သားသမီးကို ခ်စ္ေတာ့ခ်စ္ပါ သို႔ေသာ္ မနွစ္မိပါေစနဲ႔
photo:googleကၽြန္ေတာ္ နိုင္ငံျခားတြင္ အလုပ္ေနရင္း သၾကၤန္ပြဲေတာ္ ကိုျမန္မာျပည္တြင္ ႏႊဲေပ်ာ္ခ်င္သျဖင့္ ျမန္မာျပည္ သို ့ျပန္လာခဲ့ ပါသည္ ။ အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ အေမက ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပန္မသြားေစခ်င္သျဖင့္.... " သားရယ္ျပန္မသြားပါနဲ ့ေတာ့လား သားလည္း ပညာတတ္တ စ္ေယာက္ပဲ သား၀ါသနာပါတဲ့ အလုပ္တစ္ခု ခုေရြးခ်ယ္ျပီး ဒီမွာပဲ လုပ္ကိုင္ပါလား " " သား ဒီကိုလာလည္ တာပါ အေမ လာလည္တဲ့ အခိုက္ ေအးေအး ေဆးေဆးေန ပါရေစအေမရယ္ "
အေမကို ကၽြန္ေတာက္ဟိုမွာ အလုပ္လုပ္ရင္း ကိုယ့္ဟာကိုယ္ထမင္း ဟင္းခ်က္ အ၀တ္ေလွ်ာ္ လုပ္တာေတြေျပာျပေတာ့ အေမက အေဖ့ကိုအျပစ္တင္ ပါသည္ ။ " ရွင္လုပ္လို ့ ငယ္ငယ္ကတည္းက အေမခ်က္ေၾကြးတဲ့ ထမင္းစား အေမေလွ်ာ္ဖြတ္ ေပးတဲ့အ၀တ္ကို အဆင္သင့္၀တ္လာတာ အခုေတာ့ သူမ်ားနိုင္ငံမွာအလုပ္သြားလုပ္ ေတာ့မွပဲ ကၽြန္မသားေလးပင္ပမ္းရတယ္ "
အေဖကေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာ အေမ့ကိုသာျပံဳးျပီးၾကည့္ေနပါသည္ ။ " အေမကလည္း အေဖ့ကို အျပစ္မတင္ပါနဲ ့ သားကအေဖ့ကို နိုင္ငံျခားမွာအလုပ္ သြားလုပ္ခိုင္းလို ့ေက်းဇူးေတာင္တင္ေနတာ"
" ဘုရားေရ စိတ္ပူေနတဲ့ အေမလုပ္သူကိုေတာ့ ေက်းဇူးမတင္ပဲ သားလုပ္တဲ့သူကို ခိုင္းစားတဲ့ အေဖ ကိုေက်းဇူးတင္သတဲ့ မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူးဟင္းး " " အေမစဥ္းစားၾကည့္ေလ သားသာဒီမွာေနရင္ ဘာမွသိမွာတတ္မွာမလုပ္ဘူး" အေမ့စီမံခန္ ့ခြဲမႈေအာက္မွာပဲ ေက်ာ့ေက်ာ့ေလးေနမိမွာ "
" အဲ့ဒါမေကာင္းဘူးလား သားသက္သက္သာသာေန ေနရတာေလ "
" မေကာင္းဘူးအေမ အဲ့လိုအေမ့ကိုအားကိုးေနေတာ့ သားမွာရွိတဲ့ အရည္အခ်င္း ေတြကိုဘာမွ မသံုးတတ္ခဲ့ဘူး ။ အေမကိုမွီခိုေနတဲ့ လူပ်င္းတစ္ေယာက္ပဲျဖစ္ေနခဲ့ ရတယ္ ။ နိုင္ငံျခားမွာအလုပ္သြား လုပ္လုိက္ေတာ့ သားပညာအသစ္ေတြ တတ္ခဲ့ တယ္ ။ သားရဲ့အစြမ္းအစေတြကိုလည္း ထုတ္ျပီး သံုးခြင့္ရခဲ့တယ္။
