ကေလးေတြ ျငိမ္ျငိမ္ မေနႏိုင္ၾကတာ ဘာေၾကာင့္လဲ
ရုပ္သံ ဇာတ္လမ္းတြဲကို အရမ္း စိတ္၀င္စားေန တုန္း ေဘးကေန လွဳပ္ရြလွဳပ္ရြ လုပ္ေနတဲ့ ကေလး ကို စိတ္တိုဖူး ပါသလား။ ညအတူ အိပ္ရင္ တဘုန္း ဘုန္း ကန္တတ္တဲ့ သား ငယ္ေလးေၾကာင့္ ႏွစ္ဦး ၾကားမွာ ေခါင္းအံုးေတြ ခံထားရ ပါသလား။ ကေလးေတြ ေဆာ့လြန္းလို ့ဆိုျပီး မေျပာေကာင္း မဆိုေကာင္း ရိုက္ႏွက္တာမ်ိဳး လုပ္ဖူးပါသလား။
တစ္ခ်ိဳ ့မိဘေတြက ကေလးေဆာ့လြန္းလို ့ စိတ္ညစ္ၾကပါတယ္။ Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) လို ့ေခၚတဲ့ လွဳပ္ရွားလြန္းျပီး အာရံုမစိုက္ႏိုင္တဲ့ ေရာဂါ ဒါမွ မဟုတ္ Attention Deficit Disorder (ADD) လို ့ေခၚတဲ့ အာရံုစူးစိုက္ႏိုင္စြမ္း ကင္းမဲ့တဲ့ ေရာဂါ ရေနျပီလားလို ့လည္း အခ်ိဳ ့မိဘမ်ား အစိုးရိမ္ ပိုတတ္ၾကပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀-စုႏွစ္အတြင္းမွာ ကမၻာတ၀န္းက အေဆာ့သန္တဲ့ ကေလးေတြခမ်ာ မဟုတ္ပါဘဲနဲ ့ ADHD, ADD အစရွိတဲ့ ေရာဂါအမည္ေတြ အတပ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ အာရံုစူးစိုက္ဖို ့အေရး စိန္ေခၚမႈေတြၾကံဳရျပီး အသက္အရြယ္နဲ ့ မလိုက္ေအာင္ စိတ္ကူးတည့္ရာ ေလွ်ာက္လုပ္ တတ္တယ္ဆိုရင္ ADHD လို ့ေျပာလို ့ ရႏိုင္တဲ့ လကၡဏာေတြျဖစ္ ေပမယ့္ နားလည္ တတ္ကၽြမ္းတဲ့ ဆရာ၀န္က စစ္ေဆးျပီးမွ အတည္ျပဳလု္ိ ့ ရတာပါ။ စာသင္ခန္းထဲမွာ ျငိမ္ျငိမ္မထိုင္ ႏိုင္ရံု၊ စာကို စိတ္မ၀င္စားရံုနဲ ့ေတာ့ ADD, ADHD ဆိုျပီး ရက္ရက္စက္စက္ ေရာဂါအမည္ မတပ္သင့္ပါဘူးလို ့ ကေလးစိတ္ပညာရွင္နဲ ့ စိတ္က်န္းမာေရး ဆရာ၀န္ ေဒါက္တာ ဇီရက္မာကာ ကေျပာပါတယ္။
တစ္ကယ္ေတာ့ အသက္ (၇) ႏွစ္ေအာက္ ကေလးအမ်ားစုဟာ ငယ္ရြယ္စဥ္ကေလးဘ၀ရဲ ့ ခႏၶာကိုယ္ ဖြံ ့ျဖိဳးမႈ ျဖစ္စဥ္အရကို ျငိမ္ျငိမ္မေနႏိုင္ၾကပါဘူး။ ဥပမာအားျဖင့္ ကေလးေတြမွာ ဆဲလ္အသစ္ျဖစ္ပြား မႈႏႈန္းက ဆဲလ္အေဟာင္း ေသဆံုးမႈနႈန္းထက္ ပိုမ်ားပါတယ္။ ဆဲလ္အသစ္ေတြ က ျဖစ္၊ျဖစ္၊ျဖစ္၊ျဖစ္၊ျဖစ္နဲ ့ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆဲလ္ေသဆံုးမႈ က ‘ပ်က္’ ဆိုျပီး တစ္ခ်က္ေလာက္ပဲ ပ်က္တာပါ။ ဒီမွာတင္ ပရိုတိန္းကူးပြားမႈျဖစ္စဥ္က ျမန္လြန္းတဲ့အတြက္ ျဖစ္ေပၚ လာတဲ့ ကယ္လိုရီေတြကို