ကူညီၾကပါ ေလးဖက္နာ
ေလးဖက္နာ ေဝဒနာရွင္ေတြ သတ္ေသၾကတဲ့ သတင္းေတြကုိ ခဏခဏဖတ္ရလုိ႔ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရပါ တယ္။ ေလးဖက္နာ ေရာဂါောကာင့္ စိတ္ဓာတ္က်ၿပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ သတ္ေသတဲ့ အထိ ျဖစ္သြားရ တာပါ။ တကယ္လည္း ျဖစ္ေလာက္တဲ့ ေရာဂါပါ။ အၿမဲတမ္း နာက်င္ ကုိက္ခဲၿပီး သူမ်ားတန္းတူ မလႈပ္ရွား ႏုိင္တဲ့ ေရာဂါမုိ႔ပါ။
ကၽြန္မဟာေလးဖက္နာေရာဂါသည္တစ္ေယာက္ပါ။ အသက္ ၄၀ ေက်ာ္မွာစျဖစ္ၿပီးေတာ့၊ အခုအခ်ိန္အ ထိဆုိရင္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ နီးပါးေဝဒနာခံစားေနခဲ့ရပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ေရာဂါကုိ ေသြးေလးဖက္နာလုိ႔ ေျပာ ပါတယ္။ ဒီေရာဂါဟာမ်ဳိး႐ုိးဗီဇေၾကာင့္ျဖစ္လုိ႔ ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ကုသတဲ့ေဆးမရွိဘူးလုိ႔ သိရပါတယ္။ ဒါကလည္း ဆရာဝန္သုံးေယာက္ေလာက္ေျပာင္းၿပီးမွ သိရတာပါ။
ကၽြန္မရဲ႕ေလးဖက္နာအတြက္ ေသာက္ရတဲ့ေဆးက ပင္နီစလုံးေဆးပါ။ အဲဒီေဆးဟာ အဆိပ္လုိျပင္း တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ မေသာက္မျဖစ္ေသာက္ရၿပီးေတာ့ ဆုိးက်ဳိးကေတာ့ အ႐ုိးေတြပြလာတာပါပဲ။ အခ်ိန္တုိင္းနာက်င္လြန္းေတာ့ အကုိက္အခဲေပ်ာက္ေဆးေတြ ေသာက္ရပါတယ္။ ေဆးအရွိန္ကုန္သြား တာနဲ႔ လက္ေတြ၊ ေျခေတြလႈပ္လုိ႔မရလုိ႔ တစ္ရက္မွာတစ္လုံးေသာက္ရတဲ့ အကုိက္အခဲေပ်ာက္ေဆးကုိ ႏွစ္လုံးေလာက္ေသာက္ရပါတယ္။ ၏
ေဆးေၾကာင့္အ႐ုိးေတြပြလာၿပီး လက္ေတြ၊ ေျခေတြေကာက္သြားပါတယ္။ ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ေနရာတုိင္းဟာ ထိမိရင္နာက်င္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလ ဘာနဲ႔မွမထိခုိက္မိဘဲ အေရျပားေပၚမွာ အညိဳေရာင္ေသြးကြက္ ေတြျဖစ္ပါတယ္။ အကုိက္အခဲေပ်ာက္ေဆးေတြေၾကာင့္ ဆီးလမ္းေၾကာင္းပုိးဝင္တဲ့ေရာဂါ ျဖစ္ပါတယ္။
ခါးေၾကာညပ္တဲ့ ေဝဒနာလည္းခဏခဏ ျဖစ္ပါတယ္။ အသက္ (၅၆) ႏွစ္မွာေတာ့ ညာဘက္ေပါင္ထိပ္ ႐ုိးက်ဳိးသြားပါတယ္။ ေဆး႐ုံတက္ၿပီး အစားထုိးရပါတယ္။ သိပ္မၾကာခင္ဘယ္ဘက္ ေပါင္ထပ္႐ုိးထပ္ က်ဳိးျပန္လုိ႔ အစားထုိးရျပန္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေလးဖက္နာေရာဂါသည္တစ္ေယာက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္သတ္ေသတယ္ဆုိတာက သိပ္ၿပီးခံ စားရလုိ႔သာ ကၽြန္မသိေနပါတယ္။
