ေခါင္းေလာင္း ညာပုံေတာ္
ျမန္မာျပည္သူ မ်ားသာမက ႏိုင္ငံတကာ ကပါ စိတ္ဝင္ စားခဲ့သည့္ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ရွာေဖြမႈသည္ အခ်ိန္တစ္လေက်ာ္ ၾကာလာခ်ိန္တြင္ ယင္းသို႔ ေမးခြန္း ထုတ္စရာ အေနအထား ျဖစ္လာေနသည္။
ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ေတြ႕ရွိၿပီဆိုသည္ကို ၾသဂုတ္လ ၂၆ ရက္ေန႔တြင္ ရွာေဖြေရး အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ဦးစံလင္းက ထုတ္ျပန္ ေၾကညာခဲ့သည္။ ယင္းေန႔သည္ မူလသတ္မွတ္ထားသည့္ ရွာေဖြေရး အစီအစဥ္၏ ေနာက္ဆုံးရက္ ျဖစ္သည္။
ေခါင္းေလာင္း ရွာေဖြေရးမ်ား စတင္မလုပ္ေဆာင္မီ ကတည္းက အဆိုပါ ေန႔ရက္အတြင္း ေတြ႕ေအာင္ ရွာေဖြ မည္ဟု ေကာ့ေသာင္းေဒသခံ ဦးစံလင္းက ေႂကြးေၾကာ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူ႔အာမခံခ်က္အတိုင္း ေနာက္ဆုံး ရက္ တြင္ ေတြ႕ရွိခဲ့သည္ဟု ေၾကညာခဲ့သည္။
သူ႔စကားအတိုင္းပင္ နတ္၊ နဂါးႏွင့္ ပရေလာက အကူအညီမ်ားျဖင့္ ရွာေဖြခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ ယင္းေနာက္ ဆယ္ယူေရးအတြက္ ေနာက္ထပ္ ၁၇ ရက္ကို ထပ္တိုးကာ အခ်ိန္ယူရဦးမည္ဟု ဆိုလာျပန္သည္။ ယခုဆိုလွ်င္ ထပ္တိုးသည့္ ေနာက္ဆုံးရက္သို႔ပင္ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီ။
သို႔ေသာ္ ... ။
ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ကုန္းေပၚသို႔ ဆြဲတင္ေနၿပီဆိုသည့္ သတင္းမ်ားက ျပည္သူလူထုထံသို႔ ေရာက္ မလာခဲ့။ ျပည္သူျပည္သား မ်ားကေတာ့ ထိုသတင္းကိုပဲ စိတ္ဝင္တစား ေမွ်ာ္တလင့္လင့္ ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ယင္းသတင္းအစား မေရရာသည့္ တစ္ဆင့္စကား မ်ားကိုသာ ရရွိခဲ့သည္။
ယခုေနာက္ဆုံး သတင္းမ်ားအရဆိုလွ်င္ အဆိုပါ ေခါင္းေလာင္း ေတြ႕ရွိမႈသည္ အလိမ္အညာ တစ္ခုအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းလာေနသည္။ ေခါင္းေလာင္း ရွာေဖြရာတြင္ ပါဝင္ခဲ့သည့္ တနသၤာရီတိုင္းေဒသႀကီး၊ ေကာ့ေသာင္း ေဒသခံ ေရငုပ္သမား ထက္ဝက္မွာ ေနရပ္ျပန္သြားခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။
၎ေရငုပ္သမားတို႔ အဆိုအရ ေရေအာက္တြင္ သဲႏုန္းမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနသည့္ သေဘၤာတစ္စင္းမွအပ ေခါင္းေလာင္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ မည္သည့္ သဲလြန္စမွ် မေတြ႕ရွိရဟု ဆိုသည္။ သေဘၤာပ်က္ အတြင္းတြင္ နဂါးမ်ားရွိၿပီး နဂါးကိုက္လိမ့္မည္ဟု ဦးစံလင္းက တားျမစ္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈေၾကာင့္ ယင္းသေဘၤာပ်က္ အတြင္းသို႔ ေရငုပ္သမားမ်ား ဝင္ေရာက္ႏိုင္ခဲ့ျခင္း မရွိခဲ့ေၾကာင္း ၎တို႔က ဆိုသည္။
