ကေလးတို႔ ရင္ထဲက အမုန္းမီးေတာက္မ်ား
 |
| သ႐ုပ္ေဖာ္ပန္းခ်ီ အာကာ |
ကေလးမ်ားဟာ အင္မတန္မွ ျဖဴစင္ၾကပါတယ္။ အေတးအမွတ္ရယ္ လို႔လည္း သိပ္မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်မတို႔ ဝန္းက်င္မွာေတာ့ ေယာကၡမနဲ႔ေခြ်းမ အတူတူေနၿပီးေတာ့ မတည့္ၾကတဲ့ အိမ္မ်ိဳးမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ လင္မယားအခ်င္းခ်င္း မတည့္ၾကတဲ့ အိမ္မ်ိဳးမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အဘြားက မေကာင္းဘူး၊ အေဖက မေကာင္းဘူး ဆိုတဲ့ အသံေလးေတြကို ျဖဴစင္တဲ့ ကေလးတို႔ရဲ႕ ႏႈတ္ဖ်ားကေန က်မတို႔ မၾကာမၾကာ ၾကားရေလ့ ရွိပါတယ္။
ငါးႏွစ္ အရြယ္ေတာင္ မျပည့္ေသးတဲ့ ကေလးငယ္ေလးဆီကေန သူ႔အဘြားရဲ႕မေကာင္းေၾကာင္းေတြကို လူႀကီးတေယာက္လို မဲ့ကာ ရြဲ႕ကာ ေျပာတတ္တာ၊ အဘြားကို မုန္းတယ္၊ အေဖ့ကို မုန္းတယ္၊ အေမ့ကို မုန္းတယ္ ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြကို ကေလးအရြယ္နဲ႔ မလိုက္ေအာင္ဘဲ တူးတူးခါးခါး ေျပာတတ္၊ ဆိုတတ္တာေတြကိုလည္း က်မတို႔ မၾကာမၾကာ ၾကားေန ျမင္ေနရတာ ပါပဲ။ ဒါေတြကို ကေလးတို႔ ဘာေၾကာင့္ ေျပာတတ္ရသလဲ။
ကေလး မသိရမယ့္ လူႀကီးမ်ားသာ သိရမယ့္ အေၾကာင္းအရာေတြကို ကေလးတို႔ ဘာေၾကာင့္ ထဲထဲဝင္ဝင္ သိေနရသလဲ ဆိုတာကို ဆန္းစစ္ၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ ကေလးေတြရဲ႕ေရွ႕မွာ က်မတို႔ လူႀကီးေတြ အေျပာအဆို၊ အေနထိုင္ မဆင္ျခင္ၾက လို႔ပါပဲ။
တကယ္ေတာ့ လူတေယာက္ကို လူတေယာက္က မုန္းတီးျခင္းဆိုတဲ့ အမုန္းတရားဟာ ကေလးတို႔ရဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္တဲ့ စိတ္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အေကာင္းျမင္တဲ့ စိတ္ကို ဖ်က္ဆီးပစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္အနားမွာ ရွိေနတဲ့ လူေတြဟာ ကိုယ္နဲ႔ ေသြးသား ေတာ္ စပ္ေနေပမယ့္လည္း မေကာင္းတဲ့ လူေတြ၊ မုန္းစရာ ေကာင္းတဲ့လူေတြလို႔ သိထားတဲ့ ကေလးတေယာက္ဟာ တျခားဘယ္လို လူေတြကိုမွ မယံုၾကည္တတ္၊ မခ်စ္တတ္ေတာ့ပါဘူး။
လူေတြကို မခ်စ္တတ္၊ မယံုၾကည္တတ္ျခင္းဟာ သူ႔ကိုယ္သူ အတြက္ေရာ၊ သူ႔ရဲ႕ ပတ္ဝန္းက်င္အတြက္ပါ အႏၲရာယ္ရွိ ပါတယ္။ လူေတြကို မခ်စ္တတ္၊ မခင္တတ္၊ မၾကင္နာတတ္တဲ့ လူမ်ိဳးဟာ လူေတြရဲ႕ေကာင္းက်ိဳး၊ လူ႔ေလာကရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးကိုလည္း မေဆာင္ရြက္၊ မထမ္းပိုးခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ အရာရာတိုင္း အေပၚမွာလည္း သံသယထားၿပီးေတာ့ ဆက္ဆံတတ္ၾက ပါတယ္။
