လူမုိက္လကၡဏာ
A fool may be known by six things, anger without cause; speech without profit; change without progress; inquiry without object; putting trust in a stranger and mistaking foes for friends. -Arabian proverb
လူမုိက္ကုိသိရာေသာ လကၡဏာ ေျခာက္ပါး တုိ႔ကား
အေၾကာင္းမဟုတ္ဘဲ အမ်က္ထြက္ျခင္း၊
အက်ဳိးမရွိဘဲ စကားဆုိျခင္း၊
တုိးတက္မႈမရွိဘဲ အေျပာင္းအလဲျပဳျခင္း၊
ရည္မွန္းခ်က္မရွိဘဲ အေျပာင္းအလဲျပဳျခင္း၊
ရည္မွန္းခ်က္မရွိဘဲ စူးစမ္းျခင္း၊
သူစိမ္းကုိ ယုံစားျခင္းႏွင့္ ရန္သူကုိ အေဆြခင္ပြန္းဟု ထင္စားျခင္း တုိ႔ေပတည္း။ -အာရပ္ စကားပုံ
အထက္တြင္ ေဖာ္ျပလုိက္ေသာ 'အာရပ္' စကားပုံေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္မၾကခဏ သတိရမိတတ္သည္။ မိတ္ေဆြမ်ားကုိလည္း မၾကခဏရြတ္ျပမိဖူးသည္။ အထူးသျဖင့္ - 'အေၾကာင္းမဟုတ္ဘဲ အမ်က္ထြက္ ျခင္း' ဟူေသာအခ်က္တုိ႔သည္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ အတန္းအသင့္ ပုိမုိလိမၼာလာေစသည္ဟု ထင္မိသည္။ အေၾကာင္း မဟုတ္ဘဲ အမ်က္ထြက္ျခင္းဟူေသာ စကားကုိကၽြန္ေတာ္မၾကာခဏ စဥ္းစားၾကည့္မိဖူး သည္။ အမ်က္ ထြက္သည္ ဆုိကတည္းက အမ်က္ထြက္စရာအေၾကာင္းေတာ့ ရွိရေပမည္ေပါ့။ ယခု ဤစကားပုံတြင္ ဆိုလုိသည္က မျဖစ္စေလာက္ အေသးအဖဲြမ်ားေၾကာင့္ အမ်က္ထြက္ျခင္းကုိ ဆုိလုိ သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ ေကာက္ယူ မိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ မျဖစ္စေလာက္ အေသးအဖဲြ ကေလး အတြက္ အမ်က္ထြက္တတ္ၾကသူမ်ားကုိ ေတြ႕ရဖူးၾကပါသည္။ ထုိသုိ႔ေသာ သူမ်ားသာမဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔ကုိယ္တို္ငပင္လွ်င္လည္း တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ထိုကဲ့သုိ႔ မျဖစ္စေလာက္ အေသးအဖဲြ ကိစၥ ေလး မ်ားအတြက္ အမ်က္ထြက္ခဲ့မိေသာေၾကာင့္ ျပန္လည္စဥ္းစားမိတုိင္း ရွက္ရေသာ (မိမိကုိယ္မိမိ ႐ႈတ္ခ်မိေသာ) အျဖစ္ ကေလးမ်ားကုိ ႀကံဳခဲ့ၾကရဖူးပါသည္။
'အေၾကာင္းမဟုတ္ဘဲ အမ်က္ထြက္ျခင္း' ဟူေသာလူမိုက္အဂၤါကုိ သတိရျခင္းေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ခ်မ္း သာရာ ရပုံကေလးကုိေျပာလုိက္ခ်င္ပါေသးသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေရွးေဟာင္းျမန္မာစာေပမ်ား တြင္ 'မ်က္ၾကဳတ္ကုိးတန္' ဟူေသာ အမ်က္ထြက္ေသာ၊ ရန္ၿငိဳးဖဲြ႕မိတတ္ေသာ အေၾကာင္းတရားကုိးပါး ကုိ မၾကခဏ ညႊန္းေလ့ရွိၾကပါသည္။ ထို 'မ်က္ၾကဳတ္ကုိးတန္' တြင္ေနာက္ဆုံးအခ်က္မွာ 'အရာမဟုတ္ သည္၌ အမ်က္ထြက္ျခင္း' ဟုဆုိပါသည္။ မုိးရြာလုိက္လွ်င္ 'အေရးထဲမွာ ဒီမုိးကလဲ' ဆုိတာမ်ဳိး၊ ေလတုိက္လုိက္လွ်င္ 