ခႏၶာကို္ယ္က ျဖဳန္းေပးဖို ့ လိုအပ္လာပါတယ္။ ဒီေတာ့ မျဖစ္မေနကို လွဳပ္ရေတာ့တာပါပဲ။ ဘယ္လိုပဲ လက္ပိုက္ခိုင္းထားထား၊ အဲဒီကေလးဟာ လွဳပ္ေနမွာပါ။ စာအုပ္၊ သင္ပုန္း အစရွိတာေတြကို အၾကာၾကီး ၾကည့္မေနႏိုင္ပါဘူး။ ရုပ္ပံုတစ္ခုကိုျမင္လိုက္ရင္ သူ ့စိတ္ကူးေလးက ဆက္စပ္ေတြးမိ တာေလးေတြကို ပံုေဖာ္ၾကည့္ ျပီး ေအာ္ရယ္ခ်င္ရင္ ရယ္ေနမယ္၊ တစ္ခုခုေျပာခ်င္ရင္ ေျပာေနမယ္၊ ဒါ သဘာ၀ပါ။
ဒီလိုကေလးေတြအတြက္ အသံုး ျပဳေနတဲ့ သင္ၾကားမႈစနစ္ဟာ ကေလးေတြရဲ ့ ခႏၶာကိုယ္ဖြံ ့ျဖိဳးမႈျဖစ္စဥ္ကို ထည့္သြင္းတြက္ခ်က္ ခ်ိန္ညွိမထားဘူးဆို ရင္ ကေလးေတြရဲ ့ အမူအက်င့္နဲ ့၀ိေရာဓိျဖစ္သြားမွာပါ။ မွားယြင္းတဲ့ သင္ၾကားမႈ စနစ္ေၾကာင့္ စိတ္ဆင္းရဲေနတဲ့ ကေလးကို ADD, ADHD ဆုိျပီး ေရာဂါ နာမည္ အတပ္မွားျပန္ေလေတာ့ ကေလးမွာသူနဲ ့ဘာမွမဆိုင္တဲ့ ေဆး၀ါးေတြ ေသာက္ ရမယ္၊ ေဘးထြက္ ဆိုးက်ိဳးေတြကို ခံစားရပါမယ္ လို ့ ကေလးစိတ္ပညာရွင္ ေဒါက္တာရစ္ခ်တ္ေဟာက္စ္ ကေျပာပါတယ္။
ကေလးေတြ အာရံုမစိုက္ႏိုင္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္း တစ္ခုပဲ ရွိပါတယ္။ သူတိုိ ့လွဳပ္ရွားသင့္သေလာက္ လွဳပ္ရွားခြင့္ မရၾကလို ့ပါ။ ပညာေရး လိုအပ္ခ်က္ေတြ ျမင့္မားလာတာနဲ ့အမွ် ကစားဆင္းခ်ိန္ေတြကို ေလ်ာ့ ပစ္ၾကပါတယ္။ လမ္းေပၚကစားရင္ အႏၱရယ္ျဖစ္မွာစိုးလို ့ မိဘေတြကလည္း ကေလးေတြကို ျခံ၀ိုင္းက်ဥ္းထဲ မွာပဲ ေဆာ့ကစားေစ ပါတယ္။ အခ်ိန္အျမဲလုေနရတဲ့ မိဘေတြအဖို ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလိမ္ေနတဲ့ အခ်က္တစ္ခု ကေတာ့ ကေလးေတြကို ကြန္ပ်ဴတာ၊ ဗီဒီယိုဂိမ္းေတြ ကစားတာကို တားျမစ္ေပမယ့္ iPad ကိုေတာ့ ေပး ထားတဲ့ အခ်က္တစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ iPad ေပၚက ဂိမ္းေတြကစားရင္း ျငိမ္ေနတဲ့ကေလးေၾကာင့္ မိဘက အလုပ္ပိုလုပ္လို ့ရတယ္ဆိုေပမယ့္ ကေလး ကိုယ္၌မွာေတာ့ ဆိုးက်ိဳးေတြ အမ်ားၾကီး ခံစားရမွာပါ။ တစ္ကယ္ေတာ့ ကေလးေတြဟာ သဘာ၀ေလာကထဲမွ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ ေဆာ့ကစားခြင့္ရဖို ့ အေရးၾကီး ပါတယ္လို ့ ကေလးအထူးကုဆရာ၀န္ၾကီး အိန္ဂ်လာဟန္စကြန္း က ေျပာပါတယ္။