“သေဘၤာနဲ႔ ေပ ၂၀ ေလာက္အကြာကိုပဲ ေန႔တိုင္းရွာေနရေတာ့ ထူးျခားမႈ မရွိဘူး။ တျခားေနရာ ေျပာင္းရွာခ်င္ တယ္။ ဦးစံလင္းက ခြင့္မျပဳေတာ့ ဘယ္သူမွ မလုပ္ၾကဘူး” ဟု ေရငုပ္သမားမ်ားအနက္ ဝါအရင့္ဆုံးလည္းျဖစ္၊ ေရငုပ္အဖြဲ႕၏ ေခါင္းေဆာင္လည္း ျဖစ္သူ ဦးသန္းညြန္႔က ဆိုသည္။ သေဘၤာပ်က္သည္ပင္လွ်င္ ကိုယ္တိုင္ ရွာေဖြမႈေၾကာင့္ ေတြ႕ရွိလာရျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ၎ကဆိုသည္။
“အခုေတြ႕တဲ့ သေဘၤာပ်က္ေတာင္ တစ္ေန႔ ဦးစံလင္း အပါအဝင္ အားလုံး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဦးက ေရထဲ ဆင္းသြားတယ္။ အဲဒီမွာ ေသာင္တူး သေဘၤာနဲ႔ ၁၀ ေပေလာက္ကြာတဲ့ ေနရာမွာ သေဘၤာလို႔ ယူဆရတဲ့ အရာ တစ္ခု၊ သံခြံတစ္ခုကိုေတြ႕ေတာ့ ကြင္းတစ္ခုမွာ ႀကဳိးနဲ႔ခ်ည္း ထားခဲ့ၿပီး ျပန္တက္လာတယ္” ယင္းက ေနရပ္ျပန္ ေရငုပ္သမားမ်ား ေလးဦးအနက္ တစ္ဦးအပါအဝင္ ျဖစ္သူ ထားဝယ္လူမ်ဳိး ဦးသန္းညြန္႔၏ ေျပာဆိုမႈပင္ ျဖစ္သည္။ ဦးသန္းညြန္႔သည္ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္း ရွာေဖြမႈမ်ားတြင္ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္မွ စတင္ကာ ေလးႀကိမ္ ပါဝင္ခဲ့ဖူးသည့္ ဝါရင့္ ေရငုပ္သမား ျဖစ္သည္။
ရွာေဖြေရး လုပ္ငန္းစဥ္အတြင္း ေခါင္းေလာင္းႀကီးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ မည္သည့္ ထူးျခားမႈ တစ္စုံတစ္ရာကိုမွ် မေတြ႕ခဲ့ရဟု ဆိုသည္။ ေရငုပ္သမားမ်ား အေနႏွင့္လည္း ဦးစံလင္း၏ ညႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း လိုက္နာၾကရၿပီး ၎တို႔ကို အၿမဲမျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနေၾကာင္း ဦးသန္းညြန္႔က ဆိုသည္။ ယင္းသေဘၤာပ်က္မွာ လက္ႏွင့္ ထိ႐ုံႏွင့္ သံျပားမ်ား ကြာက်ေလာက္ေအာင္ပင္ ေဆြးျမည့္ေနၿပီး ေနာက္ရက္မ်ားတြင္ ဦးစံလင္းက ခြင့္မျပဳေတာ့သျဖင့္ အဆိုပါေနရာသို႔ ထပ္မံသြားေရာက္ ရွာေဖြႏိုင္ျခင္း မရွိေတာ့ဟု ဦးသန္းညႊန္႔က ဆိုသည္။
ေရငုပ္အဖြဲ႕ကို ဦးစံလင္းက အသြားအျပန္ လမ္းစရိတ္သာ ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ ရက္ရွည္ ၾကာလာ သည္တြင္ မိသားစု စားဝတ္ေနေရးေၾကာင့္ ၎တို႔က ေနရပ္ျပန္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ေရငုပ္သမားမ်ား ေနရပ္ ျပန္သြားျခင္းမွာ မဟုတ္မွန္ေၾကာင္း ေခါင္းေလာင္း ရွာေဖြေရးအဖြဲ႕၏ ျပန္ၾကားေရး တာဝန္ခံျဖစ္သူ ဦးၾကည္ဝင္း ကေတာ့ စက္တင္ဘာလ ၇ ရက္ေန႔က ျငင္းဆိုခဲ့သည္။
အမွန္တကယ္ေတာ့ ယင္းရက္တြင္ ေရငုပ္ သမားေလးဦးမွာ ထားဝယ္၊ ေကာ့ေသာင္း ေဒသအသီးသီးသို႔ ေရာက္ရွိသြားၿပီ ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ေရငုပ္သမားမ်ား၏ ေျပာဆိုခ်က္ရဆိုလွ်င္ ဦးစံလင္းအဖြဲ႕၏ ယခင္ သတင္းထုတ္ျပန္ ခ်က္မ်ားသည္ အလိမ္ အညာသာ ျဖစ္ေနသည့္သေဘာ ျဖစ္ေနသည္။ ယင္းကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ထပ္မံအတည္ျပဳႏိုင္ရန္ စက္တင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔ ညေနပိုင္းတြင္ ဆက္သြယ္ ခဲ့ေသာ္လည္း ရွာေဖြေရး အဖြဲ႕ေခါင္း ေဆာင္ ဦးစံလင္း အပါအဝင္ ျပန္ၾကားေရး တာဝန္ခံ ဦးၾကည္ဝင္း တို႔မွာ ဖုန္းျပန္လည္ ေျဖဆိုျခင္း မရွိေတာ့။
ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ဆိုင္းႀကဳိးမ်ားျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေခါင္းေလာင္း ရွာေဖြမႈကို လာေရာက္ ေႏွာင့္ယွက္မႈမ်ား ရွိေနေၾကာင္း၊ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို အစိုးရ တာဝန္ရွိ သူမ်ားက စစ္ေဆးေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ကနဦးက ၎းတို႔ သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ့ ေသးသည္။ ယင္းခ်ည္ေႏွာင္ခဲ့သည္ ဆိုသည့္ ႀကဳိးမွာ အမ်ားဆုံးျဖစ္ႏိုင္လွ ဦးသန္းညြန္႔ ရွာေဖြ ေတြ႕ခဲ့ေသာ သေဘၤာ ပ်က္ကို ခ်ည္ခဲ့သည့္ႀကဳိးသာ ျဖစ္ႏိုင္သည္။
“ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ အခုထက္ထိ ဘာမွ မည္မည္ရရ မေတြ႕ရေသးဘူး။ ေခါင္းေလာင္းနဲ႔တူတာ ဘာမွ မေတြ႕ဘူး။ သေဘၤာပ်က္ပဲ ေတြ႕တယ္” ဟု ဦးသန္းညြန္႔က ဆိုသည္။
သတင္းစာအသီးသီးတြင္ မ်က္ႏွာဖုံးတင္ ေရးသားၾကေသာ ဆလုံလူမ်ဳိး ေရငုပ္သမားမ်ားျဖင့္ ရွာေဖြေနသည္ ဆိုသည့္ အခ်က္မွာလည္း ေနာက္ဆုံး အလိမ္အညာသာ ျဖစ္သြားေတာ့သည္။
ဦးသန္းညြန္႔၏ အဆိုအရ ၎ကိုယ္တိုင္မွာ ထားဝယ္ေဒသ၊ သရက္ေခ်ာင္းၿမဳိ႕နယ္၊ ပဲရြာတြင္ ေမြးဖြားခဲ့သူ ထားဝယ္ လူမ်ဳိး ျဖစ္ၿပီး အျခားခုနစ္ဦးမွာ ေကာ့ေသာင္း ေဒသခံမ်ား ျဖစ္သည္။ “အဲဒါေျပာတာေပါ့။ သူတို႔ ေျပာတာေတြက မွားေနတယ္။ သတင္းစာေတြ၊ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ေရးထားတာေတြကလည္း မမွန္ဘူး။ ဦးတို႔ ရွစ္ေယာက္စလုံးက ေကာ့ေသာင္းကလို႔ ေျပာလို႔ရတယ္” ဟု ဦးသန္းညြန္႔က ဆလုံလူမ်ဳိးကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရွင္းျပသည္။
ေရငုပ္သမား ရွစ္ဦးအနက္ ဦးသန္းညြန္႔၊ သူ၏သားျဖစ္သူ ကိုေဇာ္ဦး၊ ေကာ့ေသာင္းၿမဳိ႕ ၁၅ မိုင္တြင္ ေနထိုင္သူ ကိုဝင္းသန္း၊ အိမ္ျပန္လမ္းတြင္ ေယာကၡမ ေနမေကာင္းသျဖင့္ ထားဝယ္တြင္ ေနခဲ့သူ ကိုကုလားတို႔မွာ ေခါင္းေလာင္း ရွာပုံေတာ္ အစီအစဥ္မွ စြန္႔ခြာလာခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။
ကိုကုလားကို ဆက္သြယ္ေသာအခါ သူတို႔ ေရငုပ္ေခါင္းေဆာင္ ဦးသန္းညြန္႔ ေျဖဆိုခဲ့သည့္ အတိုင္းပင္ ေျပာလိုၿပီး ထပ္မေျပာလိုေတာ့ေၾကာင္း တယ္လီဖုန္းမွတစ္ဆင့္ ေျပာဆိုသည္။ “အျပင္ကို ေျပာခြင့္လည္း ေပးမထားဘူး” ဟု သူကဆိုသည္။
အျခား ေရငုပ္သမား တစ္ဦးျဖစ္သူ ကိုေဇာ္ဦးကလည္း ဦးစံလင္း၏ အလိုအရ တစ္ေနရာတည္းတြင္သာ လွည့္ပတ္ ရွာေနရၿပီး ထူးမျခားနား ျဖစ္သျဖင့္ ၾကာလာေသာအခါ စိတ္မပါ ျဖစ္လာေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။ “အခုရွာတာ ကေတာ့ ေခါင္းေလာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာအေၾကာင္းအရာမွ ထူးျခားမႈ မေတြ႕တာေတာ့ အမွန္ပါပဲ” ဟု သူက ထပ္ဆင့္အတည္ျပဳသည္။
