စမတ္ဖုန္းမ်ား၏ ေကာင္းက်ဳိး၊ ဆုိးျပစ္
ယခုတပတ္ထုတ္ The Economist စာေစာင္တြင္ စမတ္ဖုန္းေတြ အေၾကာင္းကိုေရး ထား သည့္ ေဆာင္း ပါးတစ္ပုဒ္ကုိ ဖတ္ရသည္။ ကုိယ္တုိင္ ကလည္း၊ ဖုန္းေရာဂါႀကီးသူ၊ ဇနီးႏွင့္သမီး မ်က္ႏွာထက္ ဖုန္းမ်က္ ႏွာျပင္ကုိ၊ ၾကည့္ေနသည့္ အခ်ိန္က ပုိမ်ားသူဆုိေတာ့ ထုိေဆာင္းပါးကုိ စိတ္ဝင္ စားသည္မွာ မဆန္း။ ၾကည့္ေလ ‘စမတ္ ဖုန္းမ်ား သည္ ေနရာတကာ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနသည္။ စဲြလမ္းတတ္သည္၊ ေျပာင္းလဲပစ္ႏုိင္ သည္ တဲ့။
၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလက ေပၚေပါက္လာခဲ့ေသာ ပလပ္စတစ္၊ သတၱဳႏွင့္၊ ဆီလီကြန္ ေပါင္းစပ္ထား ေသာ ထုိဖုန္းသည္ ေလာကႀကီးကို ေျပာင္းလဲပစ္မည္ဟုေႂကြးေၾကာ္ခဲ့သလုိ (၂၁) ရာစုတြင္ အေရာင္းရဆုံး အသုံးအေဆာင္တစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ကြန္ပ်ဴတာေတြထက္ ေလးဆေရာင္းေကာင္းသည္။ အရြယ္ေရာက္ လူႀကီးတဝက္ခန္႔က စမတ္ဖုန္းကိုင္ၾက၊ ၂၀၂၀ တြင္ ၈၀ ရာခုိင္ႏႈန္း ကိုင္ၾကမည္။
အေမရိကန္ေတြက တစ္ေန႔ ႏွစ္နာရီေက်ာ္ၾကာ သုံးၾကသည္။ ၿဗိတိသွ်ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြက ႐ုပ္ျမင္ သံၾကားေတြ ကြန္ပ်ဴတာေတြ၊ ဂိမ္းေတြထက္မုိဘုိင္းဖုန္းေတြကုိ ပုိသေဘာက်ၾကသည္။ တကယ္လည္း၊ မုိဘုိင္းဖုန္းမွာက၊ ႐ုပ္သံေတြ၊ ကြန္ပ်ဴတာေတြ၊ ဂိမ္းေတြအားလုံးပါသည္။ စမတ္ဖုန္းကုိင္သူ ၈၀ ရာခုိင္ႏႈန္းက အိပ္ရာမွထထခ်င္း ၁၅ မိနစ္အတြင္း တယ္လီဖုန္းေကာက္ကုိင္ၿပီး စာအဝင္စစ္ၾက၊ သတင္းဖတ္ၾကသည္။ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ေယာက္ထဲ အတူရွိခ်ိန္၌ပင္ မုိဘုိင္းဖုန္းသုံးသည္ဟု ဝန္ခံသူက လည္း ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိသည္။
အိပ္ခန္းထဲမွာသာမဟုတ္၊ ဘဝတြင္ ရွင္သန္ေရး၊ လုပ္ငန္းေတြ ပုံစံသစ္ျဖစ္ေပၚေရး၊ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ကုိ ေျပာင္းလဲပစ္ေရးတုိ႔အတြက္ပါ အသုံးဝင္အေရးပါသည္။ စမတ္ဖုန္းေတြက၊ အရြယ္ငယ္ေသာ္လည္း ယခင္က ဧရာမကြန္ပ်ဴတာႀကီးေတြ လုပ္ႏုိင္သည့္အလုပ္ေတြ၊ ကိန္းဂဏန္းအတြက္အခ်က္ေတြကုိ ႏုိင္ နင္းသည္။ စရိတ္လည္းသက္သာသည္။ စရိတ္ေတြက ထပ္လည္က်ဦးမည္။ လက္ကိုင္ဖုန္းက ကုိယ္ သြားေလရာပါေနၿပီး ဘယ္သူႏွင့္ ဘယ္ေလာက္စကားေျပာတာ ဘယ္ဝက္ဘ္ဆုိက္ဝင္ၾကည့္တာ၊ ဘယ္ သြားတာေတြ အကုန္သိရွိ မွတ္တမ္း တင္ထားသည့္အျပင္ ကုိယ့္က်န္းမာေရး ဘယ္ေလာက္ေကာင္း သည္ကုိပင္ သိေနႏုိင္သည္။ ထုိသတင္း အခ်က္အလက္ေတြက လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ အတြက္ လည္း ေကာင္း၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြ အတြက္လည္းေကာင္း အသုံးဝင္သည္။
