နား၀င္ခ်ိဳတဲ့ ေျပာဆိုမႈ

မနက္မိုးလင္း တာနဲ႔ၾကားလိုက္ ရတဲ့ အသံက နင္မထေသးဘူးလား၊ ဘယ္အခ်ိန္ ႐ွိေနၿပီလဲ၊ ထေတာ့၊ မ်က္ႏွာသစ္မွာနဲ႔ ေရခ်ိဳးမွာနဲ႔ အခ်ိန္က ကုန္အံုးမယ္၊ ငါတို႔က သြားစရာ႐ွိတယ္ ဆိုတဲ့အသံမ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုေျပာေနတဲ့ စကားလံုးေတြ၊ က်ယ္ေလာင္ လွတဲ့ အသံေတြက အေဖျဖစ္သူက သူ႔ရဲ႔သမီးေတြကို ေျပာေနတဲ့ အသံေတြပါ။ ဒါက တစ္ခါတေလ ေျပာတဲ့ေလသံ ေျပာတဲ့ စကားလံုးေတြ မဟုတ္ပဲ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္းလိုလို အထူးသျဖင့္ ေက်ာင္းဖြင့္တဲ့ ရက္မ်ားမွာ ၾကားေနရတဲ့ အသံမ်ားပါ။ တစ္ခါ တစ္ေလၾကားရတဲ့ စကားလံုးေတြ ရွိပါေသးတယ္။ ဟဲ့ ဖ….မ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ငါခိုင္းေနတာ ငါေျပာေန တာေတာ့ မလုပ္ဘူး။ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ေသာက္ေကာင္မ ဆိုတာေတြပါ။ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္နဲ႔ ဒီလိုစကားလံုး ၾကမ္းၾကမ္းေတြကို ေျပာေနတာက ရန္ျဖစ္ေနသလား ထင္ရပါတယ္။ တကယ္တမ္းမွာ အေဖျဖစ္သူက ၇ တန္း ၈ တန္းအ႐ြယ္ သမီးကို ေျပာဆိုေနတာပါ။

ေက်ာင္းသြားဖို႔ လုပ္ေနတာ မၿပီးေသးဘူးလား လို႔ အေဖျဖစ္သူ ကေအာ္ေျပာရင္ သမီးျဖစ္သူကလဲ ဒီမွာလုပ္ေနတာပဲ ၿပီးေတာ့မယ္လို႔ ျပန္ၿပီးေအာ္ေျပာတာပါ။

သားသမီးတစ္ေယာက္ လိမၼာေရးျခား ႐ွိမႈကလဲ မိဘေတြအေပၚမွာ မ်ားစြာ မူတည္ေနပါတယ္။ မိဘေတြရဲ႔ သြန္သင္ဆံုးမမႈမေကာင္းေပမယ့္လဲ အ႐ြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါ သူတို႔ရဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ အေတြးအေခၚ ကိုယ္တိုင္ေတြ႔ႀကံဳရတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္အေတြ႔အႀကံဳေတြနဲ႔ ယွဥ္တဲြၿပီး လိမၼာေရးျခား ႐ွိသူေတြလဲ အမ်ားႀကီး ႐ွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာ ဖခင္ျဖစ္သူက ဒီလိုၾကမ္းတမ္းတဲ့စကားလံုး အသံက်ယ္ႀကီးေတြ နဲ႔ေျပာတဲ့အတိုင္း အဲဒီေကာင္မေလးက မွတ္ထားတာလား၊ အသိဥာဏ္မွာစဲြေနတာလားေတာ့ မေျပာတတ္ပါဘူး။ သူ႔ရဲ႔ေအာက္မွာရွိတဲ့ ေလး ငါးႏွစ္အရြယ္ ညီမေလးကိုလဲ S…..မ၊ ဖ….မ စတဲ့ အသံုးအႏွုန္းေတြနဲ႔ ေျပာေတာ့တာပါပဲ။ အဲဒီလိုေျပာတဲ့ အခ်ိန္မွာ မိဘေတြ႐ွိေနေရင္လဲ ဟဲ့ အဲဒီလိုမ်ိဳး ကိုယ့္ညီမေလးကို မေျပာရဘူးေလလို႔ ဟန္႔တားသံ မ်ိဳးကိုမၾကားရပါဘူး။ တကယ့္ကို အံ့ၾသစရာလို႔ ထင္ပါတယ္။

