ပန္းႏုေရာင္ အိမ္ကေလးက မာမီ
တစ္ဒါဇင္ခန္႔ရွိသည့္ အသက္ႀကီးႀကီး အမ်ဳိးသမီးႀကီးမ်ား ပန္းႏုေရာင္ အိမ္ကေလးအတြင္းဝယ္ စုေဝး ထိုင္ေနၾကသည္။ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံ ၿမဳိ႕ေတာ္ ဂ်ာကာတာ၏ ဖုန္ထူေသာ ဆင္ေျခဖုံး ရပ္ကြက္ကေလးတြင္ ျဖစ္သည္။ အခ်ဳိ႕က စက္ခ်ဳပ္ေနၾကသည္။ တခ်ဳိ႕ကခ်က္လို႔ ျပဳတ္လို႔။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ စကားစျမည္။
ျမင္ျမင္ခ်င္းေတာ့ စုေပါင္း အလုပ္လုပ္ေနသည့္ အဘြားႀကီးမ်ားဟု ထင္ေပလိမ့္မည္။ ခ်ဳိင့္ေနေသာ ပါး႐ိုးမ်ား၊ အေရးအေၾကာင္းမ်ားက သူတို႔ဘဝတြင္ ခက္ခဲဆင္းရဲမႈကို ဘယ္လို ႀကံဳခဲ့ရတယ္ဆိုတာ ေျပာျပေန သလိုလို။
သက္ႀကီး႐ြယ္အိုမ်ားကို သားသမီး၊ ေျမးျမစ္မ်ားက ၾကင္နာသနားစြာ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ တတ္ၾကၿပီး စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါေတာ့သည့္ အ႐ြယ္တြင္ ထုိသုိ႔ ၾကင္နာယုယစြာ ေစာင့္ေရွာက္ ေပးပါမွလည္း ေနဝင္ခ်ိန္ကို စိတ္ခ်မ္းေျမ့စြာ ျဖတ္သန္းႏိုင္ေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ လူဦးေရ သုံးသန္းခန္႔ရွိသည့္ အင္ဒိုနီးရွား မိန္းမလ်ာမ်ား မွာမူကား အသက္အ႐ြယ္ ႀကီးရင့္လာခ်ိန္တြင္ ထိုသို႔ေစာင့္ေရွာက္ ခံရမႈကို ရရွိရန္ ခက္ခဲၾကသည္။
မိသားစုကလည္း ထိုမိန္းမလ်ာႀကီးမ်ားကို လက္ခံရမွာ ရွက္ရြံ႕ၾကသျဖင့္ လက္မခံၾက။ ထို႔ေၾကာင့္ မစြမ္းမသန္အ႐ြယ္သို႔ ေရာက္လာၾကသည့္ လိင္ေျပာင္း မိန္းမလ်ာတို႔မွာ အသက္ရွင္ ရပ္တည္ဖို႔အေရး ေနာက္ဆုံးတြင္ လမ္းေပၚ၌ ေတာင္းစားျခင္းျဖင့္သာ ေရွ႕ဆက္ရေတာ့သည္။
သို႔ေသာ္ သူတို႔ ႀကံဳေတြ႕ေနရသည့္ ေနဝင္ခ်ိန္ ျပႆနာကို တတ္စြမ္းသမွ် ေျဖရွင္းရန္ ႀကဳိးစားသည့္ လိင္ေျပာင္း မိန္းမလ်ာတို႔၏ စီမံကိန္းေလးတစ္ခု အင္ဒိုနီးရွားတြင္ ေပၚလာသည္။ အမ်ဳိးသမီးႀကီးမ်ား သဖြယ္ ေနထိုင္သည့္ စြန္႔ပစ္ခံ လိင္ေျပာင္းထားသူ သက္ႀကီးမ်ားအတြက္ ေဂဟာေလး တည္ေထာင္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ယင္းအမ်ဳိးသမီးႀကီးမ်ားသည္ ေယာက်္ားဘဝမွ ခြဲစိတ္၍ ျဖစ္ေစ၊ ေဟာ္မုန္းကုထုံးျဖင့္ ျဖစ္ေစ အမ်ဳိးသမီး ဘဝကို ကူးေျပာင္းလာၾကသည့္ လိင္ေျပာင္း မိန္းမလ်ာမ်ား ျဖစ္သည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ ၂ ႏွစ္ကအထိ လိင္တူခ်င္း တပ္မက္သူမ်ားကို စိတ္ေရာဂါ ျပႆနာ ရွိသူမ်ားဟု သတ္မွတ္ထားသည့္ ႏိုင္ငံတြင္ လိင္ေျပာင္းထားသူ သက္ႀကီးမ်ား ေစာင့္ေရွာက္ေရးေဂဟာ လုပ္ရသည္မွာ လြယ္လင့္တကူေတာ့ မဟုတ္ေပ။
