လယ္ေ၀း မုန္႔ဟင္းခါး အရည္ေဖ်ာ္ႏွင့္ အသုပ္
ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လယ္ေ၀း မုန္႔ဟင္းခါးပါ။
ဒီတစ္ပတ္ ေနျပည္ေတာ္မွာ ပြဲစည္ေနတဲ့ အေၾကာင္း စကား လက္ဆံုက်ရင္း ေနျပည္ေတာ္
လယ္ေ၀းက စားစရာကုိ အမွတ္တရ ထည့္ေရးခ်င္ တာလည္း ပါတာေပါ့။
သူက မုန္႔ဟင္းခါးဖတ္ကို ပ်ဥ္းမနား ပဲမႈန္႔ ေကာင္းေကာင္းေလးနဲ႔ ၾကက္သြန္နီ ဆီခ်က္နဲ႔ သုပ္ထားတာပါ။
ၿဖဳိးတို႔ အဘိုး ေနမေကာင္းစဥ္က သူ႔ကုိျပဳစုေပးဖို႔ လယ္ေ၀းမွာ ရက္ရွည္ တစ္လသာသာ သြားေနခဲ့ဖူးတယ္။
ကုိယ္က အဘိုးကုိ လာျပဳစုေပးတာဆုိေတာ့ အမ်ဳိးေတြက အစားအေသာက္အတြက္ တာ၀န္ယူၿပီး မ်ဳိးစံုစီစဥ္ေပးတာေပါ့။
အေဒၚေတြက မုန္႔ဟင္းခါးစားခ်င္လား။ ရန္ကုန္သူေတြ မုန္႔ဟင္းခါး လြမ္းေလာက္ၿပီ ထင္တယ္ဆုိေတာ့ ကုိယ္ကလည္း လြမ္းေနတာနဲ႔မို႔ စားမယ္ေပါ့။
လယ္ေ၀းကမုန္႔ဟင္းခါး စီစဥ္ထားေပးမယ္ဆုိေတာ့ ကုိယ္ကလည္း အင္းေပါ့။
ဒါနဲ႔ပဲ ေနာက္ေန႔ မနက္စာ စားပဲြ၀ိုင္းလည္း ေရာက္ေရာ.. သူတို႔မုန္႔ဟင္းခါးက မုန္႔ဟင္းခါးသုပ္ကုိ ငါးအရည္ ၾကည္ျပဳတ္ရည္ေလးနဲ႔ ဆမ္းၿပီး စားရတာမ်ဳိးျဖစ္ေနပါေလေရာ... အင္တင္တင္နဲ႔ စားၾကည့္လုိက္တာ... လုိက္ပြဲေတြ ဘာေတြဆြဲတဲ့အထိ ျဖစ္သြားတယ္။
ေနာက္ၿပီး မုန္႔ဟင္းခါး သုပ္ကုိလည္း ဟုိလုိမသုပ္နဲ႔၊ ဒီလုိမသုပ္နဲ႔ဆုိၿပီး ေခ်းမ်ားသြားတတ္တယ္။
တစ္ခါတေလ ႐ုိး႐ုိးေလးခ်က္ထားတဲ့ အစားအေသာက္က ပုိၿပီးခံတြင္းေတြ႕ေစတာ အမွန္ပါပဲ။
ဆစ္ဒ္နီမွာတုန္းက မုန္႔ဟင္းခါးဖတ္ေျခာက္ေတြက ၀ယ္လုိ႔ လြယ္တာရယ္၊ ပဲမႈန္႔ကလည္း အဆင္သင့္ အျမဲရွိတာရယ္၊ မုန္႔ဟင္းခါးကုိ ဟုတ္တိပတ္တိ မခ်က္တတ္ေသးတာရယ္နဲ႔ အလြယ္ကူဆံုး လယ္ေ၀း မုန္႔ဟင္းခါးကိုပဲ လုပ္စားျဖစ္တယ္။
ကုိယ္က အာသာေျပ မုန္႔ဖတ္ေလးကုိ သုပ္စားတာ။ ဂြ်န္က လာျမည္းၾကည့္ၿပီး ပန္းကန္ျပန္မေပးဘဲ အကုန္စားပစ္လိုက္တယ္။
ၿပီးေတာ့ အဲဒါ ဘာေခါက္ဆြဲလဲတဲ့။ ကဲေကာင္းေရာ.. စားလုိ႔ကုန္မွ။ ဒါနဲ႔ပဲ ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္ ဆင္းသက္ရာ.. လယ္ေ၀း၊ ေအလာ၊ ပ်ဥ္းမနားစၿပီး ဇာတ္စုံ ရွင္းျပရတာေပါ့။
ဟုိတစ္ပတ္က ေနျပည္ေတာ္ကုိ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ သြားေတာ့ အေဒၚေတြဆီက ခ်က္နည္းေတြကို ေမးျမန္းျပဳစုၿပီး ခုမွ လယ္ေ၀းမုန္႔ဟင္းခါးစစ္စစ္ကုိ ခ်က္ရင္း တစ္ခါတည္း စာဖတ္ပရိသတ္ေတြ အတြက္ပါ ျဖန္႔ေပးလုိက္ပါ တယ္ ေနာ္...