သတင္းထုတ္ျပန္မႈ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈမရွိ ျဖစ္ေနသည့္ အဆိုပါ ရွာေဖြေနမႈကို သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရအဖြဲ႕ တာဝန္ရွိ သူမ်ား အေနႏွင့္ စုံစမ္းစစ္ေဆးမႈလည္း မရွိေပ။ ခြင့္ျပဳခဲ့စဥ္ကလည္း သမိုင္းပညာရွင္၊ ေရေၾကာင္း ပညာရွင္မ်ား၊ ဆယ္ယူေရးအတြက္ အင္ဂ်င္နီယာမ်ား ပါဝင္ျခင္း မရွိသည္ကိုလည္း အစိုးရအဖြဲ႕က မ်က္ကြယ္ျပဳခဲ့သည္။
“အစိုးရအေနနဲ႔ ငါးဖမ္းရင္ေတာင္ မင္းတို႔ ႀကဳိက္သလို ဖမ္းဆိုၿပီး ခြင့္ျပဳလို႔မွ မရတာ၊ ေခါင္းေလာင္းဆယ္မယ္ ဆိုရင္လည္း ဘယ္လိုဆယ္မယ္၊ ဘယ္လို အစီအစဥ္ေတြ ရွိတယ္ဆိုတာကို စစ္ေဆးသင့္တာေပါ့” ဟု မြန္သမိုင္း သုေတသနအသင္း အတြင္းေရးမွဴး ဦးႏိုင္ရဲေဇာ္က ေဝဖန္ ေျပာဆိုသည္။
ဦးစံလင္း အဖြဲ႕အေနႏွင့္ သတင္း တိက်စြာ ထုတ္ျပန္ခဲ့ျခင္း မရွိသည္ကို ေထာက္႐ႈကာ လိမ္ညာေနသည္ဟု သံသယ ဝင္စရာ ျဖစ္ေနသည္။ ယခုအခါ မည္သည့္ သတင္းမွ် ထုတ္ျပန္မႈ မရွိျခင္းသည္ ရွာေဖြေရး အစီအစဥ္ကို ရပ္ဆိုင္းရန္အတြက္ အေၾကာင္းျပခ်က္ တစ္ခုခု ရွာေဖြေနသည္လားလည္း စဥ္းစားစရာပင္ ျဖစ္ေနသည္။ “ေခါင္းေလာင္းႀကီး ေတြ႕ထားတာ အမွန္တကယ္ဆိုရင္ သတင္း မထုတ္ျပန္ရဲစရာ ဘာမွမရွိဘူး။ အခုခ်ိန္အထိ ႀကဳိးေတြ ဆိုင္းထားတယ္ ေျပာတယ္။ သူတို႔ အဲဒီႀကဳိးကို ဆြဲမတင္ရဲဘူး။ အခုေတာ့ အခ်ိန္ဆြဲေနတယ္” ဟု ဦးႏိုင္ရဲေဇာ္ က ဆိုသည္။ ေခါင္းေလာင္း ရွာေဖြေရးအတြက္ အလွဴေငြ ေကာက္ခံ ရရွိထားသည့္ ေငြေၾကးမ်ား ကုန္ၿပီဆိုသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ရွာေဖြမႈ လုပ္ငန္းစဥ္ကို ရပ္ဆိုင္းသြားႏိုင္ေၾကာင္း ၎က ထပ္ေလာင္း ေျပာဆိုသည္။
ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ၁၉၈၇ ခုႏွစ္မွ စတင္ကာ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္အတြင္း အဖြဲ႕အသီးသီးက ရွာေဖြခဲ့ၾကသည္။ ယခင္ ေခတ္အဆက္ဆက္ ရွာေဖြခဲ့ၾကသည့္ အဖြဲ႕မ်ားစြာသည္ပင္ ေငြေၾကး မလုံေလာက္မႈ၊ နည္းပညာ အားနည္းမႈ တို႔ေၾကာင့္ ရပ္ဆိုင္း သြားခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
ရွာေဖြခဲ့သည့္ အဖြဲ႕တိုင္းပင္ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ေတြ႕ရွိၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ ေၾကညာခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ အဖ်ား႐ွဴးသြားကာ အထက္ပါကဲ့သို႔ အေၾကာင္း တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုျဖင့္ ရပ္ဆိုင္းသြားေၾကာင္း အဆိုပါ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီးအေရး တစိုက္မတ္မတ္ ေလ့လာခဲ့သူ စာေရးဆရာ ခ်စ္စံဝင္းက ေျပာဆိုသည္။ “အကုန္လုံးကေတာ့ ေတြ႕တယ္ ေျပာတာပဲ။ ပထမရွာခဲ့တဲ့ ဦးႀကဳိင္လည္း ေတြ႕တယ္ ေျပာတယ္၊ ေနာက္ ေဒၚခင္ေအးသိန္းတို႔လည္း ေတြ႕တယ္ ေျပာတာပဲ။ အေမရိကန္ ေရငုပ္သမားကလည္း ေတြ႕တယ္ ေျပာတာတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူမွ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ မျပႏိုင္ခဲ့ဘူး” ဟု ဆိုသည္။