ဘာ ပညာအသစ္ေတြလည္း သားကဘာေတြတတ္ခဲ့လို ့လဲ။ ေကာင္းပါၿပီ အေမသိေအာင္ သားေျပာျပ ပါ့မယ္ ။ ပထမေရာက္ေရာက္ခ်င္း အ လုပ္ရွင္ကေနစရာအိမ္ေပးထားေတာ့ သားတို ့သူငယ္ခ်င္းေတြ ထမင္းစုျပီးခ်က္စား ၾကတယ္ ။ ဟင္းခ်က္တတ္တဲ့သူကဟင္းခ်က္ေပါ့ ။ ထမင္းကေပါင္းအိုးနဲ ့ခ်က္တာ ဆိုေတာ့ျပသနာမရွိေပမဲ့ ဟင္းခ်က္တာက ျပသနာရွိလာတယ္ ။ သားကဟင္းမ ခ်က္တတ္ေတာ့ ထမင္းပဲ ဒိုင္ခံခ်က္ရတယ္ ။
က်န္တဲ့သူေတြက ဟင္းခ်က္ေပါ့ ။ သားကငယ္ငယ္ကတည္းက အေမခ်က္ေၾကြးတာစားလာခဲ့တာဆိုေတာ့ ဘယ္ခ်က္ တတ္မလဲ ။ သူတို ့ကဟင္းမခ်က္တတ္တဲ့သားကို ၀ိုင္းစၾကတာေပါ့။ သားလည္းနဲနဲ ရွက္လာေတာ့ ဟင္းခ်က္တတ္တဲ့အကိုၾကီးဆီမွာဟင္းခ်က္သင္ရ ေတာ့တာေပါ့။ ဟင္းခ်က္သင္ရ တာေတာ္ေတာ္ စိတ္၀င္စားဖို ့ေကာင္းတယ္ အေမ။ အေမ့ကိုလည္းေတြးျပီး သနားမိတယ္။ ဘာလို ့လည္း ဆိုေတာ့ ဟင္းမခ်က္ခင္ ငါးကိုင္တဲ့နည္း ၾကက္သားခုတ္တဲ့နည္း ေတြ ကိုေသေသျခာျခာသင္ခဲ့ရတယ္ အေမ။ ငါးတို ့ၾကက္သားတို ့ကိုကိုင္ရင္ ဘယ္လိုဒါးမ်ိဳးသံုးရမယ္။ ၾကက္သြန္နီအာလူးလွီးရင္ ဘယ္လို ဒါးမ်ိဳးေတြ သံုးရတယ္ဆိုတာကအစ အေသး စိတ္သင္ခဲ့ရလို ့ ပဲအေမ ။ အိမ္မွာအေမ အသံုးျပဳတဲ့ ဒါးအၾကီးအေသးေတြကိုေတာင္မ်က္စိထဲျပန္ျပီးျမင္ ေယာင္လာတယ္။ ဟင္းကိုဆီသတ္ၿပီးခ်က္တဲ့နည္း အသား ငရုပ္သီး ၾကက္သြန္ေရာျပီး လံုးခ်က္တဲ့နည္းေတြကအစသင္ခဲ့ရတယ္အေမ။ ျပီးေတာ့ အ၀တ္ေလွ်ာ္ မယ္ဆုိရင္ ဆပ္ျပာမႈံ ့နဲ ့ေရာစိမ္ထားျပီး ဘယ္ လိုေလွ်ာ္ရမယ္ဆိုတာကအစ အဲ့ဒီအကိုၾကီးကသားကို သင္ေပးတယ္ ။ ကိုယ့္ဟာ ကိုယ္လုပ္ေတာ့မွပဲ ထမင္းခ်က္ ဟင္းခ်က္ အ၀တ္ေလွ်ာ္အလုပ္ေတြဟာ ဘယ္ ေလာက္ပင္ပမ္းတယ္ဆိုတာ သားကိုယ္ေတြ ့သိခဲ့ရတယ္ ။ မိသားစုအားလံုးအတြက္ အေမ လုပ္ေပးခဲ့တာ ဘယ္ေလာက္ပင္ပမ္းခဲ့သလဲဆိုတာ သားေတြးျပီး စိတ္မ ေကာင္းျဖစ္ခဲ့ရတယ္အေမ။
