အေျခခံသိပၸံပညာ ထူးခၽြန္ဆု
ယခုအခ်ိန္ခါသည္ ပညာေရးမူဝါဒအသစ္မ်ား ေရးဆဲြစိစစ္ၿပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ တာဆူေနခ်ိန္ ျဖစ္ပါသည္။
အေျခခံပညာ အထက္တန္း ေအာင္စာရင္းမ်ား ထြက္ရွိၿပီးျဖစ္၍ တကၠသုိလ္ေကာလိပ္ အသီးသီး သုိ႔ ဝင္ခြင့္မ်ား ေလွ်ာက္ထားၾကမည့္ အခ်ိန္လည္း ျဖစ္ပါသည္။ ယခင္ပညာေရး စနစ္အရ ခ်ီးျမႇင့္ ေသာ အေျခခံသိပၸံပညာ ထူးခၽြန္ဆုႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကုိ တင္ျပ လုိက္ရပါသည္။
အေျခခံသိပၸံထူးခၽြန္ဆုကုိ ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာန က ၁၉၆၉ ခုႏွစ္မွ စတင္ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့သည္။ အေျခခံ ပညာ အထက္တန္းစာေမးပဲြတြင္ သိပၸံဘာသာရပ္မ်ား သခ်ၤာ၊ ဓာတုေဗဒ၊ ႐ူပေဗဒဘာသာရပ္ သုံးခု ဂုဏ္ထူး ရရွိသူမ်ား ဤဆုကုိ ေလွ်ာက္ထားခြင့္ရွိသည္။ ေလွ်ာက္ထားလုိေသာ အထူးျပဳဘာသာရပ္တြင္ ရမွတ္ ၉၀ ႏွင့္အထက္ ရရွိရမည္။ (ဥပမာ-ဓာတုေဗဒ အထူးျပဳဘာသာရပ္ ေလွ်ာက္ထားသူသည္ သခ်ၤာ၊ ဓာတု၊ ႐ူပ ဂုဏ္ထူး သုံးခုထြက္ၿပီး ဓာတုရမွတ္သည္ ၉၀ ႏွင့္အထက္ ရရွိမည္။) ႏုိင္ငံသားျဖစ္ရမည္။ ေလွ်ာက္ထားသူမ်ားထဲမွ သခ်ၤာ၊ ဓာတု၊ ႐ူပေဗဒ တစ္ဘာသာလွ်င္ ဆု ၂၀ စီခ်ီးျမႇင့္ၿပီး ရန္ကုန္ ဝိဇၨာ၊ သိပၸံ တကၠသုိလ္တြင္ တက္ေရာက္ၾကရသည္။
သခ်ၤာလူရည္ခၽြန္ဆုရရွိသူမ်ားလည္း သခ်ၤာအထူးျပဳ အေျခခံ သိပၸံပညာထူးခၽြန္ဆုကုိ ေလွ်ာက္ထားႏုိင္ သည္။ သခ်ၤာလူရည္ခၽြန္ ရရွိသူမ်ားစာရင္းကုိ အေျခခံပညာ အထက္တန္းေက်ာင္း ေအာင္စာရင္းထြက္ ၿပီးမၾကာခင္မွာ ေၾကညာသည္။ အေျခခံပညာ အထက္တန္းစာေမးပဲြ မေျဖဆုိမီသီးသန္႔အထူးသခ်ၤာ ေမးခြန္းတစ္ခုကုိ တစ္ျပည္လုံးမွ သခ်ၤာထူးခၽြန္သူမ်ား ခ႐ုိင္အလုိက္ ဝင္ေျဖၾကရသည္။ ၎သီးသန္႔ သခ်ၤာေမးခြန္းရမွတ္ႏွင့္ အေျခခံပညာအထက္တန္းစာေမးပဲြႀကီးမွ သခ်ၤာရမွတ္တုိ႔ေပါင္းၿပီး တစ္ျပည္ လုံးအတိုင္းအတာႏွင့္ သခ်ၤာလူရည္ခၽြန္ဆုကုိ ႏွစ္စဥ္ ၁၅ ဦးထိခ်ီးျမႇင့္ခဲ့သည္။