က်မတို႔ ႏိုင္ငံမွာ ရွိေနတဲ့ တခ်ိဳ႕မိဘမ်ားကေတာ့ ကေလးတို႔ကို ကိုယ့္မိသားစုက လြဲၿပီးေတာ့ တျခားလူကို မယံုဖို႔ ကေလးတို႔ကို သင္တတ္ၾက ပါေသးတယ္။ အိမ္နီးနားဝန္းက်င္က လူေတြရဲ႕ မေကာင္းသတင္းေတြကိုလည္း ကေလးတို႔ ေရွ႕မွာပဲ ေျပာဆိုတတ္ၾက ပါေသးတယ္။ ဒါဟာ တကယ္ေတာ့ မိဘတေယာက္ အေနနဲ႔ မလုပ္ရမယ့္ အရာပါပဲ။
ကေလးစိတ္ပညာရွင္ မ်ားကေတာ့ ကေလးတို႔ရဲ႕ ရင္ထဲကို ခ်စ္စိတ္ကိုသာ သြင္းေပးဖို႔ လိုတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ကေလးတေယာက္ လိမၼာယဥ္ေက်းဖို႔ အတြက္ ႏူးညံ့ညင္သာစြာ ဆက္ဆံဖို႔လိုသလို ကေလးတို႔ရဲ႕ေရွ႕မွာ အမုန္းစကားေတြ မဆိုမိဖို႔၊ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာတရားနဲ႔ ႀကီးျပင္းေစဖို႔ လိုပါတယ္။
ကေလးတို႔ စိတ္ေနစိတ္ထား မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔ ႀကီးျပင္းလာေစဖို႔ အတြက္ ကေလးတို႔ရဲ႕ဝန္းက်င္ဟာ ကေလးတို႔ အတြက္ စိတ္ပိုင္း ဆိုင္ရာ အတြက္ေရာ၊ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အတြက္ပါ လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရတဲ့ ဝန္းက်င္မ်ိဳး ျဖစ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အတြက္ကေတာ့ ကေလးတို႔ က်န္းမာဖို႔ ေဆာ့ကစားတဲ့ အခါမွာ အႏၲရာယ္ကင္းကင္းနဲ႔ ေဆာ့ကစားႏိုင္ဖို႔ ပါပဲ။ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ လံုၿခံဳလြတ္လပ္ဖို႔ ဆိုတဲ့ ကိစၥကေတာ့ ျမင္လြယ္၊ သိလြယ္၊ ထင္ရွားလြယ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရဖို႔ ဆိုတဲ့ အရာကေတာ့ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာလိုမ်ိဳး မသိသာ မထင္ရွားလွပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ကေလး ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္သူမ်ားနဲ႔ မိဘအမ်ားစုဟာ ကေလးတို႔ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရဖို႔ ဆိုတဲ့ကိစၥကို သိပ္ၿပီးေတာ့ အေရး တယူ မထားၾကတာ မ်ားပါတယ္။
ကေလးတို႔ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ လံုၿခံဳလြတ္လပ္မႈ ရွိဖို႔အတြက္ မိဘမ်ားအေနနဲ႔ ကေလးတို႔ရဲ႕ေရွ႕မွာ အမုန္းစကားေတြနဲ႔ တေယာက္ကို တေယာက္မေျပာဆိုမိဖို႔၊ မေဝဖန္မိဖို႔ လိုပါတယ္။ လူကို မေဝဖန္ဘဲနဲ႔ လူရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြကိုသာ မွန္မွန္ကန္ကန္ သမာသမတ္က်က် ေဝဖန္ ေျပာဆိုတတ္ဖို႔လည္း လိုပါတယ္။ ဥပမာ ေမာင္ဘမေကာင္းဘူး ဆိုတာမ်ိဳး မေျပာဘဲနဲ႔ ေမာင္ဘရဲ႕ ဘယ္လုပ္ရပ္ကေတာ့ မေကာင္းဘူး။ ဒီလို မလုပ္သင့္ဘူး ဆိုတာမ်ိဳးပါ။
ကေလးတို႔ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ လံုၿခံဳလြတ္လပ္မႈ ရွိဖို႔အတြက္ ကေလးတို႔ရဲ႕ အိမ္နဲ႔ပတ္ဝန္းက်င္ဟာ ေမတၱာတရားမ်ားနဲ႔ ျပည့္လွ်ံေနတဲ့ အိမ္ ျဖစ္ဖို႔လည္း လိုပါတယ္။ အိမ္မွာ ရွိေနတဲ့ လူမ်ားဟာ တေယာက္ကိုတေယာက္ ေလးစားတတ္ဖို႔လည္း လိုပါေသးတယ္။
