The Secret of success inspiring
(၂) (၁၉၃၃)ခုႏွစ္မွာ ႐ုပ္႐ွင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ Fred Astaire က Metro-Goldwyn-Mayer, Inc. ႐ုပ္႐ွင္ ကုမၸဏီမွာ ပထမဆံုး အႀကိမ္ အစမ္းသ႐ုပ္ေဆာင္ ဝင္လုပ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာ ရွိတဲ့ ဒါရိုက္တာက စာရြက္ေပၚမွာ "သ႐ုပ္ေဆာင္ ပညာကို မတတ္သူ၊ အကအေၾကာင္း နားမလည္သူ" လို႔ ေရးၿပီး သူ႔ကိုေဝဖန္ ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ Fredက အဲဒီစာရြက္ကို ေဘာင္သြင္းၿပီး Beverly Hills က သူ႔ေနအိမ္မွာ ခ်ိတ္ဆဲြ ထားခဲ့တယ္။
(၃) အေမရိကန္ ေဘာလံုးနည္းျပ Vince. Rembadi ဟာ အရင္က "ေဘာလံုး အေၾကာင္း နားမလည္သူ၊ တိုက္ခိုက္ဖို႔ စြမ္းရည္နည္းသူ" လို႔ အေဝဖန္ခံ ခဲ့ရတယ္။
(၄) ဒႆေဗဒပညာရွင္ ဆိုကေရးတီးကို လူေတြက "လူငယ္ေတြရဲ႕ အေတြးကို က်ဆံုးေအာင္ ဖ်က္ဆီးသူ" လို႔ အေျပာခံ ခဲ့ရတယ္။
(၅) Peter J Daniel (၄)တန္းတုန္းက ဆရာမ Philip ရဲ႕ အဆူအဆဲကို ခံခဲ့ရတယ္။ "ပီတာ.. မင္းဦးေႏွာက္ က မေကာင္းဘူး။ စာလည္း မလိုက္ႏိုင္ဘူး။ မင္းကိုေတာ့ တိုးတက္ေအာင္ျမင္ဖို႔ လမ္းမျမင္ဘူး"
အသက္(၂၆)ႏွစ္အထိ စာအခ်ဳိ႕ကို ပီတာ မဆိုတတ္ခဲ့ေသးဘူး။ တစ္ခါက သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က သူ႔ကို Napoleon Hill ေရးသားထားတဲ့ "Think and Grow Rich" ဆိုတဲ့စာအုပ္ကို ရြတ္ဆိုျပခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္း မွာ ပီတာဟာ အရင္က သူအၿမဲရန္ျဖစ္ေနက်လမ္းကို ဝယ္ယူခဲ့ၿပီး "Miss Phillips You Were Wrong" ဆိုတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ေရးသား ထုတ္ေဝႏိုင္ခဲ့တယ္။
(၆) Little Women စာအုပ္ေရးခဲ့တဲ့ ဆရာမLouisa May Alcott (1832 – 1888) ကို သူ႔အိမ္က အိမ္ေဖာ္ ဒါမွမဟုတ္ အပ္ခ်ဳပ္သမ လုပ္ရလိမ့္မယ္လို႔ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တယ္။
(၇) ဂီတပညာ႐ွင္ Beethoven တေယာတီးသင္တုန္းက ပါးနပ္ကြၽမ္းက်င္မႈမရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ေရးတဲ့ သံစဥ္ကိုပဲ သူတီးခဲ့တယ္။ အေျပာင္းအလဲလည္း မလုပ္ရဲတာေၾကာင့္ ဆရာကသူ႔ကို ဂီတနဲ႔မအပ္စပ္ သူလို႔ေျပာခဲ့တယ္။
(၈) ျပဇာတ္အဆုိေတာ္ Karusselရဲ႕ ခ်ဳိသာတဲ့အသံက ကမာၻအႏွံ႔ျပန္႔ခဲ့ဖူးတယ္။ သူ႔မိဘေတြက သူ႔ကို အင္ဂ်င္နီယာတစ္ဦး ျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့သလို သူ႔ဆရာက သူ႔အသံဟာအက္ရွတဲ့အတြက္ သီခ်င္းဆိုဖို႔ မသင့္ေလ်ာ္ဘူး လို႔ေျပာခဲ့တယ္။