သိပၸံထူးခၽြန္ဆုရရွိသူမ်ားသည္ တကၠသုိလ္တက္စဥ္ ပထမေလးႏွစ္တြင္ တစ္လ ၁၀၀ က်ပ္ ပညာသင္ ဆုရရွိသည္။ ပထမေလးႏွစ္ တက္ေရာက္ၿပီး ဘီအက္(စ္)စီဘြဲ႕ရရွိေသာအခါ မဟာသိပၸံတန္းတက္ရန္ အရည္အခ်င္းမီပါက မဟာသိပၸံတန္းတက္ခ်ိန္တြင္ တစ္လ ၁၂၅ က်ပ္ခ်ီးျမႇင့္သည္။ ႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရ မွခ်ီးျမႇင့္ေသာ တကၠသုိလ္ပညာသင္ဆု (တကၠသုိလ္ ဝင္တန္းတြင္ စုစုေပါင္းရမွတ္ႏွင့္ေပးေသာဆု တစ္လ ၇၅ က်ပ္) သုံးထပ္ကြမ္းလူရည္ခၽြန္ တကၠသုိလ္ပညာသင္ဆု တစ္လ ၇၅ က်ပ္ရရွိထားသူမ်ား လည္း အေျခခံသိပၸံပညာ ထူးခၽြန္ဆုကုိ ေလွ်ာက္ထားႏုိင္သည္။ သုိ႔ေသာ္ဆုတစ္ဆုသာ ခံစားခြင့္ရွိ သည္။
၁၉၆၉-၁၉၇၀ ႏွစ္ကာလမ်ား၌ တကၠသုိလ္တြင္ အေဆာင္ေနပါက စားစရိတ္အပါအဝင္ အေဆာင္ေနခ မွာတစ္လ ၅၇ က်ပ္ႏွင့္ ေက်ာင္းလခမွာ တစ္လ ၁၅ က်ပ္ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းႏွစ္ကာလမ်ား၌ တကၠ သုိလ္ဝင္တန္းတြင္ စုစုေပါင္းအမွတ္ မ်ားေသာ သူမ်ားသည္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းတကၠသုိလ္ (ေဆး တကၠသုိလ္) တုိ႔ကုိသာ ေလွ်ာက္ထားၾကသည္။
အေျခခံသိပၸံပညာထူးခၽြန္ဆု စတင္သည့္ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္တြင္ ႐ူပေဗဒဘာသာရပ္ အထူးျပဳအေျခခံသိပၸံ ပညာထူးခၽြန္ဆုရရွိသူ ႏွစ္ဦးရွိၿပီး ၎ႏွစ္အေျခခံသိပၸံပညာထူးခၽြန္ဆုရရွိသူမ်ားကုိ ပညာေရးဝန္ႀကီး ဌာနပညာေရးဝန္ႀကီး ဆရာႀကီးေဒါက္တာညီညီက ေတြ႕ဆုံၿပီးအင္တာဗ်ဴးျပဳလုပ္ကာ ႏုိင္ငံပုိင္သတင္း စာမ်ားတြင္ တခမ္းတနားေဖာ္ျပခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္တြင္ ႐ူပေဗဒဘာသာရပ္အထူးျပဳသိပၸံထူးခၽြန္ ဆုရရွိသူ ငါးဦးရွိပါသည္။ ယင္းတို႔ငါးဦးတြင္ တကၠသုိလ္ပညာသင္ဆု ရရွိသူမ်ားႏွင့္ သခ်ၤာလူရည္ခၽြန္ ဆုရရွိသူတို႔ပါဝင္သည္။
၁၉၇၃ ခုႏွစ္ အင္းေလးလူရည္ခၽြန္စခန္းတြင္ အထက္တန္းပညာဦးစီးဌာနမွ ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဆရာ ဦးစံသာေအာင္ အပါအဝင္ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနမွ တာဝန္ရွိပုဂၢိဳလ္မ်ားတက္ေရာက္ၾကသည္။ ထုိလူ ရည္ခၽြန္စခန္းတြင္ ရန္ကုန္ဝိဇၨာ၊ သိပၸံတကၠသုိလ္ တတိယႏွစ္ ႐ူပေဗဒအေျခခံ သိပၸံပညာထူးခၽြန္ဆုရ လူရည္ခၽြန္ေက်ာင္းသားက ေအာက္ပါေမးခြန္းေမးခဲ့ပါသည္။