'ဟာ . . . ဒီေလကလဲ . . . ငါ့ႏွယ္' ဆုိတာမ်ဳိးကုိဆုိလုိျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ခလုတ္တုိက္မိလွ်င္လည္း ခလုတ္တုိက္မိရမလားဟု ဆဲေရးပစ္လုိက္တာမ်ဳိးကုိ အရာမဟုတ္သည္၌ အမ်က္ထြက္ျခင္း ဟုဆုိပါသည္။ ဘုရားေဟာ 'အဂုၤတၱရနိကာယ္' တြင္ ပါေသာတရားျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ မၾကာခဏ ႀကံဳရ တတ္ သည္ကေတာ့ အေရးတႀကီးသြားခ်င္လာခ်င္၍ ဘတ္စ္ ကားေစာင့္ေနစဥ္ ဘတ္စ္ကား မလာႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ဘာမွ်အေၾကာင္းမဟုတ္ဘဲ စိတ္ထဲက ဘတ္စ္ ကားေတြကုိ ဆဲေနမိျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဘတ္စ္ကားလာလုိ႔ တက္စီးၿပီးေနာက္ စပယ္ယာကုိေဒါသျဖစ္ၿပီး စိတ္ထဲက ဆဲေနမိျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဤသည္တုိ႔မွာအရာမဟုတ္သည္၌ အမ်က္ထြက္ျခင္းဟု ကၽြန္ ေတာ္ယူပါသည္။ ထုိသုိ႔ေသာ အခုိက္အတ့ံ မ်ား၌ ဤစကားပုံကုိ သတိရလုိက္မိလွ်င္ ကၽြန္ေတာ့္အမ်က္ ၿငိမ္းသလုိလုိ ျဖစ္သြားတတ္ပါသည္။ စာဖတ္သူ ကုိလည္း ကၽြန္ေတာ့္လုိ သတိရမိေစရန္ တင္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ စာဖတ္သူက ထုိသုိ႔ေသာဆင္ျခင္မႈ မ်ဳိး ေရွးကတည္းက ရၿပီးျဖစ္ေနလွ်င္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ထက္ အသိရင့္ေနသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ က ေလးစားရပါေတာ့မည္။
ေနာက္တစ္ခုက 'အက်ဳိးမရွိဘဲ စကားဆုိျခင္း' ဟူေသာ အဆုံးအမျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ခပ္ ငယ္ငယ္က အလြန္စကားမ်ားေသာ လူငယ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ ဖူးေၾကာင္း စာဖတ္သူ ရိပ္မိႏုိင္ပါသည္။ အသက္ အရြယ္ေလးရလုိ႔ လူလတ္ပုိင္းေရာက္လာေတာ့ စကားေျပာသည္ကုိ ကၽြန္ေတာ္သတိထားရ ေကာင္းမွန္း သိလာပါသည္။ ထုိစကားပုံကေလးကုိ ေတြ႕ခဲ့မိသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ခန္႔ ရွိပါၿပီ။ 'လူမုိက္အဂၤါ' ဆုိလုိက္ တည္းက ကၽြန္ေတာ္အေတာ္ေလး လန္႔သြားလုိက္မိသည္မွာ အမွန္ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္အေတာ္ေလး လန္႔သြားလုိက္မိသည္မွာ အမွန္ျဖစ္ပါသည္။ ငယ္က်င့္ငယ္စဲြ ဗီဇဆိုသည္မွာ ေဖ်ာက္ရတာ အလြန္ခက္ခဲပါ သည္။ ထုိစကားပုံကုိ ေတြ႕လုိက္ၿပီးသည့္ေနာက္မွာလည္း အက်ဳိးမရွိဘဲ စကားကုိမဆုိမိေအာင္ ထိန္းပါ သည္။ သုိ႔ေသာ္ ပါးစပ္ကအလြန္ကုိ ေျပာခ်င္မိတတ္ပါသည္။ ယေန႔ တုိင္ပဲ ဆုိပါစုိ႔။ သုိ႔ေသာ္မေျပာမီ ဒီစကားပုံေလးကုိ သတိရလုိက္မိလွ်င္ေတာ့ ထိန္းလုိက္ႏုိင္ၿမဲ ျဖစ္ပါ သည္။
ေအာင္သင္း
သူ႔အေတြး ကုိယ့္အျမင္
ေမာကၡပညာေရး မဂၢဇင္း