တစ္ေန ့တာ လုပ္စရာကိုင္စရာ ျပည့္ၾကပ္ေနတဲ့ ဒီဘက္ေခတ္ၾကီးမွာ ကေလးေတြကို ေက်ာင္းစာသင္ခန္း ထဲ ပို ့ထား လိုက္တာကလြဲျပီး မိဘေတြ သိပ္မ်ားမ်ားစားစား မလုပ္ေပးႏိုင္ၾကပါဘူး။ ငယ္ရြယ္စဥ္ ကေလး ဘ၀မွာ သဘာ၀ ေလာကၾကီးထဲကေန ေလ့လာသင္ယူစရာေတြ အမ်ားၾကီးလုပ္ဖို ့လိုတဲ့ ကေလးေတြဟာ သဘာ၀ေလာကၾကီးနဲ ့ ထိေတြ ့မႈ နည္းသည္ထက္နည္းလာျပီး လြတ္လပ္စြာ စိတ္ကူးယဥ္ ေတြးေတာ ခြင့္ေတြကိုလည္း ဆံုးရွံဳးလာရပါတယ္။
ကြန္ပ်ဴတာ၊ iPad နဲ ့ ဆဲလ္ဖုန္းေတြဟာ သဘာ၀ေလာကၾကီးကို ဘယ္နည္းနဲ ့မွ အစားမထိုးႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒီ အီလက္ ထရြန္းနစ္ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းေတြရဲ ့ ဘက္ထရီ အားကုန္ခမ္းလာသလို ကေလးေတြရဲ ့ စူးစမ္းေလ့လာ လိုအားလည္း ယုတ္ေလ်ာ့လာပါတယ္။ ကေလးေတြကို သဘာ၀ေလာကၾကီးထဲ လြတ္လပ္စြာ ေဆာ့ကစား ခြင့္မေပးတာနဲ ့ကို အဲဒီ ကေလး လူညႊန္ ့တံုးေအာင္ လုပ္ေပးသလိုျဖစ္ေနပါျပီ။
ဒီလိုကေလးေတြကို စာသင္ခန္း၊ စာဖတ္ခန္း၊ တီဗီခန္း၊ မွန္လံုပိတ္ အဲယားကြန္း တပ္ထားတဲ့အခန္း ေတြထဲ မွာပဲ ထားမယ္ဆိုရင္ သူ ့ဆဲလ္အသစ္ေတြျဖစ္ေပၚလာတဲ့အခါ မျငိမ္မသက္ျဖစ္လာတဲ့ ပရိုတိန္းနဲ ့ ကယ္လိုရီေတြကို ျဖဳန္းပစ္ဖုိ ့ အဲဒီကေလးဟာ အျပည့္အ၀ လွဳပ္ရွားခြင့္မရတဲ့အတြက္ အျမဲတေစ တလွဳပ္လွဳပ္ တရြရြ ျဖစ္ေနတာပါ။
ကေလးကို စာေတာ္ေအာင္ သင္ေပးေစခ်င္တဲ့ မိဘနဲ ့ ကေလးကို စာတတ္ေအာင္ သင္ေပးေစခ်င္တဲ့ မိဘထဲမွာ စာဖတ္သူဟာ ဘယ္မိဘမ်ိဳးလဲဆိိုတာ ကၽြန္ေတာ္မသိပါဘူး။ ေသခ်ာတာကေတာ့ စာေရး၊ စာဖတ္၊သခၤ်ာတြက္ရာမွာ အမွတ္အျပည့္ရေစအံုးေတာ့ အဲဒီကေလးဟာ ကေလးတစ္ေယာက္လို ရွင္သန္ဖုိ ့ လိုပါေသးတယ္။
ဘာသာတိုင္းမွာ ေအာင္မွတ္ထက္ နဲနဲပဲပိုတယ္ ထားအံုးေတာ့ ကေလးပီပီ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ ကစားခြင့္ ရေနတဲ့အတြက္ ဘ၀ကို နဖူး ေတြ ့ဒူးေတြ ့ ရင္္ဆိုင္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ အမွတ္ ၁၀၀ ျပည့္ဖို ့အေရး ဖိအား အျမဲ အေပးခံခဲ့ရတဲ့ ကေလးေတြဟာ အလုပ္ ျပီးေျမာက္ဖို ့ကိုပဲ ၾကိဳးစားျပီး စီမံခန္ ့ခြဲမႈပိုင္းမွာ အားနဲ သူေတြ ျဖစ္ လာၾကတဲ့အတြက္ ေခါင္းေဆာင္မႈပိုင္းဆိုင္ရာ ရာထူးေတြကို မရၾကပါဘူး။ စာေမးပြဲေအာင္ျပီး အျခား က႑ေတြမွာလည္း တက္ၾကြလွဳပ္ရွားခဲ့တဲ့ ကေလးေတြဟာ ၾကီးလာတဲ့အခါမွာလည္း အလုပ္တစ္ခု ကို ေအာင္ျမင္ျပီးစီးေအာင္ နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုနဲ ့ ခ်ဥ္းကပ္ႏိုင္ၾကတဲ့အတြက္ ထိပ္တန္း မန္ေနဂ်ာေတြ ျဖစ္လာ ၾကပါတယ္။