“ေရးဆဲြထားေသာ အစီအစဥ္မ်ားရွိသည္။ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ အသုံးခ်မည့္အစီအစဥ္မ်ားရွိသည္” ဟု ေျဖၾကားျခင္းမရွိခဲ့ပါ။ တုိင္းျပည္၏ဘ႑ာေငြမ်ား အကုန္အက်ခံ သင္ၾကားေပးခဲ့ေသာ သိပၸံထူးခၽြန္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ား ဘြဲ႕ရေသာအခါ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ မည္ကဲ့သုိ႔ျပန္လည္အသုံးခ်မည္ဆုိ သည့္ အစီအစဥ္မ်ားေရးဆဲြထားျခင္းမရွိေၾကာင္း သိခဲ့ရသည္။
၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ ဒုတိယအသုတ္ အေျခခံသိပၸံပညာထူးခၽြန္ဆုရရွိသူမ်ား တကၠသုိလ္စာသင္ႏွစ္ ေလး ႏွစ္ၿပီးဆုံး၍ အမွတ္မ်ားမ်ားအဆင့္ျမင့္ျမင့္ ေအာင္ျမင္ၾကၿပီး ဘြဲ႕ဒီဂရီရၾကသည္။ မဟာသိပၸံတန္း ဆက္ တက္ၾကသည္။
၁၉၇၆ ခုႏွစ္တြင္ တစ္ျပည္လုံးရွိ တကၠသုိလ္ေကာလိပ္မ်ားအတြက္ သ႐ုပ္ျပဆရာမ်ားကုိ ႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရမွေခၚယူခဲ့ပါသည္။ ဘာသာရပ္အလုိက္ အနည္းငယ္သာ ေခၚခဲ့ပါသည္။ (တစ္ျပည္လုံးအတြက္ သ႐ုပ္ျပဆရာ သခ်ၤာႏွစ္ဦး၊ ႐ူပေဗဒခုႏွစ္ဦး ေခၚယူခဲ့ပါသည္။) ေရးေျဖ၊ လူေတြ႕ႏႈတ္ေျဖ ေျဖဆုိၾကရ မည္ျဖစ္ပါသည္။ သိပၸံထူးခၽြန္အခ်ဳိ႕မွာ မဟာသိပၸံတန္းကုိသာ ဆက္တက္ခ်င္သည္။ အခ်ဳိ႕မွာသ႐ုပ္ျပ ဆရာ ရာထူးအတြက္ ဝင္ေျဖခ်င္ၾကသည္။ ဆုံးျဖတ္ရန္ေဝခဲြမရျဖစ္ေန၍ ပညာေရးဝန္ႀကီး ေဒါက္တာ ခင္ေမာင္ဝင္းထံ ေတြ႕ခြင့္ေတာင္းၿပီး သြားေရာက္ေမးျမန္းၾကပါသည္။ အေျဖမွာ -
“အေျခခံသိပၸံပညာထူးခၽြန္ဆုကုိ ဝန္ႀကီးမသိပါ။ မင္းတို႔အဆင္ေျပသလုိလုပ္ပါ” ဟုေျဖၾကားခဲ့သည္။
၁၉၇၆ ခုႏွစ္တကၠသုိလ္ေကာလိပ္ သ႐ုပ္ျပဆရာစာေမးပဲြကုိ ဝင္ေျဖၾကရာ သိပၸံထူးခၽြန္အခ်ဳိ႕ သ႐ုပ္ျပ ဆရာျဖစ္လာၾကပါသည္။ ေနာင္ႏွစ္မ်ားတြင္ ဘြဲ႕ရၿပီးအေျခခံသိပၸံ ပညာထူးခၽြန္ဆု ေက်ာင္းသားမ်ား ထြက္ေပၚလာသည္။ အခ်ဳိ႕မွာ တကၠသုိလ္ေကာလိပ္မ်ားတြင္ သ႐ုပ္ျပဆရာမ်ားျဖစ္လာၾကသည္။ တကၠသုိလ္ဆရာျဖစ္ၿပီးမွ အျခားဌာနသုိ႔ေျပာင္းေရႊ႕သူမ်ားလည္း ရွိပါသည္။
အေျခခံသိပၸံပညာထူးခၽြန္ဆု ရရွိသူမ်ားထဲမွ အခ်ဳိ႕သည္ တကၠသုိလ္ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၊ ပါေမာကၡမ်ား၊ ပါေမာကၡခ်ဳပ္မ်ား၊ အခ်ဳိ႕မွာစစ္ဘက္ဆုိင္ရာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား၊ အခ်ဳိ႕မွာႏုိင္ငံျခားေရး႐ုံးမွ သံအရာရွိႀကီး မ်ား၊ အခ်ဳိ႕မွာက်ဴရွင္ဆရာမ်ား၊ အခ်ဳိ႕မွာ ႏုိင္ငံျခားထြက္သြားသူမ်ား၊ အခ်ဳိ႕မွာေရေၾကာင္းဦးစီးဌာန၊ အခ်ဳိ႕မွာ မီးရထားဝန္ႀကီးဌာန၊ အခ်ဳိ႕မွာ ဆက္သြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန၊ အခ်ဳိ႕မွာ ပုဂၢလိကကုမၸဏီ စီးပြား ေရးလုပ္ငန္း ရွင္မ်ား၊ ေရွ႕ေနယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်သူမ်ား၊ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ စသည့္နယ္ပယ္ေပါင္း စုံသုိ႔ ျပန္႔က်ဲခဲ့ၾကသည္။
အေျခခံသိပၸံပညာထူးခၽြန္ဆု ခ်ီးျမႇင့္ၿပီးေနာက္ ႏွစ္ႏွစ္အၾကာတြင္ စီးပြားပညာထူးခၽြန္ဆု ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့ပါ သည္။ စီးပြားပညာထူးခၽြန္ဆုရသူမ်ား ရန္ကုန္စီးပြားေရးတကၠသုိလ္တြင္ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။
နိဂုံးခ်ဳပ္အေနႏွင့္ စာေရးသူ၏ ေစတနာစကားပါးလုိပါသည္။
-ႏုိင္ငံေတာ္မွ ေငြကုန္ေၾကးက် ေျမာက္ျမားစြာ အကုန္ခံၿပီးထူးခၽြန္သည့္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ား လူသားအရင္းအျမစ္မ်ားကုိ ပ်ဳိးေထာင္ေပးရာတြင္ စီမံကိန္းကုိ စနစ္တက်ေရးဆဲြၿပီး စီမံကိန္းမွထြက္ ေပၚလာမည့္ အသီးအပြင့္မ်ားကုိ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ မည္သုိ႔အသုံးခ်မည္ကုိ စီမံကိန္းအစီအစဥ္တြင္ ထည့္သြင္းေရးဆဲြသင့္ပါသည္။
-စီမံကိန္းတြင္ပါဝင္ေသာ ထူးခၽြန္ေက်ာင္းသားမ်ားထဲမွ ထပ္ဆင့္ဆက္တုိက္ႀကိဳးစားသူမ်ား၊ ေတာ္ေန သူမ်ားကုိ မ်က္ခ်ည္ျပတ္မခံဘဲ ႏုိင္ငံေတာ္မွထူးခၽြန္လူငယ္မ်ားအား မည္သုိ႔အသုံးခ်မည္ကုိ ႀကိဳတင္စီမံ ကိန္းဆဲြၿပီး ကာယကံရွင္မ်ားကုိလည္း အသိေပးသင့္ပါသည္။
-စီမံကိန္းမူဝါဒမ်ား ေရးဆဲြအေကာင္အထည္ေဖာ္သည့္ ဌာနဆုိင္ရာတာဝန္ရွိပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား ေျပာင္းလဲ သြားသည့္အခါ ေနာက္ေရာက္လာသည့္ သက္ဆုိင္ရာပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ားမွာ စီမံကိန္းကုိလ်စ္လ်ဴမ႐ႈဘဲ မ်က္ခ်ည္ျပတ္မခံဘဲ ေကာင္းသည္ထက္ေကာင္းေအာင္ တုိင္းျပည္ဘ႑ာေငြမ်ား ကုန္ရက်ဳိးနပ္ေအာင္ ေစတနာေရွ႕ထား ေဆာင္ရြက္သင့္ပါေၾကာင္း၊ ေဆာင္ရြက္ေနၾကသည္ဟုလည္း ယုံၾကည္ပါေၾကာင္း။