ရြယ္တူသူငယ္ခ်င္းေတြေပါင္းမိေတာ့မွပဲ လူေတြရဲ ့စိတ္ေတြကိုလည္း သတိထားမိေလ့လာ မိေတာ့တယ္ အေမ ။ တေယာက္နဲ ့တေယာက္လူခ်င္း တူေပမဲ့အသက္ရႈခ်င္းမတူဘူးလို ့ အေဖေျပာခဲ့တဲ့စကား သူတို ့ေတြနဲ ့ ေပါင္းမိေတာ့မွသိလာရတယ္ ။
ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ရွိတဲ့သူ ။ တစ္ကိုယ္ေကာင္းစိတ္ရွိတဲ့သူ တစ္ဖက္သားကိုကူညီတတ္သူ။ ကိုယ္က်ိဳး သာၾကည့္တဲ့သူ တစ္ဖက္သားကိုတင္စီးတတ္တဲ့သူ။ တစ္ဖက္သားကို မေကာင္းေျပာျပီး ေခ်ာက္တြန္းျပီး အခြင့္အေရးယူတတ္တဲ့သူ ။ မူးယစ္ေဆး အရက္ ေတြကိုသံုးျပီးကိုိုယ့္ကိုယ္ကို ဖ်က္ဆီးေနတဲ့သူ။ ကိုယ္ရတဲ့ ပိုက္ဆံကိုသူေဌး သားလိုထင္သလိုသံုးျပီး မိဘအေၾကြးေတြကို ဥပကၡာျပဳေနတဲ့သူ။ တကယ့္လူမ်ိဳး စံုရဲ ့စိတ္ေတြကို ေလ့လာခြင့္ရခဲ့တယ္။ အလုပ္ထဲမွာလည္း အလုပ္ကိုေလးေလးစားစား တန္ဖိုးထားလုပ္တဲ့ သူနဲ ့ ေပ့ါေပါ့ ဆဆလုပ္တဲ့သူေတြရဲ ့ကြာျခားခ်က္ကိုလည္း သိခဲ့ရတယ္။ အလုပ္ကို ေလးေလးစားစား တန္ဖိုးထားျပီးလုပ္ရင္ အလုပ္ရွင္သူေဌးက ကိုယ့္ကိုဘယ္လိုအခြင့္ အေရးေတြေပးလာတတ္သလဲဆိုတာ သိလာခဲ့ရတယ္။ အလုပ္ဆိုတာပိုက္ဆံရရံု တင္မဟုတ္ဘူး အလုပ္အေပၚမွာထားတဲ့စိတ္ထားေၾကာင့္ အလုပ္ကိုကၽြမ္းက်င္ လာျပီး ရရွိလာတဲ့အခြင့္အေရးေတြေၾကာင့္ အလုပ္လုပ္ရတာပိုေပ်ာ္လာတယ္။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့ေတြ ့ျပီး ေကာင္းတာကိုယူ မေကာင္းတာကိုပယ္ နဲ ့သားလည္း ပညာေတြဗဟုသုတေတြ သင္ယူခဲ့ရတယ္အေမ။
" အင္း သားေျပာေတာ့လည္းဟုတ္သလိုလိုပဲ "
သားေတြးမိတာကေတာ့ သားတို ့လိုလူငယ္ေတြဟာ ျပည္တြင္းမွာပျဲဖစ္ျဖစ္ ျပည္ပမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မိဘနဲ ့ ခြဲျပီးကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္ရပ္ျပီး၀ါသနာပါတဲ့ အလုပ္ေတြကိုစြန္ ့စြန္ ့စားစား သြားလုပ္သင့္တယ္ ။ဒါမွ ပတ္၀န္းက်င္ကသင္ေပး တဲ့အတတ္ပညာေတြကို သင္ခြင့္ရမယ္ ။ အဲ့ဒီလို သိသြားတတ္သြား ေတာ့ ဘာျဖစ္လာသလဲဆိုရင္ ကိုယ္ဘယ္လိုပညာမ်ိဳးေတြတတ္လာတယ္ ။ဘယ္လို ပညာေတြကို မတတ္ေသး ဘူး ဆိုတာ ကအစေပါ့ အေမ ။