ယခုေတာ့ အစိုးရကလည္း အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ လက္ခံေပးလာသည္။ အဆိုပါ ဘိုးဘြားရိပ္သာ သို႔လည္း ေထာက္ပံ့မႈမ်ား ျပဳလုပ္လာကာ အာဟာရ ေထာက္ပံ့ျခင္း၊ အလုပ္အကိုင္မ်ား ေထာက္ပံ့ျခင္းတို႔ျဖင့္ အဘြား ၂၀၀ ခန္႔ကို ကူညီေပးထားသည္။ သို႔ေသာ္ အဆိုပါေဂဟာ ျဖစ္လာရျခင္းအတြက္ ေက်းဇူးတင္ထိုက္သူကား အင္ဒိုနီးရွား မိန္းမလ်ာ အခြင့္အေရး တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူ၊ ကိုယ္တိုင္လည္း လိင္ေျပာင္းထားသူ မာမီယူလီဟု နာမည္ေက်ာ္သည့္ ယူလီယာ နက္စ္ရက္တိုဘေလာ့ပင္ ျဖစ္သည္။
ယင္းေဂဟာသည္ မာမီႀကီး ပိုင္သည့္ အိမ္ျဖစ္ၿပီး သူက သူ႔သေဘာႏွင့္ပင္ မိန္းမလ်ာမ်ား သက္ႀကီး ေဂဟာအျဖစ္ ေျပာင္းလဲလိုက္သည္။
“ကြၽန္မတို႔က သက္ႀကီးဝါရီယာ (အင္ဒိုနီးရွား ဘာသာစကားျဖင့္ မိန္းမစိတ္ေပါက္ေသာ ေယာက်္ား) ေတြကို ဦးတည္ၿပီး ကူညီေပးပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ငယ္႐ြယ္တဲ့ မိန္းမလ်ာေလးေတြကို NGO ေတြက ကူညီၾကလို႔ပါ” ဟု အသက္ ၅၁ ႏွစ္အ႐ြယ္ မာမီယူလီက ေျပာၾကားသည္။
လမ္းေဘးမွာ လိင္ေျပာင္း သက္ႀကီးမ်ား အလုပ္မရွိ အကိုင္မရွိ ဒုကၡေရာက္ေနရ ပုံမ်ားကို ၾကည့္ၿပီး ထိုသို႔ ကူညီရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု မာမီယူလီက ဆိုသည္။
“သူတို႔ဘဝေတြက သိပ္ၿပီးခက္ခဲတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဆင္းဆင္းရဲရဲ ေနၾကရတယ္။ သူတို႔မွာ ေ႐ြးစရာလည္း မရွိပါဘူး။ တံတားေအာက္လည္း အိပ္ရတာပဲ” ဟု ၎က သက္ႀကီး လိင္ေျပာင္းမ်ား၏ ဘဝအေျခအေနကို ျပန္ေျပာင္း ေျပာျပသည္။
မိန္းမလ်ာ ဘိုးဘြားရိပ္သာေလး စေထာင္ခါစက ေငြေၾကး သိပ္မျပည့္စုံေသာေၾကာင့္ ပိုက္ဆံ ျပတ္သြားလွ်င္ ေဂဟာေန မိန္းမလ်ာႀကီးမ်ားႏွင့္အတူ လမ္းေဘး ေဖ်ာ္ေျဖ သီခ်င္းဆို အကဟာသမ်ား လုပ္ၾကၿပီး ရန္ပုံေငြ ရွာခဲ့ၾကရသည္။