ေၾကးမုံသတင္းစာ
ဇူလုိင္ (၂) ရက္၊ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္
--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး (lwanmapyay.blogspot.com)
 |
| Written by ေက်ာ္ေဌး (႐ူပ-သိပၸံခၽြန္) |
အေျခခံသိပၸံထူးခၽြန္ဆုကုိ ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာန က ၁၉၆၉ ခုႏွစ္မွ စတင္ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့သည္။ အေျခခံ ပညာ အထက္တန္းစာေမးပဲြတြင္ သိပၸံဘာသာရပ္မ်ား သခ်ၤာ၊ ဓာတုေဗဒ၊ ႐ူပေဗဒဘာသာရပ္ သုံးခု ဂုဏ္ထူး ရရွိသူမ်ား ဤဆုကုိ ေလွ်ာက္ထားခြင့္ရွိသည္။ ေလွ်ာက္ထားလုိေသာ အထူးျပဳဘာသာရပ္တြင္ ရမွတ္ ၉၀ ႏွင့္အထက္ ရရွိရမည္။ (ဥပမာ-ဓာတုေဗဒ အထူးျပဳဘာသာရပ္ ေလွ်ာက္ထားသူသည္ သခ်ၤာ၊ ဓာတု၊ ႐ူပ ဂုဏ္ထူး သုံးခုထြက္ၿပီး ဓာတုရမွတ္သည္ ၉၀ ႏွင့္အထက္ ရရွိမည္။) ႏုိင္ငံသားျဖစ္ရမည္။ ေလွ်ာက္ထားသူမ်ားထဲမွ သခ်ၤာ၊ ဓာတု၊ ႐ူပေဗဒ တစ္ဘာသာလွ်င္ ဆု ၂၀ စီခ်ီးျမႇင့္ၿပီး ရန္ကုန္ ဝိဇၨာ၊ သိပၸံ တကၠသုိလ္တြင္ တက္ေရာက္ၾကရသည္။
သခ်ၤာလူရည္ခၽြန္ဆုရရွိသူမ်ားလည္း သခ်ၤာအထူးျပဳ အေျခခံ သိပၸံပညာထူးခၽြန္ဆုကုိ ေလွ်ာက္ထားႏုိင္ သည္။ သခ်ၤာလူရည္ခၽြန္ ရရွိသူမ်ားစာရင္းကုိ အေျခခံပညာ အထက္တန္းေက်ာင္း ေအာင္စာရင္းထြက္ ၿပီးမၾကာခင္မွာ ေၾကညာသည္။ အေျခခံပညာ အထက္တန္းစာေမးပဲြ မေျဖဆုိမီသီးသန္႔အထူးသခ်ၤာ ေမးခြန္းတစ္ခုကုိ တစ္ျပည္လုံးမွ သခ်ၤာထူးခၽြန္သူမ်ား ခ႐ုိင္အလုိက္ ဝင္ေျဖၾကရသည္။ ၎သီးသန္႔ သခ်ၤာေမးခြန္းရမွတ္ႏွင့္ အေျခခံပညာအထက္တန္းစာေမးပဲြႀကီးမွ သခ်ၤာရမွတ္တုိ႔ေပါင္းၿပီး တစ္ျပည္ လုံးအတိုင္းအတာႏွင့္ သခ်ၤာလူရည္ခၽြန္ဆုကုိ ႏွစ္စဥ္ ၁၅ ဦးထိခ်ီးျမႇင့္ခဲ့သည္။
သိပၸံထူးခၽြန္ဆုရရွိသူမ်ားသည္ တကၠသုိလ္တက္စဥ္ ပထမေလးႏွစ္တြင္ တစ္လ ၁၀၀ က်ပ္ ပညာသင္ ဆုရရွိသည္။ ပထမေလးႏွစ္ တက္ေရာက္ၿပီး ဘီအက္(စ္)စီဘြဲ႕ရရွိေသာအခါ မဟာသိပၸံတန္းတက္ရန္ အရည္အခ်င္းမီပါက မဟာသိပၸံတန္းတက္ခ်ိန္တြင္ တစ္လ ၁၂၅ က်ပ္ခ်ီးျမႇင့္သည္။ ႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရ မွခ်ီးျမႇင့္ေသာ တကၠသုိလ္ပညာသင္ဆု (တကၠသုိလ္ ဝင္တန္းတြင္ စုစုေပါင္းရမွတ္ႏွင့္ေပးေသာဆု တစ္လ ၇၅ က်ပ္) သုံးထပ္ကြမ္းလူရည္ခၽြန္ တကၠသုိလ္ပညာသင္ဆု တစ္လ ၇၅ က်ပ္ရရွိထားသူမ်ား လည္း အေျခခံသိပၸံပညာ ထူးခၽြန္ဆုကုိ ေလွ်ာက္ထားႏုိင္သည္။ သုိ႔ေသာ္ဆုတစ္ဆုသာ ခံစားခြင့္ရွိ သည္။
