ္စံုတစ္ခုအား စူးစိုက္ ၾကည့္႐ႈ ျခင္းကို " ၾတတက" ဟု ေခၚေလသည္။

" ၾတတက" က်င့္စဥ္ကို စနစ္တက် ေလ့က်င့္ျခင္းအားျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ အားနည္းျခင္းမ်ားကို သက္သာေစ ႏိုင္သည္။ မ်က္စိမႈန္ျခင္း၊ မ်က္လံုး အားနည္းျခင္း တို႔ကိုလည္း သက္သာေစႏိုင္ ပါလိမ့္မည္။

ယင္းက်င့္စဥ္သည္ တုန္လႈပ္ ေျခာက္ျခား ေနေသာ၊ ကစဥ့္ကလ်ား ျဖစ္ေနေသာ စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ေစသည္။ ေဆာက္တည္ရာ မရျဖစ္ေနေသာ စိတ္ကိုပင္လွ်င္ ေကာင္းစြာ တည္ၿငိမ္ လာေစႏိုင္ ပါသည္။ အိပ္မေပ်ာ္ျခင္း ကိုလည္း ပယ္ေဖ်ာက္ေစႏိုင္ ပါသည္။ ေတာ္စြေလ်ာ္စြဟု သေဘာ မထားဘဲ အေလးအနက္ က်င့္ႀကံျခင္း အားျဖင့္ သမာဓိ တရားကို တိုးပြားလာေစ ပါလိမ့္မည္။

မ်က္လံုးမ်ားသည္ စိတ္၏ တံခါး ေပါက္တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ မ်က္လံုးမ်ား မတည္ၿငိမ္သေလာက္ စိတ္လည္း လႈပ္ရွား ေနမည္သာပင္။ အလင္းေရာင္နည္းေသာ အခန္း တစ္ခုထဲတြင္ သက္ေသာင့္ သက္သာျဖင့္ ထိုင္ပါ။ မိမိ၏ မ်က္ႏွာေရွ႕ လက္တစ္ကမ္း အကြာခန္႔တြင္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ႐ုပ္တု ေတာ္၊ ပံုေတာ္ (သို႔မဟုတ္) ဆရာ အရွင္ တစ္ပါးပါး၏ ႐ုပ္တုေတာ္၊ ပံုေတာ္တို႔ကို ထား၍ စူးစိုက္စြာၾကည့္႐ႈရင္း ျမတ္စြာ ဘုရား(သို႔မဟုတ္) ဆရာအရွင္တို႔၏ တန္ခိုးေတေဇာ္အာႏုေဘာ္ႏွင့္ ဂုဏ္ေတာ္ မ်ားကို၊ ေက်းဇူးတရားမ်ားကို ပြားမ်ားကာ ထိုပုဂိၢဳလ္မ်ား မိမိ၏ေရွ႕ေမွာက္ တြင္ အကယ္စင္စစ္ ေရာက္ရွိေနသကဲ့သို႔ အာ႐ံုျပဳလ်က္ ေလ့က်င့္ရပါသည္။

ဤသည္မွာ အျပင္ပိုင္း စူးစိုက္ ၾကည့္႐ႈနည္း ျဖစ္ပါသည္။ အတြင္းပိုင္း စူးစိုက္ၾကည့္႐ႈနည္းမွာမူ မ်က္စိကို မွိတ္ ထားၿပီး မတ္စြာဘုရားျဖစ္ေစ၊ ဆရာ အရွင္တစ္ပါးပါးျဖစ္ေစ မိမိ၏ စိတ္မ်က္ လံုး၌ ထင္ရွားစြာ ေပၚလြင္ေနေအာင္ စူးစိုက္အား ထုတ္ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။

မ်က္စိကို ဖြင့္လိုက္လွ်င္ပင္ အျခားျပင္ပ အရာမ်ားကို ႐ုတ္တရက္ မသိမျမင္ေသာ အေျခအေနသို႔ ေရာက္သည္ အထိ စူးစိုက္ ၍ အားထုတ္ရပါသည္။ သာမန္အားျဖင့္ တစ္ႀကိမ္လွ်င္ ၁၅ မိနစ္မွ မိနစ္ ၂၀ အထိ အားထုတ္ ႏိုင္ၿပီး ထူးထူးျခားျခား က်င့္ႀကံမည္ ဆိုပါ လွ်င္မူ အခ်ိန္အတိုင္းအတာမရွိ အားထုတ္ႏိုင္ေပသည္။ မိမိ၏က်န္းမာေရးႏွင့္ ေလ်ာ္ညီသေလာက္ အားထုတ္ႏိုင္ေပသည္။

အိပ္မေပ်ာ္သည့္ ေဝဒနာကို ခံစား ေနရသူမ်ား၊ စိတ္တင္းက်ပ္ ဖိစီးမႈ ခံစားေနရသူမ်ား အေနႏွင့္ ညမအိပ္မီအခ်ိန္ တြင္ ထိုက်င့္စဥ္ကို အားထုတ္ႏိုင္ ပါသည္။ ဝမ္းဗိုက္ ထဲတြင္ အစာမ်ား လြန္စြာ ျပည့္ တင္း မေနရန္မူ သတိထားပါ။

ဗုဒၶေဒသနာေတာ္အရ စိတ္တည္ ၾကည္ၿငိမ္ သက္ခိုင္ခံ့မႈ(သမာဓိ)၌ မွန္ကန္ေသာ လံု႔လစိုက္ထုတ္မႈ (သမၼာဝါ ယမ)၊ မွန္ကန္ေသာ အသိတရား ရွိမႈ (သမၼာသတိ)တို႔ ပါဝင္ေနၿပီး ယင္းတို႔သည္ တစ္ခုႏွင့္ တစ္ခု အညမည သဟဇာတ ဆက္စပ္လ်က္ အေထာက္အကူ ျပဳေန ၾကေပသည္။ မွန္ကန္ေသာ လံု႔လ(သမၼာ ဝါယမ)ေၾကာင့္ အသိတရား ေကာင္းမြန္ လာကာ သမာဓိသည္လည္း တိုးတက္ ခိုင္မာလာေစ ပါေတာ့သည္။

သမာဓိ တိုးတက္မႈေၾကာင့္ပင္ သတိတရား ပို၍အားေကာင္း လာကာ လံု႔လ ဝီရိယစိုက္ထုတ္မႈ ကိုလည္း ပိုမို လာေစျပန္ပါသည္။ လံု႔လဝီရိယ ပိုေသာ ေၾကာင့္ပင္လွ်င္ သတိတရား ခိုင္ခံ့မႈ တိုး ပြားလာရျပန္ ပါေတာ့သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ လံု႔လ ဝီရိယ၊ သတိႏွင့္ သမာဓိတို႔သည္ တစ္ခုကိုတစ္ခု ေထာက္ကူလ်က္ ရွိပါ ေတာ့သည္။

စာ႐ႈသူ အေပါင္း အက်ိဳးထူးမ်ား တိုးပြားၾကပါေစကုန္သတည္း ...။

Manawmaya Journal 

--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး(lwanmapyay.blogspot.com) လြမ္းမေျပ သုတရပ္၀န္း | Facebook

ဆက်စပ်ဖတ်ရှုရန် အကြောင်းအရာများ...