--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး(သုတစြယ္စုံ)(lwanmapyay.blogspot.com) Facebook Page Twitter Google+
လူမုိက္ကုိသိရာေသာ လကၡဏာ ေျခာက္ပါး တုိ႔ကား
အေၾကာင္းမဟုတ္ဘဲ အမ်က္ထြက္ျခင္း၊
အက်ဳိးမရွိဘဲ စကားဆုိျခင္း၊
တုိးတက္မႈမရွိဘဲ အေျပာင္းအလဲျပဳျခင္း၊
ရည္မွန္းခ်က္မရွိဘဲ အေျပာင္းအလဲျပဳျခင္း၊
ရည္မွန္းခ်က္မရွိဘဲ စူးစမ္းျခင္း၊
သူစိမ္းကုိ ယုံစားျခင္းႏွင့္ ရန္သူကုိ အေဆြခင္ပြန္းဟု ထင္စားျခင္း တုိ႔ေပတည္း။ -အာရပ္ စကားပုံ
အထက္တြင္ ေဖာ္ျပလုိက္ေသာ 'အာရပ္' စကားပုံေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္မၾကခဏ သတိရမိတတ္သည္။ မိတ္ေဆြမ်ားကုိလည္း မၾကခဏရြတ္ျပမိဖူးသည္။ အထူးသျဖင့္ - 'အေၾကာင္းမဟုတ္ဘဲ အမ်က္ထြက္ ျခင္း' ဟူေသာအခ်က္တုိ႔သည္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ အတန္းအသင့္ ပုိမုိလိမၼာလာေစသည္ဟု ထင္မိသည္။ အေၾကာင္း မဟုတ္ဘဲ အမ်က္ထြက္ျခင္းဟူေသာ စကားကုိကၽြန္ေတာ္မၾကာခဏ စဥ္းစားၾကည့္မိဖူး သည္။ အမ်က္ ထြက္သည္ ဆုိကတည္းက အမ်က္ထြက္စရာအေၾကာင္းေတာ့ ရွိရေပမည္ေပါ့။ ယခု ဤစကားပုံတြင္ ဆိုလုိသည္က မျဖစ္စေလာက္ အေသးအဖဲြမ်ားေၾကာင့္ အမ်က္ထြက္ျခင္းကုိ ဆုိလုိ သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ ေကာက္ယူ မိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ မျဖစ္စေလာက္ အေသးအဖဲြ ကေလး အတြက္ အမ်က္ထြက္တတ္ၾကသူမ်ားကုိ ေတြ႕ရဖူးၾကပါသည္။ ထုိသုိ႔ေသာ သူမ်ားသာမဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔ကုိယ္တို္ငပင္လွ်င္လည္း တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ထိုကဲ့သုိ႔ မျဖစ္စေလာက္ အေသးအဖဲြ ကိစၥ ေလး မ်ားအတြက္ အမ်က္ထြက္ခဲ့မိေသာေၾကာင့္ ျပန္လည္စဥ္းစားမိတုိင္း ရွက္ရေသာ (မိမိကုိယ္မိမိ ႐ႈတ္ခ်မိေသာ) အျဖစ္ ကေလးမ်ားကုိ ႀကံဳခဲ့ၾကရဖူးပါသည္။
'အေၾကာင္းမဟုတ္ဘဲ အမ်က္ထြက္ျခင္း' ဟူေသာလူမိုက္အဂၤါကုိ သတိရျခင္းေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ခ်မ္း သာရာ ရပုံကေလးကုိေျပာလုိက္ခ်င္ပါေသးသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေရွးေဟာင္းျမန္မာစာေပမ်ား တြင္ 'မ်က္ၾကဳတ္ကုိးတန္' ဟူေသာ အမ်က္ထြက္ေသာ၊ ရန္ၿငိဳးဖဲြ႕မိတတ္ေသာ အေၾကာင္းတရားကုိးပါး ကုိ မၾကခဏ ညႊန္းေလ့ရွိၾကပါသည္။ ထို 'မ်က္ၾကဳတ္ကုိးတန္' တြင္ေနာက္ဆုံးအခ်က္မွာ 'အရာမဟုတ္ သည္၌ အမ်က္ထြက္ျခင္း' ဟုဆုိပါသည္။ မုိးရြာလုိက္လွ်င္ 'အေရးထဲမွာ ဒီမုိးကလဲ' ဆုိတာမ်ဳိး၊ ေလတုိက္လုိက္လွ်င္ 'ဟာ . . . ဒီေလကလဲ . . . ငါ့ႏွယ္' ဆုိတာမ်ဳိးကုိဆုိလုိျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ခလုတ္တုိက္မိလွ်င္လည္း