ဘယ္လိုပဲ ခက္ခဲခဲ့ပါေစ ေဂဟာေနသူ သက္ႀကီးမ်ားကို ေန႔စဥ္အာဟာရ သုံးႀကိမ္ မွီဝဲေစသည္။ အလုပ္မရွိသူမ်ားကို အပ္ခ်ဳပ္ျခင္း၊ ခ်က္ျပဳတ္ျခင္းႏွင့္ မိတ္ကပ္ ဆံပင္ပညာမ်ား အခမဲ့ သင္ၾကားေပးသည္။ စၿပီးေဂဟာ တည္ေထာင္ခါစက လာေရာက္ မွီခိုသူ ၁၂ ဦး ရွိၿပီး ယခုအခါ မာမီ့ အေဆာင္တြင္ ေနထိုင္သူ ၂၀၀ ခန္႔ ရွိၿပီ ျဖစ္သည္။
အသက္ ၇၀ အ႐ြယ္ရွိ ယိုတီေအာ့က္တိုဆီသည္ အမ်ဳိးသမီး ဘဝအျဖစ္ ေနထိုင္သူ မိန္းမလ်ာ ျဖစ္ၿပီး မာမီ၏ေဂဟာတြင္ ေနထိုင္သူ ျဖစ္သည္။
ေဘာင္းဘီတို တီရွပ္ပြပြ ဝတ္ဆင္ထားေသာ သူမက မိတ္ကပ္လူးၿပီး မ်က္ေတာင္ကိုလည္း ေကာ့ထား သည္။ ငယ္႐ြယ္စဥ္က ပုံကေလးကိုလည္း ထုတ္ထုတ္ ႂကြားတတ္သည္။
ထိုရက္မ်ားက သူမသည္ ျပည့္တန္ဆာအျဖစ္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ရသည္ဟု ဆိုသည္။ ခုေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ စိတ္ခ်မ္းသာ မိသည္ဟု သူမက ရယ္ရင္းျဖင့္ ေနာက္ေၾကာင္း ရာဇဝင္ကို ေျပာျပသည္။
ေသသပ္က်နစြာ ဝတ္ဆင္တတ္သည့္ မာမီယူလီ ကိုယ္တိုင္ပင္ လြန္ခဲ့သည့္ ၁၇ ႏွစ္ေလာက္က ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ခဲ့ရဖူးသည္။ သို႔ေသာ္ သူမ်ားႏွင့္ မတူသည့္ ခ်စ္တတ္မႈႏွင့္အတူ ေမြးဖြားလာေသာ သူမသည္ ဘဝကို ႀကဳိးစား ျပန္လည္ တည့္မတ္ခဲ့ၿပီး အစၥလာမ္မစ္ တကၠသိုလ္မွ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ မိန္းမလ်ာ ဥပေဒဘြဲ႕ရ တစ္ေယာက္အျဖစ္ မရရေအာင္ ႐ုန္းကန္ခဲ့သည္။ ဘြဲ႕ရၿပီး ဥပေဒပညာရွင္ ျဖစ္ေတာ့ အသက္က ၄၆ ႏွစ္ ရွိသြားေလၿပီ။
အယူသည္း မြတ္ဆလင္မ်ားက အင္ဒိုနီးရွား မိန္းမလ်ာမ်ားကို မၾကာခဏ ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ် ေျပာဆိုၾက သည္။ မိန္းမလ်ာမ်ား လုပ္သည့္ ပြဲတိုင္းကိုလည္း အေႏွာင့္အယွက္ ျပဳျခင္း၊ ပြဲဖ်က္မည္ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္တတ္သည္။ ေယာက်္ားမဟုတ္၊ မိန္းမ မဟုတ္မ်ားသည္ အစၥလာမ္မစ္ တန္ဖိုးမ်ားကို မလိုက္နာသူမ်ားဟု ဆိုၾကသည္။
သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ ေဘးဖယ္ထုတ္ျခင္း၊ ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္းတို႔ ရွိေသာ္လည္း မာမီယူလီတို႔ ကဲ့သို႔ တက္ႂကြ လႈပ္ရွား ပညာတတ္ လိင္ေျပာင္းမ်ား၏ ႀကဳိးစားမႈေၾကာင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေရာင္ျခည္မ်ားေတာ့ ရွိလာသည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္က ယိုဂ်ာကာတာ ေဒသတြင္ လိင္ေျပာင္းသူမ်ားအတြက္ အစၥလာမၼစ္ ဘာသာတရား ေလ့လာေရး ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း ဖြင့္ႏိုင္ခဲ့သည္။