ကၽြန္မရဲ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ (SLE) လုိ႔ေခၚတဲ့ ေလးဖက္နာေရာဂါျဖစ္တာပါ။ သူဟာ က်န္းမာသန္စြမ္းတဲ့ အားကစားသမား ေက်ာင္းဆရာမတစ္ေယာက္ပါ။ အသက္ (၄၀) ေက်ာ္မွာ အိမ္ကလွမ္းျမင္ရတဲ့ေက်ာင္းကုိ လမ္းေလွ်ာက္မသြားႏုိင္ေတာ့လုိ႔ ပင္စင္ယူခဲ့ရပါတယ္။
သူ႔ေရာဂါကေတာ့ ေက်ာက္ကပ္ပ်က္စီးတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ လက္ဆစ္၊ ေျခဆစ္ေလးေတြဟာ သစ္ ကုိင္းေျခာက္ေလးေတြလုိ တစ္ဆစ္ခ်င္းေႂကြက်သြားပါတယ္။ ေျခဆစ္ေလးေတြျဖတ္ရင္းနဲ႔ ေနာက္ဆုံး ေတာ့ဒူးအထက္နားအထိ ျဖတ္လုိက္ရပါတယ္။
စိတ္ဓာတ္ခုိင္မာတဲ့သူမုိ႔ လမ္းေလွ်ာက္ႏုိင္ေအာင္၊ ေျခတုတပ္လုိ႔ရေအာင္ ေဆး႐ုံမွာေလ့က်င့္ခဲ့ပါေသး တယ္။ ေလ့က်င့္ရင္းနဲ႔ ခါး႐ုိးေတြပါက်ဳိးလာလုိ႔ ေဒါက္ေတြနဲ႔ အက်ႌကုိဝတ္ထားခဲ့ရပါတယ္။ အသက္ (၆၀) မွာ ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါေၾကာင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္မက်ေအာင္ ႀကိဳးစားေနထုိင္ရင္း နဲ႔ကြယ္လြန္ခဲ့တာပါ။ ဆရာမအပ်ဳိႀကီးမုိ႔ ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမ မိသားစုေတြကုိသာ အားကုိးၿပီးေနသြားခဲ့ တာပါ။
ကၽြန္မတုိ႔ႏုိင္ငံမွာ ေလးဖက္နာနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ မသိၾကပါဘူး။ ျဖစ္လာရင္ ေဆးၿမီး တုိေတြနဲ႔ ကုရင္းအိပ္ရာထဲလဲတ့ဲအထိ ျဖစ္သြားၾကတာပါ။ ပင္နီစလုံးနဲ႔ဒုိင္ဂ်င္းေရာထားတဲ့ ဗမာေဆးအ ထုပ္ေတြရွိပါတယ္။ ေစ်းသက္သာၿပီး ေသာက္ရင္ခ်က္ခ်င္းသက္သာပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ မ်က္ႏွာေတြ၊ ခႏၶာကုိယ္ေတြေဖာေရာင္လာပါတယ္။ အဲဒါကုိလူေတြကေဆးနဲ႔တည့္လုိ႔ ေရာဂါ သက္သာၿပီး ဝလာတာလုိ႔ထင္ၾကပါတယ္။ တကယ္တမ္းမွာေတာ့ အႏၲရာယ္မ်ားတဲ့ ေဆးေတြဆုိတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မသိၾကပါဘူး။
ကၽြန္မအခ်ိန္မီေဆးကုတာေတာင္မွ လက္ေတြ၊ ေျခေတြ၊ ေကာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေျခေခ်ာင္းေတြ ေစာင္းၿပီးထပ္သြားလုိ႔ ေျခညႇပ္ဖိနပ္မစီးႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ သူမ်ားအကူအညီမပါဘဲ အျပင္မသြားႏုိင္ေတာ့ ပါဘူး။ အျပင္သြားလုိ႔ကုိယ့္လက္ေတြ။ ေျခေထာက္ေတြကုိ သူမ်ားၾကည့္ရင္ သိမ္ငယ္သလုိခံစားခဲ့ရပါ တယ္။ ဒါေၾကာင့္လူမ်ားမ်ားရွိတဲ့ေနရာကုိ သြားခ်င္စိတ္မရွိေတာ့ပါဘူး။
