ပညာေရး အေဟာသိကံဘဝ မေရာက္ေအာင္
ဟယ္လုိ ၀၁-၈၆၁၀၅၈ စံေတာ္ခ်ိန္ေရ- ၂၀၁၃ -၂၀၁၄ ပညာသင္ႏွစ္ တကၠသုိလ္ဝင္တန္း စာေမးပဲြ ေအာင္စာရင္းေတြ ဆုိင္ရာက ထုတ္ျပန္ လုိက္ေတာ့ ေျခာက္ဘာသာ ဂုဏ္ထူးရွင္ေတြ၊ ငါးဘာသာဂုဏ္ ထူးရွင္ေတြ ေပၚထြက္လာတာ ဝမ္းသာ ၾကည္ႏူးစရာ ပါပဲဗ်ဳိ႕။ မိဘရွင္ေတြေရာ၊ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြပါ မိမိတုိ႔ ေအာင္ျမင္ မႈအတြက္ အလြန္ပင္ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ ေနၾကမွာ အမွန္ပဲဗ်ာ။
ဒါေပမဲ့ စံေတာ္ခ်ိန္ေရ- မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေနတဲ့ ျမန္မာ့ပညာေရး စနစ္ႀကီးနဲ႔ ယခုတကၠသုိလ္ ဝင္တန္း ေအာင္ျမင္လာသူ ဂုဏ္ထူးရွင္ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြနဲ႔ေတာ့ တစ္ေထာင့္တစ္ေကြ႕မွာ ထိပ္ တုိက္တုိးစရာ အေျခအေနကုိ ေရာက္ေနၿပီလုိ႔ ေအာင္မႈိင္းေျပာခ်င္တယ္။
ၾကည့္ပါဦး . . . . စံေတာ္ခ်ိန္ေရ-တစ္ေန႔က ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္က အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုမွာ က်န္းမာေရး ဝန္ႀကီးဌာနက လက္ရွိ ဆရာဝန္ဘဲြ႕ရၿပီး အလုပ္မေပးႏုိင္၊ ခန္႔စာမေပးႏုိင္တဲ့ ကိစၥေျပာသြားတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတစ္ဝန္းမွာ ေဆး႐ုံေတြကလုိအပ္တဲ့ ဆရာဝန္ေတြခန္႔ထားဖုိ႔ ဆရာဝန္ဦးေရ တစ္ေသာင္း ေက်ာ္ခြင့္ျပဳထားပါသတဲ့။ ဒါေပမဲ့ အမွန္တကယ္ ခန္႔စာထုတ္ေပးႏုိင္တဲ့ ဆရာဝန္အေရအတြက္က ေျခာက္ေထာင္ေက်ာ္ဆုိလားရွိပါသတဲ့။ ဒီလုိဆုိရင္ဗ်ာ။ ယေန႔ရန္ကုန္ေဆးတကၠသုိလ္ (၁) ႏွင့္ (၂) မႏၲေလးေဆးတကၠသုိလ္၊ မေကြးေဆးတကၠသုိလ္မ်ားက ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္စဥ္၊ ဆရာဝန္ဘဲြ႕ရၿပီး ထြက္လာ မယ့္ ဆရာဝန္ေမာင္မယ္တို႔ရဲ႕ အနာဂတ္ကုိ ဘယ္လုိစဥ္းစားေပးႏုိင္ၾကမွာပါလဲ။ ဆရာဝန္ေမာင္၊ မယ္ ေတြစက္နဲ႔လွည့္ထုတ္သလုိ ႏွစ္စဥ္ထြက္လာၿပီး သူတို႔ကုိအလုပ္တာဝန္ ခ်ထားေပးႏုိင္ျခင္းမရွိခဲ့လွ်င္ ပညာေရးအေဟာသိကံျဖစ္မႈႀကီးနဲ႔ ထိပ္တုိက္တုိးၾကရေပေတာ့မယ္။ အဲဒီအခါမွာ ေက်ာင္းေနစငါးႏွစ္ အရြယ္၊ ေျခာက္ႏွစ္အရြယ္ သားငယ္၊ သမီးငယ္ေတြကုိ မိဘေတြက ‘သားသားႀကီးလာရင္ ဘာလုပ္ မယ္၊ မီးမီးႀကီးလာရင္ ဘာလုပ္မယ္ေမးခြန္းထုတ္တဲ့အခါ ဆရာဝန္လုိ႔ေျဖၾကဦးမွာလား။ ယခုအတိုင္း သာေရွ႕ခရီးဆက္သြားရင္ ေဆးတကၠသုိလ္မ်ားက ႏွစ္စဥ္ေမြးထုတ္သြားမယ့္ ဆရာဝန္ေမာင္၊ မယ္တို႔ ရဲ႕အနာဂတ္အတြက္ ရတက္မေအးစရာ၊ ပူပန္စရာအေျခအေနေတြပါလား စံေတာ္ခ်ိန္ေရ-
သည္အတိုင္းသာ သြားမယ္ဆုိရင္ ျမန္မာ့ပညာေရးစနစ္ႀကီးကလည္း ယခုအထိဘာႀကီးလဲမသိ။ ေဆး တကၠသုိလ္မ်ားက ႏွစ္စဥ္ထြက္လာမယ့္ဆရာဝန္ေမာင္၊ မယ္တုိ႔ခမ်ာရဲ႕ ဘဝကလည္းဘာႀကီးလဲ မသိ။ အစုိးရေဆးဝန္ထမ္း သုံးႏွစ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ၿပီးမွ ဘဲြ႕လြန္ေဆးပညာ၊ မဟာတန္း (M.Sc) အတန္း တက္ခြင့္ရမွာျဖစ္တာမုိ႔ ေဆးပညာတိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ Father Study ေခၚတဲ့ ဘဲြ႕လြန္ေဆး ပညာသင္ယူလုိၾကတဲ့ ဆရာဝန္ေမာင္၊ မယ္ေတြရဲ႕ ကံၾကမၼာကလည္း ဘာႀကီးလဲမသိ။
အားနာပါးနာနဲ႔ေျပာရရင္ ဒီကေန႔လမ္းတကာေလွ်ာက္ၿပီး ပစၥည္းအေဟာင္းေတြ ဝယ္တယ္ဆုိတဲ့အသံ မ်ဳိး တစ္ေန႔ေသာအခါကာလမွာ ‘ဆရာဝန္၊ ဆရာဝန္ေရာဂါစုံကုတယ္’ လုိ႔ေဆးအိတ္ကုိင္ၿပီး ဆရာဝန္ ေတြလမ္းတကာေလွ်ာက္ေဆးကုမယ့္ေခတ္ မေရာက္ဘူးလုိ႔ ဘယ္သူေျပာႏုိင္မွာလဲဗ်ဳိ႕။
ေျပာခ်င္ေသးတယ္ စံေတာ္ခ်ိန္ေရ-
ဆရာဝန္ေမာင္၊ မယ္ေတြကုိ အလုပ္ခန္႔၊ ရာထူးဝန္စာေမးပဲြေျဖခုိင္း၊ လူေတြ႕ေမးလုပ္ၾကေတာ့ လက္ရွိ ဗဟုသုတအေျခအေနကအစ ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္မွာ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနဘယ္လုိလဲ၊ ဘာလဲ ေမးခြန္းထုတ္သတဲ့ဗ်ဳိ႕။ ရယ္စရာႀကီးဗ်ာေနာ္။
တကယ္က လုပ္ငန္းခြင္ဝင္မယ့္ ဆရာဝန္ေမာင္၊ မယ္ေတြကုိ ပညာရည္စစ္ေဆးခ်င္ရင္ က်န္းမာေရးဝန္ ႀကီးဌာနက တကယ့္ထိတ္ထိတ္ႀကဲပညာရွင္ ေဆးပညာပါရဂူေတြက သူ႔အရပ္၊ သူ႔ဇာတ္ဆုိသလုိ ေမးခြန္းထုတ္၊ ပညာရည္စစ္သင့္ပါေသာ္ေကာဗ်ာ။ ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္မွာ ဘာျဖစ္ေနတာမသိလို႔ ေဆးဆရာဝန္ခန္႔ထားေရး ေႏွာင့္ေႏွးျခင္းမျဖစ္ေစသင့္ဘူးဗ်ာ။ စဥ္းစားၾကပါ။ စဥ္းစားၾကပါ။