အကယ္၍ အေၾကာင္း တစ္ခုခုေၾကာင့္ ရွာေဖြေရး ရပ္ဆိုင္းသြားခဲ့ပါက ယုံၾကည္ ေမွ်ာ္လင့္ကာ လွဴဒါန္းထားသည့္ က်ပ္သိန္းေပါင္းမ်ားစြာမွာ ေရထဲသို႔ ပစ္ခ်လိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ သိပၸံထက္ ဂမၻီရ ပိုအားကိုးေသာ ဦးစံလင္း ဆြဲေခၚရာေနာက္သို႔ ယုံၾကည္မႈ သက္သက္ျဖင့္ သိန္းေပါင္းရာခ်ီ ထည့္ဝင္ လွဴဒါန္းခဲ့သူပင္ ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ ယင္းယုံၾကည္မႈသည္ လိမ္ညာမႈတစ္ခု ျဖစ္ေနသည္ ဆိုပါက မည္ကဲ့သို႔ ေျဖရွင္းမည္နည္း။
“ဒီကိစၥက တရားဥပေဒ ကိစၥဆိုေတာ့ ဆရာလည္း နားမလည္ဘူး။ ဥပေဒ ပညာရွင္ေတြကို ေမးျမန္းတာ ပိုေကာင္းပါတယ္” ဟု ဦးခ်စ္စံဝင္းက ေျပာဆိုသည္။
ယခုတစ္ႀကိမ္ ရွာေဖြမႈ မေအာင္ျမင္ပါက အဆိုပါ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ထပ္မံ ရွာေဖြမည့္သူမ်ားက တန္းစီေနဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ နာမည္ေက်ာ္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္လည္းျဖစ္၊ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္လည္း ျဖစ္သူ ေဇကမာၻ ဦးခင္ေရႊႏွင့္ က်ဳိက္ထီးေဆာင္း ဆရာေတာ္တို႔ကလည္း ရွာေဖြရန္ စိုင္းျပင္းေနသည္။ မြန္လူမ်ဳိး တို႔ကလည္း အဆိုပါ ေခါင္းေလာင္း ရွာေဖြေရးသည္ အမ်ဳိးသားေရး တာဝန္တစ္ရပ္အျဖစ္ ႐ႈျမင္ထားသည္။
သမိုင္း အေထာက္အထား ေသခ်ာတိက်စြာ မက်န္ခဲ့သည့္ ယင္းေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ရွာေဖြဖို႔ ဆိုသည္က မလြယ္ ကူ။ ပညာရွင္မ်ားအၾကား သေဘာထား ကြဲလြဲမႈ မ်ားကလည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိေနသည္။ ျမစ္သုံးဆိုင္ ေနရာတြင္ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ျပဳတ္က်ခဲ့ျခင္းဟုတ္ မဟုတ္၊ ေပၚတူဂီလူမ်ဳိး ဒီဘရစ္တို ဆိုသူက သန္လ်င္ၿမဳိ႕သို႔ သယ္ေဆာ ခဲ့ျခင္းရွိ မရွိ ဆိုသည္ထက္ ေခါင္းေလာင္းႀကီး အမွန္တကယ္ သြန္းလုပ္ခဲ့သည္လား ဆိုသည္ကပင္ အျငင္းပြားေန ဆဲ ျဖစ္သည္။
ယင္းအခ်က္မ်ားကို ေသခ်ာ စနစ္တက် သုေတသန လုပ္ၿပီးမွ ရွာေဖြသင့္ေၾကာင္း မြန္သမိုင္း သုေတသနအသင္းမွ အတြင္းေရးမွဴး ဦးႏိုင္ရဲေဇာ္က ဆိုသည္။
ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ဆိုင္းႀကဳိးမ်ားျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေခါင္းေလာင္း ရွာေဖြမႈကို လာေရာက္ ေႏွာင့္ယွက္မႈမ်ား ရွိေနေၾကာင္း၊ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို အစိုးရ တာဝန္ရွိ သူမ်ားက စစ္ေဆးေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ကနဦးက ၎းတို႔ သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ့ ေသးသည္။ ယင္းခ်ည္ေႏွာင္ခဲ့သည္ ဆိုသည့္ ႀကဳိးမွာ အမ်ားဆုံးျဖစ္ႏိုင္လွ ဦးသန္းညြန္႔ ရွာေဖြ ေတြ႕ခဲ့ေသာ သေဘၤာ ပ်က္ကို ခ်ည္ခဲ့သည့္ႀကဳိးသာ ျဖစ္ႏိုင္သည္။
“ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ အခုထက္ထိ ဘာမွ မည္မည္ရရ မေတြ႕ရေသးဘူး။ ေခါင္းေလာင္းနဲ႔တူတာ ဘာမွ မေတြ႕ဘူး။ သေဘၤာပ်က္ပဲ ေတြ႕တယ္” ဟု ဦးသန္းညြန္႔က ဆိုသည္။
သတင္းစာအသီးသီးတြင္ မ်က္ႏွာဖုံးတင္ ေရးသားၾကေသာ ဆလုံလူမ်ဳိး ေရငုပ္သမားမ်ားျဖင့္ ရွာေဖြေနသည္ ဆိုသည့္ အခ်က္မွာလည္း ေနာက္ဆုံး အလိမ္အညာသာ ျဖစ္သြားေတာ့သည္။
ဦးသန္းညြန္႔၏ အဆိုအရ ၎ကိုယ္တိုင္မွာ ထားဝယ္ေဒသ၊ သရက္ေခ်ာင္းၿမဳိ႕နယ္၊ ပဲရြာတြင္ ေမြးဖြားခဲ့သူ ထားဝယ္ လူမ်ဳိး ျဖစ္ၿပီး အျခားခုနစ္ဦးမွာ ေကာ့ေသာင္း ေဒသခံမ်ား ျဖစ္သည္။ “အဲဒါေျပာတာေပါ့။ သူတို႔ ေျပာတာေတြက မွားေနတယ္။ သတင္းစာေတြ၊ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ေရးထားတာေတြကလည္း မမွန္ဘူး။ ဦးတို႔ ရွစ္ေယာက္စလုံးက ေကာ့ေသာင္းကလို႔ ေျပာလို႔ရတယ္” ဟု ဦးသန္းညြန္႔က ဆလုံလူမ်ဳိးကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရွင္းျပသည္။
ေရငုပ္သမား ရွစ္ဦးအနက္ ဦးသန္းညြန္႔၊ သူ၏သားျဖစ္သူ ကိုေဇာ္ဦး၊ ေကာ့ေသာင္းၿမဳိ႕ ၁၅ မိုင္တြင္ ေနထိုင္သူ ကိုဝင္းသန္း၊ အိမ္ျပန္လမ္းတြင္ ေယာကၡမ ေနမေကာင္းသျဖင့္ ထားဝယ္တြင္ ေနခဲ့သူ ကိုကုလားတို႔မွာ ေခါင္းေလာင္း ရွာပုံေတာ္ အစီအစဥ္မွ စြန္႔ခြာလာခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။
ကိုကုလားကို ဆက္သြယ္ေသာအခါ သူတို႔ ေရငုပ္ေခါင္းေဆာင္ ဦးသန္းညြန္႔ ေျဖဆိုခဲ့သည့္ အတိုင္းပင္ ေျပာလိုၿပီး ထပ္မေျပာလိုေတာ့ေၾကာင္း တယ္လီဖုန္းမွတစ္ဆင့္ ေျပာဆိုသည္။ “အျပင္ကို ေျပာခြင့္လည္း ေပးမထားဘူး” ဟု သူကဆိုသည္။
အျခား ေရငုပ္သမား တစ္ဦးျဖစ္သူ ကိုေဇာ္ဦးကလည္း ဦးစံလင္း၏ အလိုအရ တစ္ေနရာတည္းတြင္သာ လွည့္ပတ္ ရွာေနရၿပီး ထူးမျခားနား ျဖစ္သျဖင့္ ၾကာလာေသာအခါ စိတ္မပါ ျဖစ္လာေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။ “အခုရွာတာ ကေတာ့ ေခါင္းေလာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာအေၾကာင္းအရာမွ ထူးျခားမႈ မေတြ႕တာေတာ့ အမွန္ပါပဲ” ဟု သူက ထပ္ဆင့္အတည္ျပဳသည္။
သတင္းထုတ္ျပန္မႈ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈမရွိ ျဖစ္ေနသည့္ အဆိုပါ ရွာေဖြေနမႈကို သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရအဖြဲ႕ တာဝန္ရွိ သူမ်ား အေနႏွင့္ စုံစမ္းစစ္ေဆးမႈလည္း မရွိေပ။ ခြင့္ျပဳခဲ့စဥ္ကလည္း သမိုင္းပညာရွင္၊ ေရေၾကာင္း ပညာရွင္မ်ား၊ ဆယ္ယူေရးအတြက္ အင္ဂ်င္နီယာမ်ား ပါဝင္ျခင္း မရွိသည္ကိုလည္း အစိုးရအဖြဲ႕က မ်က္ကြယ္ျပဳခဲ့သည္။
“အစိုးရအေနနဲ႔ ငါးဖမ္းရင္ေတာင္ မင္းတို႔ ႀကဳိက္သလို ဖမ္းဆိုၿပီး ခြင့္ျပဳလို႔မွ မရတာ၊ ေခါင္းေလာင္းဆယ္မယ္ ဆိုရင္လည္း ဘယ္လိုဆယ္မယ္၊ ဘယ္လို အစီအစဥ္ေတြ ရွိတယ္ဆိုတာကို စစ္ေဆးသင့္တာေပါ့” ဟု မြန္သမိုင္း သုေတသနအသင္း အတြင္းေရးမွဴး ဦးႏိုင္ရဲေဇာ္က ေဝဖန္ ေျပာဆိုသည္။