ေလးစားတတ္ဖို႔ ဆိုတဲ့ စကားရဲ႕ေနာက္မွာ က်ယ္ဝန္းတဲ့ အနက္အဓိပၸာယ္ေတြ ရွိေသးတာမို႔ ဒီေနရာမွာ က်မ နည္းနည္းေလာက္ ထပ္ ရွင္းျပခ်င္ပါေသးတယ္။ အိမ္မွာ ရွိေနတဲ့ လူမ်ားဟာ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ဝါသနာ၊ အက်င့္စ႐ိုက္ မတူႏိုင္ၾကတာမို႔ တေယာက္ရဲ႕ ဝါသနာနဲ႔ တေယာက္ရဲ႕ စိတ္ဝင္စားမႈကို တျခားတေယာက္က ေလးစားတတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ အိမ္မ်ားမွာေတာ့ အိမ္သားမ်ားဟာ တေယာက္ကို တေယာက္ ေလးစားစိတ္ မရွိၾကပါဘူး။ တခ်ိဳ႕မိခင္မ်ားက ကေလးေတြရဲ႕ ေရွ႕မွာတင္ ေယာကၡမ မေကာင္းေၾကာင္း၊ ေယာက္်ား မေကာင္းေၾကာင္း ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕မ်ားဆို ေျပာ႐ံုနဲ႔တင္ မကပါဘူး၊ နင့္အဘြားက ဘယ္လို၊ နင့္အေဖက ဘယ္လို ဆိုၿပီးေတာ့ ကေလးကိုေတာင္ တိုင္တည္ ေျပာဆို တတ္ၾကပါ ေသးတယ္။
ကေလးတို႔ရဲ႕ စိတ္ႏွလံုးသား ႏုႏုေလးထဲမွာ အေဖဟာ မေကာင္းတဲ့လူ၊ အေမဟာ မေကာင္းဘူး စသျဖင့္ အထင္ေသးစိတ္၊ အမုန္း စိတ္ တို႔ ဝင္ေရာက္လာၾက ပါေတာ့တယ္။ ငါဟာ ဒီလို မေကာင္းတဲ့ အေမ၊ မေကာင္းတဲ့ အေဖရဲ႕ သားသမီးပါလား ဆိုတဲ့ သိမ္ငယ္ စိတ္လည္း ဝင္လာရပါေတာ့တယ္။ ဒါဟာ ကေလးတို႔ရဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အေကာင္းျမင္ အထင္ႀကီးစိတ္ (Self-esteem) ၿပိဳကြဲျခင္း ပါပဲ။
တကယ္ေတာ့ ျပႆနာ ဆိုတာဟာ ခ်မ္းသာဆင္းရဲ မေရြး အိမ္တိုင္း အိမ္တိုင္းမွာ ရွိၾကတဲ့ အရာမ်ား ပါပဲ။ က်မတို႔ ေရွာင္လႊဲလို႔ မရ ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီျပႆနာေတြ၊ အမုန္းတရားေတြကို ကေလးတို႔ဆီ လက္ဆင့္ မကမ္းဘဲနဲ႔ ေျဖရွင္းလို႔ ရတဲ့နည္းေတြ အမ်ားႀကီးပါ။
ကေလးဘဝ ဆိုတာဟာ တကယ္ေတာ့ တိုတိုေလးပါပဲ။ ကေလးတို႔ရဲ႕ ကေလးဘဝမွာ ကေလး ပီပီသသ၊ စိတ္ခ်မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ မိဘတို႔ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ တရားမ်ားနဲ႔ ကေလးတို႔ကို ႀကီးျပင္းခြင့္ ရေစခ်င္ ပါတယ္။ အမုန္းတရား၊ အမုန္းစကား ေတြကို နာယူမွတ္သား ၿပီးေတာ့ နာၾကည္းစိတ္ေတြ၊ သိမ္ငယ္စိတ္ေတြနဲ႔ ကေလးတို႔ကို မႀကီးျပင္းေစ ခ်င္ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ မိဘမ်ား အေနနဲ႔ ကေလးတို႔ ရင္ထဲကို အမုန္းတရားေတြ လက္ဆင့္မကမ္းမိေစဖို႔ အတြက္ ဝိုင္းဝန္း ကူညီေပးၾက ပါဦး။ ။
The post ကေလးတို႔ ရင္ထဲက အမုန္းမီးေတာက္မ်ား appeared first on ဧရာ၀တီ.
-----------------------------------------------
ကိုမ်ဳိး (lwanmapyay.blogspot.com)