တယ္လီဖုန္း Application (Apps) ေတြက သတင္း အခ်က္အလက္ေတြ စုေပးသည္။ စရိတ္ သက္သာ ေစ်းႏႈန္းသက္သာတာေတြသာမက တဲြရမည့္သူေတြႏွင့္ ခ်ိတ္ေပးသည္။ အနာဂတ္တြင္ တယ္လီဖုန္း ေတြက ကုိယ့္အေၾကာင္းသိလြန္းေနၿပီး အလုပ္အကုိင္ေျပာင္းရန္၊ အႀကံျပဳေကာင္းျပဳမည္။ သုိ႔မဟုတ္ ကုိယ့္ႏွလုံးခုန္သံ မူမမွန္သည္ကုိ၊ ကုိယ္အရင္သိထားၿပီး၊ ဆရာဝန္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံျပသ ခြင့္ေတာင္းခ်င္ ေတာင္းေပးထားႏုိင္မည္။
တယ္လီဖုန္းကုိ တခ်ိန္လုံးငုံ႔ၾကည့္ေနလွ်င္ ဇက္ေၾကာေတြ၊ ခါး႐ုိးေတြပင္ပန္းမည္မွာ ယာယီမွ် သာျဖစ္ ႏုိင္ေသာ္လည္း ဖုန္းမရွိလွ်င္ မေနတတ္၊ မထုိင္တတ္၊ လက္ထဲကုိင္ထားစရာ မရွိလွ်င္ ဟာတာ တာျဖစ္ ေလာက္ေအာင္ စဲြလမ္းမႈ၊ အားကုိးမႈေရာဂါျဖစ္ႏုိင္သည္။ နာရီမပါ ကားမေမာင္းရလွ်င္ မေနတတ္ တာ မ်ဳိး၊ တယ္လီဖုန္းမပါလွ်င္ ဘဝပ်က္သေလာက္ ခံစားလာရမည္။ ေၾကာက္စရာ အေကာင္းဆုံးမွာ တယ္ လီဖုန္းေတြက ကိုယ္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ သတင္း အခ်က္အလက္ေတြကုိ လူတကာေလွ်ာက္ေဝမည္ သို႔မဟုတ္ ေရာင္းစားမည့္ ကိစၥျဖစ္သည္။
ယခုအခါ ကိုယ္ေျပာသမွ် ၾကားျဖတ္နားေထာင္ႏုိင္သူ ဆင္းမ္ကဒ္ေတြအားလုံးရွိ အခ်က္အလက္ေတြ အားလုံးရယူႏုိင္သူေတြ ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံေတြမွာေရာ အာဏာရွင္ႏုိင္ငံေတြမွာပါ ရွိေနၿပီ။ ကိုယ့္ရဲ႕လွ်ဳိ႕ဝွက္ ခ်က္ေတြ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာကိစၥေတြ အရွက္တကဲြ အက်ဳိးနည္းျဖစ္စရာကိစၥေတြ ေပါက္ၾကား သြားႏုိင္ သည္။ တဘက္တြင္၊ စုိးရိမ္စရာေတြရွိသလုိ အျခားတဘက္တြင္ အက်ဳိးေက်းဇူးေတြရွိရာ အက်ဳိးေက်းဇူးေတြ က သာလြန္သည္ဟု တြက္ဆၾကသည္။
တယ္လီဖုန္းေတြက လူသန္းေထာင္ခ်ီၿပီး စုေပးႏုိင္သည္။ ယခုအခါ ေစ်းအေပါဆုံး စမတ္ဖုန္းေတြ က၊ ေလးေသာင္းေလာက္သာ တန္ရာယခုထက္ပုိ၍ ေစ်းက်ဦးမည္ျဖစ္၍ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ အသုံးျပဳလာ ဖြယ္ရွိသည္။ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ လုပ္ရပ္ေတြကုိ ႏုိင္ငံသားေတြကမွတ္တမ္းတင္ၾက၊ ျဖန္႔ေဝ ၾက၊ ကဲြျပားေသာ သေဘာထားေတြ ေဖာ္ထုတ္ဖုိ႔အတြက္လည္း အသုံးဝင္သည္။
ယခင္ကလုိ အစုိးရကသာ ျပည္သူေတြကုိစုံစမ္းေထာက္လွမ္းရန္အတြက္ တဖက္သတ္ အသုံးခ်ႏုိင္ တာမ်ဳိး မဟုတ္၊ စိန္ေခၚစရာ လက္နက္ကိရိယာတစ္ခုလည္း ျဖစ္လာေနသည္။
ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကုိ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြက စိတ္ဝင္စားသလုိ သုေတသန လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္လည္း အေထာက္အကူျဖစ္သည္။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအေၾကာင္း သန္း ေခါင္ စာရင္းေကာက္သလုိ စမတ္ဖုန္းေတြက ေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္သည္။ ၿပီးေတာ့ ရလဒ္ထြက္ဖုိ႔ အေရး ႏွစ္ရွည္ လမ်ား ေစာင့္ဆုိင္းစရာမလုိ ခ်က္ခ်င္းအေျဖထုတ္ေပးႏုိင္သည္။ သင့္ေတာ္ေသာ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းမ်ား ခ်မွတ္ၿပီးဘယ္သူဘယ္ဝါ မေဖာ္ျပဘဲ ကိန္းဂဏန္းအခ်က္အလက္မ်ားကုိ ယာဥ္ေၾကာ ထိန္းရန္၊ ရာဇဝတ္ မႈေတြ တားဆီးရန္၊ ကူးစက္ေရာဂါမ်ားကုိ ဟန္႔တားရန္တုိ႔အတြက္ အသုံးျပဳႏိုင္ သည္။