ဦးစံလင္း အဖြဲ႕အေနႏွင့္ သတင္း တိက်စြာ ထုတ္ျပန္ခဲ့ျခင္း မရွိသည္ကို ေထာက္႐ႈကာ လိမ္ညာေနသည္ဟု သံသယ ဝင္စရာ ျဖစ္ေနသည္။ ယခုအခါ မည္သည့္ သတင္းမွ် ထုတ္ျပန္မႈ မရွိျခင္းသည္ ရွာေဖြေရး အစီအစဥ္ကို ရပ္ဆိုင္းရန္အတြက္ အေၾကာင္းျပခ်က္ တစ္ခုခု ရွာေဖြေနသည္လားလည္း စဥ္းစားစရာပင္ ျဖစ္ေနသည္။ “ေခါင္းေလာင္းႀကီး ေတြ႕ထားတာ အမွန္တကယ္ဆိုရင္ သတင္း မထုတ္ျပန္ရဲစရာ ဘာမွမရွိဘူး။ အခုခ်ိန္အထိ ႀကဳိးေတြ ဆိုင္းထားတယ္ ေျပာတယ္။ သူတို႔ အဲဒီႀကဳိးကို ဆြဲမတင္ရဲဘူး။ အခုေတာ့ အခ်ိန္ဆြဲေနတယ္” ဟု ဦးႏိုင္ရဲေဇာ္ က ဆိုသည္။ ေခါင္းေလာင္း ရွာေဖြေရးအတြက္ အလွဴေငြ ေကာက္ခံ ရရွိထားသည့္ ေငြေၾကးမ်ား ကုန္ၿပီဆိုသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ရွာေဖြမႈ လုပ္ငန္းစဥ္ကို ရပ္ဆိုင္းသြားႏိုင္ေၾကာင္း ၎က ထပ္ေလာင္း ေျပာဆိုသည္။
ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ၁၉၈၇ ခုႏွစ္မွ စတင္ကာ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္အတြင္း အဖြဲ႕အသီးသီးက ရွာေဖြခဲ့ၾကသည္။ ယခင္ ေခတ္အဆက္ဆက္ ရွာေဖြခဲ့ၾကသည့္ အဖြဲ႕မ်ားစြာသည္ပင္ ေငြေၾကး မလုံေလာက္မႈ၊ နည္းပညာ အားနည္းမႈ တို႔ေၾကာင့္ ရပ္ဆိုင္း သြားခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
ရွာေဖြခဲ့သည့္ အဖြဲ႕တိုင္းပင္ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ေတြ႕ရွိၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ ေၾကညာခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ အဖ်ား႐ွဴးသြားကာ အထက္ပါကဲ့သို႔ အေၾကာင္း တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုျဖင့္ ရပ္ဆိုင္းသြားေၾကာင္း အဆိုပါ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီးအေရး တစိုက္မတ္မတ္ ေလ့လာခဲ့သူ စာေရးဆရာ ခ်စ္စံဝင္းက ေျပာဆိုသည္။ “အကုန္လုံးကေတာ့ ေတြ႕တယ္ ေျပာတာပဲ။ ပထမရွာခဲ့တဲ့ ဦးႀကဳိင္လည္း ေတြ႕တယ္ ေျပာတယ္၊ ေနာက္ ေဒၚခင္ေအးသိန္းတို႔လည္း ေတြ႕တယ္ ေျပာတာပဲ။ အေမရိကန္ ေရငုပ္သမားကလည္း ေတြ႕တယ္ ေျပာတာတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူမွ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ မျပႏိုင္ခဲ့ဘူး” ဟု ဆိုသည္။
အကယ္၍ အေၾကာင္း တစ္ခုခုေၾကာင့္ ရွာေဖြေရး ရပ္ဆိုင္းသြားခဲ့ပါက ယုံၾကည္ ေမွ်ာ္လင့္ကာ လွဴဒါန္းထားသည့္ က်ပ္သိန္းေပါင္းမ်ားစြာမွာ ေရထဲသို႔ ပစ္ခ်လိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ သိပၸံထက္ ဂမၻီရ ပိုအားကိုးေသာ ဦးစံလင္း ဆြဲေခၚရာေနာက္သို႔ ယုံၾကည္မႈ သက္သက္ျဖင့္ သိန္းေပါင္းရာခ်ီ ထည့္ဝင္ လွဴဒါန္းခဲ့သူပင္ ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ ယင္းယုံၾကည္မႈသည္ လိမ္ညာမႈတစ္ခု ျဖစ္ေနသည္ ဆိုပါက မည္ကဲ့သို႔ ေျဖရွင္းမည္နည္း။
“ဒီကိစၥက တရားဥပေဒ ကိစၥဆိုေတာ့ ဆရာလည္း နားမလည္ဘူး။ ဥပေဒ ပညာရွင္ေတြကို ေမးျမန္းတာ ပိုေကာင္းပါတယ္” ဟု ဦးခ်စ္စံဝင္းက ေျပာဆိုသည္။