စိတ္၀င္စားတဲ့ပညာေတြကို ဘယ္လိုသင္သင့္တယ္ဆိုတာေတြးမိလာတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ယံုၾကည္မႈရွိလာတယ္ ။ လူတစ္ေယာက္ဟာ ငါဒီတစ္ခုကို ေသေသျခာျခာသိ ေသေသျခာျခာတတ္ျပီလို ့ သိလိုက္လို ့ခံစားလိုက္ရတဲ့ ခံ စားမႈဟာ တစ္ျခားလူမသိေပမဲ့ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ မဟာေအာင္ျမင္မႈ အျဖစ္ ေက်နပ္မႈေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုျဖစ္ေစတယ္အေမ ။ တိုးတက္ခ်င္စိတ္ရွိတဲ့လူငယ္တိုင္းဟာ မိမိဘ၀အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အတတ္ပညာအသစ္ေတြကို သင္ယူေနရင္းပဲ ေပ်ာ္ ေနေတာ့တာပဲ ။ တစ္ခ်ိဳ ့ဆိုရင္ ပညာရပ္ တစ္ခုေနာက္ကို ထမင္းေမ့ဟင္းေမ့လိုက္ တတ္ၾကတယ္လို ့ေတာင္ၾကားဘူးတယ္ ။ အဲ့လိုလူေတြဟာ သူ၀ါသနာပါတဲ့ ပညာရပ္ကို ကၽြမ္းကၽြမ္း က်င္က်င္ တတ္ေျမာက္သြားျပီး ဆရာတစ္ဆူအျဖစ္ ေရာက္ သြားေတာ့တာပဲ ။
" အင္း ငါ့သားေလးေတာင္ အရင္ကနဲ ့မတူေတာ့ဘူး ေတာ္ေတာ္ေျပာင္းလဲ သြားတာပဲ" " ဟုတ္တယ္အေမ အဲ့ဒါအေဖ့ေက်းဇူးေတြေၾကာင့္ သားဟာကိုယ္ေျခေထာက္ ေပၚကိုယ္ရပ္တည္နိုင္တဲ့ လူငယ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ရတာ ။ သားသင္ခဲ့ရတဲ့ပညာ ေတြဟာ တစ္ျခားသူေတြအတြက္ေတာ့ မလိုအပ္ဘူး လို ့ထင္ခ်င္ထင္မယ္အေမ မိဘအရိပ္က ိုခိုေနျပီး လူပ်င္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတဲ့ သားအတြက္ကေတာ့ တ ကယ့္ကိုလိုအပ္တဲ့ ဘ၀သခၤန္းစာေတြပါ အေမ ။ ေက်ာင္းမွာ သင္္ခြင့္မရခဲ့တဲ့ ဘ၀ထဲ ကသခၤန္းစာေတြပါ အေမရယ္"
ကၽြန္ေတာ့္ စကားေတြေၾကာင့္ အေမက အေဖ့ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးျပီး ထသြားပါ ေတာ့သည္။ အေဖကေတာ့အ ေမ့ကိုၾကည့္ျပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို လွည့္ၾကည့္ကာ တစ္ ဟား ဟား နွင့္ရယ္ေမာေနပါေတာ့ သည္ ။
ကိုေမာင္ေမာင္
ေရႊျမိဳ ့ေတာ္