ယခု မာမီယူလီက ဘိုးဘြားရိပ္သာ ဖြင့္ေပးႏိုင္ခဲ့ျခင္းသည္ အင္ဒိုနီးရွား အသိုင္းအဝိုင္း၏ အပယ္ခံမ်ား အတြက္ ေနာက္ထပ္ ေအာင္ျမင္မႈတစ္ခု ျဖစ္သည္။
မာမီသည္ပါပူအာ ေဒသဇာတိ ျဖစ္သည္။ အသက္ ၁၁ ႏွစ္ေလာက္မွာ သူဟာ မိန္းမလ်ာ ဆိုတာကို စၿပီး သတိထားမိလာခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ မိသားစု ပတ္ဝန္းက်င္၏ ဖိအားကိုလည္း သူေတာ္ေတာ္ ခံလိုက္ရသည္။
“ကြၽန္မကို မိန္းမလ်ာ ျဖစ္လို႔ဆိုၿပီး အစ္ကိုေတြက ေသနတ္နဲ႔ ပစ္မယ္ေတာင္ လုပ္ပါတယ္။ ကြၽန္မကို ကတုံး တုံးၾကတယ္။ ကြၽန္မလည္း ဂ်ာကာတာကို ျပန္ေျပး လာခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိပ္မုန္းတာပဲ အဲဒီတုန္းက။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္ ကြၽန္မဟာ လိင္ေျပာင္း ျဖစ္ေပမယ့္ အမ်ားေကာင္းက်ဳိးေတြ လုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ကမာၻႀကီးနဲ႔ ကြၽန္မ မိသားစုကို ျပမယ္လို႔ေပါ့” ဟု မာမီယူလီက အားအင္အျပည့္ျဖင့္ ေျပာၾကားသည္။
လူရွစ္ရာခန္႔က သူတို႔ေဂဟာမွာ လာေနလိုသည္ဟု စာရင္း ေပးထားတာေၾကာင့္ တိုးခ်ဲ႕ ေဆာက္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ ႀကဳိးစားေနပါသည္ဟု မာမီယူလီက ဆိုသည္။
အသိုင္းအဝိုင္းက မည္မွ်ပင္ ခြဲျခားဆက္ဆံပါေစ၊ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းအတြက္ ဘယ္ေလာက္ပင္ ခက္ခဲပါေစ ဘဝတူ သက္ႀကီး႐ြယ္အိုမ်ားအတြက္ အသည္းအသန္ ႀကဳိးစားေပးေနသည့္ စိတ္ထားက ခ်ီးက်ဴးေလာက္သည္။ မည္သည့္လိင္ကို တပ္မက္သည့္ မည္သို႔ေသာ လူစားမ်ဳိး ျဖစ္ပါေစ ေလာကအက်ဳိး သယ္ပိုးႏိုင္ေၾကာင္းကို ကမာၻႀကီးႏွင့္ ေသနတ္ျဖင့္ ခ်ိန္ခဲ့ေသာ သူ႔အစ္ကိုမ်ားကို သက္ေသျပႏိုင္ရန္ မာမီကေတာ့ အားအင္အျပည့္ျဖင့္ ႀကဳိးစားေနသည္။
ပန္းႏုေရာင္ အိမ္ကေလးသည္ အင္ဒိုနီးရွား သက္ႀကီး႐ြယ္အို လိင္ေျပာင္းမ်ား အတြက္ေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ေနရာေလး ျဖစ္ေနသည္။
သန္႔ဇင္စုိး
The Voice Myanmar