ယခုတစ္ႀကိမ္ ရွာေဖြမႈ မေအာင္ျမင္ပါက အဆိုပါ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ထပ္မံ ရွာေဖြမည့္သူမ်ားက တန္းစီေနဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ နာမည္ေက်ာ္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္လည္းျဖစ္၊ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္လည္း ျဖစ္သူ ေဇကမာၻ ဦးခင္ေရႊႏွင့္ က်ဳိက္ထီးေဆာင္း ဆရာေတာ္တို႔ကလည္း ရွာေဖြရန္ စိုင္းျပင္းေနသည္။ မြန္လူမ်ဳိး တို႔ကလည္း အဆိုပါ ေခါင္းေလာင္း ရွာေဖြေရးသည္ အမ်ဳိးသားေရး တာဝန္တစ္ရပ္အျဖစ္ ႐ႈျမင္ထားသည္။
သမိုင္း အေထာက္အထား ေသခ်ာတိက်စြာ မက်န္ခဲ့သည့္ ယင္းေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ရွာေဖြဖို႔ ဆိုသည္က မလြယ္ ကူ။ ပညာရွင္မ်ားအၾကား သေဘာထား ကြဲလြဲမႈ မ်ားကလည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိေနသည္။ ျမစ္သုံးဆိုင္ ေနရာတြင္ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ျပဳတ္က်ခဲ့ျခင္းဟုတ္ မဟုတ္၊ ေပၚတူဂီလူမ်ဳိး ဒီဘရစ္တို ဆိုသူက သန္လ်င္ၿမဳိ႕သို႔ သယ္ေဆာ ခဲ့ျခင္းရွိ မရွိ ဆိုသည္ထက္ ေခါင္းေလာင္းႀကီး အမွန္တကယ္ သြန္းလုပ္ခဲ့သည္လား ဆိုသည္ကပင္ အျငင္းပြားေန ဆဲ ျဖစ္သည္။
ယင္းအခ်က္မ်ားကို ေသခ်ာ စနစ္တက် သုေတသန လုပ္ၿပီးမွ ရွာေဖြသင့္ေၾကာင္း မြန္သမိုင္း သုေတသနအသင္းမွ အတြင္းေရးမွဴး ဦးႏိုင္ရဲေဇာ္က ဆိုသည္။
“ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေျပာထားၿပီးသား၊ ေရေပၚကို မဆြဲတင္ႏိုင္မခ်င္း မယုံဘူးလို႔”
အသက္ ၆၆ ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး ေရငုပ္သက္ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ၿပီျဖစ္ေသာ ဦးသန္းညြန္႔ကလည္း ေခါင္းေလာင္း ဆယ္ယူေရးအေပၚ ယုံၾကည္မႈ အားနည္းေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။ ၎တို႔ ေရငုပ္အဖြဲ႕ မည္သည့္အရာမွ် ရွာမေတြ႕ခ်ိန္ ေခါင္းေလာင္း ေတြ႕ေနၿပီဟု ထုတ္ျပန္လိုက္ျခင္းကလည္း သူတို႔အတြက္ ဘဝင္မက်စရာ ျဖစ္ေနသည္။
အသက္ ၆၆ ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး ေရငုပ္သက္ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ၿပီျဖစ္ေသာ ဦးသန္းညြန္႔ကလည္း ေခါင္းေလာင္း ဆယ္ယူေရးအေပၚ ယုံၾကည္မႈ အားနည္းေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။ ၎တို႔ ေရငုပ္အဖြဲ႕ မည္သည့္အရာမွ် ရွာမေတြ႕ခ်ိန္ ေခါင္းေလာင္း ေတြ႕ေနၿပီဟု ထုတ္ျပန္လိုက္ျခင္းကလည္း သူတို႔အတြက္ ဘဝင္မက်စရာ ျဖစ္ေနသည္။
“မုသာဝါဒ နည္းနည္းသုံးေနသလို ျဖစ္ေနတယ္” ဟု ဦးသန္းညြန္႔က ဆိုေလသည္။
ေအာင္မ်ိဳးထက္၊ မိုးအိ၊ Dawei Watch
The Voice Journal
--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး(lwanmapyay.blogspot.com) လြမ္းမေျပ သုတရပ္၀န္း | Facebook