ကၽြန္မေရာဂါျဖစ္စမွာ စိတ္ဓာတ္က်ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရာဂါျပင္းထန္တဲ့ရက္ ၂၀ ေလာက္ ေဆးခြင့္ယူ ၿပီးေက်ာင္းျပန္တက္ခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းမွာမတ္တတ္ရပ္ၿပီး စာမသင္ႏုိင္လုိ႔၊ ထုိင္ခုံနဲ႔ သင္ရပါတယ္။ လက္ေတြေကာက္ေနေတာ့ ေက်ာက္သင္ပုန္းမွာ စာေရးဖုိ႔အဆင္မေျပလုိ႔ ကေလးေတြကုိအကူအညီ ေတာင္းခဲ့ရပါတယ္။ ေပါင္ထိပ္႐ုိးေတြက်ဳိးမွ ကၽြန္မပင္စင္တင္ခဲ့တာပါ။
ေရာဂါျဖစ္လာတာဟာ ဘယ္လုိမွမတတ္ႏုိင္တဲ့အေျခအေနမုိ႔ ျဖစ္လာတာကုိခက္ခံႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေရာဂါနဲ႔ပတ္သက္တဲ့စာအုပ္ေတြကုိ ေလ့လာပါတယ္။ ေနထုိင္ရမယ့္နည္းလမ္း ေတြ၊ လုိက္နာရမယ့္အခ်က္ေတြကုိ ဆရာဝန္ဆီေမးပါတယ္။ ေျပာတဲ့အတုိင္းလုိက္နာပါတယ္။ ဘာ သာေရးစာေပေတြ ဖတ္ပါတယ္။ စိတ္ကုိထားတတ္ေအာင္၊ အျဖစ္မွန္ကုိလက္ခံႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္လာရင္ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ေအာင္ အတတ္ႏုိင္ဆုံးေလ့က်င့္ခဲ့ပါတယ္။
အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ေရာဂါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စိတ္ခံစားမႈသိပ္မရွိေတာ့ပါဘူး။ သိပ္ၿပီးနာက်င္ေနရင္ အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးေသာက္ၿပီး သက္သာေအာင္ေနလုိက္တာပါပဲ။ ကုသတဲ့ဆရာဝန္ေတြက လည္း ကၽြန္မကုိရက္ခ်ိန္းေပးၿပီး စစ္ေဆးတာမ်ဳိး မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။ ကုိယ့္ေရာဂါအေျခအေန ကုိယ္သိ ေနေတာ့လည္း အေျခအေနဆုိးမွပဲ ဆရာဝန္ဆီသြားတာမ်ဳိးလုပ္ပါတယ္။
ေလးဖက္နာေရာဂါကုိ လူေတြက်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔သိရွိေအာင္ လုပ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ျဖစ္လာရင္စနစ္တက် ကုသမွအသက္ရွည္ေအာင္ ေနႏုိင္မွာပါ။ ေလးဖက္နာေရာဂါကုိ ‘မေသေသာ ကင္ဆာ’ လုိ႔ေရးထားတာ ဖတ္ဖူးပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ေရာဂါေၾကာင့္ စိတ္ဓာတ္က်လာရင္ေတာ့ သူလည္းကင္ဆာလုိပဲ အႏၲရာယ္ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ေလးဖက္နာေဝဒနာရွင္ေတြကုိ ေဆးပညာကၽြမ္းက်င္သူေတြဘက္က အကူအညီေပးၾကဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံေဖာ္ျပလုိက္ရပါတယ္။
စံေတာ္ခ်ိန္သတင္းစာ
ၾသဂုတ္ (၂) ရက္၊ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္
--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး(lwanmapyay.blogspot.com) လြမ္းမေျပ သုတရပ္၀န္း | Facebook
ကိုမ်ဳိး(lwanmapyay.blogspot.com) လြမ္းမေျပ သုတရပ္၀န္း | Facebook