၁၉၆၉-၁၉၇၀ ႏွစ္ကာလမ်ား၌ တကၠသုိလ္တြင္ အေဆာင္ေနပါက စားစရိတ္အပါအဝင္ အေဆာင္ေနခ မွာတစ္လ ၅၇ က်ပ္ႏွင့္ ေက်ာင္းလခမွာ တစ္လ ၁၅ က်ပ္ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းႏွစ္ကာလမ်ား၌ တကၠ သုိလ္ဝင္တန္းတြင္ စုစုေပါင္းအမွတ္ မ်ားေသာ သူမ်ားသည္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းတကၠသုိလ္ (ေဆး တကၠသုိလ္) တုိ႔ကုိသာ ေလွ်ာက္ထားၾကသည္။
အေျခခံသိပၸံပညာထူးခၽြန္ဆု စတင္သည့္ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္တြင္ ႐ူပေဗဒဘာသာရပ္ အထူးျပဳအေျခခံသိပၸံ ပညာထူးခၽြန္ဆုရရွိသူ ႏွစ္ဦးရွိၿပီး ၎ႏွစ္အေျခခံသိပၸံပညာထူးခၽြန္ဆုရရွိသူမ်ားကုိ ပညာေရးဝန္ႀကီး ဌာနပညာေရးဝန္ႀကီး ဆရာႀကီးေဒါက္တာညီညီက ေတြ႕ဆုံၿပီးအင္တာဗ်ဴးျပဳလုပ္ကာ ႏုိင္ငံပုိင္သတင္း စာမ်ားတြင္ တခမ္းတနားေဖာ္ျပခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္တြင္ ႐ူပေဗဒဘာသာရပ္အထူးျပဳသိပၸံထူးခၽြန္ ဆုရရွိသူ ငါးဦးရွိပါသည္။ ယင္းတို႔ငါးဦးတြင္ တကၠသုိလ္ပညာသင္ဆု ရရွိသူမ်ားႏွင့္ သခ်ၤာလူရည္ခၽြန္ ဆုရရွိသူတို႔ပါဝင္သည္။
၁၉၇၃ ခုႏွစ္ အင္းေလးလူရည္ခၽြန္စခန္းတြင္ အထက္တန္းပညာဦးစီးဌာနမွ ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဆရာ ဦးစံသာေအာင္ အပါအဝင္ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနမွ တာဝန္ရွိပုဂၢိဳလ္မ်ားတက္ေရာက္ၾကသည္။ ထုိလူ ရည္ခၽြန္စခန္းတြင္ ရန္ကုန္ဝိဇၨာ၊ သိပၸံတကၠသုိလ္ တတိယႏွစ္ ႐ူပေဗဒအေျခခံ သိပၸံပညာထူးခၽြန္ဆုရ လူရည္ခၽြန္ေက်ာင္းသားက ေအာက္ပါေမးခြန္းေမးခဲ့ပါသည္။
“ေရးဆဲြထားေသာ အစီအစဥ္မ်ားရွိသည္။ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ အသုံးခ်မည့္အစီအစဥ္မ်ားရွိသည္” ဟု ေျဖၾကားျခင္းမရွိခဲ့ပါ။ တုိင္းျပည္၏ဘ႑ာေငြမ်ား အကုန္အက်ခံ သင္ၾကားေပးခဲ့ေသာ သိပၸံထူးခၽြန္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ား ဘြဲ႕ရေသာအခါ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ မည္ကဲ့သုိ႔ျပန္လည္အသုံးခ်မည္ဆုိ သည့္ အစီအစဥ္မ်ားေရးဆဲြထားျခင္းမရွိေၾကာင္း သိခဲ့ရသည္။
၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ ဒုတိယအသုတ္ အေျခခံသိပၸံပညာထူးခၽြန္ဆုရရွိသူမ်ား တကၠသုိလ္စာသင္ႏွစ္ ေလး ႏွစ္ၿပီးဆုံး၍ အမွတ္မ်ားမ်ားအဆင့္ျမင့္ျမင့္ ေအာင္ျမင္ၾကၿပီး ဘြဲ႕ဒီဂရီရၾကသည္။ မဟာသိပၸံတန္း ဆက္ တက္ၾကသည္။
၁၉၇၆ ခုႏွစ္တြင္ တစ္ျပည္လုံးရွိ တကၠသုိလ္ေကာလိပ္မ်ားအတြက္ သ႐ုပ္ျပဆရာမ်ားကုိ ႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရမွေခၚယူခဲ့ပါသည္။ ဘာသာရပ္အလုိက္ အနည္းငယ္သာ ေခၚခဲ့ပါသည္။ (တစ္ျပည္လုံးအတြက္ သ႐ုပ္ျပဆရာ သခ်ၤာႏွစ္ဦး၊ ႐ူပေဗဒခုႏွစ္ဦး ေခၚယူခဲ့ပါသည္။) ေရးေျဖ၊ လူေတြ႕ႏႈတ္ေျဖ ေျဖဆုိၾကရ မည္ျဖစ္ပါသည္။ သိပၸံထူးခၽြန္အခ်ဳိ႕မွာ မဟာသိပၸံတန္းကုိသာ ဆက္တက္ခ်င္သည္။ အခ်ဳိ႕မွာသ႐ုပ္ျပ ဆရာ ရာထူးအတြက္ ဝင္ေျဖခ်င္ၾကသည္။ ဆုံးျဖတ္ရန္ေဝခဲြမရျဖစ္ေန၍ ပညာေရးဝန္ႀကီး ေဒါက္တာ ခင္ေမာင္ဝင္းထံ ေတြ႕ခြင့္ေတာင္းၿပီး သြားေရာက္ေမးျမန္းၾကပါသည္။ အေျဖမွာ -
“အေျခခံသိပၸံပညာထူးခၽြန္ဆုကုိ ဝန္ႀကီးမသိပါ။ မင္းတို႔အဆင္ေျပသလုိလုပ္ပါ” ဟုေျဖၾကားခဲ့သည္။
၁၉၇၆ ခုႏွစ္တကၠသုိလ္ေကာလိပ္ သ႐ုပ္ျပဆရာစာေမးပဲြကုိ ဝင္ေျဖၾကရာ သိပၸံထူးခၽြန္အခ်ဳိ႕ သ႐ုပ္ျပ ဆရာျဖစ္လာၾကပါသည္။ ေနာင္ႏွစ္မ်ားတြင္ ဘြဲ႕ရၿပီးအေျခခံသိပၸံ ပညာထူးခၽြန္ဆု ေက်ာင္းသားမ်ား ထြက္ေပၚလာသည္။ အခ်ဳိ႕မွာ တကၠသုိလ္ေကာလိပ္မ်ားတြင္ သ႐ုပ္ျပဆရာမ်ားျဖစ္လာၾကသည္။ တကၠသုိလ္ဆရာျဖစ္ၿပီးမွ အျခားဌာနသုိ႔ေျပာင္းေရႊ႕သူမ်ားလည္း ရွိပါသည္။
အေျခခံသိပၸံပညာထူးခၽြန္ဆု ရရွိသူမ်ားထဲမွ အခ်ဳိ႕သည္ တကၠသုိလ္ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၊ ပါေမာကၡမ်ား၊ ပါေမာကၡခ်ဳပ္မ်ား၊ အခ်ဳိ႕မွာစစ္ဘက္ဆုိင္ရာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား၊ အခ်ဳိ႕မွာႏုိင္ငံျခားေရး႐ုံးမွ သံအရာရွိႀကီး မ်ား၊ အခ်ဳိ႕မွာက်ဴရွင္ဆရာမ်ား၊ အခ်ဳိ႕မွာ ႏုိင္ငံျခားထြက္သြားသူမ်ား၊ အခ်ဳိ႕မွာေရေၾကာင္းဦးစီးဌာန၊ အခ်ဳိ႕မွာ မီးရထားဝန္ႀကီးဌာန၊ အခ်ဳိ႕မွာ ဆက္သြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန၊ အခ်ဳိ႕မွာ ပုဂၢလိကကုမၸဏီ စီးပြား ေရးလုပ္ငန္း ရွင္မ်ား၊ ေရွ႕ေနယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်သူမ်ား၊ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ စသည့္နယ္ပယ္ေပါင္း စုံသုိ႔ ျပန္႔က်ဲခဲ့ၾကသည္။