ဒီေတာ့ ‘ကေလးေတြ ဘာျဖစ္လို ့ ျငိမ္ျငိမ္မေနႏိုင္ၾကတာလဲ’ လို ့ စာဖတ္သူေမးမယ္ဆိုရင္ ‘ဘာျဖစ္လို ့’ ဆိုတာကို ျဖဳတ္လိုက္ျပီး ‘ကေလးေတြ ျငိမ္ျငိမ္ မေနႏိုင္ၾကပါဘူး’ လို ့ပဲ ျပန္ေျဖရမွာပါ။ ကေလးတစ္ေယာက္ ဟာ လွဳပ္ရြလွဳပ္ရြ လုပ္ေနျပီဆိုရင္ သူဟာ ကစားသင့္သေလာက္၊ လွဳပ္ရွားသင့္သေလာက္ လွဳပ္ရွား၊ ကစားခြင့္ မရဘူးဆိုတာကို ေဖာ္ ျပေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ကေလးတစ္ေယာက္ ျငိမ္သြားျပီဆိုရင္ကို စိတ္ပူရတာပါ။ သူ ့ဇီ၀ျဖစ္စဥ္မွာ အေနွာက္အယွက္ ေတြ ရွိေနျပီလား၊ ေနမ်ား မေကာင္းတာလား အစရွိသည္ျဖင့္ ေတြးပူရေတာ့မွာပါ။
ကေလးေတြဟာ တစ္ေန ့တာ ႏိုးၾကားခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းမွာအေနအၾကာဆံုးပါပဲ။ ညအိပ္ခ်ိန္ကို နုတ္ျပီး တြက္ၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ ေက်ာင္းမွာအမ်ားဆံုးေနၾကတာပါ။ ဒါဆိုရင္ ေက်ာင္းေတြကေန ဒီကေလးေတြကို ကိုင္တြယ္ပံုမွန္ကန္ေနဖို ့ သိပ္အေရးၾကီးပါတယ္။ ခႏၶာကိုယ္ထဲက ပိုလ်ံကယ္လိုရီေတြကို ျဖဳန္းပစ္ဖုိ ့ လံုေလာက္တဲ့ ေဆာ့ကစားခ်ိန္ရမွ စာသင္ခန္းထဲမွာ သြက္လက္ျမဴးၾကြစြာနဲ ့ စာသင္ယူႏိုင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါ တယ္။
သဘာ၀ေျမ ကြက္လပ္ေတြကို တစ္ေနရာမခ်န္ အေဆာက္အဦးေတြ ေဆာက္လုပ္ေနတဲ့ ဒီဖက္ေခတ္ၾကီး မွာ ကေလး ေတြအတြက္ သဘာ၀ ကစားကြင္းေတြကို ေက်ာင္းေတြမွာပဲ ေမွ်ာ္လင့္ရတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ကြန္ကရစ္ အျပည့္ခင္းထားတဲ့ ကစားကြင္းေတြဟာ အျမင္အားျဖင့္ ေခတ္မွီသန္ ့ရွင္းေနေပမယ့္ ကေလးေတြရဲ ့ သဘာ၀နဲ ့ထိေတြ ့ခြင့္ကိုေတာ့ လုယူလိုက္သလိုပါပဲလို ့ ေလ့လာေရးသား တင္ျပအပ္ပါ တယ္။
Lashio News Diary
--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး(သုတစြယ္စုံ)(lwanmapyay.blogspot.com) Facebook Page Twitter Google+