ခူေကာင္ေလးေတြရဲ႕ ပံုျပင္
ထင္းရွဳးပင္ေပၚက ခူေကာင္ေတြဟာ ပါးစပ္ထဲက အမွ်င္ေတြ ထုတ္ျပီး အပင္ေပၚမွာ အသိုက္ဖဲြ႔ေန ၾကတယ္။ ညေနေစာင္း ခ်ိန္မွာ သူတို႔ဟာ အသိုက္ထဲက ထြက္လာျပီး ထင္းရွဴးရြက္ ေတြကို စားဖို႔ အစာရွိရာကို စီတန္း သြားတတ္ ၾကတယ္။ ေနာက္လိုက္ ခူေတြက ေခါင္းေဆာင္ သြားရာ လမ္းအတိုင္း ထပ္ၾကပ္မခြာ တညီတညႊတ္နဲ႔ တန္းစီျပီးလိုက္ ၾကတယ္။
ဦးေဆာင္တဲ့ ခူေကာင္က ေရွ႕ကသြားရင္း ပိုးမွ်င္ေတြကို သြားရာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေထြးထုတ္ ခဲ့တယ္။ ဒါမွ ဘယ္ကိုေရာက္ေရာက္၊ ဘယ္ေလာက္ေဝးတဲ့ ခရီးျဖစ္ျဖစ္ အျပန္မွာ သူတို႔ဟာ လမ္းမမွားတတ္ ၾကေတာ့ဘူး။
ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ အင္းဆက္ ပိုးမႊားေဗဒ ပညာရွင္ Jean-Henri Fabre(၁၈၂၃-၁၉၁၅)က စမ္းသပ္မႈတစ္ခုကို ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။ တန္းစီတြားေနတဲ့ ခူေကာင္ေတြကို သူက ပန္းအိုးၾကီး တစ္လံုးဆီ မွ်ားေခၚလာခဲ့တယ္။ ခူေကာင္ေတြ ပန္းအိုးကို တစ္ပတ္ပတ္ျပီးခ်ိန္မွာ သူက ေခါင္းေဆာင္ခူေထြးထုတ္ခဲ့တဲ့ တျခားပိုးမွ်င္ေတြ ကိုဖ်က္ျပီး ပန္းအိုးပတ္လည္က ပိုးမွ်င္ေတြကိုသာ ခ်န္ထားလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ ပန္းအိုးအလယ္မွာ ထင္းရွဴးရြက္ တစ္ရြက္ ခ်ထားလိုက္တယ္။
ခူေတြက တစ္ေကာင္ေနာက္တစ္ေကာင္လိုက္ျပီး ပိုးမွ်င္ခ်ထားရာ လမ္းအတိုင္း ပန္းအိုးကိုပတ္ၾကတယ္။ ပိုးမွ်င္အတိုင္းသြားရင္ လမ္းမေပ်ာက္ဘူးအထင္နဲ႔ ခူေတြက ပန္းအိုးကို တစ္ပတ္ျပီးတစ္ပတ္ ပတ္ၾက တယ္။ အဲဒီအတိုင္း ၁ဝရက္ထား ထားလိုက္တယ္။ ခူေကာင္ေတြက အစာဟာ သူတို႔နဲ႔ ဘယ္ႏွမိုင္ အကြာမွာ ရွိမွန္းမသိဘဲ ပိုးမွ်င္ခ်ထားတဲ့ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္းပဲ တစ္ဝဲဝဲလည္ပတ္ၾကရင္း ေနာက္ဆံုးမွာ ဆာေလာင္ျပီး ေသဆံုးကုန္ၾကတယ္။
လူတခ်ဳိ႕က ခူေကာင္နဲ႔တူတယ္။ ပန္းတိုင္မထားဘဲ တျခားလူေတြရဲ႕ေနာက္မွာပဲ ကပ္လိုက္ ေနတတ္ ၾကတယ္။ ပန္းတိုင္မရွိတဲ့လူေတြဟာ ကမ္းမျမင္ လွမ္းမျမင္တဲ့ ပင္လယ္ျပင္က ပဲ့ကိုင္မဲ့ေနတဲ့ ေလွငယ္ ေလးလိုပဲ ေလတိုက္ရာ ဖက္ကိုသာ လိႈင္းေတြနဲ႔အတူ တဝဲလည္လည္ ေမွ်ာပါေနရေတာ့တယ္။
ဦးေဆာင္တဲ့ ခူေကာင္က ေရွ႕ကသြားရင္း ပိုးမွ်င္ေတြကို သြားရာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေထြးထုတ္ ခဲ့တယ္။ ဒါမွ ဘယ္ကိုေရာက္ေရာက္၊ ဘယ္ေလာက္ေဝးတဲ့ ခရီးျဖစ္ျဖစ္ အျပန္မွာ သူတို႔ဟာ လမ္းမမွားတတ္ ၾကေတာ့ဘူး။
ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ အင္းဆက္ ပိုးမႊားေဗဒ ပညာရွင္ Jean-Henri Fabre(၁၈၂၃-၁၉၁၅)က စမ္းသပ္မႈတစ္ခုကို ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။ တန္းစီတြားေနတဲ့ ခူေကာင္ေတြကို သူက ပန္းအိုးၾကီး တစ္လံုးဆီ မွ်ားေခၚလာခဲ့တယ္။ ခူေကာင္ေတြ ပန္းအိုးကို တစ္ပတ္ပတ္ျပီးခ်ိန္မွာ သူက ေခါင္းေဆာင္ခူေထြးထုတ္ခဲ့တဲ့ တျခားပိုးမွ်င္ေတြ ကိုဖ်က္ျပီး ပန္းအိုးပတ္လည္က ပိုးမွ်င္ေတြကိုသာ ခ်န္ထားလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ ပန္းအိုးအလယ္မွာ ထင္းရွဴးရြက္ တစ္ရြက္ ခ်ထားလိုက္တယ္။
ခူေတြက တစ္ေကာင္ေနာက္တစ္ေကာင္လိုက္ျပီး ပိုးမွ်င္ခ်ထားရာ လမ္းအတိုင္း ပန္းအိုးကိုပတ္ၾကတယ္။ ပိုးမွ်င္အတိုင္းသြားရင္ လမ္းမေပ်ာက္ဘူးအထင္နဲ႔ ခူေတြက ပန္းအိုးကို တစ္ပတ္ျပီးတစ္ပတ္ ပတ္ၾက တယ္။ အဲဒီအတိုင္း ၁ဝရက္ထား ထားလိုက္တယ္။ ခူေကာင္ေတြက အစာဟာ သူတို႔နဲ႔ ဘယ္ႏွမိုင္ အကြာမွာ ရွိမွန္းမသိဘဲ ပိုးမွ်င္ခ်ထားတဲ့ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္းပဲ တစ္ဝဲဝဲလည္ပတ္ၾကရင္း ေနာက္ဆံုးမွာ ဆာေလာင္ျပီး ေသဆံုးကုန္ၾကတယ္။
လူတခ်ဳိ႕က ခူေကာင္နဲ႔တူတယ္။ ပန္းတိုင္မထားဘဲ တျခားလူေတြရဲ႕ေနာက္မွာပဲ ကပ္လိုက္ ေနတတ္ ၾကတယ္။ ပန္းတိုင္မရွိတဲ့လူေတြဟာ ကမ္းမျမင္ လွမ္းမျမင္တဲ့ ပင္လယ္ျပင္က ပဲ့ကိုင္မဲ့ေနတဲ့ ေလွငယ္ ေလးလိုပဲ ေလတိုက္ရာ ဖက္ကိုသာ လိႈင္းေတြနဲ႔အတူ တဝဲလည္လည္ ေမွ်ာပါေနရေတာ့တယ္။
*ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Sunday, July 15, 2007)
--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး(lwanmapyay.blogspot.com) လြမ္းမေျပ သုတရပ္၀န္း | Facebook
ကိုမ်ဳိး(lwanmapyay.blogspot.com) လြမ္းမေျပ သုတရပ္၀န္း | Facebook