(၉) "The Origin of species" ေရးခဲ့တဲ့ဒါဝင္ကို ငယ္စဥ္ခ်ိန္မွာ သူ႔ဖခင္က "လုပ္သင့္တာကိုမလုပ္ဘဲ တစ္ခ်ိန္လံုး အမဲလိုက္၊ ေခြးဖမ္း၊ ၾကြက္ဖမ္းလုပ္ေနရသလား"လို႔ အၿမဲဆူပူခဲ့တယ္။ သူ႔ကိုယ္ေရး အတၳဳပၸတၱိမွာ ဒါဝင္က "ငယ္ငယ္တုန္းက ဆရာေတြနဲ႔ လူႀကီးေတြက ကြၽန္ေတာ္ဟာ အျဖစ္မရွိသူ အသိဉာဏ္နည္းနည္းမွ မရွိသူလို႔ေျပာခဲ့တယ္" လို႔ေရးခဲ့တယ္။
(၁ဝ) ျပင္သစ္ပန္းပု ပညာ႐ွင္ Auguste Rodinရဲ႕ဖခင္က သူ႔မွာ တံုးအတဲ့ သားတစ္ေယာက္ရွိတယ္လို႔ အၿမဲတမ္း စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ညည္းညဴခဲ့တယ္။ ဆရာေတြရဲ႕ အၾကည့္မွာ Rodinရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ မည္းေမွာင္ေနတယ္။ အႏုပညာေက်ာင္းကို သံုးႀကိမ္တိတိေျဖခဲ့ေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ ဦးေလးျဖစ္ သူကသူ႔ကို "ကယ္တင္ဖို႔ ေဆးမရွိတဲ့တံုးအသူ"လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။
(၁၁) "စစ္နဲ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရး" စာအုပ္ကိုေရးခဲ့တဲ့ လီယိုေတာ္စတြိဳင္း တကၠသိုလ္တက္စဥ္က စာမလိုက္ႏိုင္ လို႔ ေက်ာင္းထုတ္ ခံခဲ့ရတယ္။ ဆရာက သူ႔ကို "စာသင္ဖို႔ ဦးေႏွာက္ မပါခဲ့သူ၊ သင္ယူဖို႔ ဝါသနာမပါသူ" လို႔ ဆိုခဲ့တယ္။
တကယ္လို႔ ဒီလူေတြဟာ "ကိုယ့္လမ္း ကိုယ္ေလွ်ာက္သူေတြ" မဟုတ္ခဲ့ရင္၊ သူတစ္ပါးရဲ႕ေဝဖန္ကဲ့ရဲ႕တာကို ဂရုစိုက္ခဲ့ရင္ ကိုယ္ပိုင္ေအာင္ျမင္မႈကို သူတို႔ဆြတ္ခူးႏိုင္ခဲ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ တကယ့္ေအာင္ျမင္တဲ့ ဘဝက ေအာင္ျမင္မႈ အႀကီးအေသးနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ တကယ္ႀကိဳးစားၿပီး ကိုယ့္ထင္ျမင္ခ်က္၊ အယူအဆအတိုင္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့သလား၊ ကိုယ္ေရြးတဲ့လမ္း၊ ကိုယ္ပိုင္လမ္းကို ယံုၾကည္မႈ အျပည့္နဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့သလား ဆိုတာနဲ႔ပဲ ဆိုင္ပါလိမ့္မယ္။
-----
မူရင္း-- J Man (丁滿）ျပဳစုတဲ့ The Secret of success inspiring စာအုပ္မွ
ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Friday, December 25, 2009)
--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး(သုတစြယ္စုံ)(lwanmapyay.blogspot.com) Facebook Page Twitter Google+