လုပ္ငန္းအတြက္ (၇) ခ်က္
(၂) ကိုယ့္ဆီ ၀င္လာေသာ ေငြမ်ားကို စနစ္တက် စီမံခန္႔ခြဲ သံုးစြဲပါ။ ေငြ၀င္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေတြကို သိထားဖို႔ လိုသလို ထြက္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေတြကို ဂဃနဏ သိထားဖို႔လည္း လိုတယ္။ မလိုအပ္ဘဲ ထြက္ေနတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေတြ ရွိရင္ အျမန္ဆံုး ပိတ္ပစ္ရန္ လိုသည္။ အဲဒီလို မလုပ္ရင္ အိတ္ေပါက္နဲ႔ ဖားေကာက္ သလို ျဖစ္ေနမည္။
(၃) ေငြေတြကို သက္မဲ့လို သေဘာမထားရပါဘူး။ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ရင္းႏွီးၿပီး တိုးပြားမယ့္ ေနရာေတြ ကို ပို႔ရမယ္။ ႏြားေတြ၊ ၾကက္ေတြ အုပ္လိုက္ ေမြးသလိုပါပဲ။ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း မိတ္ေတြလိုက္ၾက၊ ဥေတြဥၾက၊ အေကာင္ေတြ ထပ္ပြားၾကေပါ့။ ကိုယ္က ေငြမရွာဘဲ ေငြေငြခ်င္း ျပန္ရွာသြားတာေပါ့။ ေငြကို ေသတၱာထဲ ထည့္သိမ္းထားရင္ အေၾကာေသၿပီး ေလျဖတ္တဲ့လူလို ေငြေတြ ေလျဖတ္သြားလိမ့္မယ္။ အင္အား မရွိေတာ့ ဘူး။
(၄) အလုပ္လုပ္ရာတြင္ ေလာင္းကစား မဆန္ရဘူး။ ျမတ္ခ်င္ျမတ္၊ ႐ံႈးခ်င္႐ံႈး ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳး မလုပ္ရ ဘူး။ ေသခ်ာတာေလာက္ကိုပဲ လုပ္ရမယ္။ ျမတ္ရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီးျမတ္မယ္၊ ႐ႈံးရင္ ကုန္သြားမယ္ဆိုတာ မ်ိဳးကို ဘယ္သူက ဘယ္ေလာက္ အေျပာေကာင္းေကာင္း မလုပ္ရဘူး။ မပိုင္တဲ့အလုပ္၊ မကၽြမ္းက်င္တဲ့ အလုပ္မွာ ဘာရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမွ မလုပ္ရဘူး။ (သူမ်ားေျပာတာကို မယံုနဲ႔၊ ကုိယ့္မ်က္စိနဲ႔ ေတြ႕တာေတာင္ တစ္၀က္ပဲယံု )
(၅) အိမ္ငွားမေနနဲ႔ - အိမ္ပိုင္ျဖစ္ေအာင္လုပ္၊ ႀကိဳးစား၊ ဆိုင္မငွားနဲ႔။ အပိုင္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစား။ ငွားတာဟာ ၾကာေတာ့ စရိတ္ေထာင္းတယ္။ စိတ္လည္း ႐ႈပ္ရတယ္။ ေသးတာႀကီးတာ ပဓာန မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ ပိုင္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔ပဲ။ အဲဒီ အေပါက္ဟာ ေငြအထြက္ဆံုးပဲ။
(၆) မေမွ်ာ္မွန္းႏိုင္တဲ့ အနာဂတ္အတြက္ ျပင္ဆင္မႈေတြ လုပ္ရမယ္။ (မတ္တတ္စာပဲ ရွိတယ္၊ တံုးလံုးစာ မရွိဘူး လို႔ မေျပာရေအာင္ ျပင္ဆင္ထားပါ )
(၇) ႀကိဳးစားမႈကို ဘယ္ေတာ့မွ မေလွ်ာ့နဲ႔။ (အားေပးတဲ့ ေဖာက္သည္တို႔၊ အားေပးတဲ့ ပရိသတ္တို႔ဆိုတာ စိတ္ခ်ရတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ထက္ ေတာ္တဲ့၊ ေကာင္းတဲ့လူ ရွိရင္ အဲဒီကို သြားၾကမွာ)
မင္းသိခၤ ၏ “ေရေမ်ာကမ္းတင္ ေအာင္ဗဒင္” စာအုပ္မွ ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါသည္။
ေမာင္စိုင္း
--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး(သုတစြယ္စုံ)(lwanmapyay.blogspot.com) Facebook Page Twitter Google+