ေျပာရဦးမယ္။ စစ္ေဆးတကၠသုိလ္က ဆင္းလာတဲ့ဆရာဝန္၊ စစ္ဗုိလ္ေတြက်ေတာ့ ေက်ာင္းဆင္းတာနဲ႔ တစ္ခါတည္း ခန္႔စာေပး၊ တာဝန္က်ရာဌာနပု႔ိသတဲ့။ အဲသည္လုိပဲ ယခုေဆးတကၠသုိလ္အသီးသီးက သတ္မွတ္တဲ့ပညာရည္ေအာင္ျမင္လို႔ ဆရာဝန္ျဖစ္လာသူေတြ၊ လုပ္ငန္းခြင္ဝင္ႏုိင္ေအာင္ မလုပ္ေပး သင့္ေပဘူးလား။ မလုပ္ေပးႏုိင္ရင္ ဘာေၾကာင့္လဲ။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္စစ္ဗုိလ္ေတြ၊ အာဏာရွင္ျဖစ္လာကတည္းက ကေမာက္ကမျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာ့ပညာေရး ေလာကႀကီးဟာ ယေန႔အထိ မတည္ၿငိမ္ေသး။ သည္အခ်ိန္မွာေျခာက္ႏွစ္ ပညာသင္ၿပီးမွ ေဆး တကၠသုိလ္ကဆင္း၊ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ရမယ့္ ဘဝကုိယခုႏွစ္ေျခာက္ဘာသာ၊ ငါးဘာသာဂုဏ္ထူးရွင္ တုိ႔ေရွ႕တိုးၾကဦးမွာလား။ စဥ္းစားသင့္ၾကပါၿပီ။ ။
စံေတာ္ခ်ိန္သတင္းစာ
ဇြန္ (၁၉) ရက္၊ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္
--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး(lwanmapyay.blogspot.com) လြမ္းမေျပ သုတရပ္၀န္း | Facebook
ဒါေပမဲ့ စံေတာ္ခ်ိန္ေရ- မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေနတဲ့ ျမန္မာ့ပညာေရး စနစ္ႀကီးနဲ႔ ယခုတကၠသုိလ္ ဝင္တန္း ေအာင္ျမင္လာသူ ဂုဏ္ထူးရွင္ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြနဲ႔ေတာ့ တစ္ေထာင့္တစ္ေကြ႕မွာ ထိပ္ တုိက္တုိးစရာ အေျခအေနကုိ ေရာက္ေနၿပီလုိ႔ ေအာင္မႈိင္းေျပာခ်င္တယ္။
ၾကည့္ပါဦး . . . . စံေတာ္ခ်ိန္ေရ-တစ္ေန႔က ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္က အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုမွာ က်န္းမာေရး ဝန္ႀကီးဌာနက လက္ရွိ ဆရာဝန္ဘဲြ႕ရၿပီး အလုပ္မေပးႏုိင္၊ ခန္႔စာမေပးႏုိင္တဲ့ ကိစၥေျပာသြားတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတစ္ဝန္းမွာ ေဆး႐ုံေတြကလုိအပ္တဲ့ ဆရာဝန္ေတြခန္႔ထားဖုိ႔ ဆရာဝန္ဦးေရ တစ္ေသာင္း ေက်ာ္ခြင့္ျပဳထားပါသတဲ့။ ဒါေပမဲ့ အမွန္တကယ္ ခန္႔စာထုတ္ေပးႏုိင္တဲ့ ဆရာဝန္အေရအတြက္က ေျခာက္ေထာင္ေက်ာ္ဆုိလားရွိပါသတဲ့။ ဒီလုိဆုိရင္ဗ်ာ။ ယေန႔ရန္ကုန္ေဆးတကၠသုိလ္ (၁) ႏွင့္ (၂) မႏၲေလးေဆးတကၠသုိလ္၊ မေကြးေဆးတကၠသုိလ္မ်ားက ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္စဥ္၊ ဆရာဝန္ဘဲြ႕ရၿပီး ထြက္လာ မယ့္ ဆရာဝန္ေမာင္မယ္တို႔ရဲ႕ အနာဂတ္ကုိ ဘယ္လုိစဥ္းစားေပးႏုိင္ၾကမွာပါလဲ။ ဆရာဝန္ေမာင္၊ မယ္ ေတြစက္နဲ႔လွည့္ထုတ္သလုိ ႏွစ္စဥ္ထြက္လာၿပီး သူတို႔ကုိအလုပ္တာဝန္ ခ်ထားေပးႏုိင္ျခင္းမရွိခဲ့လွ်င္ ပညာေရးအေဟာသိကံျဖစ္မႈႀကီးနဲ႔ ထိပ္တုိက္တုိးၾကရေပေတာ့မယ္။ အဲဒီအခါမွာ ေက်ာင္းေနစငါးႏွစ္ အရြယ္၊ ေျခာက္ႏွစ္အရြယ္ သားငယ္၊ သမီးငယ္ေတြကုိ မိဘေတြက ‘သားသားႀကီးလာရင္ ဘာလုပ္ မယ္၊ မီးမီးႀကီးလာရင္ ဘာလုပ္မယ္ေမးခြန္းထုတ္တဲ့အခါ ဆရာဝန္လုိ႔ေျဖၾကဦးမွာလား။ ယခုအတိုင္း သာေရွ႕ခရီးဆက္သြားရင္ ေဆးတကၠသုိလ္မ်ားက ႏွစ္စဥ္ေမြးထုတ္သြားမယ့္ ဆရာဝန္ေမာင္၊ မယ္တို႔ ရဲ႕အနာဂတ္အတြက္ ရတက္မေအးစရာ၊ ပူပန္စရာအေျခအေနေတြပါလား စံေတာ္ခ်ိန္ေရ-
သည္အတိုင္းသာ သြားမယ္ဆုိရင္ ျမန္မာ့ပညာေရးစနစ္ႀကီးကလည္း ယခုအထိဘာႀကီးလဲမသိ။ ေဆး တကၠသုိလ္မ်ားက ႏွစ္စဥ္ထြက္လာမယ့္ဆရာဝန္ေမာင္၊ မယ္တုိ႔ခမ်ာရဲ႕ ဘဝကလည္းဘာႀကီးလဲ မသိ။ အစုိးရေဆးဝန္ထမ္း သုံးႏွစ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ၿပီးမွ ဘဲြ႕လြန္ေဆးပညာ၊ မဟာတန္း (M.Sc) အတန္း တက္ခြင့္ရမွာျဖစ္တာမုိ႔ ေဆးပညာတိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ Father Study ေခၚတဲ့ ဘဲြ႕လြန္ေဆး ပညာသင္ယူလုိၾကတဲ့ ဆရာဝန္ေမာင္၊ မယ္ေတြရဲ႕ ကံၾကမၼာကလည္း ဘာႀကီးလဲမသိ။
အားနာပါးနာနဲ႔ေျပာရရင္ ဒီကေန႔လမ္းတကာေလွ်ာက္ၿပီး ပစၥည္းအေဟာင္းေတြ ဝယ္တယ္ဆုိတဲ့အသံ မ်ဳိး တစ္ေန႔ေသာအခါကာလမွာ ‘ဆရာဝန္၊ ဆရာဝန္ေရာဂါစုံကုတယ္’ လုိ႔ေဆးအိတ္ကုိင္ၿပီး ဆရာဝန္ ေတြလမ္းတကာေလွ်ာက္ေဆးကုမယ့္ေခတ္ မေရာက္ဘူးလုိ႔ ဘယ္သူေျပာႏုိင္မွာလဲဗ်ဳိ႕။