အေျခခံသိပၸံပညာထူးခၽြန္ဆု ခ်ီးျမႇင့္ၿပီးေနာက္ ႏွစ္ႏွစ္အၾကာတြင္ စီးပြားပညာထူးခၽြန္ဆု ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့ပါ သည္။ စီးပြားပညာထူးခၽြန္ဆုရသူမ်ား ရန္ကုန္စီးပြားေရးတကၠသုိလ္တြင္ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။
နိဂုံးခ်ဳပ္အေနႏွင့္ စာေရးသူ၏ ေစတနာစကားပါးလုိပါသည္။
-ႏုိင္ငံေတာ္မွ ေငြကုန္ေၾကးက် ေျမာက္ျမားစြာ အကုန္ခံၿပီးထူးခၽြန္သည့္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ား လူသားအရင္းအျမစ္မ်ားကုိ ပ်ဳိးေထာင္ေပးရာတြင္ စီမံကိန္းကုိ စနစ္တက်ေရးဆဲြၿပီး စီမံကိန္းမွထြက္ ေပၚလာမည့္ အသီးအပြင့္မ်ားကုိ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ မည္သုိ႔အသုံးခ်မည္ကုိ စီမံကိန္းအစီအစဥ္တြင္ ထည့္သြင္းေရးဆဲြသင့္ပါသည္။
-စီမံကိန္းတြင္ပါဝင္ေသာ ထူးခၽြန္ေက်ာင္းသားမ်ားထဲမွ ထပ္ဆင့္ဆက္တုိက္ႀကိဳးစားသူမ်ား၊ ေတာ္ေန သူမ်ားကုိ မ်က္ခ်ည္ျပတ္မခံဘဲ ႏုိင္ငံေတာ္မွထူးခၽြန္လူငယ္မ်ားအား မည္သုိ႔အသုံးခ်မည္ကုိ ႀကိဳတင္စီမံ ကိန္းဆဲြၿပီး ကာယကံရွင္မ်ားကုိလည္း အသိေပးသင့္ပါသည္။
-စီမံကိန္းမူဝါဒမ်ား ေရးဆဲြအေကာင္အထည္ေဖာ္သည့္ ဌာနဆုိင္ရာတာဝန္ရွိပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား ေျပာင္းလဲ သြားသည့္အခါ ေနာက္ေရာက္လာသည့္ သက္ဆုိင္ရာပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ားမွာ စီမံကိန္းကုိလ်စ္လ်ဴမ႐ႈဘဲ မ်က္ခ်ည္ျပတ္မခံဘဲ ေကာင္းသည္ထက္ေကာင္းေအာင္ တုိင္းျပည္ဘ႑ာေငြမ်ား ကုန္ရက်ဳိးနပ္ေအာင္ ေစတနာေရွ႕ထား ေဆာင္ရြက္သင့္ပါေၾကာင္း၊ ေဆာင္ရြက္ေနၾကသည္ဟုလည္း ယုံၾကည္ပါေၾကာင္း။
ေၾကးမုံသတင္းစာ
ဇူလုိင္ (၂) ရက္၊ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္
--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး (lwanmapyay.blogspot.com)