အဲဒီလိုေျပာၾကတဲ့ မိသားစုထဲမွာ မိခင္ျဖစ္သူကေတာ့ သူ႔သမီးေတြကို အဲဒီလိုၾကမ္းတမ္းတဲ့ စကားလံုးမ်ိဳးေတြနဲ႔ေျပာတာ၊ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ေျပာတာ ႐ွားပါတယ္။ အမ်ားဆံုး ၾကားရတာေတာ့ ဖခင္ျဖစ္သူရဲ႔ အသံပါ။ ဒီလိုေတြေျပာဆိုေနၾကတာဟာ မိဘေတြရဲ႔ သြန္သင္ဆံုးမမႈ အားနည္းခဲ့လို႔ အၾကမ္းဖ်ဥ္း ေျပာၾကမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါလဲ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္နိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလိုေျပာဆိုတာေတြဟာ သူတို႔ရဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာ အေလ့အထတစ္ခု အမူအက်င့္တစ္ခုလိုပဲ မွတ္ယူထားၾကတာလဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

ေ႐ွ႔ကေန ဖခင္ေျပာတာကို ေနာက္ကေန မွတ္ထားၿပီး ငါလဲ ဒီလိုေျပာရင္ရတာပဲဆိုၿပီး ညီမျဖစ္သူကိုေျပာတာလဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါက ၇ တန္း ၈ တန္း အ႐ြယ္မွာ မွတ္ထားတာျဖစ္ေပမယ့္ သူအ႐ြယ္ေရာက္တဲ့အခါ ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႔ ထိေတြမႈမ်ားလာတဲ့အခါ ျပဳျပင္ေကာင္းျပဳျပင္ လိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး မိဘေတြေျပာသလိုမ်ိဳး လိုက္ေျပတာကို ေဘးနာကၾကားတဲ့အခါ ေအာ္ …မိဘေတြက မေျပာၾက မဆံုးမၾကဘူးလား၊ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးေတြလဲ ဆိုၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာ မိာေတြကိုပဲ အျပစ္တင္ၾကမွာပါ။ မိဘတိုင္းကေတာ့ သားသမီးတိုင္းကို အေကာင္းဆံုးေတြ ျဖစ္ေစခ်င္ၾကတယ္၊ လိမၼာေရးျခား႐ွိၿပီး လူအမ်ားၾကား ေကာင္းသတင္း သင္းျပန္႔ေစခ်င္ၾကသူေတြခ်ည္းပါပဲ။ ဘယ္လိုပဲ စိတ္ပင္ပန္းတာေတြ စိတ္ညစ္တာေတြ ေဒါသထြက္တာေတြ ရွိေစခါမူ သားသမီးေတြကို ေျပာဆိုဆက္ဆံရာမွာ မိဘဆိုတာပီသဖို႔ေတာ့ အေရးႀကီးမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳးေတြ မိဘတိုင္းျဖစ္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ျမင္ေတြ႔ ၾကားရတာကို ခံစားရင္ အျခားသူမိဘျဖစ္သူေတြ၊ မိဘေနရာကို ယူၾကမယ့္သူေတြ၊ သားသမီးေနရာမွာ ႐ွိေနၾကသူေတြအေနနဲ႔ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ႏိုင္ေစဖို႔ မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္။

ခင္ေလးျမင့္ @ Emily

Yangon Life

http://yangonlife.com.mm/mm/article/13718

--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး(သုတစြယ္စုံ)(lwanmapyay.blogspot.com) Facebook Page Twitter Google+

ဆက်စပ်ဖတ်ရှုရန် အကြောင်းအရာများ...