ခ်က္နည္းကုိ ေျပာျပေပးတဲ့ အန္တီၾကဴကုိလည္း ေက်းဇူးပါ။ ပ်ဥ္းမနားကုိ ပဲမႈန္႔ကုိ သယ္လာေပးတဲ့ ညီမေတာ္ ျပံဳးကုိလည္း ေက်းဇူးပါ။
ဒီခ်က္နည္းမွာ ပဲမႈန္႔အက်က္ေကာင္းေကာင္းရဖို႔က အေရးႀကီးတာမုိ႔ ဒီေတာ့ ပ်ဥ္းမနားက နာမည္ႀကီး ပဲမႈန္႔ကုိ သယ္လာေပးမယ့္သူရွိရင္ မိတ္ေဆြသာ ဖြဲ႕ထားပါေတာ့ေနာ္။
၆ (သုိ႔) ၈ ေယာက္စာ ဟင္းရည္အတြက္
ပါ၀င္ပစၥည္းမ်ား
ငါးခူ သုိ႔မဟုတ္ ငါးက်ည္း ၇၀၀ (သုိ႔) ၈၀၀ ဂရမ္
ၾကက္သြန္ျဖဴ ၂ ႁမႊာ
ပါးပါးလွီးထားေသာ ခ်င္း ၂ ျပား
ဟင္းသီးဟင္းရြက္ဆီ စားပြဲဇြန္း ၂ ဇြန္း
နံႏြင္းမႈန္႔ လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁/၈ ဇြန္း
ငံျပာရည္ လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁/၂ ဇြန္း
ကုိင္ၿပီးသား ငါးေတြကုိ အုိးတစ္လံုးထဲမွာ ငံျပာရည္ႏွင့္ ခ်င္းတုိ႔နဲ႔ ေရ ႏွစ္လီတာခြဲ ထည့္ကာျပဳတ္ပါ။
ငါးေတြက်က္ရင္ အ႐ုိးကုိထုတ္၊ အသားႏႊင္ၿပီး သတ္သတ္ထားပါ။
အရည္ကုိလည္း အ႐ုိးေတြ မပါေစရန္ စစ္ၿပီး အုိးတစ္လံုးထဲမွာ သပ္သပ္ထည့္ထားပါ။
ဒယ္အိုးထဲမွာ ဆီထည့္ကာ ဆီပူေအာင္ တည္ပါ။
ဆီက်က္ရင္ နံႏြင္းမႈန္႔ကို ထည့္ေမႊကာ ဆီသတ္ပါ။
ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိ ၾကက္သြန္ျဖဴ (ႏုပ္ႏုပ္စဥ္း/ေထာင္း) ထားတာကုိ ထည့္ကာ ဆီသတ္ပါ။
ၾကက္သြန္ျဖဴ အနံ႔ေလး သင္းၿပီးထြက္လာၿပီဆုိရင္ ငါးအသားေတြကုိ ထည့္ကာ ဆီသတ္ပါ။
ငါးအသားနဲ႔ ၾကက္သြန္ျဖဴေတြ လံုးၿပီးႏွ႔ံသြားၿပီဆုိရင္ နံႏြင္းအေရာင္ေလးလည္း ႏွံ႔သြားၿပီဆုိရင္ အုိးကုိခ်ကာ ငါးေၾကာ္ခ်က္ကို ငါးျပဳတ္ရည္ထဲသို႔ ထည့္ကာ အုိးကုိ ပြက္ေအာင္တည္ပါ။
ၾကက္သြန္နီ အေသးေလးေတြကိုလည္း တစ္ခါတည္း ထည့္တည္ပါ။