ေျပာခ်င္ေသးတယ္ စံေတာ္ခ်ိန္ေရ-
ဆရာဝန္ေမာင္၊ မယ္ေတြကုိ အလုပ္ခန္႔၊ ရာထူးဝန္စာေမးပဲြေျဖခုိင္း၊ လူေတြ႕ေမးလုပ္ၾကေတာ့ လက္ရွိ ဗဟုသုတအေျခအေနကအစ ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္မွာ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနဘယ္လုိလဲ၊ ဘာလဲ ေမးခြန္းထုတ္သတဲ့ဗ်ဳိ႕။ ရယ္စရာႀကီးဗ်ာေနာ္။
တကယ္က လုပ္ငန္းခြင္ဝင္မယ့္ ဆရာဝန္ေမာင္၊ မယ္ေတြကုိ ပညာရည္စစ္ေဆးခ်င္ရင္ က်န္းမာေရးဝန္ ႀကီးဌာနက တကယ့္ထိတ္ထိတ္ႀကဲပညာရွင္ ေဆးပညာပါရဂူေတြက သူ႔အရပ္၊ သူ႔ဇာတ္ဆုိသလုိ ေမးခြန္းထုတ္၊ ပညာရည္စစ္သင့္ပါေသာ္ေကာဗ်ာ။ ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္မွာ ဘာျဖစ္ေနတာမသိလို႔ ေဆးဆရာဝန္ခန္႔ထားေရး ေႏွာင့္ေႏွးျခင္းမျဖစ္ေစသင့္ဘူးဗ်ာ။ စဥ္းစားၾကပါ။ စဥ္းစားၾကပါ။
ေျပာရဦးမယ္။ စစ္ေဆးတကၠသုိလ္က ဆင္းလာတဲ့ဆရာဝန္၊ စစ္ဗုိလ္ေတြက်ေတာ့ ေက်ာင္းဆင္းတာနဲ႔ တစ္ခါတည္း ခန္႔စာေပး၊ တာဝန္က်ရာဌာနပု႔ိသတဲ့။ အဲသည္လုိပဲ ယခုေဆးတကၠသုိလ္အသီးသီးက သတ္မွတ္တဲ့ပညာရည္ေအာင္ျမင္လို႔ ဆရာဝန္ျဖစ္လာသူေတြ၊ လုပ္ငန္းခြင္ဝင္ႏုိင္ေအာင္ မလုပ္ေပး သင့္ေပဘူးလား။ မလုပ္ေပးႏုိင္ရင္ ဘာေၾကာင့္လဲ။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္စစ္ဗုိလ္ေတြ၊ အာဏာရွင္ျဖစ္လာကတည္းက ကေမာက္ကမျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာ့ပညာေရး ေလာကႀကီးဟာ ယေန႔အထိ မတည္ၿငိမ္ေသး။ သည္အခ်ိန္မွာေျခာက္ႏွစ္ ပညာသင္ၿပီးမွ ေဆး တကၠသုိလ္ကဆင္း၊ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ရမယ့္ ဘဝကုိယခုႏွစ္ေျခာက္ဘာသာ၊ ငါးဘာသာဂုဏ္ထူးရွင္ တုိ႔ေရွ႕တိုးၾကဦးမွာလား။ စဥ္းစားသင့္ၾကပါၿပီ။ ။
စံေတာ္ခ်ိန္သတင္းစာ
ဇြန္ (၁၉) ရက္၊ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္
--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး(lwanmapyay.blogspot.com) လြမ္းမေျပ သုတရပ္၀န္း | Facebook