အႀကီးမားဆုံးေသာ အက်ဳိးတရားမွာ စီးပြားေရးအရရရွိေသာ ရလဒ္ျဖစ္သည္။ လူတစ္ရာမွာ၊ တယ္လီ ဖုန္း ၁၀ လုံးတုိးလာလွ်င္ တစ္ဦးက်သင့္ေငြ ၁ ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္ တုိးေစႏုိင္သည္။ ဘဏ္အသုံးျပဳမႈမ်ား လာေစႏုိင္သည္ဟု ဆုိသည္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကိုလည္း၊ မၾကားဘူးေသာ ျမန္ႏႈန္းမ်ားျဖင့္ ေျပာင္း လဲႏုိင္သည္။ Uber ၏သက္တမ္း ငါးႏွစ္၊ မျပည့္ေသးေသာ္လည္း ၅၅ ႏုိင္ငံတြင္သုံးေနၿပီ။ Whats App သည္ ၂၀၀၉ ကေပၚခဲ့ေသာ္လည္း တေန႔တေန႔ စာတုိကုေဋေလာက္ပုိ႔ေနႏုိင္ၿပီ။ တယ္လီ ဖုန္းေတြကုိ၊ ပလက္ေဖာင္းအျပည့္ အသုံးျပဳကာ၊ လုပ္ငန္းငယ္ေတြက စိတ္ကူးတစ္ခုကုိ စရိတ္သက္ သက္သာသာႏွင့္ စမ္းသပ္အသုံးျပဳႏိုင္မည္။ လူေတြသေဘာက်၍ ကမၻာႏွင့္ခ်ီ၍ ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားႏုိင္သည္။ ကမၻာႏွင့္ခ်ီ၍ တီထြင္ ဖန္တီးႏုိင္စြမ္း ျဖစ္ေပၚေစသည္။
နည္းပညာတို႔၏ သေဘာ သဘာဝကပင္လွ်င္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကုိ ေမးခြန္းထုတ္ေလ့ရွိသည္။ အထူးသ ျဖင့္၊ လူေတြက နည္းပညာေတြႏွင့္ လုိက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းလဲလာသည့္အခါ နည္းပညာ ေတြ က ျပႆနာရွာတတ္သည္။ စမတ္ဖုန္းမ်ားသည္လည္း ထုိ႔အတူပင္ ျဖစ္သည္။
ႏုိင္ငံသားေတြကုိ စမတ္ဖုန္းေတြမွတစ္ဆင့္ မ်က္လုံးေဒါက္ေထာက္ၾကည့္ေနျခင္းကုိ အကာအကြယ္ မေပးႏုိင္လွ်င္ အခ်ဳိ႕လူေတြ ဒုကၡေရာက္မည္။ ေက်ာခုိင္းသူေတြလည္းရွိမည္။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားအေနျဖင့္ ကုိယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥႏွင့္ အက်ဳိးအျမတ္ကုိ ခ်င့္ခ်ိန္တတ္ေစရန္ တန္ဖုိးေတြ စံခ်ိန္စံညႊန္းေတြ သတ္မွတ္ေပးရမည္။ မည္သည့္ အတုိင္းအတာအထိ လက္ခံႏုိင္သည္ကုိ အစုိးရေတြက တိတိက်က် သတ္မွတ္ေပးရမည္။ တဖက္တြင္ ရွစ္ႏွစ္အတြင္း စမတ္ဖုန္းေတြ အေျပး သန္သေလာက္ကုိ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္အစုိးရေတြက ေနာက္ေကာက္က်ေနဆဲျဖစ္သည္။
(ညႊန္း - Plaret of the Phone)
ေၾကးမုံသတင္းစာ
မတ္လ (၉) ရက္၊ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္
--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး(သုတစြယ္စုံ)(lwanmapyay.blogspot.com) Facebook Page Twitter Google+