အုိးပြက္ၿပီးဆုိရင္ မီးကုိ အဆံုးထိေလွ်ာ့ကာ မီးေအးေအးနဲ႔ တည္ပါ။
ဟင္းအုိး မပြက္ပါေစနဲ႔။
အေပါ့အငန္အတြက္ ဆားကုိ သံုးပါ။
မိနစ္ ၄၀ ေလာက္အၾကာ ၾကက္သြန္နီေတြ ေပ်ာ့ၿပီးေပ်ာ္လာရင္ စားသံုးရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္ပါၿပီ။
အျခားပါ၀င္ပစၥည္းမ်ား
မုန္႔ဖတ္ ၈၀၀ ဂရမ္ (၅၀ က်ပ္သား)
ပဲမႈန္႔ ၁/၂ ခြက္
ငံျပာရည္ ၁/၄ ခြက္
ၾကက္သြန္နီဆီခ်က္ ၁ ခြက္
ပါးပါးလွီးထားေသာ နံနံပင္ သုိ႔မဟုတ္ ပဲသီး (မုန္႔ဖတ္က ေသးတာရယ္၊ အသုပ္က ေစးတာရယ္မို႔ နံနံပင္တုိ႔၊ ပဲသီးတုိ႔ကုိ ပါးပါး/ႏုပ္ႏုပ္ေလးလွီးၿပီး ထည့္စားရင္ ပုိေကာင္းပါတယ္။ အထူႀကီး လွီးထားတာကုိ ထည့္စားရင္ မုန္႔အရသာပ်က္သြားေရာ)
ျပင္ဆင္ပံု
မုန္႔ဟင္းခါးဖတ္ လက္တစ္ဆုပ္ကုိ ပဲမႈန္႔ စားပြဲတင္ဇြန္းတစ္ဇြန္း၊ ငံျပာရည္ လက္ဖက္ရည္ဇြန္း တစ္ဇြန္း ထည့္ၿပီး အသာေလးနယ္ပါ။
ေနာက္ ဆီခ်က္ စားပြဲတင္ဇြန္း တစ္ဇြန္းခြဲ ထည့္ကာနယ္ပါ။
အေပ့ါအငန္အတြက္ ငံျပာရည္ကုိ သံုးႏိုင္ပါတယ္။
ၿပီးရင္ ဟင္းရည္ကုိထည့္ကာ စားသံုးႏိုင္ပါတယ္။
အရည္ေလး ရႊဲရႊဲျဖစ္႐ံုပဲ ဆမ္းပါ။
ေနာက္ ၾကက္သြန္နီဆီခ်က္နဲ႔ ၾကက္သြန္နီေၾကာ္ေလး ၾကိဳက္သေလာက္ ျဖဴးထည့္ႏိုင္ပါတယ္။
ေဒသအေခၚကေတာ့ အရည္ေဖ်ာ္တဲ့။
ဒါမွမဟုတ္ မုန္႔ဖတ္သုပ္ေလးကုိ သပ္သပ္၊ အရည္ကုိ သပ္သပ္ႏွင့္ စားလည္းရပါတယ္။
ဒါကေတာ့ အသုပ္ေပါ့။
နံနံပင္နဲ႔ ပဲသီးကုိ ရန္ကုန္သူ ကြ်န္မၿဖိဳးက ထည့္ၿပီး စားလုိက္ရမွ မုန္႔ဟင္းခါးမည္တာမို႔ ထည့္စားတာပါ။
Myanmar Times
--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး(သုတစြယ္စုံ)(lwanmapyay.blogspot.com) Facebook Page Twitter Google+