ခလုတ္တုိက္မိရမလားဟု ဆဲေရးပစ္လုိက္တာမ်ဳိးကုိ အရာမဟုတ္သည္၌ အမ်က္ထြက္ျခင္း ဟုဆုိပါသည္။ ဘုရားေဟာ 'အဂုၤတၱရနိကာယ္' တြင္ ပါေသာတရားျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ မၾကာခဏ ႀကံဳရ တတ္ သည္ကေတာ့ အေရးတႀကီးသြားခ်င္လာခ်င္၍ ဘတ္စ္ ကားေစာင့္ေနစဥ္ ဘတ္စ္ကား မလာႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ဘာမွ်အေၾကာင္းမဟုတ္ဘဲ စိတ္ထဲက ဘတ္စ္ ကားေတြကုိ ဆဲေနမိျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဘတ္စ္ကားလာလုိ႔ တက္စီးၿပီးေနာက္ စပယ္ယာကုိေဒါသျဖစ္ၿပီး စိတ္ထဲက ဆဲေနမိျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဤသည္တုိ႔မွာအရာမဟုတ္သည္၌ အမ်က္ထြက္ျခင္းဟု ကၽြန္ ေတာ္ယူပါသည္။ ထုိသုိ႔ေသာ အခုိက္အတ့ံ မ်ား၌ ဤစကားပုံကုိ သတိရလုိက္မိလွ်င္ ကၽြန္ေတာ့္အမ်က္ ၿငိမ္းသလုိလုိ ျဖစ္သြားတတ္ပါသည္။ စာဖတ္သူ ကုိလည္း ကၽြန္ေတာ့္လုိ သတိရမိေစရန္ တင္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ စာဖတ္သူက ထုိသုိ႔ေသာဆင္ျခင္မႈ မ်ဳိး ေရွးကတည္းက ရၿပီးျဖစ္ေနလွ်င္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ထက္ အသိရင့္ေနသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ က ေလးစားရပါေတာ့မည္။
ေနာက္တစ္ခုက 'အက်ဳိးမရွိဘဲ စကားဆုိျခင္း' ဟူေသာ အဆုံးအမျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ခပ္ ငယ္ငယ္က အလြန္စကားမ်ားေသာ လူငယ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ ဖူးေၾကာင္း စာဖတ္သူ ရိပ္မိႏုိင္ပါသည္။ အသက္ အရြယ္ေလးရလုိ႔ လူလတ္ပုိင္းေရာက္လာေတာ့ စကားေျပာသည္ကုိ ကၽြန္ေတာ္သတိထားရ ေကာင္းမွန္း သိလာပါသည္။ ထုိစကားပုံကေလးကုိ ေတြ႕ခဲ့မိသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ခန္႔ ရွိပါၿပီ။ 'လူမုိက္အဂၤါ' ဆုိလုိက္ တည္းက ကၽြန္ေတာ္အေတာ္ေလး လန္႔သြားလုိက္မိသည္မွာ အမွန္ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္အေတာ္ေလး လန္႔သြားလုိက္မိသည္မွာ အမွန္ျဖစ္ပါသည္။ ငယ္က်င့္ငယ္စဲြ ဗီဇဆိုသည္မွာ ေဖ်ာက္ရတာ အလြန္ခက္ခဲပါ သည္။ ထုိစကားပုံကုိ ေတြ႕လုိက္ၿပီးသည့္ေနာက္မွာလည္း အက်ဳိးမရွိဘဲ စကားကုိမဆုိမိေအာင္ ထိန္းပါ သည္။ သုိ႔ေသာ္ ပါးစပ္ကအလြန္ကုိ ေျပာခ်င္မိတတ္ပါသည္။ ယေန႔ တုိင္ပဲ ဆုိပါစုိ႔။ သုိ႔ေသာ္မေျပာမီ ဒီစကားပုံေလးကုိ သတိရလုိက္မိလွ်င္ေတာ့ ထိန္းလုိက္ႏုိင္ၿမဲ ျဖစ္ပါ သည္။
ေအာင္သင္း
သူ႔အေတြး ကုိယ့္အျမင္
ေမာကၡပညာေရး မဂၢဇင္း
--------------------------------------
ကိုမ်ဳိး(သုတစြယ္စုံ)(lwanmapyay.blogspot.com) Facebook Page Twitter Google+